8

Toen het liedje voorbij was en een ander werd ingezet kreeg Catherine het gevoel dat ze bekeken werd. Ze draaide zich om en zag nog net een man aan de overkant van de dansvloer naar haar staren. Toen hun blikken elkaar kruisten keek hij snel de andere kant op. Catherine ging dichter bij Gracie dansen en riep in haar oor: ‘Er staat een vent naar me te kijken vanaf de andere kant van de dansvloer.’

Gracie giechelde en bleef dansen. ‘Er kijken een heleboel mannen naar je.’

Catherine schudde haar hoofd. ‘Misschien wel, maar van deze krijg ik de kriebels.’

Gracie stopte met dansen en vroeg: ‘Welke?’

‘Kort blond haar en blauw shirt met lange mouwen.’ Catherine keek nog eens en weer staarde hij haar aan. ‘Het is de manier waarop hij kijkt.’

Zonder ook maar te proberen om onopvallend te zijn draaide Gracie zich om, om te kijken wie ze bedoelde. Toen ze haar weer aankeek zei ze: ‘Ieuw, je hebt gelijk. Wat een engerd.’

Catherine ging ergens anders staan met haar rug naar hem toe. Gracie zag dat ze zich onveilig voelde en ging dicht naast haar staan. Ze moest haar best doen om boven de muziek uit te komen. ‘Als hij ons lastigvalt zullen Wade en Dean zich er wel even mee bemoeien.’

Catherine wist niet of ze het een fijn idee vond dat Dean zich ‘er wel even mee zou bemoeien’. ‘Dean en ik zijn samen gekomen maar we zijn niet ‘‘samen samen’’. Hij hoeft in principe geen mannen bij mij uit de buurt te houden.’

Gracie zei iets maar haar stem werd opgeslokt door de muziek die sneller en harder ging klinken. Catherine keek weer in de hoop dat de onbekende man weg zou zijn. Dat zou natuurlijk te gemakkelijk zijn. Hij stond haar te bekijken of ze een lekker hapje was. Ze huiverde. Hij was dichterbij gekomen, zag ze, want hij stond niet meer aan de andere kant van de dansvloer. Toen ze met Gracie stond te praten was hij een meter of vijf van haar vandaan komen te staan. Toen ze de intense blik in zijn ogen zag kreeg ze het koud vanbinnen.

Het was geen onknappe jongen. Catherine vermoedde dat hij goed in de smaak viel bij de vrouwen, met zijn blonde krullen en nonchalante ongeschoren look. Hij droeg zijn spijkerbroek laag op de heupen en zwarte versleten werklaarzen. Een paar ronddraaiende lichamen was alles wat er tussen hen in stond, maar Catherine was allang blij dat er iets was wat hen scheidde.

Gracie leunde naar haar toe. ‘Laat die gozer. We kunnen toch gewoon lol hebben?’

Catherine wist dat Gracie gelijk had. Ze wilde niet dat haar eerste avond uit met haar zus verpest zou worden maar de haren in haar nek stonden rechtovereind. ‘Ik probeer het wel maar het lijkt wel of hij me aanraakt. Er is iets met die vent, maar ik weet niet wat.’ Een stemmetje in haar hoofd zei dat het een heel ander gevoel was dan wat Dean haar gaf als hij naar haar keek. Zijn blik bezorgde haar vlinders in haar buik en opwinding. Deze onbekende maakte dat ze een douche wilde nemen. Het was niet verboden om naar vrouwen te kijken, zei Catherine tegen zichzelf. Hij had haar niet benaderd.

‘Wil je liever terug naar de tafel?’

‘Nee,’ zei ze vastbesloten om er ondanks die engerd een leuke avond van te maken. ‘We zijn hier voor ons plezier. Laat die eikel maar.’

Gracie lachte en danste door. Toen er weer een snel nummer begon vergat Catherine haar zorgen. De blonde vreemdeling deed er niet meer toe. Zelfs Deans wantrouwen schoof even naar de achtergrond. Alles vervaagde terwijl ze door de muziek werd omringd en meegenomen.

