Verleden

Moederziel alleen

dat stenen bankje

niemand die daarop wil zitten

geen zwerver die daar op wil pitten

wie het daar heeft geplaatst

haast niemand die het weet

maar toch barst het van verleden

vogels zagen van boven

dat bankje zo vol van vroeger

zij begrepen het

en doken met z'n allen naar beneden

ze kwetteren en fluiten er rond om heen

zo heeft het een doel

terug in het heden.