.5.

Ze had andere dingen aan haar hoofd toen ze de volgende dag uit Shields terugkwam, na haar bezoek aan de dokter, want deze had haar een brief gegeven voor een zekere dokter Davidson in het Newcastle Hospitaal. Over vier dagen moest ze daarnaar toe. Kennelijk was dokter Simpson niet helemaal tevreden over het gezichtsvermogen van het kind. Hij had haar verzekerd dat er niets speciaals was waar ze zich zorgen over moest maken, maar deze dokter Davidson had zeer veel ervaring met ogen en misschien zou het kind in de toekomst een bril nodig hebben. Er heerste een groot gevoel van onrust in het huis, niet zoals Biddy verklaarde omdat de baas weer door het huis liep te dalven, eerder het tegendeel was waar, want de laatste dagen had het huis hem amper gezien. Als hij niet in de mijn was, moest hij naar de stad, waar hij gisteren van 's morgens vroeg tot laat in de avond was geweest. En ze bracht niet onder woorden wat ze eigenlijk dacht: Waar hebben mannen in Newcastle de hele dag voor nodig? Want ze wist dat ze zou antwoorden: 'Nou, waar jonge kerels als hij ook voor naar de stad moeten gaan; in ieder geval hebben ze voor hun soort zaken geen directiekamer nodig!' Maar vanmorgen was hij niet naar de mijn gegaan en ook niet naar Newcastle. Hij was beneden komen ontbijten en zat nu met John in de huiskamer. Op dit moment keek John hem treurig aan terwijl hij zei: 'M...M...maar waarom m...moet je alweer z...zo gauw t...terug? En echt M...Matthew ik geloof niet dat ik in s...s...staat ben alleen een m...mijn te leiden.' 'Je hoeft het niet alleen te doen, je zult twee goede mannen naast je hebben, Rowland en die nieuwe, McGrath; hij... hij lijkt me veelbelovend.' 'M...maar wat is er toch gebeurd t...tussen jou en Rosier, dat hij zich n...nu wil laten uitkopen? Hij w...was er zo h...h...happig op, hij wilde juist die m...m...mijn weer openen. Er moet toch een ernstige r...r...reden zijn.' 'Die is er.' 'Nou, ik v...vind dat ik dan wel m...mag weten w...wat die is.' 'Ik heb Alicia geslagen op jouw verlovingsfeest.' 'W...W...Wat zeg je?' 'Je hebt het goed gehoord John, ik heb Alicia geslagen, als je tenminste een tik in haar gezicht een pak slaag kan noemen. Ze wilde per sé alles over Trotter weten en toen ik geen zin had om alles uit de doeken te doen werd ze uiterst beledigend. Mijn enige excuus is dat ik dronken was en dat was zij ook. Die klap zal haar wel weer ontnuchterd hebben.' 'G...G...Grote God! Daarom w...wou ze me gisteren niet g...g...groeten. Ik w...wuifde nog naar h...haar, maar ze... ze galoppeerde p...p... pardoes de andere kant uit. O, M...Matthew toch! Wat v...v...vreselijk om zoiets te doen. Ik dacht nog w...wel dat je h...haar heel aardig vond.' 'Ik vond haar wel aardig, maar ook niet meer dan dat, John, ik heb ook nooit de behoefte gevoeld haar meer dan aardig te vinden en ik heb haar dat ook duidelijk laten merken. Ik vrees dat dat de reden is waarom ze in werkelijkheid zo gepikeerd was.' 'Ach' - John schudde zijn hoofd - 'en ik v...vond het nog wel zo'n leuk f...f...feest. Net als Anna.' 'Het was ook een leuk feest. Dat indicent had er niets mee te maken...' 'En als gevolg d...d...daarvan' - John knikte nu grimmig naar Matthew - 'moet jij opeens weer t...t...terug naar Amerika.' 'Dat was ik toch al van plan.' 'Maar niet z...zo gauw. O, w...w...wacht toch iets l..langer, zeg drie m...maanden, totdat ik wat m...meer aan alles gewend ben.' 