8

De objectiefste getuigenis

De christelijke propagandist is er dol op het volgende vers aan te halen als bewijs dat de Bijbel het Woord van God is: “De gehele Schrift IS door God geïnspireerd en IS nuttig om te onderwijzen, terecht te wijzen, dingen recht te zetten en op te voeden in rechtvaardigheid…” (2 Timoteüs 3:16)

Let eens op de “IS”-sen in hoofdletters. Dominee Scofield vertelt ons stilletjes dat ze er niet staan in de originele Griekse tekst. “The New English Bible”, vertaald door een comité dat “de Kerk van Engeland”, “de Kerk van Schotland”, “de Baptisten-Unie”, “de Presbyteriaanse Kerk van Engeland”, etc, etc. vertegenwoordigd, en de “British and foreign society” heeft de vertaling gemaakt die het dichtst in de buurt komt van de originele Griekse tekst, die het verdient hier vermeld te worden: “Elk geïnspireerd Schrift kan gebruikt worden om de waarheid te onderwijzen en fouten te weerleggen, of voor verbetering van zeden, en discipline in gerechtigheid…”

De rooms-katholieken zijn in hun “Douay” versie ook trouwer aan de tekst dan de protestanten in hun Geautoriseerde Versie. Zij zeggen: “Elk door God geïnspireerd geschrift is nuttig om te onderrichten, te weerleggen, te verbeteren…”

We zullen niet met woorden gezochte bezwaren opwerpen. Moslims en christenen zijn het er over eens dat wat van God afkomstig is, of het nu door inspiratie is of door openbaring, één van de volgende vier doelen moet dienen:

• Het moet ons onderwijzen in GELOOFSLEER;
• TERECHTWIJZING van onze fouten;
• Ons VERBETERING bieden;
• Of ons leiden tot GERECHTIGHEID.

Ik heb de geleerde mannen van het Christendom in de afgelopen veertig jaar gevraagd of zij een vijfde “haak” kunnen leveren om het Woord van God aan op te hangen, maar zij legden het glansrijk af. Dat betekent niet dat ik hun prestatie heb overtroffen. Laten wij de “Heilige Bijbel” onderzoeken met deze objectieve tests.

Niet ver te zoeken

Het allereerste boek van de Bijbel – Genesis – geeft ons vele mooie voorbeelden. Open hoofdstuk 38 en lees. Ons wordt hier de geschiedenis van Judah gegeven, de vader van het joodse ras, waarvan we de naam “Judea” en “Jodendom” afleiden. Deze aartsvader van de joden trouwde en God schonk hem drie zoons; Er, Onan en Shelah. Toen de eerste groot genoeg was, liet Judah hem trouwen met een dame genaamd Tamar. “En Er, de eerstgeborene van Judah, was slecht in de ogen van de Heer, en de Here doodde hem.” (Genesis 38:7)

Onder welk kopje van de bovengenoemde vier principes van Timoteus wilt u dit droevige nieuws plaatsen? De tweede – “TERECHTWIJZING” het antwoord. Er was slecht, dus God doodde hem. Een les voor allen; God zal ons vernietigen voor onze slechtheden. Terechtwijzing!

We gaan door met dit joodse verhaal. Volgens hun gebruik was het, als een broer doodging zonder nakomelingen achter te laten, de plicht van de andere broer om “zaad” te geven aan zijn schoonzus, zodat de naam van de overledene kon worden voortgezet. Judah droeg ter ere van dit gebruik zijn tweede zoon Onan op deze plicht te vervullen. Maar dan sluipt jaloezie zijn hart binnen. Het zal zijn zaad zijn, maar de naam zal zijn broer’s naam zijn! Dus op het kritieke moment “Verspilde hij het zaad op de grond…en hetgeen hij gedaan had was kwaad in de ogen des Heren, en hij doodde ook hem.” (Genesis 38:9-10)

Opnieuw, waar past deze doodslag in Timoteus’ test? “Terechtwijzing!” is het antwoord opnieuw. Er worden geen prijzen gegeven voor deze makkelijke antwoorden. Ze zijn zo fundamenteel. Doe verkeerd en duld de consequentie! Onan is vergeten in het “Boek van God”, maar christelijke seksuologen hebben hem onsterfelijk gemaakt door naar “coïtus-interruptus” te verwijzen als “Onanisme” in hun boeken over seks.

Nu vertelt Judah zijn schoondochter Tamar om naar haar vader’s huis terug te keren totdat zijn derde zoon Shelah zijn mannelijkheid verkrijgt, waarna zij teruggebracht zal worden, zodat hij zijn plicht kan vervullen.

