De geliefden

Jij bent de zee, sprak zij

nee, zei hij, ik ben het zoete water

dat de aarde bevrucht

de druivenranken doet groeien

zowel rozen als gardenia's doet bloeien

de mensen de drank geeft

om te leven

nee, zei ze weer, jij bent de zee

jij golft, spoelt aan

trekt je terug alsof het een spel is

kijk maar, duinen verwachten je ieder moment

zoals je tegen hen slaat

en dan plots ben je weg

een deel van hen neem je mee

nee echt, jij bent de zee

waarop hij zich terugtrok.