Lijst van Magische Plekken

Er zijn talloze landen op je Map, en allemaal weerspiegelen ze je innerlijke psycho-spirituele landschap. Hier volgen er een paar die je wellicht zult bezoeken, maar ik wil je aanmoedigen je er zelf nog meer voor te stellen of om inspiratie te halen uit films en boeken die rijke landschappen vertonen. Onderzoek ze en leer ervan!

Avonturenland. Gewoonlijk is Avonturenland een pretpark of een groot waterfestijn, maar het is altijd een plek vol plezier en opwinding. Hier kom je om even afstand te nemen van de uitdagingen en beproevingen in je leven, maar je kunt er niet blijven, want dan wordt het een Schemergebied.

Het Balansstrand. Op het Balansstrandje kun je zonnebaden en luieren in de zon, lekker in het water spelen of een lange wandeling maken en schelpen zoeken. Hier vind je de balans tussen rust en plezierige actie, en alles wat je doet voelt goed aan; je voelt geen spoortje van schuld en denkt niet dat je beter iets anders zou kunnen gaan doen.

De Betoverde Bossen. De Woudgeest zal je alles leren over de Betoverde Bossen. Net als de bossen uit de sprookjes uit je jeugd kunnen de Betoverde Bossen angstaanjagend of koesterend zijn, afhankelijk van hoe je je tot hen verhoudt en wie je er tegenkomt. Dat is de les hier. Je bent een magische Mapmaker en in staat om in- en uit te zoomen, het perspectief te veranderen. Wanneer je door de bomen het bos niet meer ziet, moet je er een tijdje doorbrengen om perspectief te leren zien en de waarde van het zien van de grotere verbanden en de details. In deze bossen groeien de bomen die voor je wijken, waardoor je de blote hemel kunt zien en je je herinnert dat je nooit hoeft vast te zitten in een landschap – dat er altijd een ontsnappingsroute is, al moet je er vleugels voor kweken om je omgeving te veranderen.

Het Bevroren Land. Als je emotionele werkelijkheid zo wreed is dat je dichtslaat en verdoofd raakt, ga je het Bevroren Land binnen, waar de tijd lijkt stil te staan en de felle hitte van je woede, angst, jaloezie of verdriet wordt afgekoeld. Hier kun je een lange winterslaap doormaken en nieuwe dromen voor je leven dromen.

De Bodem van de Put. Sommige mensen komen nooit terecht op de Bodem van de Put, omdat ze te veel tijd doorbrengen in het Papaverveld en hun emoties vermijden, wat heel jammer is, want er zijn geweldige schatten te vinden. Op de Bodem van de Put zul je de uitdagingen onder ogen komen die je probeerde te vermijden en eindelijk de les van overgave leren. Hier vind je de moed die het gevolg is van het vertrouwen in de plannen die de Geest met je leven heeft.

De Dorre Woestijn. In de Dorre Woestijn ben je uitgeput en je hebt niet de indruk dat er veel te doen is. Het is alsof er niets kan groeien en je voorraad creativiteit is opgedroogd, maar als je vindingrijk wordt, kun je hier op verborgen plekken voedsel vinden.

Het Eiland van Dromen die in Duigen vielen. Deze plek heeft veel weg van een vuilnisbelt, maar als je beter kijkt, zie je hoe de zuinige Bottenverzamelaar zich ontfermt over verloren of nooit opgeëiste botten. Hun kwaliteiten zijn altijd beschikbaar voor je, als je verkiest ze te omarmen. Hoewel de botten er droog en broos uitzien, zal de Bottenverzamelaar ze met liefde tot leven zingen of ze tot as verbranden die al wat je geplant hebt in je Veld van Dromen zal bemesten, waardoor je het verlorene kunt terugeisen in een andere vorm.