De wraak van een vrouw

Shelah groeit op en is, misschien, getrouwd met een andere vrouw. Maar Judah had zijn verplichting tegenover Tamar niet vervuld. Diep in zijn hart is hij met angst vervuld. Hij heeft al twee zoons verloren ten koste van deze “heks”; “dat ook hij (Shelah) niet sterve, evenals zijn broeder…” (Genesis 38:11)

Dus vergeet Judah geriefelijk zijn belofte. De gekwetste jongedame besluit wraak te nemen op haar schoonvader vanwege het ontnemen van haar “zaadrecht.” Tamar vernam dat Judah naar Timnath ging om zijn schapen te weiden. Ze beraamde om het hem onderweg betaald te zetten. Ze loopt voor hem uit en gaat zitten op een open plek onderweg naar Timnath. Wanneer Judah haar ziet, denkt hij dat ze een hoer is, omdat ze haar gezicht heeft bedekt. [Wat de schrijver hiermee bedoelt, is dat de vrouw onherkenbaar was en Judah daardoor dacht dat ze een hoer was. Het is echter beter in de Islaam voor de vrouw om haar gezicht te bedekken. (vert.)]

Hij komt op haar af en stelt voor – “laat mij toch tot u komen…" Daarop zeide zij: "wat zult gij mij geven, wanneer gij tot mij komt?” Hij belooft dat hij haar een geitenbokje van zijn kudde zal sturen. Welke garantie had ze dat hij het zou sturen? “Welke garantie moet ik u geven?,” vroeg Judah. Zijn ring, zijn snoer en zijn staf, is het parate antwoord. De oude man overhandigt haar deze bezittingen, en “…hij kwam tot haar en zij werd zwanger van hem.” (Genesis 38:16-18)

De morele les

Voordat we het kopje van Timoteus 3:16 opzoeken om te kijken onder welke categorie we dit obscene, vieze verhaal uit het “Boek van God” moeten plaatsen, kom ik in de verleiding, zoals ook u in de verleiding zou komen, om te vragen: “Wat is de morele (?) les die onze kinderen kunnen leren van Tamar’s zoete wraak?” Natuurlijk vertellen we onze kinderen fabels; niet echt om hun vermakelijke inhoud, maar dat door die fabels één of andere morele les kan worden bijgebracht. “De vos en de druiven,”

“De wolf en het lammetje,”

“De hond en zijn schaduw,” etc. Hoe simpel of gek het verhaal ook is; een morele waarde is het doel.

Christelijk ouderlijke dilemma’s

Dr. Vernon Jones, een gerespecteerde Amerikaanse psycholoog, heeft experimenten uitgevoerd op groepen schoolkinderen aan wie bepaalde verhaaltjes waren verteld. De helden van de verhalen waren dezelfde in de verschillende groepen kinderen, maar ze gedroegen zich in elke groep anders. Bij de ene groep kwam “St. George” die de draak doodde naar voren als een erg dapper figuur, maar bij een andere groep vluchtte hij van schrik en zocht bescherming in zijn moeder’s schoot.

“Deze verhalen hebben enkele geringe, maar permanente veranderingen gecreëerd in het karakter, zelfs in de beperkte situatie in de klas,” concludeerde Dr. Jones.

Hoeveel meer permanente schade de verkrachtingen en moorden, incestgevallen en walgelijkheden van de “Heilige Bijbel” hebben aangericht aan de kinderen van het Christendom, kan worden gemeten aan de hand van de meldingen in onze dagbladen. Als zo de bron van de Westerse moraliteit is, is het geen wonder dat Methodisten en rooms-katholieken reeds huwelijken hebben gesloten tussen HOMOSEXUELEN in hun “Huizen van God.” En 8000 “homo’s” (een verbloemende term voor sodomieten #) vertonen hun “koopwaar” in Londen’s Hyde Park in juli 1979, met bijval van het nieuws en Tv-media.

<<<# De profeet Loet (Lot) (vrede zij met hem) werd naar een volk gestuurd dat zich als eerste volk van de mensheid op grote schaal schuldig maakte aan o.a. homoseksualiteit, en zij verrichtten dit zelfs in het openbaar. Zij verwierpen de boodschap van Loet (vrede zij met hem) en werden uiteindelijk vernietigd. Loet (vrede zij met hem) ging o.a. naar de stad Sodom in Kanaän (gebied in het oosten van het huidige Palestina en westen van Jordanië, rond om de Dode Zee). Tegenwoordig gebruikt men nog steeds de naam ‘sodomie’ voor tegennatuurlijk en verwerpelijk seksueel gedrag: seksueel verkeer tussen mens en dier (zoöfilie), homoseksualiteit en ook wel van anaal geslachtsverkeer in het algemeen.>>>

U moet die “Heilige Bijbel” zien te krijgen en het hele hoofdstuk 38 van Genesis lezen. Streep met rood de woorden en zinnen aan die deze versiering verdienen. We hadden vers 18 bereikt in onze morele (?) les – “…en zij werd zwanger van hem.”

