49

De Harpooners in de dug-out – Arsch, Loondorf, Jensen en zo het hele rijtje af – sloegen hun ogen neer toen hij de treden af liep. Griezelig veel kalmte straalde hij uit. De supporters waren stilgevallen. De spelers op het veld stonden als aan de grond genageld, met stomheid geslagen, naar de dug-out te staren. Ook de scheidsrechters staarden. Coach Cox’ kaken maalden op zijn kauwgom. Niemand wist wat te doen. Het was niet duidelijk of ze zonder hem verder konden; het was niet duidelijk wat de andere opties waren.

Henry bleef voor Izzy staan, legde een hand op de schouder van de eerstejaars, wachtte tot Izzy opkeek en zijn blik beantwoordde. ‘Begin je maar op te warmen,’ zei hij. ‘Jij gaat erin.’

Izzy keek coach Cox aan. Coach Cox kwam tot bezinning en rukte zijn kaart met de opstelling uit de achterzak van zijn sportbroek. ‘Avila!’ blafte hij. ‘Tempo, godsamme!’

Izzy greep zijn handschoen en draafde het veld op, oogknipperend tegen het zonlicht.

Henry liep naar de punt van de bank, ging naast Owen zitten. Owen sloeg zijn boek dicht en legde het op zijn schoot, maar wist niet wat te zeggen. Henry wrikte zijn linkerspike en daarna zijn rechter los, knoopte ze lichtjes met de veters aan elkaar vast, hing ze om de draagband van zijn tas. Hij schoof zijn plastic slippers over zijn sportsokken.

Coach Cox overlegde met de scheidsrechters terwijl Izzy met wiekende armen rondstuiterde in een poging alles los te gooien. De manier waarop hij zijn schouders de shimmy liet dansen; de rechtstandige, bijna prinselijke houding van zijn hoofd en schouders – het was eng. Het leek een soort eerbetoon. Rick slingerde hem ter opwarming een grondbal toe die hij met lome gratie verschalkte.

Henry ontdeed zich van zijn jersey en vouwde die keurig twee keer dubbel, zodanig dat de harpoenier op de linkerborst met zijn gezicht naar boven keek. Zoals altijd droeg hij er zijn inmiddels bleekrood-roze t-shirt van de Cardinals onder. Hij legde de jersey in zijn tas, plaatste er zijn handschoen zorgvuldig bovenop, ritste de tas dicht en schoof die tussen zijn voeten door onder de bank. Hij leunde achterover, handen op zijn bovenbenen, en keek uit over het veld. De wedstrijd werd hervat.