Hoofdstuk 10

‘We gaan naar huis, Kelsi,’ zei Jack hees.

‘Zo vroeg al?’

Hij zou eindeloos in haar goudkleurige ogen kunnen staren. Waarom had ze die al die tijd voor hem verborgen gehouden? Hij wilde alles weten. ‘Mijn knie begint weer op te spelen.’ Nou ja, niet zijn knie, maar een lichaamsdeel dat ietsje hoger zat.

‘O. Ja, natuurlijk.’

Een taxi bracht hen naar huis. Bij haar voordeur moest hij even op haar wachten tot ze het slot open had. Het deed zijn zogenaamde knie geen goed om haar zo voorovergebogen te zien staan.

Toen ze de deur open had, ontweek ze zijn blik. ‘Is er nog iets?’

Ongemakkelijk schraapte hij zijn keel. ‘Ja, om eerlijk te zijn wel.’ Hij duwde de deur verder open en liep ongevraagd bij haar naar binnen, ondertussen de bovenste knoopjes van zijn overhemd losmakend. ‘Ik wil je heel graag kussen.’

Ze stond nog steeds bij de open deur.

‘Sinds die middag met jou op het strand ben ik met niemand anders meer naar bed geweest,’ zei hij recht op de man af. ‘Ik verlang alleen nog maar naar jou.’ Niet dat hij dat een prettige situatie vond, maar het was de waarheid en het was niet anders. ‘Ik wil met je naar bed. En dat is niet omdat er niemand anders beschikbaar is, maar omdat ik je zo prachtig vind.’

Ze zweeg.

‘Je gelooft me niet.’

Nog steeds ze zei niets, maar haar handen balden zich krampachtig tot vuisten.

Jack dwong zichzelf het rustig aan te doen. Het zou hem bepaald niet helpen als hij haar nu besprong, hoewel dat eigenlijk het enige was wat hij wilde doen. Eerst moest hij haar zien te overtuigen, met woorden en met zachte daden. In een poging zijn lichamelijk reacties weer enigszins onder controle te krijgen, streek hij met zijn handen over zijn gezicht. Toen haalde hij diep adem. ‘Wil je weten wat ik zie als ik naar je kijk?’

Even wierp ze hem een snelle blik toe, toen richtte ze haar ogen weer op de grond.

Ze luisterde; dat was in ieder geval al iets. Hij slikte en hoopte dat zijn stem het niet zou begeven toen hij zei: ‘Ik zie een vrouwelijke vrouw met mooi gevormde jukbeenderen en een zachte huid. Met borsten die perfect zijn. Daaronder zit een prachtig slanke taille die overgaat in mooie ronde heupen.’ Even moest hij stoppen om diep adem te halen, want het deed hem bijna zijn zelfbeheersing verliezen als hij haar zo beschreef. Pas als ze het begreep, kon hij tot actie overgaan. ‘Je bent klein en fijn gebouwd. Met mijn hand kan ik je enkel omvatten, zo rank en slank is die. Ik herinner me nog dat ik dat in het water deed, om je been steviger om mijn middel te trekken. Je hebt een prachtige gave huid en een heel mooi gevormd gezicht. De eerste keer dat ik je zag, wist ik niet wat me overkwam. Die grote ogen van je, en dan die zachte lippen, die nerveus trilden bij onze eerste kennismaking, maar die me een paar uur later zo hartstochtelijk kusten.’ Hij glimlachte. ‘En dan heb ik het nog niet eens over je haar gehad. Die enorme bos springerige krullen, zo speels en verleidelijk. Je haar weerspiegelt je hele persoonlijkheid: moeilijk in het gareel te houden, creatief en in één woord prachtig. Zodra ik jou zie, denk ik aan seks. Als ik je zie glimlachen, wil ik bij je naar binnen glijden.’ Hij wist niet meer wat hij verder nog moest zeggen en zuchtte. ‘En inmiddels ben ik het zo verschrikkelijk zat om al weken met een soort Eiffeltoren in mijn broek rond te lopen.’

Verbaasd keek ze hem aan. ‘Heb je dan niet…’

‘Nee, dat heb ik niet,’ antwoordde hij naar waarheid. ‘En nu is het zo lang geleden dat ik niet langer wil wachten en je in mijn armen wil voelen.’ Hij liep naar haar toe.