Je kunt je niet voor eeuwig verstoppen

Drie maanden later, toen de aap zeker uit de mouw zou komen, bereikte Judah het nieuws dat zijn schoondochter, Tamar, de “hoer” had gespeeld, en dat “zij ook zwanger was door hoererij. Toen zeide Judah: “brengt haar naar buiten, opdat zij verbrand worde.” (Genesis 38:24)

Judah had haar opzettelijk als “heks” versmaad, en nu wil hij haar op sadistische wijze verbranden. Maar deze listige jodin stond een punt voor op de oude man. Ze had de “ring” de “snoer” en de “staf” met een dienaar meegestuurd, om haar schoonvader te smeken de schuldige te vinden van haar zwangerschap. Judah zat in het nauw. Hij bekende dat zijn schoondochter “rechtvaardiger” was dan hijzelf, en “daarna kende hij haar nooit” (vers 26).

Het is nogal een ervaring om de keuze van taalgebruik te vergelijken waarin de verschillende Bijbelversies hetzelfde incident beschrijven. De Jehovah’s Getuigen vertalen de laatste passage in hun “Nieuwe Wereldvertaling” als – “en daarna had hij geen gemeenschap meer met haar.” Dit is niet het laatste dat we in het “Boek van God” zullen horen van deze Tamar, die de Evangelieschrijvers onsterfelijk hebben gemaakt in hun “Stamboom van hun Heer.”

Incest geëerd

Ik wil u niet met details vervelen, maar de eindverzen van Genesis 38 gaan over een duel in Tamar’s baarmoeder: over de tweeling die over invloed vecht. De joden waren uiterst precies in het registreren van hun “eerstgeborenen.” De eerstgeborene kreeg het leeuwendeel van het erfgoed van hun vader. Wie zijn de gelukkige winnaars in deze prenatale race? Er zijn er vier in deze unieke wedstrijd. Zij zijn “PHARES” en “ZERACH” van TAMAR door JUDAH. Hoe? Dat zult u weldra zien. Maar laten we eerst de moraal zoeken. Wat is het moraal in deze aflevering? U herinnert zich Er en Onan nog: hoe God hen vernietigde voor hun verschillende zondes? En de les die we in beide gevallen hebben geleerd was “terechtwijzing”. Onder welke categorie van Timoteus zult u de incest van Judah en zijn onwettige nageslacht plaatsen? Al deze figuren worden in het “Boek van God” geëerd voor hun smeerlapperij. Zij worden de groot-opa’s en groot-oma’s van de “eniggeboren zoon van God” (?). (Zie Matteüs 1:3.) In elke versie van de Bijbel hebben de christenen in het Nieuwe Testament (Matteüs 1) de namen van deze figuren anders geschreven dan hoe ze in het Oude Testament (Genesis 38) staan, om de lezer op het verkeerde spoor te leiden.

Van Phares in het “Oude” Testament, tot Peres in het “Nieuwe”, en Zerach tot Zara en Tamar tot Thamar. Maar hoe zit het nu met de moraal? God heeft Judah gezegend voor zijn incestueuze misdaad! Dus als je “kwaad” bedrijft (Er), zal God je doden; als je “zaad” verknoeit (Onan), zal God je doden, maar een schoondochter (Tamar) die op wraakzuchtige en listige wijze haar schoonvader’s zaad (Judah’s) neemt, wordt beloond. Onder welke categorie zullen de christenen deze “eer” plaatsen in het “Boek van God?” Waar past het in? Is het jullie…:

1. Geloofsleer?
2. Terechtwijzing?
3. Verbetering? óf is het…
4. Leiding tot gerechtigheid?

Vraag het hem die bij u aan komt kloppen; die professionele prediker, die hot-gospeler, die Bijbelventer. Hier verdient hij een prijs als hij een uitleg kan geven voor het correcte antwoord. Er is niemand geboren die deze vuiligheid kan verdedigen, deze pornografie kan plaatsen onder één van de bovenstaande kopjes. Maar het moet onder een kopje geplaatst worden. Het kan alleen worden geplaatst onder “pornografie!”

Ban het boek!

