Proloog
Drie jaar eerder…
Met pijn in zijn buik van opwinding stapte Dean de kleine flat binnen die hij deelde met zijn Linda, met wie hij nu anderhalf jaar samen was. Zijn handen trilden een beetje bij de gedachte aan wat hij ging doen. Hij keek naar het kleine doosje in zijn hand en grinnikte. Dit was het dan. Hij stond op het punt de vrouw van zijn leven ten huwelijk te vragen. Ze waren nu al zo lang samen, het werd verdorie de hoogste tijd een eerbare vrouw van haar te maken. Om iedereen te laten zien dat ze bezet was. Dat ze de liefde gevonden had. Hij wilde haar horen zeggen dat hij haar man was. En – waarom ook niet – hij wilde dat ze zijn kinderen zou dragen. Raar maar waar.
Uit de slaapkamer klonken geluiden en Dean trok zijn wenkbrauwen op. Hij keek op de klok aan de muur naast de boekenkast. Om drie uur ’s middags zou Linda nog op haar werk moeten zijn. Haar baan in de bediening bracht nagenoeg niets op en hij wilde dat ze ermee ophield maar ze had geweigerd omdat ze het geld nodig hadden. Zijn bouwbedrijf liep overigens prima op het moment. Nog even en dan zou ze het rotbaantje op kunnen zeggen en thuis kunnen blijven om voor de kinderen te zorgen, zoals ze altijd had gezegd.
Toen hij weer iets hoorde stopte Dean de ring in zijn jaszak en liep door de kleine gang. Ze was thuis en lag in bed; niet precies hoe hij zich zijn aanzoek had voorgesteld maar hij zou er wel iets van maken. Hoe dichter hij bij de gesloten slaapkamerdeur kwam hoe hoger de haren in zijn nek gingen staan. Het geluid van lachende mensen klonk door de spleet tussen de deur en de drempel. Niet alleen vrouwengelach, besefte hij. Dean voelde de knoop in zijn maag groeien terwijl hij de deurknop pakte en omdraaide. Als vastgenageld bekeek hij het tafereel dat zich op het bed afspeelde: Linda, de vrouw die hij een paar seconden geleden nog ten huwelijk had willen vragen had de pik van een andere man in haar mond. Dean kon niet praten, hij kon amper ademhalen. Hij verplaatste zijn gewicht en die beweging was genoeg om de aandacht van de minnaars te trekken. Armen en benen vlogen in het rond toen Linda en haar ‘lunchafspraak’ van elkaar los probeerden te komen en iets zochten om hun naaktheid mee te bedekken. Terwijl Linda het niet voor elkaar kreeg de deken om zich heen te wikkelen keek Dean naar de blonde man die op de rand van het bed zat (het bed waar Dean een aantal uur geleden nog in geslapen had) en hij fronste toen hij de kok van het restaurant waar Linda werkte herkende. Ah, daarom wilde ze niet stoppen met haar baan. Jezus, wat een idioot was hij geweest. Een domme verliefde dwaas.
‘Zo, ik zie dat er naast vette burgers en smerige koffie nog veel meer op het menu staat van die vreettent, of niet, schatje?’
Jimmy ging staan, zijn gezicht spierwit. ‘Eh, ik…’
Dean stak een hand op. ‘Laat maar. Pak gewoon je spullen en ga weg.’
Hij wees naar Linda die een gesmoorde kreet slaakte. ‘Misschien moet je zijn kwakje even van je kin vegen voordat je vertrekt. Kan nogal gênante situaties opleveren.’
‘Het was een vergissing,’ zei Linda met tranen in haar ogen. ‘Dit was de enige keer, dat zweer ik, liefje. Ik heb je nooit eerder bedrogen. Nooit!’
De blik van ongeloof die Jimmy haar zond sprak boekdelen. De enige keer, nonsens. Dean wist dat hij blind was geweest, maar zijn ogen waren geopend. Hij liep op haar af en pakte haar kin stevig beet. ‘Doe ons allebei een plezier en hou je mond. Maak gewoon dat je wegkomt.’
Dean liet haar los en liep naar de deur. ‘Je hebt twee uur om je spullen te pakken en op te rotten. Als je slim bent, ben je weg als ik thuiskom.’
Ze riep zijn naam toen hij wegliep. Dean kon haar van buiten horen. Toen hij bij de lift was en op de knop drukte was hij doodkalm. Zijn emoties leken volledig opgedroogd. Hij voelde zich verdoofd tot op het bot. Hij had van haar gehouden. Ze was lief en zorgzaam geweest. Ze waren een perfect stel, dat zei iedereen. Nu was het enige wat Dean voor zich zag haar mond die een andere man pijpte. Dat beeld zou hij nooit vergeten.
Toen de liftdeuren opengingen, deed Dean een stap naar voren. Toen hij zeker wist dat hij alleen was stak hij zijn hand in zijn zak waar hij het doosje met de mooie diamanten ring vond. ‘Nooit meer,’ zei hij ernaar starend. Goed, hij was een sukkel geweest maar hij leerde snel. Het was verdomme niet eens de eerste keer dat hij door een vrouw verraden was. Het was hem twee keer eerder overkomen. Het verschil was dat Dean deze keer op het punt had gestaan om met Linda te trouwen. Nu was de maat vol. Er zou heel veel moeten gebeuren voor hij een vrouw weer zo dichtbij zou laten komen.
Toen de lift stopte en de deuren opengleden stond Dean tegenover een oudere dame die in wilde stappen. Ze passeerden elkaar maar voordat de deuren weer dichtgingen gaf hij haar het doosje. Toen ze hem niet-begrijpend aankeek, zei hij: ‘Ik heb het bij nader inzien toch niet nodig.’
Ze deed het doosje open en schrok. ‘Een diamanten ring!’
‘Ja. Hou maar. Of verkoop hem. Wat u wilt.’
Haar antwoord verdween achter de deuren die dichtgleden. Dean haalde zijn mobieltje tevoorschijn en belde zijn broer. Wade nam bijna meteen op. ‘Hoe is het, broertje?’
‘Linda en ik… zijn uit elkaar.’ Hij kon het niet opbrengen om te vertellen waarom. De aanblik was erg genoeg geweest. Hij had geen enkele behoefte erover te praten.
‘Jezus, dat is klote. Ik was ervan overtuigd dat jullie elkaar binnenkort het jawoord zouden geven.’
‘Ja,’ stamelde hij. ‘Heb je bier in huis?’
‘Beter nog, ik heb whisky.’
‘Mijn held. Ik kom er nu aan.’
‘Hé man, gaat het wel?’
Dean rolde met zijn ogen. ‘Ik ga mijn auto niet tegen een boom parkeren. Als je dat bedoelt.’
‘Dat is niet precies wat ik bedoel.’
‘Dat weet ik,’ zei hij beseffend dat Wade zich zorgen maakte. Wade was de oudste en dat betekende automatisch dat hij zich altijd zorgen maakte. ‘Joh, het komt wel goed. Niets wat een avondje doorzakken niet op kan lossen.’
‘Goed dan, maar rij voorzichtig,’ zei Wade.
‘Gordel om en alles, papa,’ kaatste hij terug.
Ze hingen op en Dean was weer alleen met zijn gedachten terwijl hij het gebouw uit liep naar zijn auto. Het beeld van Linda, bloot en bezig met een andere man, kwam meteen weer in hem op.
Hij vroeg zich af hoeveel jaar hij nodig zou hebben om het kwijt te raken.