Haar wangen hadden een licht blosje, en van onder haar wimpers keek ze hem verlegen aan. Ze was bijna overtuigd, zag hij, en hij zou er wel voor zorgen dat ze hem tegen het einde van de nacht voor de volle honderd procent zou geloven.

‘Ik hou van je lach,’ zei hij. ‘En je lacht op momenten dat ik het het minst verwacht. Dan stralen je ogen en krijg je iets ondeugends en speels over je, zoals die middag op het strand. Daar verlang ik doorlopend naar. Ik hunker naar je.’

Hij streelde haar wang. ‘Nu weet je hoe ik je zie. Zal ik je ook vertellen wat ik met je wil doen? Of zal ik je dat laten zien?’

Ze sloot haar ogen. Het waren maar woorden, zo hield ze zichzelf voor. Had ze die avond tijdens het diner niet met eigen ogen gezien hoe makkelijk hij mensen met zijn woorden wist te charmeren? Dat was gewoon zijn tweede natuur.

‘Voor mijn ogen speelt zich steeds dezelfde film af. Dan zie ik alles wat ik met je wil doen wanneer ik je eindelijk weer mag aanraken.’

Ze kneep haar ogen stijf dicht. Nu niet gaan huilen, zei ze streng tegen zichzelf.

‘Ik wil je eerst kussen, een diepe kus waarvan we allebei genieten. Daarna lik ik je lippen, maar voordat we te verhit raken trek ik me terug. Er zijn zoveel andere plekken die ik eerst nog wil aanbidden.’

Aanbidden? Hij wilde haar aanbidden? Ze merkte zijn nabijheid, puur door de hitte die hij uitstraalde. Ze opende haar ogen, maar durfde hem niet aan te kijken. Haar hand zocht steun bij de muur achter zich. Zijn lichaam bevond zich maar op een paar centimeter afstand van het hare en zinderde van verlangen.

‘Ik wil met mijn handen door je krullen woelen,’ vervolgde hij hees. ‘Ik wil je hoofd naar achteren trekken zodat ik je hals en sleutelbeen kan kussen.’

Instinctief hief ze haar hoofd een stukje op. Ze kon zijn aanraking bijna voelen. Wat zou het heerlijk zijn als hij dat deed.

‘Daarna zou ik je uitkleden. Eerst zou ik je schouderbandjes naar beneden schuiven, zodat je jurk van je af glijdt en op de grond valt.’

Haar lippen gingen een stukje uiteen. Bijna begon ze te hijgen, maar met moeite wist ze haar ademhaling weer te reguleren.

‘En weet je, Kelsi, ik ben dol op sproeten. Ik zou elke sproet op je lichaam met het puntje van mijn tong aanraken.’

Ze rilde. Haar toch al gezwollen tepels drukten nog harder tegen de stof van haar jurk. Als ze een wens mocht doen, zou ze wensen dat ze naakt was en dat ze hem kon geloven, en dat hun lichamen elkaar weer zouden vinden.

‘Daarna zou het moeilijk worden,’ ging hij verder. ‘Ik zou je zijdezachte huid overal willen strelen en liefkozen, maar tegelijkertijd zou ik je ook willen beetpakken voor een harde, wilde vrijpartij. Toch zou ik me denk ik weten te bedwingen en voor de liefkozingen kiezen. Ik zou je hele lichaam met kussen bedekken en op je gevoeligste verborgen plekjes zuigen.’

De plekjes waar hij het over had, roerden zich bij de gedachte alleen al. Haar hele lichaam smeekte hem om zijn woorden in daden om te zetten, maar haar verstand gaf niet toe.

‘Ik wil je lichaam om me heen voelen. Ik wil je horen schreeuwen en lachen. Ik wil zo diep in je stoten dat je denkt te zullen breken. Ik wil degene zijn die dat met je doet. Ik en niemand anders. Alleen ik.’

Haar hart ging nu als een razende tekeer, en haar bloed leek wel een kolkende, niet meer te stuiten stroom. Ze begon te trillen. ‘Jack…’

‘Begrijp je dat ik alles wat ik net zei nu in de praktijk ga brengen?’

Ze keek in zijn blauwe ogen, die nu donker waren van het wilde verlangen dat hij net had beschreven. Ze had hem zo hard nodig. Hem, en de seksuele bevrediging waarover hij het had. Ze wilde niets liever dan hem geloven en hem in zich voelen.

