Cividale del Friuli, 12 januari 2010

Ik neem een slok koffie en lees het briefje over.

..

Lieve Lorenzo,

..

Ik herinnerde me opeens dat er nog iets is wat ik haat en dat is afscheid nemen en dus zorg ik liever dat ik weg ben voordat jij wakker wordt.

Dank je dat je me hebt geholpen. Ik ben blij dat ik een broer heb ontdekt die zich verstopt had in de kelder.

Vergeet niet je aan je belofte te houden.

..

Liefs,

Oli

..

ps Pas op voor de Meerkat

..

Vandaag, tien jaar later, zie ik haar voor het eerst sinds die nacht terug. Ik vouw het briefje dicht en schuif het in mijn portefeuille. Ik pak mijn koffer en loop het hotel uit.

Er staat een koude wind, maar een bleek zonnetje breekt door tussen de wolken en verwarmt mijn gezicht. Ik sla de kraag van mijn jack op en steek de straat over. De trolley rammelt over de kinderhoofdjes.

Dit is de straat. Ik loop door een stenen poort die uitkomt op een vierkante binnenplaats vol auto’s.

Een portier houdt me tegen en wijst me waar ik moet zijn. Ik doe een glazen deur open.

‘Zegt u het maar.’

‘Ik ben Lorenzo Cuni.’

Hij gebaart dat ik hem moet volgen een gang door. Voor een deur blijft hij staan. ‘Hier is het.’

‘De trolley?’

‘Die laat u hier.’

Het is een grote witbetegelde ruimte. Het is er koud. Mijn zus ligt op een tafel. Een laken bedekt haar tot aan haar hals. Ik loop dichterbij. Met moeite zet ik de ene voet voor de andere.

‘Is zij het? Herkent u haar?’

‘Ja... Zij is het.’ Ik kom nog iets dichterbij. ‘Hoe hebben jullie mij gevonden?’

‘In de portefeuille van uw zuster zat een briefje met uw telefoonnummer erop.’

‘Mag ik even bij haar blijven?’

‘Vijf minuten.’ Hij loopt weg en sluit de deur.

Ik til het laken op en pak haar gelige hand. Ze is net zo mager als toen in de kelder. Haar gezicht is ontspannen en ze is nog steeds heel mooi.

Het lijkt of ze slaapt.

Ik buig me over haar heen en leg mijn neus in haar hals.

Olivia Cuni werd geboren in Milaan op 25 september 1977 en is op 9 januari 2010 in de bar van het station van Cividale del Friuli overleden aan een overdosis. Ze was drieëndertig jaar.

..

einde