Landgenoten

Wie vaak naar Frankrijk gaat, kent het gevoel. Je wilt niet als Nederlander worden herkend. Waar dat gevoel vandaan komt, weet ik niet. Het heeft wel speciaal met Frankrijk te maken. Wij schamen ons daar altijd een beetje, en zeker voor elkaar.

Dit maakt het opereren in de Franse openbaarheid tot een hachelijke zaak, met name in de horeca en op terrassen in drukbezochte toeristenplaatsen.

De beste tip die ik heb is deze: ga ergens anders heen, waar nog geen toeristen komen. Dit is meteen de meest lachwekkende eigenschap van Nederlanders in Frankrijk. Altijd koortsachtig op zoek naar plekken waar nog geen toeristen zijn. Alsof wijzelf van een hogere orde zijn, na de Fransman zelf de enige die recht hebben op Frankrijk.

De tweede tip is deze: koop nooit De Telegraaf, de Volkskrant of Algemeen Dagblad. Koop een Franse krant van de streek en lees daarin alleen het weerbericht. Kennis van het Frans is niet noodzakelijk, het weerbericht bestaat uit tekeningen met wolkjes en/of zonnetjes. Ook The International Herald Tribune is een goede aankoop, voor wie niet zonder ochtendblad kan; het geeft de lezer bovendien een vleugje glamour. Twijfel niet aan uzelf als u het eigenlijk een saai krantje vindt waar niets in staat, dat vindt iedereen en dat is het ook. Maar toch staat alles erin, dat is het mooie.

Waar ik zelf veel baat bij heb is deze: loop nooit in een korte broek met sandalen. Zorg er ook voor dat uw partner er een beetje toonbaar uitziet. Trainingspakken en leggings kunt u beter aan de Fransen zelf overlaten, net als het slaan van kinderen. Draag nooit een buideltasje om het middel.

Vermijd geluid, met name kreten als ‘Joehoe!’, ‘Jan, waar ben je?’, ‘Oooohhhh, heb je dit gezien?!?’, ‘Gezellig dat jullie er zijn!’ Volume is waar Nederlanders goed in zijn. Je zou zeggen: een klein landje, we houden ons wel gedeisd, we spreken geen woord over de grens, we stellen ons bescheiden op. Maar nee, we maken heel veer herrie. Doe het niet, ook niet in gezinsverband.

Ga op een terras niet pontificaal in de zon zitten. Het is niet alleen ongezond, het is ook een zeker teken dat u er niets van begrijpt. Ga ook niet om kwart over zeven ’s avonds al langs de restaurants lopen om voor de keuken opengaat een tafeltje te bemachtigen. Maak uzelf niet belachelijk door met het hele gezin uitgebreid op de menukaart naast de deur van dat ene dure restaurant te gaan staan koekeloeren. Bedenk dat binnen landgenoten kunnen zitten die het beter hebben getroffen en u herkennen. Nuttig nooit zelf meegebrachte etenswaren op een terras en begin niet meteen over mayonaise als het woord frites is gevallen.

Pas op met groeten. Bonjour is een mooie gewoonte, maar het moet niet monter en vrolijk klinken. Beter is het wat te mompelen terwijl u het beroemde Franse handje schudt; denk daarbij na en doe het zo nonchalant en slap mogelijk. Heel belangrijk is dat u niet de eerste bent die een hand uitsteekt. Het is de gastheer die aangeeft wanneer het moment daar is. Ook als u drie keer achter elkaar op hetzelfde terras hebt gezeten, moet u er niet op rekenen dat de eigenaar achter de bar vandaan komt om u de hand te geven. Ga vooral ook niet naar binnen om hém een hand te geven. Mompel maar wat; als het Frans lijkt, komt u een heel eind.

Tot slot nog een heel belangrijk probleem. Wat te doen met de auto waar die verdomde Nederlandse nummerplaten op zitten? Parkeer hem zo dat niet het hele terras u kan zien als u uitstapt. Parkeer hem nooit achter, naast of voor een andere Nederlandse auto. Daar komen onverwachte gesprekken en vervelende uitnodigingen van. Trek hieruit deze les: ga zo min mogelijk om met landgenoten. Het zijn zij die u dat vervelende gevoel geven dat u Nederlander bent.