Luilekkerland expres
Wat? Durf je nog te zeggen, dat Luilekkerland niet bestaat?
Nou, heb je van de week dan niet die toeter gehoord op straat?
Daar stond een gele autobus, heel vroeg al, om kwart voor zes,
daar stond met grote letters op: LUILEKKERLAND EXPRES.
En alle kinderen uit de buurt, die mochten een dagje mee,
Sofïetje en Marietje en Jan Kareltje en Andree.
Instappen! riep de buschauffeur. Niet dringen en niet zo stompen!
En jullie, kleine jongens daar, voorzichtig met de klompen!
Daar reden ze met een reuzenvaart door allerlei vreemde streken,
langs indianen en negertjes, ze kwamen niet uitgekeken. En eindelijk…wat was dat daar?
Die witte heuvel? Mens! Daar lag de rijstebrijberg,
zomaar midden op de grens!
Er kwam al een douaneman, met zuurtjes op zijn pet,
echt iemand uit Luilekkerland, zo mollig en rond en vet.
Wel, zei hij, Jan en Klaas en hoe je allemaal mag heten,
je zult je door die berg van rijstebrij heen moeten eten!
Daar schrokken alle kinderen van…zo’n hele grote berg…
en alsmaar rijst en nog eens rijst, ajakkes, dat was erg!
Het moet! zei de douaneman, maar de chauffeur zei: Neen.
Blijf allemaal maar zitten hoor, ik rijd er wel doorheen.
Ploem ploem, daar ging de bus erdoor, rroem rroem, zo ging de motor,
de rijst kwam door de raampjes heen, met grote klonters boter.
Maar heus, ze kwamen erdoorheen, de autobus hield stop,
ze stonden op de grote weg, gemaakt van veterdrop,
en alle huizen waren van amandeltjeschocola,
de modder op de straten was van bitterkoekjesvla,
de grachten waren allemaal bedekt met choco-ijs,
daar kon je schaatsen, als je niet te moe was van de reis;
de school was helemaal met boterkussentjes gevuld;
zo hebben daar de kindertjes de hele dag gesmuld.
Maar toen de bus weer weg zou rijden, tjonge! wat een schrik!
Drie kinders konden er niet meer in, ze waren veel te dik!
En, zijn ze alle drie maar in Luilekkerland gebleven?
Jazeker, maar ze hebben wel een brief naar huis geschreven:
Dag mam, we eten noga-ijs uit hele grote schalen!
En als je ons terug wilt hebben, kom ons dan maar halen!