Gemakstraat. Op de Gemakstraat hangt iedereen rond op dakterrassen, slaapt uit tot het middaguur en laat zich een leven van luxe aanleunen. Je hebt er geen zorgen of angsten en kunt genieten van de overvloed die altijd en overal voor je beschikbaar is. Net als alle andere plekken die niets dan plezier en ontspanning lijken te bieden, heeft de Gemakstraat een schaduwzijde; er zijn vele valkuilen die je in het Papaverveld doen belanden, waar je onbewust leeft en niet kunt genieten van het leven.

Het Geplunderde Huis. Hier kom je terecht als je grenzen zijn geschonden, maar ook als je keuzes maakt vanuit gebrek aan zelfrespect, zoals dwangmatig, verslaafd gedrag waar het seks, verdovende middelen, alcohol, gokken, winkelen en ga zo maar door betreft. Hier woon je als je gelooft dat het woord slachtoffer op je huisdeur staat en de deurbel rinkelt: ‘Arme ik, arme ik, arme ik’. Je wordt er rondgeleid door een Kobold die je in de waan heeft gebracht dat dit je huis is. Maar een huiselfje daar is een orakel die een boodschap voor je heeft: ‘Je zult dit huis nooit op orde krijgen als je niet eerst accepteert waar je bent en de verantwoordelijkheid neemt voor je eigen heelwording.’ Zodra je met de Kobold in discussie gaat, zal hij in een diepe slaap vallen en kun jij zorgen dat je wegkomt.

Het Gouden Paleis van Weelde aan de Afgrond. Dit luxueuze paleis is gevuld met materiële weelde en sterke, mooie mensen die vrienden met je willen zijn, maar zelfs als het je lukt om langs de verwaande butler naar binnen te komen, vind je het een kwellende en frustrerende plek. Zodra je de kostbare voorwerpen aanraakt, over het gouden bestek wrijft, begint de vloer onder je voeten weg te bewegen; het paleis balanceert op de rand van een afgrond, omdat materiële welstand zo precair is. De ware overvloed hier bevindt zich in de tuin, waar je het Veld van Dromen zult ontdekken.

Had-ik-maar-Stad. Als je wordt bestookt met verplichtingen en het kost je moeite om grenzen aan anderen te stellen, kom je in Had-ik-maar-Stad terecht. Alle ramen en deuren van de huizen staan hier wijd open en je zult merken dat je in je pyjama door de straat loopt en probeert te beantwoorden aan de vele verwachtingen die mensen van je hebben en verplichtingen die ze je opdringen. Je moet grenzen gaan stellen om dit verontrustende landschap achter je te kunnen laten.

De Hoogmoedsberg. Net als de Onverzettelijke Berg, die een van de beperkingen vormt op je Map, is de Hoogmoedsberg een hindernis die je zelf hebt opgeworpen. Je herkent het misschien niet meteen als een probleem als je hem nadert, want de bedrieglijke Kobold weet hoe hij zijn ware aard voor je verborgen moet houden. Uiteindelijk blijkt de Hoogmoedsberg helemaal geen berg te zijn, maar meer een heuveltje dat voornamelijk bestaat uit afval en apekool.

De Kristalkloof van Echo’s. Op deze leer- en groeiplek weerspiegelen de kristallen muren niet alleen je woorden, die door de kloof echoën, maar ook het beeld van jezelf dat je neerzet in de wereld. Werk met deze kloof en je kunt oude overtuigingen die je niet langer van dienst zijn vervangen door nieuwe die je bemoedigen en sterker maken.

Het Land van Oneerlijkheid. Hier woont de Meedogenloze Evenwichtskunstenaar, de kracht die alles afstript behalve het broodnodige. Hier zul je een schok ervaren en een gevoel van verraad als je moet erkennen dat de dingen waar je dacht recht op te hebben, niet langer van jou blijken te zijn. De verborgen schat op deze plek is de les dat al die dingen waarvan je dacht dat ze onmisbaar voor je waren, helemaal niet van belang zijn voor je levensgeluk, en dat vreugde altijd en overal voorhanden is. Het Land van Oneerlijkheid ligt tussen de Vallei van Verlies en de Pieken van Vreugde.

