Ik doe wat ik ben

Ken je het gevoel dat je dingen doet waarvan je weet dat je ze de rest van je leven wilt doen en wilt blijven ervaren, omdat ze zo goed en mooi zijn? Omdat je er zo in uitblinkt? Een gelukzalig gevoel, maar zonder de angsten en onzekerheden die verliefdheid met zich meebrengt. Alleen de zaligmakende roes, die een poort opent naar wie je echt bent. Ik ervaar dat gevoel keer op keer als de klassieker Cruelty and the Beast van Cradle of Filth een pirouette maakt in mijn cd-speler. Als ik bij een concert ben waar ik een tijd naar heb uitgekeken. Als ik met mijn band speel en een prestatie neerzet om trots op te zijn. En als ik leuke momenten beleef met mijn vriendinnen en vrienden. Maar ik ervaar deze euforie het meest tijdens het schrijven.

Als ik ergens voor ben voorbestemd, dan is het wel om te schrijven. Ik heb me nog nooit zo mooi gevoeld als tijdens het schrijven. Ik heb me nog nooit zo energiek en gelukkig gevoeld als wanneer ik achter de computer zit of mijn schrijfblok en pen in mijn hand heb. Ik speel met woorden – letters zijn puzzelstukken waarmee ik een verhaal kan vertellen, gevoelens kan uitdrukken, misschien wel mensen kan boeien. Letters zijn voor mij niet zomaar zwarte tekens. Het zijn landschappen, scènes, vormen, kleuren en emoties. Lichtvlekjes die samen een regenboog vormen; een eigen wereld waarin ik me thuis voel, een zee waarin ik baad. Eenmaal neergezet kunnen ze alles zijn wat je wilt, van een gezellig gesprekje met een vriendin op MSN tot een angstaanjagend, ziek verhaal vol levende doden en grafrovers.

Ik schrijf vooral songteksten voor mijn band. Ik ben gestopt met tellen, maar heb er nu volgens mij zo’n 150. Daarnaast hou ik al heel lang van mythologie-, fantasy- en horrorverhalen. Er spelen duizenden verschillende ideeën door mijn hoofd om een eigen epos te schrijven. Eigenlijk sinds ik The Lord of the Rings voor het eerst zag, nu zeven jaar geleden. Ik heb nu ook eindelijk wat concrete aantekeningen op papier gezet en ik schrijf af en toe een stuk aan een verhaal genaamd Bloedwereld. Het gaat over een demon die jarenlang onder de grond gevangen heeft gezeten, maar per ongeluk uit zijn gevangenis wordt bevrijd en op jacht gaat naar de man die hem daar ooit heeft opgesloten.

Ook bespreek ik vaak mijn indrukken van een cd of een optreden in een recensie. Ik doe dat nu ook voor de site www.blastbeat.nl. Een fijn bijbaantje want ik doe het graag en krijg uitbetaald in nieuwe cd’s om over te schrijven. En af en toe interview ik zelfs een van mijn idolen! Van schrijfopdrachten voor school probeer ik altijd wat moois te maken. Ik kreeg bijvoorbeeld een tien toen ik voor geschiedenis een brief had geschreven waarin ik de wanhoop van een soldaat in de waanzin van de Eerste Wereldoorlog beschreef. Ja ja, even opscheppen op zijn tijd mag best en is voor een onzeker persoon als ik zelfs heel lekker! Het lijkt er dus op dat ik best goed kan schrijven. De meeste mensen hadden dat niet van mij verwacht, ikzelf misschien ook wel niet.

+++

Maar er moet natuurlijk ook een reden zijn om te schrijven. Iets wat mij beïnvloedt. Voor mij is dat iets wat mij al vanaf mijn geboorte onderscheidt van anderen – mijn autisme. Wat dat is, en hoe het mijn leven gevormd heeft, daar gaat dit boek over. Doordat ik autistisch ben, heb ik al best veel meegemaakt en het leek me zinnig om wat van mijn ervaringen neer te pennen. Wie weet heeft een van jullie er wat aan. Als je een autist bent, net als ik, helpt het je misschien wel op het pad naar een gelukkiger leven. Mijn huidige leven komt namelijk behoorlijk dicht in de buurt van perfectie, en wie weet kan ik je helpen net zo goed terecht te komen als ik, want ik word elke dag trotser op mezelf. Daarom is dit boek er voor alle andere autisten op de wereld. En misschien is het sowieso wel interessant om te lezen als je niet weet wat autisme is, als je er meer over te weten wilt komen of als je wilt weten hoe je met autistische personen om kunt gaan. Dit boek is er dus voor al deze mensen, maar in de eerste plaats voor mij – dit is mijn verhaal, mijn leven. En als er mensen zijn die het zouden lezen, wie dan ook, zou ik dat echt geweldig vinden.

Zoals je waarschijnlijk al hebt gemerkt, gaat dit boek niet alleen over autisme, maar ook over mij als persoon. Over mijn leven en mijn gedachten. En ik laat je nu ook meteen de kern van autisme zien: als je het hebt, zit het in je hele wezen; in alle aspecten van je bestaan. En dus in alles waarover ik ga vertellen – mijn obsessies, mijn angsten, mijn dwangneuroses, hoe ik met andere mensen omga, wat mij gelukkig maakt en hoe ik dat ervaar. Mijn gedachten en levenswijze, alles wat ik doe en alles waar ik het over heb in dit boek, is autistisch.

En nog dit: ik heb het afwisselend over autisme en Asperger, maar daar bedoel ik hetzelfde mee. Maar hoe het nou precies zit met mij en autisme, dat kom je te weten als je doorleest.