18

ZUCHTEN IN BED:

HOE STEWART GILLIES DE DANS ONTSPRONG

Stewart Gillies was in zijn sportschool in Tottenham toen de telefoon ging. Hij had weken nodig gehad om over Cats bedrog heen te komen, maar hij was weer opgekrabbeld, geholpen door een verhuizing naar het zuiden van het land, een baantje als sportschoolmanager, nog meer steroïden en Barbara, die, zo zegt hij, ‘nooit zucht in bed’. Hij had niet verwacht iets van Catriona te horen of haar ooit nog te zien, en het verraste hem dat haar stem hem nog zo raakte. Zijn gezicht werd warm en zijn hart ging tekeer. Hij was boos, opgewonden, zenuwachtig en een tikje angstig en wilde haar dolgraag ontmoeten, ook al had Barbara bij Thai Palace in Islington een tafeltje voor twee besproken om te vieren dat ze zes weken bij elkaar waren. Catriona had een vliegticket voor hem gekocht, wat wel een beetje vreemd was, dat moest hij toegeven, maar hij wilde haar nou eenmaal erg graag zien, en toen ze zei: ‘Ik wil je niet alleen zíén, Stewart, ik wil bij wijze van afscheidscadeau nog een keer met je vrijen,’ dacht hij helemaal niet meer aan Barbara.

Stewarts vlucht werd geannuleerd, dus hij kwam toch opdagen in Thai Palace. Terwijl hij zijn feestmaal at was hij zich er niet van bewust dat een annulering van British Midland zijn leven had gered.

Maar ik hoefde niet verder te lezen. Waren ze er eigenlijk wel? Ik had ze me vast ingebeeld, net zoals ik me inbeeldde dat iedereen over me praatte en dat iedereen een hekel aan me had. Net zoals ik af en toe in een flits voor me zag hoe ik wakker werd in bed en de hoofdpijnpillen pakte.

Ik bladerde als een bezetene terug, tot ik de bewuste bladzijde had gevonden. Waren ze er nog? Die vijf woorden?