5

‘Wat een geweldige kamer!’ Milou liet zich op het tweepersoonsbed in de ruime suite vallen. Fleur keek trots. ‘Tibor heeft voor jullie alle drie een aparte kamer geboekt.’ Sanne schopte haar slippers uit om het zachte tapijt onder haar voeten te voelen en Noa liep door naar de badkamer. ‘O heerlijk, een bad! Ik heb nog steeds spijt dat ik thuis geen bad heb genomen.’

‘Wat let je om er alsnog een te nemen?’

Noa kwam de badkamer weer uit en maakte een geldgebaar met haar vingers.

‘Wat heerlijk dat we kamers met zeezicht hebben. Ik zet vanavond mijn raam wijd open zodat ik met het geluid van de golven in slaap kan vallen.’ Milou vouwde haar handen met een tevreden gezicht achter haar hoofd.

‘Hier, de sleutels van jullie kamers.’ Fleur gaf Noa en Sanne hun eigen setje.

‘Ik ga een tijdje liggen weken in bad als jullie het niet erg vinden.’ Noa maakte aanstalten om Milous kamer te verlaten.

‘Ik denk dat ik even een siësta ga houden.’ Sanne geeuwde overdreven en liep achter Noa aan.

‘Als jullie maar op tijd zijn voor het diner,’ riep Fleur hen na. ‘Om zes uur aantreden, Tibor is er ook.’

‘Wat ga jij in de tussentijd eigenlijk doen, Fleur?’

‘Fleur gaat met mij een kaartje leggen, hè, Fleur?’ Milou liep naar haar koffer en ritste hem open, terwijl Fleur vragend naar Noa keek die haar hoofd nog om het hoekje van de deur had.

‘Milou heeft weer eens een nieuwe hobby. Ze is tegenwoordig expert in koffiedik kijken,’ verduidelijkte Noa. De mindfulness was dus alweer verleden tijd.

‘Koffiedik kijken? Tarotkaarten leggen is een heel serieuze aangelegenheid. Het zal je verbazen wat je daar allemaal uit kunt aflezen.’ Milou kwam overeind met een pak kaarten in haar hand. ‘Ik ga een liefdeslegging voor je doen, Fleur.’ Behendig schudde ze de kaarten en ging op bed zitten. Uitnodigend klopte ze op het matras.

‘Blijven jullie niet om me te steunen?’ smeekte Fleur Noa en Sanne.

‘Sorry, maar wij hebben deze hocus pocus de afgelopen tijd al iets te vaak moeten ondergaan. Nu is het jouw beurt.’

‘Zoals ik al zei ga ik een liefdeslegging voor je doen,’ pakte Milou de draad weer op toen Noa en Sanne waren vertrokken.

‘Als je dat per se wilt...’ Fleur haalde haar schouders op.

‘Nou, iets enthousiaster mag wel hoor, ik zit hier mijn stinkende best voor je te doen.’

‘Ik heb gewoon niet zoveel met die poespas, Lou, sorry.’

‘Hè, gun mij dat lolletje nou, ik moet nog een keer oefenen voor mijn volgende cursusdag.’

‘Nou, vooruit dan maar.’

‘Oké, dan moet je nu een vraag stellen over je relatie waar je een antwoord op wilt krijgen van de kaarten.’

‘Eh... Even denken hoor. Ja, ik weet er een: zijn Tibor en ik een match made in heaven en leven we nog lang en gelukkig?’

‘Dat zijn eigenlijk twee vragen, maar vooruit, hier kunnen we wel wat mee.’ Fleur keek toe hoe Milou de set tarotkaarten vakkundig schudde en de stapel op bed legde.

‘Nu moet jij de stok kaarten in drie stapeltjes verdelen.’ Fleur stak haar rechterhand uit naar de stapel.

‘Linkerhand graag.’

‘Hoezo?’

‘Links is je gevoelskant.’ Fleur wierp Milou een moeilijke blik toe.

‘Doe nou maar.’

‘Zo goed?’

‘Prima.’ Milou voegde de drie stapeltjes weer samen tot een geheel en schudde de kaarten nogmaals. Vervolgens spreidde ze de kaarten een voor een uit over het bed met de rug naar boven. ‘Oké, nu mag je wederom met je linkerhand negen kaarten uitzoeken. Hou daarbij de vraag waar je antwoord op zoekt goed in je hoofd en laat je leiden door je gevoel.’

‘Ik blijf dit toch allemaal een beetje vaag vinden, hoor,’ zuchtte Fleur ongemakkelijk terwijl ze negen kaarten uitkoos. Milou pakte ze aan, legde de kaarten op bed en stopte de overige kaarten terug in het doosje.