Mede-afhankelijkheidsland. Je eindigt in Mede-afhankelijkheidsland als je een relatie krijgt met een verslaafde of alcoholist, of als je zo verstrikt raakt in de levens van anderen dat je je onafhankelijkheid en gevoel van eigenwaarde verliest. Alles in dit land is met elkaar verkleefd in een klef spinnenwebachtig web. Als je in de lachspiegels kijkt die overal in Mede-afhankelijkheidsland te vinden zijn, heb je het gevoel dat als je jezelf nu maar in bochten wringt, alles in orde zal komen en die ander dan gezond, gelukkig en verantwoordelijk zal zijn. Je moet die illusies bij jezelf doorbreken en radicale zelfacceptatie toepassen door hardop te zeggen: ‘Ik heb dit niet veroorzaakt, ik kan het niet verhelpen en ik kan het niet de baas.’

De Onverzettelijke Berg. Als je bent vastgelopen aan de voet van de Onverzettelijke Berg, oefen dan geduld en bekijk jezelf en de situatie eens wat nauwkeuriger. Misschien dat je er dan achter komt dat je het magische vermogen hebt om vleugels aan te laten groeien, een gang door de berg te graven of een paadje bergopwaarts te volgen, zodat je aan de andere kant kunt uitkomen.

Het Papaverveld. Op het oog lijkt dit veld met schitterende, rode klaprozen heerlijk uitnodigend om er een dutje te doen… maar pas op! Er is geen sprake van een herstellend, rustig slaapje in het Papaverveld, maar alleen van een diepe, narcotische sluimer die je wegvoert uit het gewone leven. De les op deze plek is ontkenning. Je moet ontwaken om de kracht van de waarheid te vinden.

De Pieken van Vreugde. Deze bergen zijn overal op de Betoverde Map te vinden, maar altijd aan de grenzen van verontrustende landschappen, want je kunt de onbeschrijflijk heerlijke Pieken van Vreugde alleen ervaren als je ook de diepste diepten van wanhoop en lijden hebt bezocht.

Platstad. In Platstad hebben de huizen niet meer dan één verdieping en zijn ze tweedimensionaal, net als de bewoners, die eruitzien als papieren poppetjes. Het landschap en de mensen zijn plat, want je komt hier terecht als je het verhaal van je leven te sterk vereenvoudigt en de schaduw en het duister – de ‘dimensie’ van je ervaringen – negeert. Het is een plek waar je vooroordelen wortel schieten. De enige uitweg is aanvaarding van de complexiteit van de dingen.

De Razende Rivier en de Wiebelbrug. Misschien word je stroomafwaarts meegesleurd en probeer je manmoedig je hoofd boven water te houden in de Razende Rivier. Of je bevindt je op een van de oevers en roept vruchteloos naar iemand aan de overkant die in gevaar is, maar die je niet kan horen door het geraas van de woeste rivier. Je probeert misschien de Wiebelbrug over de Razende Rivier, maar wees voorzichtig, want misschien houdt de brug je gewicht niet en stort je in het woeste water. Hier moet je leren aanvaarden dat je niet alle details van je leven en andermans gedragingen in de hand kunt houden en beheersen.

De Relaxboom. Aan de voet van de Relaxboom kun je even uitpuffen van alle drama’s en uitdagingen in je leven. Hij zal je koesteren met vitaliteit, terwijl je tegen de stam leunt, zelf als je slaapt. De goede fee bij de Relaxboom is de Plekgeest en zij kan je leren wat het belang is van kalmer aan doen, van rustig worden en in stilte zijn, en ze zal je verzekeren dat de wereld gewoon doordraait als jij er even niet aan deelneemt.