Catherine hoorde Gracie iets schreeuwen over dat dit een van haar favoriete nummers was. Ze lachte en bedacht dat zij ook van dit romantische liedje hield. Nog iets wat ze deelden. Het nummer was zacht, met een melodieuze vrouwenstem waardoor Catherine visioenen kreeg van zichzelf in de armen van een minnaar. Ze deed haar ogen dicht en dacht aan Dean. Ze schrok ervan. Door zo aan hem te denken dacht ze ook weer aan die heerlijke kus van eerder die dag. De muziek, het zachte licht, ze liet zich helemaal gaan. Ze deinde mee op het ritme. In haar fantasie zag Catherine de lijnen en vormen van Deans ernstige gezicht, zijn zachte vaardige lippen en de intense bruine ogen die haar nooit uit het oog leken te verliezen. God, wat had ze er veel voor gegeven om nu zijn lippen op de hare te voelen. Als ze helemaal eerlijk was verlangde Catherine ernaar zijn hele lichaam tegen het hare te drukken. Aangezien dat onmogelijk was liet ze haar fantasie de vrije loop op de klanken van de muziek. Voor vanavond moest ze het doen met haar verbeelding.

Terwijl ze heen en weer wiegde sloot ze haar ogen weer. Catherine stelde zich voor hoe zijn handen zouden voelen en al snel bewogen haar eigen handen over haar lichaam, nauwelijks echt aanrakend maar genoeg om een erotische vonk of twee te doen overslaan. Ze raakte haar nek aan, zich inbeeldend dat zijn lippen haar daar kusten. Ze vroeg zich af of hij de tijd zou nemen, kussend en knabbelend, voordat hij verder naar beneden zou gaan.

Catherines handen grepen de zoom van haar jurkje en ze trok het iets op, zich onbewust van het prikkelende uitzicht dat haar bovenbeen bood. Ze voelde haar zijdezachte huid onder haar vingertoppen. Ze rilde. Zou hij eelt op zijn handen hebben? Werkhanden? Toen het nummer bijna afgelopen was vroeg ze zich af of ze ooit zou weten hoe Deans handen op haar huid voelden.

Dean zat hier bepaald niet op te wachten. Behalve dat ze eruitzag om op te vreten, danste Catherine als een godin. Godver, toen hij haar kuste had hij kunnen weten dat het moeilijk zou worden afstand te houden. Hij kwijlde bijna door de liefdevolle manier waarop haar korte zwarte jurkje om haar billen spande. Dean moest zijn handen als vuisten voor zich op tafel leggen om niet de dansvloer op te springen om haar in zijn armen te nemen. Toen hij om zich heen keek zag hij meerdere andere mannen begerig naar haar kijken en dat alleen was genoeg om haar mee te willen nemen. Hij zou haar naar een plek brengen waar ze alleen zouden zijn zodat hij meer op haar zachte lijnen kon leggen dan alleen zijn handen.

Wade probeerde zijn aandacht te trekken en Dean rukte zijn blik met moeite van Catherine weg om te vragen wat hij wilde. ‘Ja?’

‘Wat hoorde ik over Catherine die bij jou langs is geweest?’

Dean fronste en zette zich schrap voor het onvermijdelijke kruisverhoor. ‘Niets belangrijks.’

Wade trok één wenkbrauw op en zond hem een ‘ik-kijk-dwars-door-je-heen-oudere-broer-blik’.

‘Ze wilde iets van me weten,’ zei Dean om het niet ingewikkelder te maken dan nodig was. Die kus ging niemand wat aan. ‘Kijken of zij en ik een wapenstilstand konden sluiten of zoiets.’

‘En kon dat?’

Hij dacht aan haar hemelse smaak en onderdrukte een vloek. ‘Ik ben hier toch?’