Even keek hij ook haar aan, toen gleed zijn blik vol begeerte naar haar lippen. Naar haar dorstige, wanhopige mond.

Ze zag dat ook hij moeite had zich te beheersen. Toen ze zijn mond dichterbij zag komen, wist ze dat ze geen enkele weerstand meer wilde bieden.

‘Kelsi,’ mompelde hij op het moment waarop hun lippen elkaar raakten.

Kreunend drukte ze zich tegen hem aan, verbaasd dat haar spieren zich op precies dat moment samentrokken in een soort miniorgasme.

Stevig hield hij haar vast.

‘Ik verlang zo naar je, Jack.’ Ze huilde bijna, zo overweldigend waren haar gevoelens voor hem.

Hij likte haar lippen, precies zoals hij had beloofd. ‘Dat weet ik.’ Zijn handen woelden door haar haren, terwijl hij ondertussen elke centimeter van haar gezicht en hals kuste. Zijn onderlichaam stootte tegen haar aan.

Wanhopig graag wilde ze hem in zich voelen.

‘Kalm aan,’ wist hij nog uit te brengen voordat ze zijn woorden smoorde in een lange, diepe kus.

Hijgend schoof hij even later haar schouderbandjes opzij en rukte haar jurk naar beneden.

Zijn handen op haar naakte borsten deden haar een kreet van verrukking slaken.

‘Gaat het?’ vroeg hij, bang dat hij haar pijn had gedaan in zijn gretigheid.

‘Ja. Ga door.’ Haar tepels waren keihard onder zijn strelende vingers, maar toen hij ook zijn tong begon te gebruiken, voelde ze een pulserende energie in haar borsten die ze nog nooit had gevoeld. Ze wilde hem naakt. Nu.

Maar voor ze iets in die richting kon ondernemen, haakte hij zijn vingers achter de rand van haar slipje en trok het naar beneden. Toen knielde hij voor haar neer.

Toen ze de mond van haar ultieme minnaar tegen haar fluweelzachte huid voelde, kon ze niets anders doen dan zich tegen de muur laten vallen.

Na een tijdje trok hij haar naast zich op de grond.

Meteen klampte ze zich aan hem vast. Ze kreeg maar niet genoeg van zijn hongerige kussen en koortsachtige aanrakingen.

Kreunend maakte hij zich van haar los om zich te kunnen uitkleden.

Ongeduldig, gefascineerd en wanhopig keek ze toe.

Uiteindelijk, na wat een eeuwigheid leek, maar in werkelijkheid niet langer dan een paar seconden geduurd kon hebben, kwam hij weer bij haar terug en positioneerde zich voorzichtig boven op haar naakte lichaam.

Intens en stralend keken zijn blauwe ogen haar aan.

Op dat moment zag ze hoe oprecht zijn verlangen was. In zijn ogen las ze niets dan eerlijkheid en werkelijke passie. In de paar seconden die het nog duurde voordat hij bij haar binnen drong, leek ze te zweven, omdat hij elk woord wat hij net had gezegd had gemeend. Pas nu geloofde ze hem onvoorwaardelijk.

Elke vezel van haar lichaam verwelkomde hem, hunkerend, rillend, zich samentrekkend. Voor haar gevoel ging ze kopje-onder in een zee van sensatie, hitte en kleur. Het was te veel om zomaar te bevatten. Met gesloten ogen liet ze zich meevoeren, zich afvragend hoe ze deze intensiteit in vredesnaam moest overleven.

‘Het is nog niet afgelopen,’ fluisterde hij toen ze de ultieme top bereikte en haar hele lichaam onder hem begon te schokken. ‘We zijn nog maar net begonnen.’

Toen ze weer een beetje op adem was gekomen, begon hij opnieuw te stoten. Ze was warm en nat, en haar lichaam pakte zijn ritme ogenblikkelijk op, waardoor het leek alsof ze vloeibare materie was geworden. Het voelde als de ultieme samensmelting.

Hij voerde het tempo op.

Ze lachte van puur genot toen ze een nieuw hoogtepunt voelde naderen. ‘Jack!’

Op dat moment kwam ook voor hem de ontlading, plotseling en heftig.

Met haar benen trok ze hem nog dichter naar zich toe en sloot haar ogen. Hij was één en al kracht, een en al gratie. Ze zag, hoorde en voelde niets anders meer dan hem.

Hij was haar alles.