Dankwoord
In de eerste plaats wil ik ook deze keer mijn man Micke bedanken, die mijn grootste fan is en zoals altijd mijn schrijven de hoogste prioriteit heeft gegeven. Zonder jou was het onmogelijk geweest de baby met het schrijven te combineren.
Grote dank ook aan mijn agent Mikael Nordin en aan Bengt en Jenny Nordin van Bengt Nordin Agency, die hard hebben gewerkt om mijn boeken bij een breder publiek bekend te maken.
De agenten van het politiebureau in Tanumshede en hun chef, Folke Åsberg, verdienen een speciale vermelding, omdat ze niet alleen de tijd hebben genomen het manuscript te lezen en er hun visie op te geven, maar ook rustig hebben geaccepteerd dat ik een stelletje duidelijk incompetente agenten op hun bureau heb gestationeerd. Werkelijkheid en fictie komen in dit geval niet met elkaar overeen!
Tijdens het schrijven van Predikant is met name mijn redacteur en uitgever Karin Linge Nordh onmisbaar geweest. Ze heeft het manus cript met grotere precisie gelezen dan ik ooit had kunnen opbrengen en me nuttige wenken gegeven. Ze heeft me ook de zeer waardevolle uitdrukking ‘When in doubt – delete’ geleerd. Ik ben sowieso heel goed ontvangen door mijn nieuwe uitgever, Forum.
Andere mensen die een grote steun voor me zijn geweest tijdens het schrijven van dit boek zijn, net als vorige keer, Gunilla Sandin en Ingrid Kampås. Martin en Helena Persson, mijn schoonmoeder, Gunnel Läckberg, en Åsa Bohman hebben bereidwillig het manuscript gelezen en van commentaar voorzien.
Ten slotte wil ik een speciaal woord van dank richten tot Berith en Anders Torevi, die niet alleen op zo’n warme manier de marketing voor IJsprinses hebben gedaan, maar ook de tijd hebben genomen om het manuscript van Predikant te lezen en te becommentariëren.
Alle personages en gebeurtenissen zijn fictief. Fjällbacka en zijn omgeving zijn werkelijk, al heb ik me af en toe ook ten aanzien van de locaties bepaalde vrijheden veroorloofd.
Enskede, 11 februari 2004
Camilla Läckberg-Eriksson