Dankbetuiging

Weer zie ik me voor de onmogelijke opgave gesteld om op deze bladzijde van mijn boek een stel mensen te bedanken die te bijzonder en te briljant zijn voor woorden. Maar iets anders dan woorden heb ik niet, dus daar gaan we…

Als eerste bedank ik mijn familie, die dit verhaal onderling heeft doorgegeven en mij bij elke wending belde of sms’te. En mijn vader, die er niet meer is, maar wiens beeld over al het goede dat gedurende dit proces gebeurd is heen ligt.

Meteen daarna bedank ik Harry Lam, die niet toestond dat ik me op een gemakkelijke manier van hobbels in de plot afmaakte. Allison Shaw, omdat ze dit verhaal aanhoorde achter autosturen, aan tafeltjes in restaurants en door telefoonlijnen. Amanda Ludwig-Chambers, die op mijn papieren huilde. Andrew O’Donnell, die een en ander van tarotkaarten wist. Bedankt ook iedereen die zich bereidwillig overgaf aan mijn momenten van ‘alsjeblieft alsjeblieft alsjeblieft, lees dit en zeg wat je ervan vindt’ en eerlijk commentaar gaf. En mijn voormalige docenten van het Albertus Magnus College, die me nog steeds aanmoedigen.

Driedubbele dank aan Alexandra Cooper, mijn redacteur, die mijn grillige taal begreep en elke bladzijde van dit boek sterker heeft gemaakt. Aan Lizzy Bromley, voor haar omslagen voor deze serie, die betoverende uitvergrotingen van de inhoud zijn. Aan het hele team van Simon & Schuster Books for Young Readers, voor het enthousiasme en het vertrouwen in Rhines verhaal. Aan Barbara Poelle, mijn agent, altijd en eeuwig, omdat ze deuren voor me opende en wegen vrijmaakte, zodat ik deze wereld binnen kon gaan om mijn verhalen te vertellen.