Noot bij deze vertaling

Deze dagboeken van Adriaan Mole spelen zich af op Brits grondgebied rond de eeuwwisseling. Het was de tijd van gekke koeien en mond-en-klauwzeer. Van de opkomst van internet en het succes van Big Brother in Engeland. Van wantoestanden in ziekenhuizen en van faillissementen.

In deze woelige periode gingen politici tegen elkaar tekeer en moesten journalisten hun vragen schreeuwen om zich verstaanbaar te maken, terwijl de 54 miljoen Britse burgers, zich net ten volle bewust van hun zelfverwezenlijking, alles overstemden.

Sue Townsend schiep met De gevonden dagboeken van Adriaan Mole, 33’h jaar een redelijk ontdane, hypochondrische, ietwat pedante maar toch zachtmoedige stem in dit circus. Een stem uit een dagboek die alle hoofd- en bijrolspelers en alle actualiteiten van de waan van de dag van commentaar voorziet.

Het werd een vertaalslag die niet tot op de letter kon worden uitgevoerd; waarin soms personen of bepaalde gebeurtenissen moesten worden aangepast om van die Adriaan Mole van toen een vandaag levensvatbare Adriaan Mole te maken. Sue Townsend had er alle begrip voor dat Nederlandse lezers geen actualiteitenstudie van de Britse perikelen uit die tijd zouden hoeven maken. Al vroeg ze ter compensatie wel een vat Stolichnaya.

Adriaan heeft de uitgever via een omweg laten weten dat dat geen goed idee was.

EOF