'Is dat alles wat je nog weet?' vroeg hij haar plagerig.

De wulpse glimlach die ze hem toewierp, deed zijn lichaam ogenblikkelijk reageren.

'Pas op!' riep hij uit toen ze over hem heen boog om het blad neer te zetten. De grote mok was tot de rand toe gevuld met dampende koffie, en er was maar weinig beweging voor nodig om het hete vocht over de rand te laten lopen.

'Denk je nu werkelijk dat ik ook maar één moment dat indrukwekkende gereedschap van jou in gevaar zou willen brengen?' vroeg ze gevat.

Callum schoot in de lach. 'Je bent goed uitgeslapen, dame,' zei hij zacht, terwijl hij haar van top tot teen opnam.

De dunne omslagdoek, die ze boven haar borsten had vastgeknoopt, was het enige kledingstuk dat ze aan had, veronderstelde hij. Waarderend bekeek hij haar lange, welgevormde benen, waarna hij zijn blik hongerig omhoog liet gaan. Josie Williams zag er heel wat jonger uit dan de achtentwintig jaar die ze telde. Zonder een spoor van make-up op haar gezicht en met haar haren samengebonden in een hoge paardenstaart leek ze amper twintig.

Alleen de wijsheid in haar prachtige ogen verried haar werkelijke leeftijd. Wijsheid gecombineerd met een bijna dierlijke hartstocht, zag hij tot zijn genoegen.

'Wat een paar orgasmen al niet kunnen bewerkstelligen, hè?' klonk het ondeugend uit haar mond.

'Een paar maar?' vroeg hij quasi beledigd.

'Niet zo arrogant, hè?'

Callum grinnikte zachtjes en pakte voorzichtig de grote kop koffie van het blad. 'Blauw staat je goed,' zei hij, nadat hij genietend een paar slokken had genomen.

'Dank je. Bruin staat jou geweldig.'

'Bruin?' vroeg hij verward.

'Ja, de kleur van je adamskostuum,' verduidelijkte ze.

Opnieuw schoot Callum in de lach. Deze vrouw was niet alleen een adembenemende schoonheid, ze was ook nog humoristisch en op een prettige manier brutaal. Ze nam geen blad voor de mond, maar ze wist op het juiste moment wanneer ze moest zwijgen. Die combinatie beviel hem bijzonder.

De vorige avond had hij zich voorgenomen slechts één nacht bij haar te blijven, maar hij wist nu al dat dat een onmogelijke opgave zou blijken. Hoe zou ze reageren als hij haar vroeg de tijd die hem restte totdat hij weer op reis moest samen door te brengen? Het laatste wat hij wilde, was haar het idee geven dat hij meer wilde dan een paar dagen van elkaar genieten. Hij was niet op zoek naar een vaste relatie en wilde bij haar geen valse verwachtingen wekken. Het zou nog moeilijk worden om zijn bedoelingen duidelijk te maken, dacht hij met gefronste wenkbrauwen.

Op dat moment zag hij het stukje papier dat onder het bordje met croissantjes uit stak. Het was wel duidelijk dat Josie dat voor hem had neergelegd. 'Wat is dit in vredesnaam?' vroeg hij verbaasd, terwijl hij met opgetrokken wenkbrauwen naar de blanco cheque staarde.

Voorzichtig liet ze zich naast hem op het bed zakken. 'Ik heb het bedrag nog niet ingevuld omdat ik niet precies weet hoeveel je vraagt.'

'Waarvoor?' vroeg Callum in stomme verwondering.

'Voor vannacht natuurlijk.'

'Ik... O, voor vannacht. Eh... je hebt toch vooruitbetaald?' vroeg hij aarzelend.

'Ja, maar niet dáárvoor.'

De felrode blos op haar gezicht maakte Callum duidelijk dat ze het over het seksuele aspect van de avond had.

Eerlijk gezegd, had hij er helemaal niet meer bij stilgestaan dat hij zich hier alleen maar bevond omdat hij zijn broer uit de brand had willen helpen. Waar was die jongen toch in verzeild geraakt?

'Hoor eens, Callum, laten we er niet omheen draaien,' zei Josie dapper. 'Ik weet dat je tegen betaling met je cliënten naar bed gaat, als ze dat willen. En we weten allebei dat ik gisteravond niets líéver wilde. Eigenlijk zou ik je graag nog eens zien, als je tenminste niet te duur bent.'

Met open mond van verbazing staarde Callum haar aan, heen en weer geslingerd tussen gevoelens van diepe weerzin en een onverklaarbaar gevoel van trots. Ze wilde hem opnieuw inhuren om met haar te vrijen, hoe was het mogelijk! Het idee op zich prikkelde hem bovenmatig, maar hij zou er niet aan toegeven. Hoe kon hij ooit nog commentaar leveren op het gedrag van de roekeloze Clay, als hij zichzelf liet betalen voor een stevige vrijpartij?

Nee, daar kon geen sprake van zijn. Uitgesloten!

'Allemachtig, Callum, waarom zit je me zo aan te staren?' vroeg ze verbaasd.

'Ik vraag me af waarom je denkt dat ik me laat betalen voor seks, terwijl je net zo goed weet als ik dat het escortbureau dat niet toestaat.'

Nu was het Josies beurt om verbouwereerd te kijken. 'Callum, je maakt er misschien geen gewoonte van, maar ik weet zeker dat je ten minste met één cliënte seks hebt gehad en dat je daarvoor flink bent betaald. Ze had er overigens geen spijt van, want ze vond je een regelrechte kanjer in bed.'

Deze woorden deden Callum even huiveren. Die domme, onnadenkende Clay! Als hij zo dringend geld nodig had gehad, had hij het toch gewoon aan hém kunnen vragen! Een simpel telefoontje was voldoende geweest.

Resoluut zette hij de koffiekop op het nachtkastje, pakte de cheque op en scheurde hem driftig doormidden.

'Hé! Waarom doe je dat?' riep Josie uit.

'Laten we maar zeggen dat je verkeerd bent ingelicht,' sprak Callum gelaten. 'Ik heb me werkelijk nog nooit voor seksuele handelingen laten betalen, maar mijn broer kennelijk wel.'

'Wat?'

'Dit komt misschien als een schok voor je, Josie, maar eigenlijk had je gisteravond niet mij ingehuurd, maar mijn broer. Mijn jongere broer Clay, wel te verstaan. Hij is de acteur van de familie... en de idioot!'

'Nu snap ik er helemaal niets meer van.'

'Ik zal proberen het je duidelijk te maken,' verzuchtte Callum. 'Laat ik maar bij het begin beginnen.'

Stomverbaasd stond Josie even later op en liep naar het voeteneind van het bed. Ze wist werkelijk niet of ze nu vrolijk of juist verdrietig moest zijn. De wetenschap dat Callum met haar naar bed was geweest omdat hij dat zelf had gewild, maakte haar licht in het hoofd van opwinding. Tegelijkertijd overviel haar een sterk gevoel van teleurstelling, nu ze wist dat het onmogelijk was hem nogmaals in te huren.

'Zeg iets!' riep hij uit.

'Ik... Ik weet niet wat,' mompelde ze.

'Ben je dan niet boos op me?'

'Boos? Nee, natuurlijk niet. Waarom zou ik boos moeten zijn? Je was gewoon geweldig vannacht.'

'Waarom kijk je dan zo ongelukkig?'

'Omdat ik het jammer vind dat ik je niet opnieuw kan inhuren!'

Callum keek Josie even doordringend aan, voordat hij op haar woorden reageerde.

'Je mag me gratis en voor niets hebben, Josie,' zei hij grijnzend. 'Ik ben geheel de jouwe.'

'Pardon?'

'Totdat ik weer naar het buitenland ga,' voegde hij er snel aan toe, 'en dat is over negen dagen - en negen nachten.'

Toen de betekenis van zijn woorden tot haar doordrong, leken haar benen vloeibaar te worden. Snel greep ze zich vast aan de rand van het bed.

'En dat is het dan?' Haar stem klonk verrassend koel en zakelijk, terwijl het bloed haar in de oren gonsde van opwinding. Toch wilde ze hem horen zeggen dat ze niet op meer dan de bewuste negen dagen hoefde te rekenen. Dat zou de zaak voor haar een stuk vereenvoudigen, want dan wist ze vanaf het begin waar ze aan toe was.

'Ja, dat is het dan. Ik hou ervan om open kaart te spelen, Josie, vandaar. Mijn relaties met vrouwen duren nooit langer dan de tijd die ik achter elkaar op dezelfde plek doorbreng. Meer wil ik ook niet. Wanneer ik naar een nieuwe opdracht vertrek, sta ik ook open voor een nieuwe verhouding, hoe kort die dan ook mag duren. Ik besef dat ik nu overkom als een enorme vrouwenversierder, maar ik denk niet dat ik dat ben. Ik ben alleen niet het type voor een vaste verbintenis; dat is alles. Voor mij geen huisje, boompje, beestje, geen denken aan! Ik ben gewoon een gezonde man die verzot is op goede, opwindende seks. En dat laatste hadden wij samen in overvloed de afgelopen nacht. Je bent een opwindende vrouw, Josie Williams.'

'Is dat zo?' vroeg ze met een hoog stemmetje, omdat ze het woord ''opgewonden'' meer op zichzelf van toepassing vond.

'Ja, en dat weet je zelf ook wel. Je bent sexy en heerlijk ongecompliceerd in bed. Niet veel vrouwen kunnen zo vaak achter elkaar klaarkomen als jij!'

'Nee?' Josie staarde hem met wijd opengesperde ogen aan. Alleen al door aan zijn sterke lichaam te denken, raakte ze opgewonden.

'Is dat de reden waarom je mij... pardon, ik bedoel mijn broer wilde inhuren? Omdat je behoefte had aan een man die je op alle fronten kon bevredigen?'

Het kostte Josie moeite om haar gezicht in de plooi te houden. Hij moest eens weten.

Toch wilde ze hem niet in de waan laten dat ze een doorgewinterde tante was die het heel normaal vond om de man die naast haar wakker werd te betalen voor de wilde nacht die ze in zijn armen had doorgebracht.

'Eerlijk gezegd, was ik nog niet op de hoogte van de seksuele escapades van je broer op het moment dat ik hem inhuurde,' vertelde ze naar waarheid. 'Er was me wel verteld dat hij er geweldig uitzag, maar het feit dat hij kon acteren, was voor mij van doorslaggevend belang. Bovendien vond ik het natuurlijk schitterend dat ik met een enorm stuk aan mijn arm op de reünie kon verschijnen.'

'Ik snap het. Keek je daarom zo verbaasd op het moment dat je de deur voor me opende? Had je iemand verwacht die er beter uitzag dan ik?'

'Ben je gek geworden?' riep Josie uit. 'Ik dacht juist dat al mijn wensen in één klap uitkwamen toen ik je zag. Ik vond je gewoon perfect! Dat is dan ook de reden waarom ik met je naar bed ben gegaan. Pas vanmorgen wist ik namelijk dat Beau Grainger zich ook wel eens liet betalen voor seks, eerder niet. Ik belde mijn vriendin op om haar te vertellen dat de reünie perfect was verlopen, maar voordat ik een woord had kunnen zeggen, begon ze uit zichzelf over jou. Haar nicht had haar gisteravond bekend wel eens tegen betaling met Beau Grainger naar bed te zijn geweest. Kay was daar zo vol van, dat ze het me meteen vertelde.'

'Wat heb jij haar toen verteld?'

'Eigenlijk helemaal niets. Alleen maar dat de avond prima was verlopen, meer niet. Ze weet niet dat je bij mij bent gebleven, en ook niet dat er is ingebroken. Ik wilde niet het risico lopen toch per ongeluk iets over jou los te laten.

Ik had namelijk inmiddels al besloten dat ik je nog een keer wilde inhuren.'

'Dat brengt ons weer bij mijn oorspronkelijke vraag. Waaróm wilde je me in vredesnaam nog een keer inhuren?

Een vrouw als jij kan toch elke man krijgen op wie ze haar zinnen heeft gezet? Jij bent wel de laatste persoon die ik ken die het van betaalde seks zou moeten hebben,' zei hij beslist.

'Toch is het wel zo,' verzuchtte ze. Ze vond het een behoorlijk gênant onderwerp, maar hij verdiende de waarheid.

'Nooit eerder heeft een man mij weten te bevredigen, bij lange na niet zelfs,' bekende ze met een vurige blos.