‘Oké, dan ga ik nu de kaarten allemaal in een keer omdraaien. Sommige kaartleggers kiezen ervoor om het per kaart te doen, maar zoals je weet stond ik niet vooraan toen het geduld werd uitgedeeld. Ik wil in een keer een eerste indruk krijgen van het totaal. Ben je er klaar voor?’

‘Nou, kom maar op, Orakel van Delphi.’ Haar ogen volgden Milous kleine slanke handen toen ze de kaarten vliegensvlug omdraaide. Vrijwel onmiddellijk betrok het gezicht van haar vriendin.

‘Wat?’

‘O, dit is niet goed hoor.’

‘Wat is niet goed?’

‘Deze legging gaat niet positief voor je uitpakken.’

‘Hoezo niet positief? Wat betekent dat?’

‘Laat me de boel even rustig bekijken.’ Milous ogen stonden bij elke kaart even stil.

‘Pff, nou, ik zou niet graag in jouw schoenen staan.’

‘Jemig Lou, je doet net of doem en verderf zich over me uit zullen storten.’

‘Dat is ook wel een beetje zo...’

‘Wat een onzin. Tibor en ik houden van elkaar en we krijgen een heel gelukkig huwelijk en veertig kinderen.’ Met een geïrriteerde armbeweging zwiepte ze de kaarten van het bed.

‘Hé.’ Milou dook met een verontwaardigd gezicht achter haar kaarten aan en legde ze weer terug.

‘Jij denkt misschien dat je de perfecte relatie hebt, maar volgens de kaarten kijkt Tibor daar wat anders tegenaan.’ Ze gooide een kaart met een plaatje van de duivel naar Fleur. ‘Terwijl jij vooral op zoek bent naar romantiek en ware liefde, gaat het hem vooral om de seks en kickt hij erop dat je zo afhankelijk van hem bent. Bindt hij je weleens vast tijdens de seks, Fleur?’ Milou tikte op een kaart waar een geblinddoekte en vastgebonden vrouw op stond met acht zwaarden om haar heen.

Fleurs rode kop sprak boekdelen, maar ze gaf geen bevestigend antwoord op Milous vraag. ‘Het gaat je niks aan wat Tibor en ik in bed uitspoken,’ snibde ze.

Milou liet zich niet uit het veld slaan. ‘Terwijl jij verlangt naar harmonie en eenheid en een huwelijk en gezin, wil Tibor helemaal geen gelijkwaardige relatie. Hij wil domineren en macht over je uitoefenen.’

‘Tibor houdt van me.’

‘Je leeft in een illusie, Fleur. Hier, Bekers 7,’ wierp Milou haar hoofdschuddend de volgende kaart toe. ‘Is Tibor wel helemaal eerlijk tegen je? Kan het zijn dat hij je bedriegt of dingen voor je verzwijgt?’

‘Nou moet je echt ophouden, hoor!’ De boze ondertoon in Fleurs stem viel niet te missen. ‘Hoe haal je het in je hoofd om een paar dagen voor mijn huwelijk zo te gaan zitten stoken?’

‘Ik stook niet, het is mijn taak als kaartlegster om je te waarschuwen voor wat misschien wel de grootste fout in je leven gaat worden.’

‘Je taak als kaartlegster,’ schamperde Fleur. ‘Hou toch op. Mevrouw heeft weer eens een of ander vaag cursusje gevolgd en denkt alle wijsheid in pacht te hebben.’

‘Je kunt er niet omheen, Fleur.’ Milou wierp haar vriendin de laatste kaart toe van een vrouw op een bed met haar handen voor haar gezicht. Boven haar hingen negen zwaarden aan de muur. ‘Ik voorspel je dat dit hele avontuur op een nachtmerrie gaat uitlopen als je op deze voet verdergaat. De kaarten liegen niet.’

‘Echt, ik heb nog nooit zoveel onzinnigheid bij elkaar gehoord. Ga je nieuwe roeping als levensverpester maar op iemand anders botvieren. Ben je soms jaloers op me dat ik met een fantastische man ga trouwen terwijl jij nog vrijgezel bent?’

‘Ik gun je alle geluk van de wereld, Fleur, daarom zeg ik dit in alle eerlijkheid tegen je. Het heeft niets met jaloezie te maken. En trouwens, waar zou ik jaloers op moeten zijn? Als ik de kaarten moet geloven ben je niet bepaald te benijden...’

‘Nu ben ik er klaar mee. De kamer uit!’

‘Schreeuwen is een teken van onmacht, Fleur. En by the way, dit is mijn kamer dus ik ga helemaal nergens heen.’