George Bernard Shaw heeft gezegd: “Het gevaarlijkste boek ter wereld (de Bijbel); hou het achter slot en grendel.” Hou de Bijbel uit het bereik van uw kinderen. Maar wie zal zijn advies opvolgen? Hij was geen “Born Again,” geen “herboren” christen.

Volgens de hoge morele scrupules van de christelijke heersers van Zuid-Afrika, die het boek “Lady Chatterley’s Lover” hebben verboden omdat er een “tetragrammaton” – een woord van vier letters, in stond, zouden ze zeker de “Heilige Bijbel” hebben verboden als het een Hindoeïstisch boek of een Islamitisch boek was geweest. Maar ze zijn volslagen machteloos tegen hun eigen “Heilige Boek”; hun “redding” hangt er van af!

In de “Plain Truth” van oktober 1977 was het volgende te lezen: “Door Bijbelverhalen aan kinderen voor te lezen kunnen allerlei gelegenheden worden gecreëerd om de moraliteit van seks te bespreken. Een ongekuiste uitgave van de Bijbel zou een afkeuring kunnen krijgen van sommige censors…”

Dochters verleiden hun vader

Lees Genesis 19, van vers 30 tot het einde, en markeer wederom met rood de woorden en zinnen die deze eer verdienen. Aarzel niet en stel het niet uit. Uw “gekleurde” Bijbel zal een onbetaalbaar erfstuk worden voor uw kinderen. Ik ben het met Shaw eens om de Bijbel “achter slot en grendel” te houden, maar we hebben dit wapen nodig om de christelijke uitdaging aan te gaan.

De profeet van de Islaam (Allah’s vrede en zegeningen zij met hem) heeft gezegd dat oorlog strategie is, en strategie vereist van ons dat we de wapens van onze vijand gebruiken. Het gaat er niet om wat we fijn vinden en wat we niet fijn vinden. Het is wat we gedwongen zijn te gebruiken tegen de professoren van het “ene boek” (Bijbel), die bij ons aankloppen met “de Bijbel zegt dit” en “de Bijbel zegt dat.” Zij willen dat wij onze Heilige Qor-aan inruilen tegen hun “Heilige Bijbel.” Laat hen de gaten in de “heiligheid” zien die zij nog niet hebben gezien. Soms beweren deze zombies dat zij deze vuiligheid voor de eerste keer zien. Ze zijn met geselecteerde verzen voor hun propagatie geprogrammeerd.

Maar om verder te gaan: de “geschiedenis” is dat nacht na nacht de dochters van Lot (vrede zij met hem) hun dronken vader misleiden met het nobele (?) motief hun vaders “zaad” te behouden. “Zaad” komt erg in het oog vallend voor in dit “Heilige Boek”: alleen al in het kleine boekje Genesis zevenenveertig keer! Uit deze wederom incestueuze relatie komen de “Ammonieten” en “Moabieten” voort, voor wie de “God van Israël” een speciaal mededogen zou hebben. Verderop in de Bijbel lezen we dat de joden door dezelfde meedogende God worden opgedragen de Filistijnen zonder genade te slachten; mannen, vrouwen en kinderen. Zelfs bomen en dieren moeten niet gespaard worden, maar de Ammonieten en Moabieten mogen niet worden “benauwd” of “uitgedaagd”, omdat zij het zaad van Lot (vrede zij met hem) zijn! (Deut. 2:19)

Geen enkele fatsoenlijke lezer kan Lot’s verleiding ten aanzien van zijn moeder, zuster of dochter lezen, of zelfs ten aanzien van zijn verloofde, als zij een kuise en zedelijke vrouw is. Desalniettemin zult u perverse mensen tegenkomen die zich volproppen met deze vuiligheid. Smaken kunnen worden gecultiveerd!

Lees opnieuw en markeer Ezechiel 23. U weet welke kleur u moet kiezen. De “hoererij” van de twee zussen, Ohola en Oholiba. De seksuele details die hier staan, beschamen zelfs de ongekuiste uitgave van vele verboden boeken. Vraag uw “wedergeboren” christelijke bezoekers onder welke categorie zij al deze geilheid zullen classificeren. Zulke vuiligheid heeft met zekerheid geen plaats in enig “Boek van God.” [Zie o.a. De Bijbel als getuige – Onzedelijkheid in de Bijbel.]

Al-Haj A.D. Ajijola geeft in zijn boek “The Myth of the Cross” (“De mythe van het kruis”), een meesterlijke uiteenzetting van de bedrieglijkheid van de Bijbel, als ook de kruisiging, kortom: van het hele Christendom. Geen enkele student die godsdienstvergelijkende studie doet kan het zich veroorloven zonder dit boek te zijn, als ook “THE BIBLE: Word of God or Word of Man?”