'Dat kan ik bijna niet geloven. Je bent een ongelooflijk sexy vrouw, Josie, en heel erg ontvankelijk. Dat is een geweldige combinatie in bed, zeker omdat je zo ongeremd bent.'

'Mijn ex-man gebruikte een ander woord; hij noemde me pervers.'

'Dat meen je toch zeker niet!'

'Helaas wel. Vrijwel alle dingen die wij vannacht samen hebben gedaan, waren voor mij compleet nieuw. Mijn seksuele ervaringen zijn op één hand te tellen en waren allesbehalve spannend of bevredigend. Wil je ze horen?'

'Ik ben een en al oor.'

Josie ontspande en ging weer naast Callum op het bed zitten. Met zachte stem vertelde ze hem het verhaal van haar mislukte huwelijk en de armzalige vriendjes die ze daarna had gehad.

Callum luisterde aandachtig naar haar weinig opbeurende relaas en deed zich intussen te goed aan de koffie en de croissantjes.

'Er is absoluut niets mis met jou, dame,' vertelde hij haar zodra ze ophield met praten. 'Je bent simpelweg een sensuele vrouw, die wil genieten van het liefdesspel. Daar is helemaal niets mis mee. Ik zal Clay eeuwig dankbaar blijven voor onze ontmoeting, want ik moet er niet aan denken dat je nooit iemand was tegengekomen die jou had laten zien en voelen hoe geweldig seks kan zijn. Je bent een waar natuurtalent, liefje, en dat meen ik uit de grond van mijn hart.'

Josie straalde van plezier en bekende hem blozend dat ze eigenlijk altijd al gefascineerd was geweest door seks.

'Het leek me werkelijk iets fantastisch,' zei ze, 'maar ik durfde er met niemand over te praten. Andere meisjes deden dat immers ook niet. Uit angst om voor goedkoop door te gaan, wachtte ik heel lang voordat ik me eraan waagde. En die eerste ervaring was in één woord rampzalig!'

'Tja, dat hoor je wel vaker. Als een meisje de eerste keer een onervaren minnaar treft, is het eerder vervelend dan plezierig. En zo te horen, was jouw eerste geliefde niet bepaald een kei in bed.'

'Zo kun je het wel noemen, ja,' beaamde Josie lachend. 'Volgens mij ben jij ook een natuurtalent,' voegde ze er ondeugend aan toe.

Callum schoot in de lach. 'Ha, niets is minder waar! Geloof me, er is een tijd geweest dat ik er helemaal niets van bakte.'

'Die tijd is dan toch echt definitief voorbij.'

'Dat mag ook wel, want ik heb meer dan voldoende kunnen oefenen,' zei hij met een olijke grijns.

Daar twijfelde Josie geen seconde aan. Waarschijnlijk had hij al jaren in elk stadje een ander schatje. Wulpse, ervaren vrouwen, vermoedde ze, die een goede minnaar op de juiste waarde wisten te schatten.

'Weet je wel dat je vannacht bijna mijn hele lijstje met seksuele wensen hebt afgewerkt?'

'Bijna? Wat ben ik dan nog vergeten?' vroeg hij met pretlichtjes in zijn ogen.

'Wat? O, nou... eigenlijk niets,' mompelde ze met een kleur als vuur.

'Kom op, Josie, niet zo verlegen. Daar had je vannacht ook bepaald geen last van,' spoorde hij haar aan. 'Vertel me wat je wilt en geneer je niet. Vanaf nu spreken we af dat we elkaar alles eerlijk opbiechten. Goed, wat staat er nog meer op je verlanglijstje?'

'Ik wil graag eerlijk zijn, maar ik weet niet of ik zó eerlijk kan zijn,' mompelde ze verlegen.

'Waarom niet?'

'Ik, eh... vind het nogal gênant.'

'Is het zo bijzonder? Zeg, luister eens, er is niets waarmee je mij nog kunt choqueren, liefje. Het ergste wat je tegen me kunt zeggen, heb je al gedaan, namelijk dat je dacht dat ik voor geld met je naar bed ben gegaan. Iets ergers bestaat er in mijn ogen niet. Kom dus maar op met je wensen!'

Het lukte Josie niet de juiste woorden te vinden voor de fantasie die haar voor ogen stond. Vertwijfeld keek ze naar hem op. Net toen ze op het punt stond hem dat te vertellen, schoot haar iets te binnen.

'Wacht hier!' riep ze, waarna ze de kamer uit rende.

Callum vroeg zich af waarmee ze op de proppen zou komen. Hij hoopte vurig dat het niets met zwepen te maken zou hebben, want daar werd hij niet warm of koud van. Integendeel zelfs! Hij hield van vrouwen en had nog nooit de behoefte gevoeld om een van zijn bedpartners te slaan. Iemand vastbinden en haar vervolgens bijna gek maken van verlangen kon hem meer bekoren, al had niemand hém ooit zo gek gekregen de onderdanige rol op zich te nemen.

Buiten adem keerde Josie even later terug. Haar paardenstaart danste om haar hoofd, en haar tepels tekenden zich duidelijk af onder de dunne stof van haar omslagdoek. In haar handen hield ze een tijdschrift geklemd, dat ze met een kleur als vuur aan Callum overhandigde.

'Als je de laatste drie rijtjes van dit artikel leest, weet je zo ongeveer wat ik nog graag zou willen,' zei ze hijgend.

'Niet dat ik per se álles wil proberen,' voegde ze er grinnikend aan toe, 'want sommige dingen zijn nogal, eh...

gedurfd.'

Snel liet Callum zijn blik over de eerste twee rijtjes gaan. Alle dingen die daarin stonden beschreven, hadden Josie en hij de afgelopen nacht samen al beleefd. Het derde rijtje was een stuk interessanter, zag hij, want daarin werden volledig uitgedachte seksuele scenario's aangeboden. Korte, prikkelende avonturen die je zou willen beleven met iemand die je volledig kunt vertrouwen.

Breed grijnzend keek Callum even later naar haar op. 'Interessant,' mompelde hij, 'en erg opwindend. Maar hoe graag ik je die doek ook van het lijf zou willen trekken, ik doe het niet. In plaats daarvan kleed ik me netjes aan en ga ik naar huis. Ik heb ongelooflijk veel te doen. Als ik jou was, zou ik de voordeur voorlopig gewoon gebarricadeerd laten. Eerder dan maandag lukt het je toch niet om iemand te vinden die de boel komt maken. Ik kan er trouwens wel voor zorgen dat hier maandag een mannetje staat, want jij zult natuurlijk gewoon moeten werken. Of niet?'

'Ja, helaas wel. Kay en ik zullen hard aan de slag moeten om dat verwaarloosde appartement waarmee we momenteel bezig zijn, op tijd klaar te hebben voor de openbare verkoop. Ik kan me momenteel absoluut geen vrije dag permitteren,' zei ze teleurgesteld.

'Maakt niet uit,' zei hij monter, 'dan kan ik overdag in elk geval een beetje uitrusten. Ik heb namelijk de indruk dat ik 's avonds en 's nachts behoorlijk aan de bak moet.'

Josie bloosde van verwarring. 'Nou, eh... ik...'

Ongegeneerd zwaaide hij met het pikante tijdschrift in haar richting. 'Fantasie nummer één hebben we al achter de rug,' zei hij lachend. Hij lag nu languit op het bed, naakt en prachtig. 'Gisteravond,' vervolgde hij, '''seks met een onbekende''. En ik was de grote onbekende. Gelukkig kennen we elkaar nu een stuk beter.'

Hoewel de gedachte aan alle heerlijke dingen die ze de afgelopen nacht samen hadden beleefd haar nog feller deed blozen, schoot ze toch in de lach om zijn aanstellerige manier van doen. 'Gelukkig wel, ja.'

'We hebben dus nog negen fantasieën te gaan, dat klopt precies met de periode die ik hier moet zijn. Eens even denken... Goed, ik haal je om zeven uur op, liefje. We gaan lekker uit eten.'

'Uit eten? Waarom blijven we niet gewoon hier?' vroeg Josie verrast.

'Geen sprake van,' zei hij beslist. 'Fantasie nummer twee is ''seks in het openbaar''. Trek een lekker luchtig jurkje aan, zonder iets eronder...'

Callum genoot van de plotselinge paniek in Josies ogen, schrik vermengd met pure wellust. Wanneer het tegen zeven uur liep, zou ze niet weten waar ze moest blijven van opwinding.

Datzelfde gold trouwens voor hem. Hij verheugde zich er nu al op.

'Je bent laat,' zei Deb verwijtend toen Josie het gezellige restaurantje binnen stapte waar ze hadden afgesproken om te gaan brunchen.

Josie schoof een stoel naar achteren en plofte er zuchtend op neer. 'Hooguit een kwartier.' Ze mochten blij zijn dat ze nog was komen opdagen, want het had niet veel gescheeld of ze was hun etentje glad vergeten. Vanaf het moment waarop Callum de deur achter zich had dichtgetrokken - de achterdeur wel te verstaan - had ze vrijwel aan niets anders kunnen denken dan aan hun afspraak van die avond. Seks in het openbaar. Wat had ze zichzelf in vredesnaam op de hals gehaald?

'Nou, komt er nog wat van?' vroeg Lisa ongeduldig. 'We zitten hier al zeker een halfuur te branden van nieuwsgierigheid. We willen alles horen over gisteravond. Over de reünie en over Amber, en of -'

'En of je nu wel of niet met Angus naar bed bent geweest,' onderbrak Deb haar.

'Hè?' Heel even wist Josie niet waarover haar vriendinnen het hadden. Ze was zelf nog zo vol van haar ontmoeting met Callum, dat ze was vergeten dat haar vriendinnen niet beter wisten dan dat Angus haar naar de reünie had vergezeld.

'Laat die reünie ook maar,' zei Lisa grijnzend. 'Deb en ik zijn voornamelijk geïnteresseerd in wat er ná de reünie is gebeurd. De seks!' voegde ze er op samenzweerderige toon aan toe.

De seks... Ze moesten eens weten, dacht Josie genietend. Toch was ze niet van plan haar vriendinnen veel wijzer te maken. De gebeurtenissen van de afgelopen avond en nacht waren privé en gingen helemaal niemand iets aan. Net op het moment dat ze hun wilde vertellen dat Angus haar braaf bij de voordeur had afgezet, zag ze tot haar ontsteltenis een breed lachende Brenda naar hun tafeltje toe komen.

'Dat is ook toevallig!' riep de flets uitziende vrouw uit. 'Zo zien we elkaar vijf jaar lang niet, en nu twee keer binnen vierentwintig uur.'

Van schrik kon Josie geen woord over haar lippen krijgen. Wilde paniek schroefde haar keel dicht en deed haar strak naar Brenda opkijken.

'Ik zal je niet van je lunch met je vriendinnen afhouden,' zei de vrouw slecht op haar gemak, 'maar ik wilde je even zeggen dat jouw Callum inderdaad net zo geweldig is als je had verteld.'

Vanuit haar ooghoeken zag Josie dat Deb en Lisa elkaar verbaasd aanstootten bij het horen van de voor hen onbekende naam.

Brenda verwachtte duidelijk geen reactie van Josie, want ze ratelde onverminderd door. 'Wil je alsjeblieft tegen Callum zeggen dat hij gelijk had met de kleur van mijn haar? Ik heb besloten het inderdaad te laten blonderen.

Amber verklaarde me voor gek, maar eerlijk gezegd kan ik daar niet van wakker liggen. Ze was zo stom om me gisteren te vertellen dat ze jou expres een andere invitatie had gestuurd. Ze wilde je voor gek zetten, maar daar is ze gelukkig niet in geslaagd. Je was het stralende middelpunt gisteravond, Josie. Jij en Callum vormen een schitterend paar.'

Bl'Nou, ik ga maar weer eens verder,' vervolgde Brenda. 'Ik wilde je alleen even laten weten dat ik absoluut níéts met dat gemene gedoe van haar te maken had - en ook in de toekomst niet zal hebben.'

Nu keek Josie op, recht in de vriendelijke ogen van de vrouw tegenover haar. 'Daar ben ik blij om, Brenda. Eerlijk gezegd, heb ik dat ook nooit gedacht, maar ik vind het fijn dat je het me hebt verteld.'