‘O, je bent hier.’ Wade leunde achterover in zijn stoel en sloeg zijn armen over elkaar heen. ‘Ik probeer er alleen nog achter te komen of je hier bent voor het geweldige gezelschap of om Catherine in de gaten te houden. Als ik moet afgaan op de manier waarop je haar bekeek op de dansvloer gok ik dat de waarheid ergens in het midden ligt. Klopt dat?’

‘Luister, jullie willen allemaal dat ik haar aardig vind, haar accepteer als deel van de familie, dat snap ik. Daar ben je meer dan duidelijk over geweest, Wade. Maar…’

‘Ze ís deel van de familie,’ zei Wade op een volume dat met gemak boven de bas en het geroezemoes van de menigte uitkwam. ‘Ze is Gracies zus en dat maakt haar ook nog een belangrijk deel.’

Dean haalde een hand door zijn haar en leunde naar hem toe. ‘Ze is nog steeds een halve vreemde. Jij en ik weten allebei dat het uitwisselen van een paar e-mails en telefoontjes niet genoeg is om iemand door en door te kennen.’

‘Ja, dat weet ik, en daarom is ze nu hier. Zodat ze elkaar kunnen leren kennen.’

Dean was het zat om telkens weer tegen die muur aan te lopen. Toen hij zich omdraaide en naar Catherine keek vervloog zijn woede. Ze leek wel een bosnymf. Haar lange rode haar golfde over haar rug terwijl ze danste zonder ook maar iets te merken van de storm van emoties die er in hem rondwaarde. Dean nam nog een slok van zijn biertje en zette het flesje op tafel waarna hij achteroverleunde om van de show te genieten. Ze bewoog op de maat van de muziek alsof ze zich erin verloor. Ze bewoog met passie. Hij vroeg zich af waar ze aan dacht. Fantaseerde ze over de handen van een minnaar? Toen haar handen over haar eigen lichaam bewogen werd Deans pik hard in zijn broek.

Een beweging rechts van hem trok zijn aandacht en hij zag een man over de dansvloer lopen. Hij ging recht op Catherine af. In een flits was hij zijn hele gesprek met Wade vergeten. Het enige wat Dean kon denken was dat die andere man haar onder geen beding aan mocht raken. Hij hoorde iemand zijn naam roepen maar hij negeerde het. Hij stak de dansvloer over, ontweek de draaiende lijven en ging dicht achter haar staan met zijn handen op haar heupen. Ze verstijfde.

Hij leunde over haar schouder. ‘Ga mee naar mijn huis.’

Catherine boog haar hoofd achterover om hem aan te kunnen kijken. ‘Is dat alles? Denk je dat ik me nu zonder pardon overgeef en in je armen val?’

Dean had nauwelijks door dat het nummer was afgelopen en dat een ander, langzamer liedje begon. Hij werd volledig in beslag genomen door de zachtheid van de vrouw onder zijn handen. Hij wilde haar zijdezachte huid voelen. Hij wilde die jurk uittrekken. ‘Dat zou fijn zijn, ja.’

Ze schudde haar hoofd en draaide zich om in zijn armen. ‘Dat lijkt me geen goed plan.’

Toen ze haar armen om zijn nek sloeg kon Dean het wel uitschreeuwen. Ze smolt niet direct voor hem maar dit was vele malen beter dan een knietje in zijn kruis. ‘Zelfs niet als we het allebei willen? Nodig hebben?’

Ze keek over zijn schouder en na een paar seconden zei ze: ‘Je begrijpt het niet.’

Hij pakte haar kin en dwong haar hem aan te kijken. ‘Leg het me dan uit.’

‘Dean, ik ben niet gewend om zomaar toe te geven aan wat ik wil en voel,’ legde ze uit. ‘Ik ben niet spontaan en impulsief.’

Hij wurmde haar benen uit elkaar zodat hij zijn eigen been ertussen kon zetten. Toen hij haar voelde huiveren, grinnikte hij. ‘Laat je je verlangen nooit eens bepalen waar de avond zal eindigen, schat?’

