Het lang verwachte feestje voor de toekomstige bruid


Doordat er zoveel moest gebeuren, heb ik mezelf geestelijk niet voorbereid op hoe het zou zijn om in het absolute middelpunt van de belangstelling te staan. We hebben natuurlijk erg veel werk verricht en het is natuurlijk duidelijk dat ik wanhopig graag een bruid wil zijn, want anders zou ik geen homoseksuele nep- verloofde hebben ingehuurd, maar tijdens al mijn dromen heb ik er niet bij stilgestaan hoe het zou zijn als tweehonderd paar ogen naar me zouden kijken.

Vandaag ben ik een wrak, want er staat een opwarmertje voor de bruiloft op het programma: het vrijgezellenfeestje. Begrijp me niet verkeerd - je hebt geen idee hoezeer ik me op dit feestje verheug. Het ervaren van een vrijgezellenfeestje was een van die belangrijke gebeurtenissen die me tot het besluit hebben gebracht aan deze neptoestand te beginnen - let wel, aan het eind van de dag zou ik de trotse bezitter kunnen zijn van een Franse garde — maar nu de dag eindelijk is aangebroken en ik me aan het voorbereiden ben, realiseer ik me dat ik het een beetje eng vind.

Mijn moeder is een schat en heeft speciaal voor deze gelegenheid een nieuwe jurk voor me gekocht. Het is een prachtige hemelsblauwe japon van J. Crew. Het lijfje heeft een heel flatteuze V-hals en om de taille zit een geborduurde band. De rok loopt in een A-lijn omlaag tot net onder mijn knie. Om de een of andere reden is het vandaag ongelooflijk heet in Manhattan, of ik sta gewoon te zweten van de zenuwen, en daarom draai ik een hoge paardenstaart in mijn haar om niet flauw te vallen van de hitte. Justin heeft mijn kleding goedgekeurd, dus ben ik er in ieder geval van verzekerd dat ik er goed uitzie.

Mama en Jamie geven dit feestje in hetzelfde restaurant waar we Jamies babyfeestje hebben gevierd (wat nu een eeuwigheid geleden lijkt). Ik doe erg mijn best om niet een Jamie te zijn en het zeer teleurstellend te vinden dat ze geen andere plek voor me konden vinden. De waarheid is echter dat het restaurant geweldig is en de service super, dus het is echt de perfecte plek. Het grootste verschil tussen Jamies feestje en dat van mij is dat de gastvrouwen vandaag veel rustiger zijn dan ik toen was. Kennelijk hebben ze er allebei aan gedacht om mijn cadeautjes te kopen vóór de feestdag... Uitslovers.

Ze arriveren slechts tien minuten te laat bij mijn appartement, met Kate, en ze zijn allebei kalm, beheerst en zien er fantastisch uit. Hoe mijn zus het voor elkaar heeft gekregen om samen met haar baby op tijd klaar te zijn en er toch aanbiddelijk uit te zien, is een raadsel... Snap je nu wat ik bedoel als ik zeg dat ze een geboren moeder is? Echt, Kates jurkje is zelfs nog leuker dan het mijne, maar ik neem me voor om niet jaloers te zijn op iemand die nog niet eens tanden heeft.

Met zijn drieën gaan we weer naar beneden en we stappen in de Explorer, die mijn moeder dubbel heeft geparkeerd. Kennelijk heeft ze Jamie en Kate opgehaald, want op de achterbank zie ik Kates autozitje. Ik moet stiekem lachen als ik zie hoe Jamie meteen achterin gaat zitten bij haar dochter. Met dezelfde vastberadenheid wilde ze vroeger altijd voorin. Zeker toen ze zwanger was, en ook toen we klein waren. Ze was zelfs zo gedreven dat ze het de avond ervoor al regelde. Volgens mij heeft ze haar zwangerschap gebruikt als een excuus om haar favoriete zetel toebedeeld te krijgen.

We stappen allemaal in en rijden naar de andere kant van de stad. Het is weekend en het verkeer valt wel mee en daarom arriveren we vijf minuten eerder bij het restaurant dan op de uitnodiging staat. We hebben onze handtassen koud op de grond gezet als tante Belinda en haar dochter Michelle binnenkomen, een van de verschrikkelijkste bruiden aller tijden. Opeens voel ik me erg verlegen. Ik besluit me te concentreren op wat er voor me staat en daarom begroet ik Belinda en Michelle en negeer het feit dat ik vanuit mijn ooghoek kan zien dat de ruimte zich langzaam vult.

Als iedereen gearriveerd is en begroet, ontspan ik me een beetje en begin me echt te amuseren. Het is zo leuk om eindelijk de bruid te zijn! Ik vertel hoe we elkaar hebben ontmoet, ons 'eerste afspraakje', onze verloving... Iedereen wil elk verhaal twee keer horen en gelukkig heb ik daar geen enkele moeite mee. Ze vragen naar de details van de bruiloft en wat onze plannen zijn voor de huwelijksreis (die plannen zijn er natuurlijk niet, maar ik zeg dat hij me wil verrassen). Iedereen neemt plaats voor een heerlijke lunch en dan komt het moment waar we allemaal op hebben gewacht: de cadeautjes!

Verheugd pak ik alle pakjes uit en zie alles waar we speciaal om hebben gevraagd en wat we zelf al bewonderd hebben. Alle gasten roepen beleefd O en A als ik de roze rubberen spatels omhooghoud en de bakplaat van drie lagen voor koekjes. Terwijl ik alles openmaak, gebruikt Jamie alle linten en strikken om daarvan een prachtig tijdelijk boeket te maken, en ik bewaar stiekem het mooiste inpakpapier en alle geschenktasjes.

Ik ben diep ontroerd door de enorme vrijgevigheid. Het voelt vandaag echt alsof ik word terugbetaald voor al die jaren dat het niet mijn beurt was. Ik weet dat ik egoïstisch en oppervlakkig klink, maar tenzij je jezelf al tien jaar ellendig voelt terwijl al je vrienden bedolven worden onder de geschenken, heb je geen idee waar ik het over heb... Als je dat wel weet, snap je precies wat ik bedoel. Het is leuk om nou eens een keer aan de andere kant te staan.

Daarna krijgt iedereen een plak heerlijke chocoladetaart met twee felroze hartjes met Molly in de ene en Justin in de andere. De hele gebeurtenis lijkt niet langer te duren dan dertig minuten. Als de laatste gast vertrekt, kijk ik op mijn horloge en schrik als ik zie dat we drie uur verder zijn. De tijd vliegt inderdaad als je plezier hebt!