De Schemergebieden. Steeds als je emoties in het nu probeert te vermijden, vind je jezelf terug in een Schemergebied van nostalgie of spijt, wensdenken of tegenzin. Je bent geobsedeerd door het verleden of de toekomst, in plaats van je te richten op het heden. Een Schemergebied kan op ieder landschap lijken, maar de kenmerken ervan (en van jou) zijn vaagheid, want het is een plek waar geen echte emoties bestaan en daarom kan er niets worden geleerd of verkregen. Je verlaat deze plek pas als je je moeilijke emoties onder ogen ziet en ze durft te voelen.

Het Spiegelmeer. Rust lekker uit aan het Spiegelmeer, waar het water zo glad is dat je beeltenis erin weerspiegeld wordt en je kunt zien hoe mooi je bent. Zacht waait de wind om je heen en het grastapijt voelt poezelig aan onder je voeten. Hier kun je nadenken, maar je moet wel bereid zijn om onder het oppervlak van deze wateren te kijken en met compassie je eigen diepten te doorgronden. Anders zul je, net als Narcissus, gehypnotiseerd worden door oppervlakkige gedachten over jezelf die je een prettig gevoel geven.

De Steeg van Berusting. Je komt hier terecht als je met minder genoegen neemt dan je verdient, omdat je alle vertrouwen en hoop hebt verloren en lijdt onder gebrek aan eigenwaarde. In de Steeg van Berusting zal de schaarste je ertoe aanzetten om in vuilnisbakken te zoeken naar voedsel, tenzij je de moed vindt om jezelf te accepteren en waarde toe te kennen, wat de sleutel vormt om uit de steeg te ontsnappen.

De Stormvelden. Woede en angst doen de lucht knisperen in de Stormvelden, waar je rennend door de duisternis bliksemflitsen probeert te ontwijken en doorweekt raakt van de gutsende regen. Zoek een onderkomen en probeer je rol te ontdekken in het creëren van de bliksemflitsen die je zoveel angst aanjagen. Dan zul je leren je woede productiever te gebruiken – om nieuwe ideeën aan te wakkeren, om aan stootkracht te winnen – en je niets aan te trekken van de boosaardige drama’s van anderen.

De Vallei van Verlies. In deze diepe scheur in het land kijk je omhoog naar de heuvels, die veel te steil lijken om te beklimmen en je vraagt je af hoe je eruit moet zien te komen. Je zult hier regelmatig terugkeren, zelfs als je de les van deze plek al geleerd hebt, omdat verlies deel uitmaakt van het leven.

Het Veld van Dromen. De Tedere Tuinier zorgt voor het Veld van Dromen waar jij naartoe moet om je zaden van intentie te planten. Wat jij plant, zal zij helpen groeien, dus je moeten weloverwogen kiezen. Zij zorgt zelfs voor de giftigste planten.

De Wandelgangen van Onzekerheid. Als je door deze gangen dwaalt, zie je de ene na de andere mogelijkheid in de vorm van deuren opdoemen, maar als je ze uitprobeert, blijken ze allemaal op slot te zitten. Laat deze ervaring gewoon over je heen komen en vertrouw erop dat de Geest je kenbaar zal maken welke deur je moet openen om precies daar uit te komen waar je moet zijn. De les is stil en geduldig te zijn, en te wachten. Bij twijfel: niets doen.

Het Zompige Moeras. De lucht hier is weeïg en zwaar, de modder onder je voeten is een soort oerdrab. Hier voel je je volkomen vastgelopen. Pas als je je ontspant en ophoudt met worstelen, begint je gevoel overweldigd te zijn af te nemen en zullen creatieve ideeën en duidelijke prioriteiten je verder helpen.

Ik ben ervan overtuigd dat er andere landschappen zijn om te onderzoeken, met hun eigenwijze Plekgeesten. Het belangrijkste geschenk van het werken met de Betoverde Map is het ontdekken. Binnen in je ligt een schat die, eenmaal gevonden, zich in de wereld als zijn tegenhanger zal manifesteren.

Dat je gezegend mag zijn op je zoektocht.

Liefs, Colette