Op dat moment stopte er een ober bij hun tafeltje om de bestelling op te nemen. Toen hij Josie vragend aankeek, riep Brenda nog snel dat Josie vooral de groeten moest doen aan Callum, waarna ze haastig wegliep.

Josie was enorm blij met de aanwezigheid van de gedienstige ober, die alle tijd nam om haar uit te leggen waar de diverse gerechten precies uit bestonden, zodat ze even tot zichzelf kon komen en een plan kon bedenken.

Haar vriendinnen zaten haar met ogen zo groot als schoteltjes aan te staren en wilden de woorden het liefst uit haar trekken. Veel te snel naar haar zin verdween de ober weer om voor haar een glas droge witte wijn te halen.

'Ga je ons misschien nog vertellen wie ''jouw'' Callum is?' vroeg Deb koeltjes, zodra de ober zijn hielen had gelicht.

Dat ze haar vriendinnen niet de waarheid kon vertellen, stond voor Josie als een paal boven water. Welk verhaal ze in plaats daarvan zou opdissen, wist ze zelf ook nog niet. Toch zou ze snel met iets op de proppen moeten komen, want Deb en Lisa bekeken haar uitermate argwanend.

'Ik heb jullie er niet eerder iets over gezegd omdat ik er behoorlijk door van slag was,' begon ze te vertellen.

'Angus en ik hebben ruzie gekregen, en ik heb hem duidelijk gemaakt dat ik hem niet meer hoef te zien. Gelukkig had Kay nog een kennis in de aanbieding, die het geen punt vond om met mij naar de reünie te gaan en net te doen alsof hij mijn vriendje was. Dat is alles.'

'Ho, niet zo snel,' zei Deb met gefronst voorhoofd. 'Waarover kregen jullie dan ruzie? En kom niet aan met het verhaal dat hij niets presteerde in bed, want dat is volslagen onmogelijk. Angus is een lopende seksmachine; dat ziet iedereen.'

'Zouden jullie me geloven als ik vertelde dat hij homoseksueel is?'

'Nee!' riepen beide vrouwen tegelijkertijd uit.

Josie schoot in de lach. 'Oké, maar biseksueel is hij wel degelijk. En daar kregen we ruzie over, want hij kwam een oud vriendje van hem tegen.'

'Misschien heeft hij het alleen maar een keer geprobeerd met een man, gewoon uit nieuwsgierigheid. Dat maakt hem toch niet meteen biseksueel,' zei Lisa vergoelijkend.

'Je vergist je,' zei Josie droog, 'want hij stelde voor om met ons drieën naar bed te gaan. Een triootje dus.'

'Nee!' Debs mond zakte open van verbazing.

'Dat meen je niet!' riep Lisa uit. 'Wat een afgang!'

'Ja, dat vond ik ook. Ik wist niet hoe snel ik moest maken dat ik wegkwam.'

'Dat kan ik me voorstellen. Goh, wie had dat ooit kunnen denken van Angus? Nou ja, als hij daar gelukkig mee is...'

ozend staarde Josie naar haar handen, nog steeds niet in staat een woord uit te brengen.

'En die Callum? Wat is dat voor iemand? Volgens de vrouw die hier net stond, is hij het absolute einde. Ik word bijna jaloers.' Grijnzend keek Deb haar aan. 'Misschien heb je eindelijk eens iets fatsoenlijks aan de haak geslagen.'

Het woord 'fatsoenlijk' was op Callum niet echt van toepassing, dacht Josie gniffelend. En aan de haak zou hij zich zeker niet laten slaan. Deb hoopte waarschijnlijk dat ze eindelijk haar ridder op het witte paard was tegengekomen, maar helaas was dat niet het geval.

Vertwijfeld vroeg ze zich af wat ze haar vriendinnen moest vertellen. De waarheid was uitgesloten, maar liegen behoorde niet tot haar favoriete bezigheden. Daar kwam nog bij dat zelfs leugentjes om bestwil vrijwel altijd uitkwamen, en het laatste wat ze wilde, was haar vriendschap met de beide vrouwen op het spel zetten.

Daarom diste ze haar kamergenotes een aangepaste versie van de waarheid op. Het was niet echt gelogen dat ze Callum via Kay had leren kennen, en het was evenmin een leugen dat hij niet op zoek was naar een vaste relatie. Ook biechtte ze op dat hij haar opnieuw mee uit had gevraagd, en wel diezelfde avond.

'Nou, dat klinkt toch veelbelovend, Josie. Ik weet wel dat hij niet op zoek is naar een vriendin en dat hij regelmatig naar het buitenland moet, maar per slot van rekening woont hij hier. Dit is zijn thuisbasis. Misschien word jij wel de reden waarom hij wat vaker deze kant uit komt, je weet maar nooit! Hij zal toch niet zijn leven lang zo onrustig blijven. Op een gegeven moment heeft iedereen behoefte aan wat zekerheid, en gezien zijn leeftijd -'

'Dat zegt helemaal niets, Lisa,' zei Deb met haar gebruikelijke sarcasme. 'Sommige mannen krijgen die behoefte nooit en jagen liever dan dat ze zich aan iemand binden. Josie heeft gelijk, die Callum is leuk voor een paar avondjes plezier, en dan is het afgelopen. Als ik in Josies schoenen stond, zou ik hem niet bij de deur afscheid laten nemen, maar ja, Josie is nu eenmaal anders dan ik.'

'Kijk maar uit, meisje,' zei Lisa zacht, 'misschien vraagt hij je daarom wel mee uit. Mannen verwachten meestal iets terug; dat weet je net zo goed als ik. Of niet soms?'

'Ja, natuurlijk weet ik dat wel. Maak je maar niet ongerust, hoor, ik ben een grote meid en kan heel goed op mezelf passen. Echt waar.'

'Toch ben je anders dan wij zijn, Josie,' hield Deb aan. 'Jij bent veel gevoeliger. Wij zijn alleen maar bang dat je wordt gekwetst; dat is alles.'

'Heeft dat gedoe met Angus me soms gekwetst? Zit ik nu in zak en as?'

'Nee, daar heb je gelijk in. Je ziet er niet bepaald ongelukkig uit, integendeel zelfs. Je straalt eigenlijk, vind je ook niet, Lisa? Hoe zou dat toch komen?'

'Callum McCloud,' antwoordde Lisa zonder aarzelen. 'Maar pas op, meisje, je hebt niet zoveel ervaring met het andere geslacht als wij, dus hou je ogen open. Beloofd?' drong ze aan.

'Beloofd,' zei Josie, 'maar ik loop heus niet in zeven sloten tegelijk.'

'Eén is genoeg om een nat pak te krijgen,' prevelde Deb wijsgerig voor zich uit...

'Je kunt toch niet zomaar naar LA vertrekken!' bulderde Callum tegen zijn broer. 'Dat is gekkenwerk! Je weet helemaal niet wat je daar te wachten staat. Waar ben je toch mee bezig?'

Clay sloeg zijn koffer met een klap dicht en zette hem bedaard naast het bed. 'Ik weet heel goed wat ik doe, en niemand kan me op andere gedachten brengen, ook jij niet. Mijn ticket ligt klaar op het vliegveld, een retourticket om precies te zijn, en het is al betaald. Waar maak je je dus eigenlijk druk om? Als het me daar om wat voor reden dan ook niet bevalt, neem ik de eerste de beste vlucht terug.'

Wanhopig ijsbeerde Callum door het vertrek, zoekend naar woorden om zijn broer duidelijk te maken dat dit geen wijze beslissing was. Hij was totaal overrompeld door Clays plotselinge vertrek en had er geen goed gevoel bij.

Toen Callum die ochtend zijn huis binnen was gestapt, was Clay al geruime tijd bezig geweest met pakken. Hij was in de smaak gevallen bij de producers die het feest hadden bezocht, had hij enthousiast verteld, en hij wilde nu op stel en sprong naar Hollywood afreizen om een paar screentests te doen.

De schrik was Callum om het hart geslagen. Ogenblikkelijk was hij vergeten dat hij zijn broertje stevig onder handen had willen nemen over zijn escortescapades. Wat plotseling veel belangrijker was geweest, was Clay zo ver zien te krijgen, dat hij eerst eens rustig nadacht over waar hij zich blindelings in stortte. De argumenten die Callum had aangevoerd, hadden helaas niet het juiste effect gehad.

'Denk je dat je me nog wegbrengt?' vroeg Clay onverstoorbaar. 'Als je er geen zin in hebt, neem ik wel een taxi. Ik moet het alleen wel nu weten, want mijn vliegtuig vertrekt over twee uur.'

Zwijgend staarde Callum naar zijn jongere broer, die er behoorlijk onverzettelijk uitzag. Het was wel duidelijk dat Clay sowieso naar Hollywood zou afreizen, of Callum het ermee eens was of niet.

'Nou?' vroeg Clay ongeduldig. 'Moet ik een taxi bellen?'

'Nee, ik breng je wel,' verzuchtte Callum, tegen beter weten in hopend dat hij Clay onderweg misschien nog op andere gedachten kon brengen.

'Fijn,' zei Clay met een stralende glimlach.

'Sinds wanneer heb jij eigenlijk een paspoort?' was het eerste wat Callum vroeg toen ze in de auto zaten.

'Al vanaf mijn eenentwintigste,' bekende Clay. 'Ik wilde vrij zijn om op elk gewenst moment Australië te kunnen verlaten. En nu is het dan zover,' zei hij intens gelukkig. 'Mijn droom komt eindelijk uit.'

Mijn nachtmerrie eveneens, dacht Callum gekweld. Wie weet waar Clay zich allemaal voor zou laten gebruiken?

Nu was het juiste ogenblik aangebroken om hem over zijn diensten als gigolo aan te spreken. Clay wist gelukkig niet dat zijn grote broer de afgelopen nacht met Josie Williams in bed was beland. Callum had hem verteld dat er bij haar was ingebroken en dat hij daarom de nacht op de bank had doorgebracht.

Gek genoeg had Clay geen seconde vraagtekens bij dat verhaal gezet. Het leed geen twijfel dat hij Callum geen enkel seksueel gevoel toedichtte.

'Ik moet met je praten,' zei Callum onverwacht op barse toon.

'O jee, waar krijg ik nu weer een preek over?'

'Waarom denk je dat ik ga preken?' vroeg Callum verbaasd.

'Omdat je je grotebroerstem opzet,' verduidelijkte Clay. 'Nou, vertel het maar.'

'Dat zal ik zeker doen. Ik ben er vanmorgen namelijk achter gekomen dat jij je door een zekere Cora, in tegenstelling tot wat je mij hebt verteld, ook wel eens laat betalen voor bepaalde diensten onder de dekens.'

Geschrokken staarde Clay opzij. 'Jemig, hoe ben je daar in vredesnaam achter gekomen?'

'Dus het is waar?'

'Nou ja, een beetje wel,' sputterde Clay.

'Wat bedoel je met ''een beetje''?' snauwde Callum. 'Het is waar of het is niet waar; meer mogelijkheden zijn er niet.'

'Het is waar,' antwoordde Clay gelaten.

'Je hebt dus seks met haar gehad,' brieste Callum, 'én je hebt je er de volgende ochtend flink voor laten betalen?'

'Ja en nee. Ja, ik heb seks met haar gehad, maar ik heb haar niet om geld gevraagd. Daar kwam ze 's ochtends zelf mee aanzetten. Ik weet dat ik het niet had moeten aannemen, maar ik had een gigantische telefoonrekening, dus ik kon het geld goed gebruiken. Stom, ik weet het,' verzuchtte hij.

'Met hoeveel andere vrouwen heb je hetzelfde gedaan?'

'Niet één, Cal. En het zou met Cora evenmin zijn gebeurd, als ze zich niet zo aan me had opgedrongen. Ik vond het bijna onbeschoft om te weigeren, al had ik daar de volgende ochtend behoorlijk spijt van. Jemig, heb jij nooit iets gedaan waar je later spijt van had?'

Callum hield zijn mond stijf dicht.

'Nee, natuurlijk niet,' sneerde Clay. 'Heilige Callum doet nooit iets verkeerd, omdat hij sowieso nooit iets doet!'

Opnieuw zei Callum geen woord; hij was echt niet van plan zijn broertje in te lichten over zijn turbulente liefdesleven.

'Zeg, wacht eens even, hoe kom je eigenlijk aan die informatie? Met wie heb je gesproken? Je hebt het niet van die Josie; zij was bepaald niet het type om iemand in te huren. Voor haar was het echt de eerste keer. En waarschijnlijk ook meteen de laatste.' Dat laatste voegde hij er een beetje laatdunkend aan toe. 'Nou? Vertel op!'

