Dankbetuiging
Ik wil graag Sheila Halladay en Dominick Abel bedanken, die het manuscript in een vroeg stadium hebben gelezen en van commentaar hebben voorzien, en mijn redacteuren Dinah Forbes, Carolyn Marino en Caroly Mays, die uitstekend werk hebben verricht met de definitieve versie. De bureauredacteuren hebben beslist ook hun handen vol gehad en hebben zich glansrijk van hun taak gekweten.
Er wordt wel gezegd dat je de jaren zestig
niet echt hebt meegemaakt als je het je nog kunt herinneren. Ik heb
ze meegemaakt, dus ik kon voor de delen in het boek die zich in
1969 afspelen niet alleen op mijn eigen geheugen afgaan. Jill
Bullock, Communications Coordinator van het Alumni and Development
Team van de universiteit van Leeds, bleek een onuitputtelijke bron
van informatie te zijn. Kenneth Lee en Paul Mercs, die de jaren
zestig ook allebei hebben meegemaakt, hebben me enkele interessante
verhalen verteld, waarvan sommige weleens in dit boek kunnen zijn
terechtgekomen. Van de
vele boeken die ik heb gelezen en dvd’s die ik heb bekeken, noem ik
graag Jonathon Greens verslag van die tijd: All Dressed Up , en Murray
Lerners documentaire over het Isle of Wight Festival in
1970: Message to
Love .
Mijn dank gaat ook uit naar Andrew Male, assistent-redacteur van Mojo , voor de interessante gesprekken en informatie over enkele minder bekende elementen van de muziek uit het eind van de jaren zestig, en ook voor het feit dat ik bij hem op kantoor mijn oor te luisteren heb mogen leggen. Zoals altijd wil ik ook Philip Gormley en Claire Stevens bedanken.
Verder heb ik een speciaal bedankje voor
dr. Sue van de Calgary Wordfest-vrijwilligers, voor de artsen,
medewerkers en het ambulancepersoneel van Mineral Springs Hospital
in Banff, en voor doktoren Michael Connelly en Michael Curtis, en
de verpleegsters en het personeel van de hartafdeling van Foothills
Hospital in Calgary; zonder hun hulp had Hartzeer weleens
een heel andere betekenis kunnen krijgen! Ook bedank ik Janet,
Randy,
Matthew, Jonathan en Megan voor mijn tweede thuis.