Snakkerbuorren, 17 december, Lieve Benny,
We verheugen ons er ontzettend op dat jij met Keesjan en tante Jeanne bij ons op bezoek komt. Dan kun je met eigen ogen zien hoe goed we het hier hebben. Wat leuk dat Annie jullie wel wil rijden. Eerst zijn de ouders van Lia een weekend over geweest en het afgelopen weekend mijn ouders. Voor Corry een hele drukte, maar Lia en ik helpen mee. Het is heerlijk hier op de boerderij. Auke wil ons leren melken. Hij zegt dat we boerenbloed hebben, Lia en ik. Indonesisch boerenbloed wel te verstaan, net als hij. Hij kan het weten, want Auke heeft een Friese vader en een Indonesische moeder. En dan zijn hier natuurlijk kleine kinderen. Dat is zo leuk, Benny. Ik zal ze je voorstellen: Hielke is vijf en Boukje is drie en dan is er nog een baby van een halfjaar. Die heet Trientje. Ik kan me voorstellen dat je dat verschrikkelijke namen vindt, maar het is Fries. We zijn hier midden in Friesland. De kinderen praten aan één stuk door. Soms snappen we er niets van, en moet Corry ze vertalen. Het is Nora voor en Lia na. We moeten de hele dag met ze spelen. We mochten met Sinterklaas allebei zwarte piet zijn op de kleuterschool van Hielke. We hebben ontzettend veel lol gehad. Natuurlijk, eerst vooraf: het schminken en verkleden. Je had Lia bezig moeten zien. Als een gek ging ze tekeer. En die kleuters maar lachen. Er was een klein Afrikaans jongetje dat heel verlegen was. Hij is volgens mij geadopteerd. Ik ben bij dat ventje gaan zitten en heb zijn handje vastgebonden. Je weet, zo gek als Lia en jij kunnen doen, dat kan ik toch niet.
Lia en ik zijn wel ontzettend blij dat we bier samen kunnen zijn, want Snakkerbuorren is heel iets anders dan Amsterdam. Overdag voelen we ons prima en veilig. Maar 's nachts hebben we allebei nog last van nachtmerries. Soms is het zo erg, dat Corry op een veldbed bij ons slaapt. Die Corry is goud waard. Als we naar bed gaan, komt ze ons onderstoppen. Net alsof we kleine meisjes zijn en zij onze moeder is. En het gekke is dat we dat ook nog leuk vinden. Soms blijft ze zomaar een uur bij ons kletsen. Arme Auke, hij moet heel vaak alleen en heel vroeg naar bed. Corry vraagt ook altijd of ze met ons zal bidden voor het slapen. Lia wil dat wel en ik luister ernaar. Corry bidt trouwens niet alleen voor Lia, maar ook voor mij en tante Jeanne. Voor Olga, dat is een vriendin van haar van vroeger, en voor haar kinderen. Elke avond. Ik vind dat wel mooi, dat bidden. Je denkt even aan andere mensen. Corry heeft ons ook iets verteld over haar eigen leven. Dat is ook zo lekker: we hoeven niet eens alles te vertellen. Ze weet gewoon precies hoe het allemaal gaat in de rosse buurt. Dat scheelt, want over sommige dingen is het moeilijk, praten. Zelfs tussen Lia en mij... Ik denk dat de ouders van Lia nooit zullen horen van de zwangerschap en de abortus. Lia kan er gewoon niet over praten. Ik denk dat ze heel erge dingen heeft meegemaakt... nog erger dan ik... Lia slaat vaak dicht als we erover praten. Heel naar.
Na de kerstvakantie zullen Lia en ik in Leeuwarden naaischool gaan. Dat wordt nog wat. Corry zegt dat er op school veel Fries wordt gesproken. We mogen wel van tevoren les nemen bij Hielke en Bonkje.
We hebben ook aangifte gedaan bij de politie. Ze zullen Johnny in de gaten gaan houden. Als ze hem op een straf baar feit betrappen wordt bij gearresteerd. Daar is nu bet wachten op. Wij vinden bet moeilijk om tegen Johnny te gaan getuigen, daar zijn we nu nog te bang voor. Maar dat hoeft ook niet direct. Gelukkig maar. Corry is met ons mee geweest toen we moesten praten bij de politie. Het was met een speciale agente, echt een aardig mens. Toch was het een rotdag. Lia en ik werden er echt ziek van. Knallende koppijn. Et2 die nacht kwamen er heel wat nare dromen boven. Dan is het toch wel fijn dat Corry er steeds is.
Weet je, Benny, het lijkt me zo leuk om later net als Corry te trouwen en kinderen te krijgen. Soms, als ik Trientje de fles geef en dat baby'tje ligt zo lekker tegen me aan, dan ben ik zo blij dat ik nog leef. Nou, de groetjes aan Keesjan en aan tante Jeanne. Kusjes van je vriendin, Nora.