'Toevallig heb ik het wel degelijk van Josie Williams gehoord, Clay,' antwoordde Callum bedaard, waarna hij zijn broer een gekuiste versie van het verhaal voorschotelde.

'Nou, dat zal een hele ervaring voor je zijn geweest!' riep Clay bulderend van het lachen uit. 'De eerzame Callum McCloud, neergezet als de eerste de beste gigolo! Geweldig, wat een mop!'

Geweldig was het inderdaad geweest, dacht Callum met een rilling van genot.

'Nu snap ik ook waarom je vanmorgen zo opgefokt binnenkwam. Je bent natuurlijk bang dat ik in LA hetzelfde zal gaan doen, mocht ik wat krap bij kas komen te zitten.'

'Vind je dat zo gek?'

'Nee, eigenlijk niet, maar ik verklaar met de hand op het hart dat zoiets niet zal gebeuren. Ik snap heus wel dat je me niet zult geloven, maar ik meen het oprecht! Ik wil met een schone lei beginnen in LA, Callum, en ik ben niet zo dom om nogmaals dezelfde fouten te maken die ik hier heb begaan. Echt niet! Jij hebt jezelf je hele leven verantwoordelijk voor mij gevoeld, en het wordt tijd dat je daarmee ophoudt. Ik ben verantwoordelijk voor mijn eigen daden, Callum. Dat hoort bij volwassen zijn!'

Zwijgend liet Callum de woorden van zijn broer op zich inwerken. Met tegenzin moest hij erkennen dat Clay gelijk had: het werd inderdaad tijd dat hij wat afstand nam. Vanaf nu moest Clay zichzelf zien te redden, ook al kon hij in geval van nood altijd terugvallen op zijn grote broer. De jongen was volwassen en had inmiddels misschien wel meer levenservaring dan Callum zelf, moest hij stiekem toegeven.

'Beloof me één ding,' zei Callum ernstig. 'Blijf daar niet hangen als de dingen niet zo gaan zoals jij graag zou willen. Kom dan alsjeblieft terug naar huis.'

'Dat kan ik niet beloven, Callum. Mijn ticket is zes maanden geldig, en ik ben van plan die periode te gebruiken om mijn droom waar te maken. Eerder dan over een halfjaar zul je me dus niet terugzien. Snap je dat?' vroeg Clay bezorgd.

'Ja,' bracht Callum met moeite uit. 'Ik hoop dat je me toestaat elke maand een flink bedrag op je rekening te storten, zodat ik in elk geval zeker weet dat je jezelf financieel zult kunnen redden.'

'Dank je wel,' zei Clay met gesmoorde stem. 'Dat je dat voor me wilt doen, betekent heel veel voor me, Callum.'

Tot zijn verrassing zag hij dat zijn grote, sterke broer het eveneens behoorlijk te kwaad had. Nog even, en ze zouden hier samen zitten te snotteren! 'Eigenlijk ben je helemaal niet zo'n harde als je iedereen graag wilt doen geloven, hè?

'Nee, in wezen ben ik een zacht ei,' zei Callum lachend, 'maar wee je gebeente als je dat doorvertelt!'

'Ik zou niet weten aan wie,' zei Clay gevat.

Callum grijnsde en dacht aan Josie. Zij zat niet te wachten op een zacht ei, zij wilde hem hard, héél hard... En dat zou hem geen enkele moeite kosten, wist hij, zeker niet met wat hij voor vanavond in petto had. Ze zou geschokt zijn als ze hoorde wat hij van haar verlangde, maar hij was ervan overtuigd dat ze het zou doen. Ze wilde immers zo veel mogelijk meemaken op seksueel gebied, en hij was maar al te graag bereid haar daarbij te helpen.

Hij was ervan overtuigd dat ook zij voortdurend aan hun afspraakje dacht. Vol spanning zou ze keer op keer op de klok kijken om te zien hoeveel tijd haar nog restte om zich mentaal voor te bereiden. Haar lichaam had geen voorbereiding nodig; dat wist hij zeker. Vanaf het moment waarop ze de soepele stof van haar jurkje op haar gladde, naakte huid zou voelen, was ze klaar voor hem, hunkerde ze naar zijn aanraking. Maar hij zou niet degene zijn die haar het eerst zou bevredigen, híj niet.

'Ik bel je op zodra ik in LA ben aangekomen,' zei Clay warm, 'hou dus maar op met piekeren. Ik hóór je hersenen bijna kraken. Je hoeft je echt geen zorgen te maken, Callum, al ben ik niet van plan je elke dag op te bellen. Eén keer per week is genoeg, vind je ook niet?' vroeg hij zelfverzekerd.

'Wat? O ja. Ja, natuurlijk, één keer per week is voldoende. Prima.'

'Wil je nu dan eindelijk eens een beetje ontspannen?'

Callum schoot in de lach. Zijn broer moest eens weten hoe ontspannen hij was. Wat Clay had aangezien voor gepieker, was eerder het tegenovergestelde geweest. Hij had zijn fantasie losgelaten op de vleesgeworden droom van elke gezonde man: Josie Williams.

'Ik beloof je dat ik me niet ongerust zal maken,' zei hij plechtig.

'Oké. En ga eindelijk eens een beetje genieten, man! Drink een stevige borrel; pik een lekkere meid op, en neem haar mee naar je bed. Je leeft maar één keer!'

'Afgesproken.'

Verbaasd keek Clay hem aan. 'Meen je dat?'

'Ik ben echt niet zo braaf als jij denkt, jongetje, bij lange na niet.'

'Tjonge, het leven zit toch maar vol verrassingen. Ik sta aan het begin van een glanzende carrière, en mijn grote broer is van plan de beest te gaan uithangen. Vergeet niet jezelf te beschermen, Callum.' Met een brede grijns keek Clay hem aan. 'En laat je niet gek maken door de eerste de beste barmeid. Pas alsjeblieft goed op je portemonnee en geloof een meisje niet op haar woord wanneer ze zegt dat ze aan de pil is. Blijf uit de buurt van de louche kroegen, want daar zijn de vrouwen niet altijd zo vrouwelijk als ze je graag willen laten geloven. Tjonge, de rollen zijn ineens omgedraaid. Dit bevalt me wel!'

Callum lachte luid. 'Ik zal goed op mezelf passen, Clay, maak je maar niet druk.'

'Dat is een pak van mijn hart. Je moet 's nachts trouwens altijd een taxi nemen, ook al ben je maar een paar straten van huis. Het aantal berovingen is de laatste tijd enorm toegenomen,' zei Clay plotseling ernstig.

Verrast keek Callum opzij. Zijn kleine broertje was inderdaad volwassen geworden. Ineens zag hij de toekomst een stuk zonniger in. Clay zou heus niet in zeven sloten tegelijk lopen, en vanavond had hij een afspraak met de mooiste vrouw die hij kende.

Het leven was zo slecht nog niet...

Het was niet te geloven dat ze dit werkelijk deed, dacht Josie met wild kloppend hart op het moment dat de stijve gerant hen naar hun tafeltje in het chique restaurant leidde.

Ze voelde Callums ogen door de stof van haar jurkje heen branden. Het feit dat hij als enige wist dat zij niets onder de dunne stof aan had, deed haar bijna door haar benen zakken van opwinding. Heerlijk was het gevoel van de zachte, soepele zijde tegen haar naakte borsten en billen.

Het kostte haar moeite niet te kreunen van genot toen ze langzaam naar het tafeltje toe liep. Er was geen stukje van haar lichaam dat niet hunkerde naar zijn aanraking. Het leek alsof ze in brand stond van verlangen, en die hitte straalde ze uit ook. Alle hoofden werden in haar richting gedraaid terwijl ze langsliep, alsof ze een wandelende magneet was.

Was het mogelijk dat de andere gasten konden raden dat ze naakt was, op haar jurkje na? Konden ze aan haar zien hoe opgewonden ze was, hoe nat ze was en hoe ze snakte naar bevrediging?

Ineens sloegen de vlammen haar uit. Nee, dit was gekkenwerk! Hier kon ze echt niet mee doorgaan. Toen ze onverwacht haar pas inhield, pakte Callum haar zacht bij haar elleboog.

'Kom op, het gaat prima. Vertrouw mij maar,' fluisterde hij, waarna hij haar voorzichtig vooruit duwde.

Josie haalde een paar maal diep adem. Dankbaar liet ze zich door hem naar hun tafeltje leiden, dat afgezonderd van de rest stond, in een aparte hoek van het restaurant. Toen ze langs de damestoiletten liepen, vroeg ze zich onwillekeurig af of hij van plan was haar daar te verleiden. Het zweet brak haar ineens uit, omdat ze wist dat ze hem niets zou kunnen weigeren. Daar was ze inmiddels veel te opgewonden voor. Waarom had ze hem in vredesnaam dat tijdschrift ook laten lezen?

Toen ze eenmaal zat, was ze zich zo mogelijk nog meer bewust van haar naaktheid. Met haar brandende dijen strak tegen elkaar aan gedrukt, probeerde ze uit alle macht te doen alsof er niets aan de hand was.

De gerant dreunde uitvoerig alle specialiteiten van het huis achter elkaar op, maar er drong geen woord tot haar door. Toch bleef ze hem strak aankijken, alsof ze hevig geïnteresseerd naar hem luisterde. Ze was zich bewust van Callums niet-aflatende aandacht en waagde het niet haar blik naar hem te verplaatsen, uit angst op hetzelfde moment spontaan een orgasme te krijgen.

De man was een en al verdorvenheid, besloot ze, maar ze genoot er met volle teugen van. Hij zag er onweerstaanbaar uit in zijn stijlvolle, zwarte broek met het roomwitte overhemd erboven. De twee bovenste knoopjes stonden open, en er piepte een klein plukje donker, krullerig borsthaar bovenuit. Alleen al de gedachte aan zijn prachtige gespierde borst deed haar opnieuw haar dijen stijf tegen elkaar aan persen.

Jeetje, wat was ze nat. Nog even, en ze zou niet meer durven opstaan uit angst een vochtige plek op de leren stoel achter te laten.

'Wat is er aan de hand?' vroeg Callum zachtjes, zodra de gerant de hielen had gelicht.

Nu móést ze hem wel aankijken. 'Dat weet je best,' siste ze hem toe.

Callum grijnsde breed.

'Waag het niet om me uit te lachen. Ik voel me verschrikkelijk opgelaten,' zei ze verontwaardigd. 'Waarom heb ik ook naar je geluisterd?' verzuchtte ze.

'Ik doe alleen maar wat jíj wilt, Josie,' zei hij met een uitgestreken gezicht. 'Dat zul je toch met me eens moeten zijn. En wees eens eerlijk, voel je je werkelijk zo opgelaten, of windt de hele situatie je behoorlijk op? Als ik nu voorstelde om naar huis te gaan, zou je dan ogenblikkelijk opstaan om te vertrekken?'

'Ja,' prevelde ze met een vurige blos op haar wangen.

Callum schoot in de lach. 'Leugenaar die je bent! Je wilt maar al te graag weten wat ik vanavond allemaal voor je in petto heb; je wilt het alleen niet toegeven. Heb ik gelijk of niet?'

Josie zuchtte eens diep en knikte; hij sloeg de spijker op zijn kop. 'Vertel het me maar, wat staat me allemaal nog te wachten?' vroeg ze hem met hese stem.

Callum staarde diep in haar prachtige, wijd opengesperde ogen. Onverwacht rilde hij van genot. Hij was in jaren niet zo opgewonden geweest, realiseerde hij zich verrast. Deze vrouw wist iets bij hem wakker te maken wat tot nu toe ergens onder de oppervlakte had liggen sluimeren.

Eigenlijk had hij willen wachten totdat ze zich na een paar glazen wijn wat meer had kunnen ontspannen, maar de bediening in dit peperdure restaurant was niet zo vlot als hij graag had gezien.

'Trek je jurk aan de achterkant omhoog,' beval hij haar met een uitdrukkingsloos gezicht.

'Pardon?'