Ze haalde haar schouders op. ‘Niet als die verlangens in de weg staan van wat echt belangrijk is.’

Dean streelde haar haar, genietend van de zachtheid. ‘En met mij naar huis gaan, mij jou laten verwennen, dat staat in de weg?’

‘Ja,’ mompelde ze, ‘omdat je me niet vertrouwt, en ik kan niet naar bed gaan met iemand die me niet vertrouwt. Naast het feit dat je binnenkort Gracies zwager wordt.’

‘Je bent een praktische tante, dat is duidelijk. Nou, dat mag ik wel in een vrouw.’ Zijn hand gleed langs haar rug tot hij bijna vol op haar kont lag. ‘En je somt alle redenen op waarom we niets met elkaar zouden moeten beginnen. Maar dat is allemaal niet belangrijk. Jij en ik zijn belangrijk.’ Hij liet zijn hand verder zakken tot hij één ronde bil in zijn hand voelde. ‘Kun je me recht in de ogen kijken en zeggen dat je niet naar mij verlangt? Dat je de chemie tussen ons niet voelt?’

‘Ja, ik voel de aantrekkingskracht wel,’ kreunde ze moeizaam, ‘maar ik ben er bang voor. Ik ben bang voor jou.’

Zo’n heftige reactie had hij niet verwacht en hij wilde helemaal niet dat ze bang voor hem was. ‘Waarom? Ik dacht dat we al hadden vastgesteld dat ik je nooit iets aan zou doen?’

‘Als ik me goed herinner zei je dat je nog veel ergere dingen met me zou doen als ik jouw familie iets aandeed.’ Hij begon iets te zeggen maar ze stak een hand omhoog om hem tegen te houden. ‘Daar gaat het trouwens niet om. Over een week ben ik hier weg, Dean. Het zou belachelijk zijn om iets te beginnen.’

Hij boog voorover, drukte een kus op haar lippen en fluisterde: ‘Neem dan van me wat je krijgen kunt. Grijp je kans, liefje, voor het te laat is.’

Het nummer was afgelopen en Dean zag hoe ze diep ademhaalde voor ze naar hem opkeek. Ze leek hem te bestuderen en Dean keek ongemakkelijk terug. Haar stille intensiteit overspoelde hem. Er lagen eindeloos veel geheimen in Catherines groene ogen en Dean wist niet of hij ze allemaal wilde weten. Het enige wat hij zeker wist was dat ze hem raakte. Op een manier waarop geen andere vrouw hem in jaren geraakt had.

Dean liet zijn hoofd zakken en kuste haar zacht en snel, en mompelde: ‘Ik wil met je naar bed. Ik wil zo ontzettend veel, Catherine, maar als dit is wat je wilt, zeg het dan, dan laat ik je met rust. Dat beloof ik.’

Catherine liet haar hoofd tegen zijn borst vallen en mompelde iets tegen zijn shirt. Hij vouwde zijn handen om haar bovenarmen en trok haar los. ‘Wat zei je?’

‘Ik zei dat ik wel naar je verlangde.’

Nu merkte Dean dat de muziek was veranderd, een sneller tempo, niet meer romantisch, maar de stemming was er nog. Hij was nog steeds gespannen, en Catherine stond nog steeds voor hem, hem observerend alsof ze niet zeker wist of ze heel hard weg moest rennen of toe moest geven aan de passie die tussen hen broeide. En Dean was niet van plan iets aan het toeval over te laten.

Hij nam haar gezicht in zijn handen en raakte haar zachte lippen aan met zijn mond. Ze kreunde en het geluid schoot recht naar zijn lul. De mensen die om hen heen dansten waren ze vergeten. Ze smaakte naar honing en hij wilde het. Verlangde het. Niets kon hem nog tegenhouden op zijn ontdekkingsreis om zoveel te nemen als hij op kon.