21.00 uur 

Jeetje!

„Zo heb ik nog nooit met een meisje gepraat," zei Steve verlegen. „Met niemand trouwens."

Hij had Cleo verteld dat hij was geboren met een enorme paarse wijnvlek op zijn borst, zijn rug en zijn schouders. Steve werd ervoor behandeld, maar de wijnvlek zou nooit helemaal verdwijnen. Daarom droeg hij altijd shirts met lange mouwen en wilde hij nooit zwemmen.

Cleo hoorde ook dat Steve een oudere broer had, die geweldig goed kon sporten en een beurs had gekregen voor een Amerikaanse universiteit, en dat Steves zus uitblonk in atletiek.

„Pa vindt mijn broer en zus fantastisch/' had Steve treurig uitgelegd. „Hij heeft altijd gezegd dat ik ook moet gaan sporten, en dat ik een slapjanus en een doetje ben. Hij zit zelf bij de marine en hij baalt er ongelooflijk van dat zijn zoon zo'n sukkel is. Maar ik wilde nooit op een sport, omdat ik er gewoon niet tegen kan als mensen me de hele tijd aangapen."

„Dat snap ik wel," zei Cleo. „Maar dat begrijpt je vader toch ook?"

„Nee. Pa vindt dat ik me als een kerel moet gedragen. Zelf skiet hij, en hij jaagt en kanoot op wild water... Hij kan echt alles."

„Nou en? Daarom hoef jij dat toch niet leuk te vinden?"

„Echte kerels doen dat soort dingen," mompelde Steve zacht. „Maar als je zo afzichtelijk bent als ik..."

Cleo kon het niet langer aanhoren. „Je bent niet afzichtelijk! Je hebt een wijnvlek, dat is alles. Sorry, maar ik vind het niet zoveel voorstellen, hoor. Het is gewoon vel, het heeft niks met jou zelf te maken. Je bent hartstikke leuk en aardig..." Cleo was even stil. „Vooral als je niet zo macho doet," voegde ze er voorzichtig aan toe.

Steve zuchtte. „Dat kan wel zijn, maar geen enkel meisje wil me als ze ziet dat..."

„Je verbeeldt je alleen dat niemand op je valt vanwege die wijnvlek. Maar dat is onzin! Peggy valt op je," zei Cleo er snel achteraan. Ze wilde het liefdesleven van haar vriendin niet verpesten.

„Peggy interesseert me niet," antwoordde Steve. „Ik heb jou mee uit gevraagd, maar jij wilt niet."

„Wie zegt dat?" Cleo voelde zich opeens niet langer schuldig, nu ze hoorde dat Steve niets om Peggy gaf. „Het lijkt me juist heel tof."

„Echt? Steve keek haar blij en verrast aan. „Te gek, hé!"

Inderdaad, te gek, dacht Cleo. Hoe zou Peggy reageren?