'Trek je jurk aan de achterkant omhoog,' zei hij nogmaals. 'Zorg ervoor dat er geen stof zit tussen je billen en je stoel.' Bij het zien van de schrik in haar ogen, haastte hij zich te zeggen: 'Rustig maar, er is geen reden voor paniek. We zitten hier helemaal apart; er is niemand die ons kan zien. Daar komt nog bij dat je stoel aan de zijkant helemaal gesloten is, dus we hebben alle privacy die we nodig hebben.'

Het was nog niet zo eenvoudig geweest om een restaurant te vinden dat aan al zijn eisen voldeed, maar na vele telefoontjes was het hem toch gelukt. In een andere eetgelegenheid had hij zijn zorgvuldig uitgedachte plan niet kunnen verwezenlijken; daarom was hij maar wat blij dat hij uiteindelijk had gevonden wat hij zocht.

Het was niet te geloven dat ze dit werkelijk deed, dacht Josie voor de tweede keer, toen ze zonder tegenstribbelen voldeed aan Callums verzoek. Het koele leer voelde weldadig aan tegen haar hete, ronde billen.

Het scheelde weinig of ze kreunde van genot.

'Schuif nu je rok omhoog, tot boven aan je dijen en spreid je benen dan een fractie.'

Josie slikte een paar keer verwoed, maar ze deed wat Callum haar opdroeg.

'Wijder...'

Zacht kreunend deed ze haar benen ietsje verder uit elkaar.

Callum ademde duidelijk hoorbaar in. 'Zo blijven zitten,' zei hij met gesmoorde stem.

'Dat kan toch niet, Callum,' protesteerde Josie zwakjes. 'De ober is onderweg met onze wijn, dan kan ik er toch niet zo bij zitten'

'Leg je servet maar op je schoot; dat is groot genoeg om alles te bedekken.'

Net op tijd lag Josies servet over haar naakte dijen heen gedrapeerd. Het hart klopte haar in de keel toen de ongenaakbare ober de wijn liet proeven. Om haar nog wat langer te laten zweten, nam Callum daar ruim de tijd voor.

Toen hun glazen waren gevuld en de ober hun tafeltje had verlaten, sloegen de vlammen Josie uit.

'Pak je glas op,' zei Callum met zachte stem, terwijl hij haar strak bleef aankijken. 'Nee, met je linkerhand,' voegde hij eraan toe.

Verbaasd pakte ze het glas witte wijn op, waarna Callum met zijn glas tegen het hare tikte. Hij bleef haar onafgebroken recht in de ogen staren.

'Blijf me aankijken,' fluisterde hij, 'en drink van je wijn.'

Gebiologeerd door zijn dwingende blik deed ze zwijgend wat hij haar vroeg.

'Haal nu het servet weg van je schoot en begin jezelf te strelen. En kom niet aan met het excuus dat je dat nog nooit eerder hebt gedaan. Een vrouw die zo lichamelijk is ingesteld als jij en die zo kan genieten van een stevige vrijpartij, heeft zichzelf wel vaker een orgasme bezorgd.'

Hij had gelijk. Uiteraard had ze zichzelf daar vaak genoeg beroerd, maar altijd in de veilige privacy van haar badkamer of slaapkamer. Nooit eerder in een restaurant, met een nog tamelijk onbekende man tegenover zich.

'Dat... Ik, eh... Dat kan ik niet,' bracht ze met moeite uit.

Onverstoorbaar bleef Callum haar aankijken. 'Dat kun je en dat wil je,' zei hij slechts.

Kon ze dat? Wilde ze dat?

Blijkbaar wel...

Ze was ongelooflijk nat, voelde ze, toen haar vingers als vanzelf tussen haar dijen gleden. Zodra ze dat voelde, kon ze niet meer stoppen. Ze perste het koele glas tegen haar geopende mond om het trillen van haar lippen te verbergen, maar dat was tevergeefs. Haar tanden tinkelden tegen het glas, en de wijn schoot bijna over de rand.

Met de grootst mogelijke inspanning lukte het haar om geen geluid te maken. Ze zat als verstard in de volslagen stilte, terwijl golven van pure wellust haar overspoelden en kippenvel op haar brandende huid danste.

Ze was als de dood dat iedereen haar achter haar rug zat aan te staren, maar ze durfde niet om te kijken. Ze wilde niets weten, alleen maar voelen. Het kostte haar al haar wilskracht om uiterlijk onbewogen te blijven, terwijl ze zichzelf doelbewust naar een climax toe bracht. En die climax zou komen, dat wist ze zeker. Hier, midden in een restaurant, zou ze op een ongelooflijke manier gaan klaarkomen.

Op het moment dat ze met een grimas zijn naam begon te mompelen, zette Callum zijn glas neer en kwam hij omhoog uit zijn stoel. Voordat ze in de gaten had wat er gebeurde, stond hij naast haar en pakte hij de wijn uit haar hand. Hij legde één hand stevig in haar nek en schoot met de andere doelbewust tussen haar benen. Hij sloot zijn hand om haar vingers heen en duwde hard en ritmisch tegen haar gezwollen clitoris aan. Die beweging was voldoende om haar het orgasme van haar leven te bezorgen...

* * *

Net op tijd eiste Callum haar mond op, zodat haar heftige gekreun in de kiem werd gesmoord. Hij kon haar ongecontroleerd voelen schokken toen ze haar hoogtepunt bereikte. Het scheelde niet veel of ook hij liet zich gaan. Gelukkig wist hij zich uiteindelijk te beheersen. Hij bleef haar kussen totdat hij voelde dat ze zichzelf weer onder controle kreeg, en dat was een ware tantaluskwelling.

Op het moment dat Callum zijn mond losmaakte van de hare, schoten haar ogen open. De totale bevrediging die hij in haar ogen zag, zowel geestelijk als lichamelijk, deed hem beseffen dat hij precies het juiste had gedaan. En dit was slechts een voorproefje van wat er allemaal nog komen ging, dacht hij verlekkerd. Josie zou hem volledig gehoorzamen, wist hij instinctief, negen dagen lang zou ze helemaal de zijne zijn. Die gedachte beviel hem verrassend goed. De zijne...

Op het moment dat hij hun handen van haar nog nagloeiende kruis weghaalde, zakte Josie in volledige overgave tegen hem aan. Voorzichtig duwde hij haar benen naar elkaar toe en trok hij haar rok een stukje naar beneden.

Na nog een kus op haar voorhoofd te hebben gedrukt, liep hij terug naar de ander kant van de tafel. Hij ging zitten en pakte zijn glas wijn op, waarna hij een ferme teug nam. Zijn tijd zou nog komen, wist hij, en hoe...

Josie wist het nog niet, maar het orgasme dat haar zojuist naar adem had doen snakken, was slechts een voorproefje geweest, een voorafje voor een uitgebreid diner, mét dessert. De avond was immers nog jong.

'Dat was ongelooflijk,' zei Josie even later, nog steeds een beetje buiten adem. 'Wat vond jij ervan? Was het voor jou ook fijn? Om te kijken, bedoel ik.'

Heel even stond Callum met de mond vol tanden. Normaal was hij degene die de vragen stelde, niet de vrouwen met wie hij op dat moment een seksuele relatie had. Maar ja, Josie was natuurlijk een intelligente vrouw, die het heel normaal vond haar partner te vragen naar zijn gevoelens.

'Het was... prikkelend,' antwoordde hij na een kleine aarzeling.

'Maar niet bevredigend, zoals voor mij.'

'Als je wilt weten of ook ik ben klaargekomen, dan moet ik je uiteraard teleurstellen.'

'Hoezo uiteraard? Ik had mezelf echt niet meer onder controle. Met de beste wil van de wereld was het me niet gelukt dat orgasme tegen te houden. Wat zou er zijn gebeurd als ik jou had gevraagd jezelf te strelen? En wat als ik mijn hand onder jóúw servet had laten verdwijnen? Was je dan wel klaargekomen?'

Binnen een seconde, zo beantwoordde hij haar vraag stilzwijgend. 'Had je dat gedaan als ik het je had gevraagd?' vroeg hij, haar vraag met een wedervraag beantwoordend. Eigenlijk wist hij het antwoord al. Zo ver zou ze nooit gaan!

Peinzend staarde Josie hem even aan, waarna ze hem totaal verraste.

'Ja,' sprak ze vol overtuiging. 'Als jij dat graag had gewild... Wíl je het nu?'

Callums mond zakte open van verbazing. Heel even kwam hij in de verleiding om ja te zeggen, maar hij bedacht zich vrijwel meteen. 'Ik spaar het liever op,' mompelde hij, 'voor straks.'

'O! Ik... Ik dacht eigenlijk dat dit het was, fantasie nummer twee.'

'Vind je dit dan voldoende voor vandaag? Wil je niet meer?'

'Domme vraag,' zei ze grijnzend. 'Ik wil elke seconde van die negen dagen van je genieten. En wat is nou één orgasme op een avond?'

Callum lachte luid. 'Je begint wel erg veel praatjes te krijgen, dame. Besef je dat wel?'

'Waar men mee omgaat, wordt men mee besmet,' reageerde ze gevat.

'Volgens mij draai je de zaken om, Josie Williams. Toevallig ben jíj hiermee begonnen. Jij hebt me dat tijdschrift onder de neus geduwd met het verzoek het hele lijstje samen met jou af te werken. Waar of niet?'

'Heb je er spijt van?'

'Het bewijs van het tegendeel bevindt zich onder tafel.'

Josie kleurde hevig. 'Mag ik even voelen?' vroeg ze met pretlichtjes in haar ogen.

'Nee, dat mag je zeker niet. Niet nu. Straks kun je zo lang voelen als je maar wilt.'

'Jammer,' verzuchtte ze.

Josies wulpse pruilmondje bracht de wildste ideeën bij hem naar boven. Het beeld van haar volle, roze lippen om zijn tot het uiterste gezwollen lid deed hem zachtjes kreunen van verlangen. Hij kon bijna niet wachten...

Niet voor het eerst vreesde hij dat hij in negen dagen nooit alles met haar kon doen wat hij wilde. Naar alle waarschijnlijkheid had hij meer tijd nodig, veel meer tijd. Resoluut nam hij zich voor dat hij haar zou opbellen zodra hij terug was in Sydney, dan konden ze verder gaan waar ze waren gebleven.

Er bestond natuurlijk altijd de mogelijkheid dat Josie er niet van gediend was hem dan nogmaals te ontmoeten.

Misschien zou ze tijdens zijn afwezigheid wel een andere man leren kennen, bij wie ze haar nieuwverworven kennis in de praktijk kon brengen.

Gek genoeg irriteerde die gedachte hem buitengewoon. Dat had niet zozeer iets te maken met jaloezie, maakte hij zichzelf ogenblikkelijk wijs, maar meer met bezorgdheid. Josie was immers veel te goed van vertrouwen. Dat bleek wel uit de manier waarop ze met hem omging.

Toch zou hij haar daar nu niet op wijzen, want ze had hem nodig. Ze wilde ervaring opdoen, en ze had Callum McCloud uitgekozen om haar daarbij te helpen.

Het was hard werken, dacht hij met een scheve grijns, maar ja, íémand moest het doen!

'Josie, wat is er vandaag in vredesnaam met je aan de hand?' mopperde Kay.

Verdwaasd keek Josie op naar haar vriendin.

'Ik vraag je een simpel klusje te doen, maar het enige waartoe je in staat bent, is voor je uit staan staren. Mag ik je er even aan herinneren dat we geen zeeën van tijd hebben om dit appartement af te leveren? We zullen hard door moeten werken om op tijd klaar te zijn. Kom, geef mij die verfkwast maar, dan gebeurt er ten minste nog wat!'

'Sorry, Kay, ik heb gewoon niet genoeg slaap gehad,' zei Josie verontschuldigend.

'Je ziet er anders allesbehalve moe uit.' Kay doopte de kwast in de verf, waarna ze Josie aandachtig bekeek.

'Sterker nog, je ziet er gewéldig uit. Je bent alleen een beetje afwezig. Er is toch niets aan de hand, hè?'

Plotseling bezorgd keek ze haar vriendin aan. 'Je weet dat je mij alles kunt vertellen, Josie, dus als er iets is...'

Na een korte aarzeling besloot Josie alles op te biechten. Ze móést er gewoon met iemand over praten. En met wie kon ze dat beter doen dan met Kay?

Blozend vertelde ze alles, vanaf het moment waarop ze de deur voor Callum had geopend tot het moment waarop hij via de achterdeur was vertrokken. Slechts een paar details hield ze voor zichzelf. Zo vertelde ze bijvoorbeeld wel dat ze zonder lingerie in het restaurant had gezeten, maar niet wat ze daar vervolgens in opdracht van Callum had gedaan. Dat kon ze niet over haar lippen krijgen.

