Deel 19: Alsof ik een pop was. Een sekspop. Daar was ik toch veel te goed voor?

Verbluft keek ik naar mijn telefoon. Hoe kon ik nou zo dom zijn om buiten kantooruren een sexy foto van mezelf te sturen? Ik zag zijn woedende gezicht al voor me.

Hoewel? Het zou natuurlijk ook weleens goed uit kunnen pakken. Stel nu dat Josien hem de deur zou uitzetten. Dan zou hij natuurlijk nergens anders naartoe kunnen dan naar mij. Ik zou meteen naar Amsterdam gaan, hij zou bij me intrekken en we zouden samen nog héél lang en gelukkig leven. Ik zou de leukste stiefmoeder van de wereld worden en dan zouden we samen ook nog een heel lieve baby krijgen. Mijn fantasie sloeg geheel op hol tot ik opschrok van het geluid van mijn telefoon.

Loslaten

Hij belde! Zou hij al op straat staan? Een beetje gespannen nam ik op. Hm, hij klonk heel vrolijk. Dat had ik niet helemaal verwacht.

‘Schrok je van het berichtje?’ vroeg hij.

‘Ja natuurlijk,’ siste ik. ‘Het spijt me echt enorm!’

‘Haha, ik was het zelf! Ik dacht: ik zal je even de stuipen op het lijf jagen en doen of ik Josien ben, omdat je mij ’s avonds sms’jes stuurt. Gaat alles goed met je?’

Net toen ik begon te vertellen over mijn avonturen onderbrak hij me. ‘Lieverd, ga nou genieten van je reis. Zullen we afspreken dat we elkaar over een maand weer bellen? We moeten elkaar echt even loslaten.’

En met die woorden hing hij op.

Vakantie

De volgende dag nam ik mijn intrek in het Hilton bij L’Opera. Voor een nachtje comfort wilde ik best wat geld neertellen. Mijn koffer werd naar mijn (eigen!) kamer gebracht en ik ging naar het zwembad. Als ik de luid gillende kinderen negeerde, voelde het hier voor het eerst echt als vakantie. Zou het moederschap eigenlijk wel iets voor mij zijn? Ik wreef over mijn buik. Ik was nu al bijna twee maanden niet meer ongesteld geweest. Toch gek.

’s Avonds bestelde ik een salade op mijn kamer en maakte me daarna voor het eerst in al die dagen weer eens op. Ik bekeek mezelf goedkeurend in de spiegel; ik zag er niet verkeerd uit, vond ik zelf. Ik trok een sexy jurkje aan en een paar hooggehakte sandalen. Ik was nog steeds geïrriteerd over die stomme sms-grap en het feit dat hij zich totaal niet leek te interesseren voor mijn belevenissen. Ik moest gewoon mooi zijn, altijd zin hebben en me geheel aan zijn wensen aanpassen. Alsof ik een pop was. Een sekspop. Bah. Daar was ik toch veel te goed voor?

En dus toog ik naar de bar en bestelde de lekkerste cocktail die er op de kaart stond. Ik nam een slok en keek toen recht in het lachende gezicht van een wel héél aantrekkelijke man. Donkerblond, blauwe ogen en diepbruin; ik durfde er alles om te verwedden dat hij dol was op surfen.

‘Ik ben Alec,’ zei hij in het Engels met een dik Frans accent. ‘Heb je zin in wat gezelschap?’