Voorwoord

Als ik toen had geweten wat ik nu weet, zou dat iets uitmaken?

Ik weet niet hoe of waarom mijn leven zo snel zo drastisch veranderde. Tegelijkertijd lijkt het nu verder te gaan alsof er nooit iets is gebeurd. Het begon allemaal met een weekend dat achteraf gezien misschien nooit had moeten plaatsvinden. Diep van binnen heb ik echter het gevoel dat het gewoon zo heeft moeten zijn...

Het geeft me het gevoel dat ik ben meegesleurd in een wervelwind van psychologische en seksuele gedachten die ontstond zonder enige vorm van waarschuwing vooraf – of had ik gewoon de voortekenen gemist? Hoe dan ook, wat geweest is, is geweest, wat komt, komt. Ik weet alleen niet hoe het zal eindigen en of ik de reis überhaupt overleef.