'Zeg iets!' riep Josie gekweld uit toen Kay haar zwijgend bleef aanstaren.

Kay wist eenvoudigweg niet waar ze moest beginnen. Ze was werkelijk met stomheid geslagen. Zo'n verhaal uit de mond van de keurige Josie, die zich altijd als preuts had voorgedaan 'Walg je nu van me?'

'Hoe kom je daar nu bij? Waarom zou ik in vredesnaam van je walgen?'

'Nou, Peter vond me pervers,' zei Josie met een snik in haar stem. 'Hij beweerde dat de dingen die ik met hem wilde doen, nooit in het hoofd van een fatsoenlijk meisje zouden opkomen.'

'Dan had Peter een probleem, niet jij. Je bent een volkomen normale vrouw, Josie Williams, met volkomen normale seksuele behoeftes. Elke andere man zou zijn handen dichtknijpen met zo'n vurige vrouw. Je mag blij zijn dat je van die Peter af bent!' zei Kay uit de grond van haar hart. 'Maar nu even terug naar het oorspronkelijke onderwerp van gesprek,' vervolgde ze, 'Callum McCloud.'

De vurige blos op Josies gezicht maakte Kay meer duidelijk dan woorden hadden kunnen doen. Ze was hard bezig smoorverliefd op de man te worden; alleen wist ze dat zelf nog niet. Kay kon haar vriendin alleen maar op het hart drukken voorzichtig te zijn, meer niet.

Ook al was deze Callum McCloud pijnlijk eerlijk geweest tegen Josie, toch zou hij haar verdriet doen wanneer hij over negen dagen weer uit haar leven zou verdwijnen. Ze moest haar vriendin dus duidelijk zien te maken dat hij leuk gezelschap was voor een paar dagen, maar meer ook niet.

'Deb en Lisa denken dus dat ík jou aan Callum heb gekoppeld. Waarom heb je niet gewoon de waarheid verteld?

Jullie zijn toch vriendinnen?' vroeg Kay verbaasd.

'Ja, dat is zo, maar ze zijn een beetje apart wat mannen betreft. Als ik had verteld dat ik de komende dagen met Callum op stap ga, hadden ze dat alleen maar aangemoedigd, zonder ook maar een moment stil te staan bij de risico's. Ook zou ik achteraf niet bij ze aan moeten komen als ik spijt had.'

'En héb je al spijt van wat je hebt gedaan?' vroeg Kay voorzichtig.

'Nee, absoluut niet zelfs. Eigenlijk zou dat wel moeten, hè?'

'Waarom? Volgens mij is die Callum precies waar jij nu behoefte aan hebt. Een onweerstaanbare, goed uitgeruste man, die als geen ander weet wat vrouwen opwindt. Ik neem aan dat hij degene was die met het voorstel kwam om niets onder je jurk aan te doen?'

Opnieuw bloosde Josie tot aan haar oren.

'Kindje, je kunt mij nergens meer mee choqueren; ik heb het zelf ook gedaan.'

'Echt waar?' vroeg Josie opgelucht.

'Ja, meer dan eens zelfs. De eerste keer heeft Colin me een paar uur zonder lingerie door de stad laten lopen. Ik wilde het eigenlijk niet, maar het wond me wel vreselijk op - en Colin niet minder. Na een tijdje hielden we het niet meer uit en zijn we de eerste de beste bioscoop binnen gegaan. Daar heeft hij me werkelijk een onvergetelijk orgasme bezorgd.' Een gelukzalige glimlach sierde haar gezicht. 'Gelukkig was het de een of andere actiefilm, met veel en vooral hard geluid, want erg stil waren we niet,' bekende ze zonder blikken of blozen.

Met twinkelende ogen van plezier bekeek Josie haar vriendin en collega, die doodgemoedereerd de verfkwast zat schoon te maken. Wie had dat ooit van die frêle Kay kunnen denken?

'Ja, maar jij en Colin waren toen waarschijnlijk al een tijdje samen. Maar hoe lang ken ik Callum nou? Ik weet bijna niets van hem.'

'Dat is maar hoe je het bekijkt,' sprak Kay haar tegen. 'Hij mag dan een onverbeterlijke charmeur zijn, hij is ook voorkomend en welgemanierd. Anders was hij nooit zo beschermend opgetreden tijdens die reünie. En als hij niet deugde, had hij zonder tegenstribbelen je cheque aangenomen, Josie. Nee, over zijn karakter hoef je niet in te zitten. Ik denk niet dat hij je ooit expres verdriet zal doen. Hij heeft je eerlijk verteld dat hij geen man is voor een lange relatie. Wat jij dus vooral níét moet doen, is verliefd op hem worden.' Met zachte stem vroeg ze: 'Is dat soms het probleem, Josie? Bén je misschien al verliefd op hem?'

'Op een man die duidelijk te kennen heeft gegeven dat hij nooit te porren zal zijn voor een standvastige relatie?

Een man die absoluut zeker weet dat hij nooit kinderen wil? Nee, Kay, op zo'n man word ik niet verliefd. Zo dom ben ik niet,' antwoordde Josie beslist. 'En je hebt gelijk, ik weet van hem na die paar dagen al meer dan ik ooit van Angus heb geweten. Het was niet tot me doorgedrongen dat we ook nog met elkaar hebben gepraat,' zei ze grinnikend.

Ook Kay schoot in de lach. 'En wat staat er vanavond op het programma?' vroeg ze, terwijl ze verderging met verven.

'Nou, eh... hij komt naar mij toe. Ik ga voor hem koken.'

'Aha, in je nakie zeker?' Grijnzend keek Kay opzij. Josies gezicht sprak boekdelen, blijkbaar had ze goed gegokt.

'Vergeet niet een schortje voor te doen, dat werkt extra prikkelend,' raadde ze haar aan, 'en dat beschermt je tegelijkertijd tegen opspattend vet. En denk eraan, als je iets met olie wilt doen, leg dan een oud laken op je bed, want dat spul krijg je er met de beste wil van de wereld niet meer uit.'

'Daar had ik nog niet aan gedacht,' bekende Josie peinzend. Het idee sprak haar enorm aan. Volgens het lijstje zou zij ditmaal de baas mogen spelen; dus ze zou met hem kunnen doen wat ze maar wilde.

De gedachte aan een naakte Callum, uitgestrekt op haar bed en wachtend op een erotische massage, bezorgde haar nu al kippenvel. Als ze niet oppaste, zou ze nog verslaafd aan hem raken, dacht ze een beetje ongerust. Dat was weliswaar totaal iets anders dan verliefd, maar in feite net zo lastig. Om dat te voorkomen, had ze de vorige dag een afspraak gemaakt met Deb en Lisa voor aanstaande woensdagavond.

Die avond was het thema 'seks met een man in uniform', en daar had ze toch al niet zoveel mee. Ze zou Callum 's avonds meteen vertellen dat ze elkaar die woensdag niet zouden zien, dacht ze vastbesloten.

Misschien vond hij het zelfs wel fijn om even op adem te komen. En dat hij op adem zou moeten komen, leed geen enkele twijfel, dacht ze grijnzend, waarna ze enthousiast haar collega de helpende hand toestak.

Samen zouden ze van dit pand een waar paleisje maken, nam ze zich strijdlustig voor...

Callum had zijn wenkbrauwen gefronst toen hij op het lijstje had gezien dat Josie het die avond voor het zeggen zou hebben.

Ofschoon hij het liever andersom zag, had hij haar zojuist beloofd om zonder tegenstribbelen alles te doen wat ze hem opdroeg. Dat had zij tot dan toe immers ook bij hem gedaan. Hij vermoedde dat ze hem dingen zou opdragen als 'lik mijn tenen' of 'masseer mijn rug', maar hij zou het wel zien. Op het moment lag hij heerlijk ontspannen op het een of andere oude stoflaken op het brede bed.

Tot dan toe was de avond totaal anders verlopen dan hij had verwacht. Toen hij klokslag zeven uur bij haar op de stoep had gestaan, had ze hem bevolen al zijn kleren op de drempel uit te trekken. Gek genoeg had hij zich even met zijn figuur geen raad geweten. En dat terwijl hij zich nooit eerder tegenover Josie ergens voor had geschaamd.

Vermoedelijk was hij zich extra bewust geweest van zijn naakte lichaam omdat zij volledig gekleed voor hem had gestaan, in een nauwsluitende witte broek met een bijna doorzichtig zwart hemdje erboven.

Bij het zien van haar volle borsten onder de soepele zijde - ze droeg geen beha - had hij zijn lichaam onmiddellijk voelen reageren. Wat natuurlijk, gezien zijn poedelnaakte staat, ogenblikkelijk zichtbaar was geweest.

Enigszins gegeneerd was hij op haar bevel als een soort seksslaaf achter haar aan naar binnen gelopen. Kalm was Josie vervolgens op een van de luxueuze banken gaan zitten, waarna ze hem had bevolen midden in de kamer te blijven staan.

Tot zijn verbazing had haar dominante houding hem enorm opgewonden. Toch was hij behoorlijk geschrokken toen ze hem zonder enige emotie had opgedragen zichzelf daar midden in die enorme kamer en recht voor haar neus te strelen.

Uiteraard had hij aan haar verzoek voldaan, maar hij was als de dood geweest dat hij zichzelf niet volledig onder controle zou hebben.

Josies onderdrukte gegiechel had hem die pijnlijke vernedering bespaard. Het bleek een onmogelijke opgave zichzelf te bevredigen voor de ogen van een vrouw die haar lachen niet kon inhouden.

De vorige avond had ze ook gelachen toen hij haar over zijn benen had gelegd om haar billenkoek te geven. Hij had haar zogenaamd willen straffen voor het feit dat ze een druppel van zijn wijn had gemorst. Toen hij haar per ongeluk harder had geraakt dan zijn bedoeling was, was ze ogenblikkelijk stil geworden.

'Dat deed écht pijn,' had ze hem met hese stem verweten. 'Ik vind dat een kus daar nu wel op zijn plaats is.'

Vanaf dat moment was alles verder min of meer volgens plan verlopen, maar dat kon hij van deze avond absoluut niet beweren!

Als hij het voor het zeggen had gehad, had hij echt niet poedelnaakt en met een enorme erectie midden in de kamer gestaan. Dan waren de rollen zonder twijfel omgekeerd geweest.

Op het moment dat hij in volle glorie voor haar had gestaan, had er iemand aangebeld. Tot zijn verbijstering was Josie nog harder gaan lachen. Met alleen een theedoek voor zijn edele delen had ze hem de deur laten opendoen, terwijl zij zelf bijna had gestikt van plezier.

Callum had bijna medelijden gekregen met de arme pizzabezorger, die weliswaar had gedaan alsof zijn neus bloedde, maar toch hoogst opgelaten zijn geld in ontvangst had genomen.

Nog steeds lachend had Josie vervolgens het bad laten vollopen. En terwijl zij ontspannen in het heerlijke warme water had gelegen, had ze hem bevolen op zijn knieën naast het bad te komen zitten en haar grondig te wassen met een grote, zachte spons. Af en toe had ze hem een stukje pizza in zijn mond gestopt, waarna ze zelf het grootste gedeelte had opgegeten.

'Mannelijke seksslaven,' zei ze met een ondeugende grijns, nadat Callum hiertegen heftig had geprotesteerd, 'moeten hongerig worden gehouden, willen ze nog iets presteren.'

Hongerig wás hij, de hele avond al. Hij had haar met huid en haar willen verslinden, maar zijn geduld werd nog langer op de proef gesteld.

Toen ze eindelijk naakt en nat voor hem had gestaan, had hij haar met een zachte handdoek mogen afdrogen, meer niet. Ze had hem uitdrukkelijk verboden haar met zijn blote handen aan te raken, iets wat hij slechts met de grootst mogelijke moeite had kunnen opbrengen.

Op het moment dat hij had gedacht dat hij eindelijk in actie mocht komen, had ze plaatsgenomen op een stoel in de slaapkamer en had hij haar haren moeten borstelen. Een eeuwigheid lang!

Josie had onderwijl honderduit gekletst over allerlei onbenulligheden, zodat hij het gevoel had gekregen dat hij haar persoonlijke kapper was!