'Je zult pas goed aan de mijn gewend zijn John, als je er zelf de volle verantwoording voor hebt. Wat jij moet doen is gauw gaan trouwen en Anna hierheen halen. Jullie zouden hier samen erg gelukkig kunnen zijn.' 'D...daar twijfel ik niet aan, Matthew, m...maar ik zou me veel gelukkiger voelen als jij in de buurt was, al was het alleen maar in de mijn. Jij kunt veel b...beter met mensen omgaan, jij hebt een h...houding over je, die ik nooit zal krijgen.' Matthew glimlachte vaag en zei: 'Ik schreeuw meer, maar daar kijken de mensen doorheen. Als ze respect voor je hebben, werken ze ook voor je, en ze hebben veel respect voor jou.' 'O, Matthew.' John liep naar zijn broer, legde zijn handen op zijn schouders, keek hem aan en vroeg smekend als een klein kind, wat hij in zijn hart ook was: 'M...M...Matthew. Moet dat nu echt? Moet je echt gaan, Matthew?' 'Ik moet, John. Ja, ik moet.' 'De v...v...vierde juli, het lijkt wel m...morgen, nog maar v...vier weken. Ik begrijp iets niet, ik had niet gedacht dat je op die kwestie met R...Rosier zo zou reageren, het w...was meer iets v...voor jou om hem t...t...tegen te houden nu hij eruit w...wil s...stappen.' 'Laat maar zitten, John. En wat dat eruit stappen van hem betreft, dat ligt toch anders. Als ik het me niet zou kunnen veroorloven hem uit te kopen en ik erop had gestaan dat hij zijn contract nakwam, dan zou ik zijn gebleven en voor m'n gelijk hebben geknokt. Maar zoals het er nu voorstaat, heb ik liever dat hij ophoepelt, ook al kost me dat een belachelijk hoog percentage. Dus jongetje' - hij veegde met zijn hand door Johns sluike haar - 'wat we nu gaan doen, is zorgen dat jij elke dag naar die mijn gaat, en niet alleen boven de grond, maar ook eronder. Je gaat de komende weken een intensieve training krijgen.' 'Heb... heb je 't aan Tr...Trotter v...verteld?' Matthew draaide zich nu om, hij liep naar de schoorsteenmantel en pakte een pijp met een lange steel. Hij bukte zich en klopte de pijp in de lege haard uit voordat hij kortaf zei: 'Nee.' 'Ze... ze zal het z...zich erg aantrekken.' 'Dat kan ik me niet voorstellen.' 'O ja, echt waar.' Matthew draaide zich nu om en glimlachte naar zijn broer: 'Het zou leuk zijn dat te kunnen denken, maar ik vermoed dat ze al net zo opgelucht zal zijn als alle anderen wanneer ik hier mijn biezen pak.' 'Je hebt een slechte d...dunk van jezelf, Matthew. Je...' 'Integendeel,' de oude arrogantie klonk weer in Matthews stem, 'ik heb een hele hoge dunk van mezelf, laat ik je dat verzekeren, John; feitelijk denk ik inwendig dat niemand zich met mij kan meten. Van buiten' - hij trok een zuur gezicht - 'ziet alles er natuurlijk wat anders uit. Mannen zien mij niet met mijn ogen... evenmin als vrouwen. Wat die laatsten betreft, daar zal ik toch eens iets aan moeten doen.' 'O! Matthew.' John lachte nu, maar hij vervolgde treurig: 'Je b...bent me er eentje. L...Luke zei altijd d...dat het maar goed was d...dat er maar één van j...jou was, het z...zou een ramp geweest z...zijn met een t...t...tweeling als jij en...' Plotseling zweeg John en terwijl hij zijn hoofd boog, voegde hij er zacht aan toe: 'O, M...Matthew, ik z...zal je m...m...missen. Je w...weet niet hoe ik op je g...gesteld b...ben.' Snel liep Matthew naar zijn broer en sloeg zijn armen om hem heen. Ze bleven even zo staan voordat Matthew hem van zich afduwde, zich omdraaide en snel de kamer uitliep.