Schaamlap

In zijn bundel Reserves geeft J. Goudsblom een aardige definitie van moraliseren: ‘Proberen macht uit te oefenen zonder van macht te reppen.’

Zoals het goed is het ideaal van de idealisten te scheiden, zo zouden wij ook de moraal van de moralisten moeten scheiden.

Moralisten zijn mensen die streven naar macht, maar beweren het beste voor te hebben met de wereld.

Hetzelfde geldt voor idealisten. In naam van het redden van de wereld of een diersoort zoeken zij naar uitbreiding van de eigen macht. Waarmee ik niet wil suggereren dat ik tegen het redden van de wereld of bedreigde diersoorten ben.

Nooit zul je een politicus horen beweren: ik streef naar macht omdat macht goed is voor mij en de mijnen.

Altijd zal hij beweren: ik streef naar macht omdat dat goed is voor u.

Een tikkeltje vals.

Idealisme is de schaamlap van het opportunisme.

Wij geloven dat mensen in allerlei situaties een beredeneerde keuze maken. Zo werkt het niet. Mensen kiezen en daarna plakken ze er een redenering aan vast.