Toen hij het punt had bereikt waarop hij het had willen uitschreeuwen van frustratie, was Josie slim van gespreksonderwerp veranderd en had ze hem belangstellend naar Clay gevraagd.

Tussen opeengeklemde kaken door had hij verteld dat Clay hem na aankomst in L.A. een mailtje had gestuurd, waarin hij hem had beloofd dit weekend te bellen. Iets wat hij ongetwijfeld zou vergeten, Clay kennende.

Hierna had ze hem doodgemoedereerd verteld dat ze hem de volgende dag niet zou zien. Ze had nota bene afgesproken om met een paar vriendinnen te gaan eten! En dat terwijl hij aan niets en niemand anders kon denken dan aan haar. Hij had verdorie al een uniform gehuurd voor de fantasie van die dag! Ze was echter niet te vermurwen geweest, en hij had niet anders gekund dan zich met tegenzin neerleggen bij haar besluit.

Toen ze hem na een eeuwigheid eindelijk had laten ophouden met borstelen, had Callum zowel geestelijk als lichamelijk volledig in de knoop gezeten. Hoe hij zich ervan had kunnen weerhouden haar op het bed neer te gooien en simpelweg bezit van haar te nemen, was hem een volslagen raadsel. Hij had niet geweten dat hij over zo'n enorme zelfbeheersing beschikte.

Streng had Josie hem vervolgens opgedragen op het grote bed te gaan liggen. Een bevel dat hij maar al te graag had opgevolgd. Juist op het moment dat hij had verwacht uit zijn lijden te worden verlost, had ze gezegd dat hij geduldig op haar moest wachten.

'Ik ben zo terug,' had ze met een uitgestreken gezicht gezegd, waarna ze de kamer was binnen geglipt en de deur veelzeggend achter zich had gesloten.

Goed, daar lag hij nu, gezien de omstandigheden toch nog redelijk ontspannen, al kookte hij bijna van verlangen naar haar.

Wat een veelzijdige vrouw was Josie Williams, dacht hij genietend. Het ene moment was ze een en al zachte gewilligheid, en het volgende moment speelde ze met volle overtuiging een strenge meesteres. Hoewel hij genoot van beide personages, ging zijn voorkeur uit naar de eerste.

Na een paar minuten, die uren leken te duren, hoorde hij tot zijn grote vreugde de badkamerdeur opengaan.

Eindelijk...

'Sorry dat het zo lang duurde,' hoorde hij haar met hese stem zeggen.

Callum richtte zich op en bekeek haar aandachtig. Ze had haar lange haren opgestoken, zag hij, en haar huid glansde opvallend. Het leek erop dat ze zich had ingesmeerd met de een of andere vettige substantie. Wat het ook was, het rook in elk geval verrukkelijk.

'Ik zie dat je jezelf netjes hebt gedragen tijdens mijn afwezigheid,' zei ze formeel. Haar ogen deden zich intussen te goed aan zijn prachtige gespierde lichaam. Ze bleven nadrukkelijk rusten op dat ene deel van hem, dat wanhopige pogingen deed haar aandacht te trekken.

Ineens viel Callum het groene flesje op dat ze in haar handen had. 'Wat is dat?' vroeg hij verbaasd toen ze het op het nachtkastje neerzette.

'Een flesje met olie, die wordt gebruikt voor aromatherapie. Honderd procent natuurlijk, dus heel goed voor je.'

Zonder enige aankondiging vooraf ging ze ineens schrijlings op hem zitten. De aanblik die ze hem zo bood, benam hem letterlijk de adem.

'Het spul schijnt lustopwekkend te zijn,' zei ze zacht, 'en je kunt het zowel inwendig als uitwendig gebruiken. Dat leek me wel handig in dit geval.'

Callum kreunde alleen maar; tot meer was hij niet in staat.

'Arme schat,' zei ze plagerig, waarna ze een straaltje olie op zijn buik liet lopen. 'Rustig maar, ik zal je snel uit je lijden verlossen. Nog even geduld...'

Callum kreunde opnieuw toen Josie wat olie in zijn kruis liet lopen. Zorgvuldig vermeed ze het hem daar aan te raken waar hij het liefst aangeraakt wilde worden.

'Ik kan het niet veel langer meer uithouden, Josie,' mompelde hij met verstikte stem. 'Ik ben ook maar gewoon een man van vlees en bloed.'

'En wát voor een man,' zei ze vol bewondering. 'Een heerlijke man.' Genietend liet ze haar handen over zijn gladde, gespierde lichaam glijden. 'Je bent om op te eten.'

Callum wist precies wat ze bedoelde, want hij had hetzelfde gevoel waar het haar betrof. Het enige verschil was dat zij op dat moment de daad bij het woord voegde.

Vol genot zag Callum zijn glanzende lid tussen haar gulzige lippen verdwijnen. Steeds dieper nam ze hem in haar mond, totdat hij niet meer kon nadenken, niet meer wílde nadenken. Hij wilde zich volledig overgeven, maar hij was er tegelijkertijd bang voor.

'Josie, stop!' riep hij gekweld uit. 'Ik kan het niet meer tegenhouden, ik...'

Josie stoorde zich niet aan zijn zwakke protest. Ze dwong hem zich volledig aan haar over te geven, iets wat hij enkele ogenblikken later gretig deed.

Het cafeetje waar de drie vriendinnen elkaar die woensdag ontmoetten, lag vlak bij het oude huis dat ze samen deelden. Het was er klein en schemerig, en het stond bekend om zijn warme, intieme sfeer. De meisjes kwamen er elke woensdagavond en hadden een favoriete tafel, die de barman trouw voor hen reserveerde.

Zoals gewoonlijk kwam Josie ook deze keer later dan de andere vrouwen, maar zij waren daar inmiddels aan gewend.

Tegen achten hadden ze zich te goed gedaan aan een heerlijke hamburger met een gezonde salade en begonnen ze aan hun zoveelste biertje.

Net als anders vormden mannen en seks de belangrijkste onderwerpen van gesprek, maar Josie hield zich die avond op de achtergrond. Haar wereld bestond momenteel voor het grootste gedeelte uit seks, en ze was bang zichzelf tegenover haar huisgenoten bloot te geven.

Het leek wel of ze de laatste dagen in een soort cocon leefde. Keer op keer verweet Kay haar dat ze haar gedachten niet bij haar werk hield, maar hoe hard Josie het ook probeerde, ze kon werkelijk alleen maar aan Callum denken.

Geschrokken keek ze op toen Deb driftig voor haar gezicht met de vingers knipte.

'Hela, ben je er nog?'

'Wat?' vroeg ze verward.

'Lisa vroeg je net of die Callum nog heeft gebeld na de laatste keer dat we je hebben gesproken. Wanneer was dat ook alweer, Lisa? Zondag?'

'Ja, inderdaad.'

'En? Heeft hij gebeld?'

'Heeft hij gebeld?' herhaalde Josie met een glazige blik.

'Zo moeilijk is het niet, Josie,' zei Deb ongeduldig. 'Heeft hij gebeld? Je weet wel, telefoon. Te-le-foon!' zei ze overdreven.

Eindelijk begon het Josie te dagen. 'Nee, nee, nog niet.' En daar was geen woord van gelogen. Ze had hem namelijk uitdrukkelijk verzocht haar niet op te bellen. Op die manier hoopte ze de situatie wat beter in de hand te kunnen houden. Tot dan toe had Callum zich keurig naar haar wensen geschikt, maar de volgende dag zou hij een uitzondering moeten maken. Dan was namelijk de callgirlfantasie aan de beurt.

'Hè, wat jammer nou,' zei Lisa uit de grond van haar hart, 'ik had zo gehoopt dat hij je wél zou bellen.'

'Mij verbaast het helemaal niets dat hij geen contact meer heeft gezocht,' mompelde Deb. 'Josie geeft zichzelf niet bloot. Niet letterlijk - en figuurlijk evenmin. En als een meisje na het tweede afspraakje niet laat merken dat ze wel zin heeft in een stevige wip, bellen kerels zoals Callum heus niet nog een keer.'

'Wat bedoel je met kerels zoals Callum?' vroeg Josie, meteen in de verdediging gedrongen. 'Toevallig is hij echt heel erg aardig.'

'Hoor dat nou toch! Jeetje, Josie, word alsjeblieft volwassen. Je hebt de man pas twee keer gezien, wat klets je nu toch? Je denkt toch zeker niet werkelijk dat hij jou zijn ware aard heeft laten zien? Vrijgezellen zoals die Callum van jou hebben maar één belang bij een vrouw, en dat heeft niets met haar intellectuele vermogens te maken.'

'Dat geldt heus niet voor iedere man,' snauwde Josie geïrriteerd, al wist ze ook wel dat Callum niet vanwege haar scherpe verstand elke avond bij haar op de stoep stond. En evenmin vanwege haar spitsvondige taalgebruik, of omdat hij stapelverliefd op haar was geworden.

Waarom maakte ze zich eigenlijk zo druk? Was ze misschien bang voor haar eigen motieven? Ze had Kay weliswaar vol overtuiging verteld dat ze niet zo stom zou zijn om haar hart aan hem te verliezen, maar ze kon niet ontkennen dat ze hem deze avond verschrikkelijk miste. Sinds ze was gestopt met roken, had ze zich niet meer zo prikkelbaar en gespannen gevoeld als op dat moment.

 'Ja, dat is het!' riep ze opgelucht uit. Ze leed niet aan een ernstige vorm van verliefdheid, maar ze had last van ontwenningsverschijnselen. Callum had haar lichaam aan een stuk of tien orgasmen per etmaal laten wennen; dat was alles. Er was alleen maar sprake van een heftig lichamelijk verlangen, meer niet.

'Wat is het?' wilde Deb op hoge toon weten.

'Ja, Josie, waar heb je het over?' viel Lisa haar bij.

Ineens vond Josie dat het afgelopen moest zijn met alle geheimzinnigheid. Ze zou een klein tipje van de sluier oplichten, besloot ze, dat was ze Deb en Lisa wel verplicht. Daar kwam nog bij dat ze zich hevig stoorde aan het feit dat ze door hen als een preutse en stijve tut werd beschouwd. Ze moesten verdorie eens weten, dacht ze strijdlustig.

'Jullie hebben gelijk, en ik heb zojuist besloten Callum zelf op te bellen. Per slot van rekening heeft hij me niet voor niets zijn telefoonnummer gegeven. En ik vraag hem niet alleen mee uit, ik zal hem ook laten merken dat ik zin heb in een stevige wip, zoals Deb net zo treffend uitdrukte.'

Debs mond zakte open van verbazing, en Lisa schoot in de lach.

'Je hebt groot gelijk, meid, recht op je doel af!'

'Dat is precies wat ik nu ga doen,' verkondigde Josie, waarna ze opstond en naar de telefoon in de hoek van het restaurantje liep.

Callum nam vrijwel meteen op. Hij klonk behoorlijk chagrijnig, wat er niet beter op werd toen hij hoorde wie hij aan de lijn had.

'Je klinkt niet erg blij om me te horen,' zei Josie met een knoop in haar maag.

'Je belt toch niet op om me te vertellen dat je morgen ook niet kunt, hè?' vroeg hij geïrriteerd.

'Nee, absoluut niet! Ik verheug me er veel te veel op om jouw callgirl te zijn.'

'Niet half zoveel als ik me erop verheug,' bromde hij, waarna hij luid zijn keel schraapte. 'Sorry, ik ben een beetje van slag vanavond.'

'Ik ook,' bekende ze. 'Kan... Is het te laat om nog van gedachten te veranderen?' vroeg ze verlegen.

'Waarover?'

'Nou, over vanavond.'

Het bleef akelig stil aan de andere kant van de lijn.

'Callum?'

'Sorry, je overvalt me. Ja, ik denk dat je nog wel van gedachten kunt veranderen. Het uniform hangt hier nog steeds.'

'Welk uniform heb je uitgekozen?' vroeg ze nieuwsgierig.

'Dat is voor jou een vraag en voor mij een weet,' antwoordde hij lachend. 'Dat zie je wanneer je thuiskomt. Hoe laat is dat overigens?'

'Is tien uur te laat?'

'Ja, maar ik zal het ermee moeten doen. Tot tien uur dan.'

'Het kostte Josie geen enkele moeite om stralend terug te lopen naar het tafeltje waaraan haar vriendinnen brandend van nieuwsgierigheid zaten te wachten.

'Laat me raden,' zei Deb lachend. 'Zijn telefoon stond aan, en hij reageerde meteen enthousiast.'

'Klopt als een bus.'

'Fijn voor je!' riep Lisa uit. 'Wat hebben jullie afgesproken?'

'We gaan morgen ergens wat drinken en daarna waarschijnlijk dansen.'

'Dat klinkt veelbelovend,' zei Deb met een vette knipoog. 'En daarna? Naar jouw huis of het zijne?'

'Naar zijn huis, denk ik, maar daar hebben we het nog niet over gehad.'

Deb schoot in de lach. 'Je vindt het natuurlijk een akelig idee om hem in het huis van je ouders te bespringen.'

'Nee hoor,' antwoordde Josie grijnzend. Dat had ze immers al meer dan eens gedaan, 'ik wil alleen graag zien waar hij woont.'

Gekleed in een politie-uniform en met een niet van echt te onderscheiden politiepet op zijn hoofd, stond Callum haar bij de voordeur op te wachten.

Josie zag hem aan voor een echte agent en veronderstelde dat hij haar iets kwam mededelen over de inbraak.

Pas op het moment dat ze vlak voor hem stond, herkende ze hem.

'Callum!' riep ze verrast uit. 'Tjonge, dat uniform staat je echt fantastisch. Hartstikke sexy zelfs!'

'Fijn om te horen, miss,' zei hij met een uitgestreken gezicht. 'Zou u nu zo vriendelijk willen zijn om de deur te openen en naar binnen te gaan?' vroeg hij met de autoriteit van een echte politieman.

Het lukte Josie niet haar lachen in te houden toen ze de sleutel in het slot stak.

'Dit is geen zaak om lacherig over te doen, miss,' zei Callum bloedserieus, terwijl hij achter haar aan naar binnen liep.

'Ik heb uit betrouwbare bron vernomen dat u mogelijk in het bezit bent van een hoeveelheid drugs. Het spijt me zeer, maar ik zal u grondig moeten fouilleren.'

'Is dat zo?' Josie beet hard op haar lip om zichzelf ervan te weerhouden opnieuw in lachen uit te barsten.

'Ja, dat is zo,' zei hij met barse stem, 'dus als u zich nu wilt omdraaien Handen boven u tegen de muur en spreiden maar.'

'Spreiden?'

'Uw benen, miss.'

'Mijn benen,' herhaalde ze. De behoefte om te lachen was op slag verdwenen, Haar mond werd kurkdroog op het moment dat ze hem recht in de ogen keek.

'Als u niet meewerkt, zal ik genoodzaakt zijn handboeien te gebruiken.'

Met grote ogen van angst vermengd met opwinding staarde ze naar de handboeien, die achteloos aan zijn riem bungelden.

'Ik heb niets bij me wat verboden is, agent, maar daar zult u zelf gauw genoeg achter komen.'

Met een hooghartige blik liet ze haar handtas op de vloer vallen, waarna ze zich omdraaide en de positie aannam die hij haar had opgedragen.

'Wijder,' snauwde hij.

Josie huiverde van genot toen ze deed wat hij vroeg.

Ruw liet Callum zijn handen langs haar romp glijden, waarbij hij extra veel aandacht aan haar borsten besteedde.

Toen hij haar tepels bijna door haar truitje heen voelde prikken, richtte hij zich op haar benen. Stevig liet hij zijn handen een paar maal over haar naakte dijen gaan.

Het irriteerde Josie mateloos dat hij telkens net onder haar rokje stopte. Ze zakte bijna door haar knieën van opwinding, en het kruis van haar kanten slipje was inmiddels doorweekt.

Toen hij haar onverwacht losliet, lukte het haar met moeite hem niet te smeken haar opnieuw vast te pakken.

'Ik kan geen drugs op uw lichaam vinden,' mompelde Callum, 'maar ervaren drugskoeriers zoals u draaien nergens hun hand voor om. Ik moet u vragen u van uw kleding te ontdoen, miss. En als het niet goedschiks gaat, zal het kwaadschiks moeten.'

Met een ruk draaide Josie zich naar hem om. Hij bedoelde toch niet... Hij zou toch niet...

'Ik wacht, miss.' Pretlichtjes dansten in zijn ogen toen hij haar verwarring zag.

'Ik heb u al verteld,' zei ze met wild kloppend hart, 'dat ik geen drugs bij me heb. Niet bij me en niet in me.'

'Daar zou ik graag zelf een oordeel over vellen, miss,' zei Callum met een uitgestreken gezicht.

'Maar ik wil niet dat... niet dat je...'

Met een tedere glimlach keek hij op haar neer. Geruststellend streek hij haar even over de wang. 'Vertrouw me maar.'

'Dat doe ik ook,' sputterde ze, 'ik wil alleen niet -'

'Ik zal niets doen wat je niet prettig vindt, Josie,' zei hij oprecht.

Op slag verdween haar gevoel van onbehagen. Het maakte plaats voor een bijna dierlijke wellust.

'Ik vertrouw je, Callum,' zei ze zacht, waarna haar vingers als vanzelf naar de sluiting van haar rokje gingen...

Een grote hand kwam met een klap neer op Callums schouder. 'Callum McCloud! Ik dacht al dat jij het was.'

De stem kwam Callum vaag bekend voor, maar hij kon met de beste wil van de wereld niet verzinnen welk gezicht erbij hoorde. Nieuwsgierig draaide hij zich om.

Op hetzelfde moment wenste hij dat hij dat niet had gedaan, want hij staarde recht in het gezicht van de man die hij het liefst nooit meer was tegengekomen.

Gavin Kittering was de schrik van zijn studierichting geweest, en van hém in het bijzonder. Wat Amber voor Josie betekende, betekende Gavin voor Callum. De jongen had stinkend rijke ouders en was voorbestemd geweest om zijn vader op te volgen in diens bedrijf, ook al miste hij de kwaliteiten daarvoor. Waarschijnlijk was hij slechts door middel van vriendjespolitiek aan de nodige papieren gekomen.

Aanvankelijk had Gavin zich als een vriend tegenover hem voorgedaan, maar nadat Callum had geweigerd Gavins opdrachten voor hem te maken, was die houding op slag veranderd. Ofschoon Gavin vrij snel een andere goedzak had gevonden, die wel voor zijn morele chantage door de knieën was gegaan, had hij Callum niet uit het oog verloren. Hij had de pik op hem gehad en alles gedaan wat binnen zijn mogelijkheden lag om hem het leven zuur te maken. Voor het oog van de wereld had hij zich als een trouwe vriend gedragen, maar in het geniep had hij geprobeerd Callum waar mogelijk een hak te zetten - en niet zelden zonder succes.

'Gavin,' zei Callum met een uitdrukkingsloos gezicht en zonder veel enthousiasme, 'dat is lang geleden. Je ziet er goed uit.' Dat was inderdaad het geval. Blond, gebruind, breedgeschouderd en met ingevallen kaken was hij de held van elk meisje op de universiteit geweest.

'Jij ook, kerel, jij ook,' zei Gavin op joviale toon. 'En wie is dat lekkere mokkel dat je bij je hebt?' vroeg hij, terwijl hij naar het tafeltje staarde waaraan Josie had plaatsgenomen.

'Gewoon een vriendin,' antwoordde Callum koeltjes.

'Ja, ja,' zei Gavin smalend, 'je kunt mij niets wijsmaken, hoor. Ik kan zo zien welk beroep ze uitoefent. Lekkere tieten trouwens. Ik wil haar ook wel eens proberen. Heb je haar nummer bij je?'

Callum balde zijn handen tot vuisten. Het liefst had hij de kwal op zijn gave gezicht geslagen, maar hij wilde zich niet laten kennen.

'Josie is niet wat jij denkt dat ze is,' zei hij met een kalmte die hij absoluut niet voelde. 'Ze houdt er gewoon van om zich sexy te kleden; dat is alles.'

Ze zag er inderdaad héél sexy uit deze avond. Callum had stad en land afgelopen om de juiste outfit voor haar te vinden, en daar was hij bijzonder goed in geslaagd. Een strakke, zwartleren heupbroek, die haar als gegoten zat, met een bijpassend topje, dat vrijwel niets aan de verbeelding overliet.

'Josie... Heeft ze ook een achternaam?'

'Vergeet het maar, Gavin, ze is niet te koop.'

'Iedereen is te koop, Callum, dat weet je net zo goed als ik. Als je maar genoeg betaalt,' zei Gavin vol zelfbehagen. 'Ik vraag haar zelf wel hoe ze heet,' mompelde hij, waarna hij met grote passen naar het tafeltje toe liep, waaraan Josie ongeduldig op Callum zat te wachten.

Nijdig wilde Callum hem achterna lopen, maar de barman weerhield hem daarvan.

'Hé, waar ga jij naartoe? Eerst betalen, makker. Niemand loopt hier weg zonder te betalen.'

Ook dat nog...

Zuchtend liep Callum terug naar de bar. Hij pakte het blaadje met de twee glazen erop, bier voor hem en witte wijn voor Josie, en wierp vervolgens achteloos een paar bankbiljetten neer. 'Hou de rest maar,' snauwde hij.

'Beschouw het maar als een afscheidscadeautje, want je zult me hier niet meer zien.'

'Dat zal mij een zorg zijn. We hebben klandizie genoeg,' antwoordde de man onverschillig.

Dat klopte, zag Callum tot zijn verbazing. Nou, hem zouden ze hier echt nooit meer tegenkomen. Via het internet had hij naar een geschikte plek gezocht om Josie alvast in de stemming te brengen, en na lang zoeken was hij uitgekomen bij deze bar voor alleenstaanden. En dat was een behoorlijke misrekening geweest, dacht hij geïrriteerd. Zelden had hij zich in zo'n armzalige omgeving bevonden. Als Josie hier alleen was geweest, had ze zich de mannen letterlijk van het lijf moeten slaan. En Gavin Kittering was de eerste, dacht hij nijdig, terwijl hij zich naar hun tafeltje toe haastte.

* * *

Josie had zich al niet op haar gemak gevoeld in de kille, goedkoop ingerichte bar, maar vanaf het moment waarop de grote, blonde man zich met haar begon te bemoeien, wilde ze alleen nog maar heel hard wegrennen.

'Hallo, lekker stuk,' zei Gavin, 'en voordat je me zegt op te hoepelen, zal ik me even voorstellen. Gavin Kittering is de naam, en ik ben een oude vriend van Callum.'

Josie ontspande enigszins toen ze dit hoorde. 'Is dat zo?' vroeg ze koeltjes. Ondanks het feit dat hij bevriend was met Callum en er opvallend goed uitzag, voelde ze een onverklaarbare weerzin tegen deze man.

'Ja, we hebben samen gestudeerd. En wie ben jij?'

'Josie.'

'En verder?' drong hij aan.

Josie peinsde er niet over aan iemand die uit vrije wil deze plek bezocht haar achternaam te vertellen, of hij nu een vriend van Callum was of niet!

'Je ziet er lekker uit,' zei Gavin, terwijl hij zijn blik onbeschaamd over haar veel te schaars geklede lichaam liet gaan.

Josie perste haar lippen stijf op elkaar en hoopte vurig dat Callum snel zou terugkomen.

'Precies mijn type.'

Het ontbrak er nog maar aan dat hij begon te kwijlen, dacht Josie walgend. Wat een verschrikkelijke vent!

'Ik stond net even met Callum te praten, en hij vertelde me dat jullie kennissen zijn, meer niet.'

Josie haatte het gevoel van teleurstelling dat bij het horen van deze woorden bezit van haar nam. 'Ach, zei hij dat?' vroeg ze met ijskoude stem.

Gavin lachte een akelig lachje. 'Ik zie dat hij nog geen spat veranderd is! Op de universiteit noemden ze hem De Snelle. Als een meisje langer dan een week bij hem mocht blijven, was ze de bekende uitzondering op de regel.

Maar ja, hij had natuurlijk de energie niet over voor een normale relatie. Hij deed het namelijk ook met onze wiskundedocente.'

Met grote ogen staarde Josie hem aan.

'Had Callum een verhouding met een docente?'

'Ja, en ze zag er lang niet slecht uit voor een oudere vrouw. Het was algemeen bekend dat ze elk schooljaar een nieuwe aanbidder uitzocht; ze viel namelijk op jonge jongens. Alleen Callum hield het langer uit dan één semester. Vermoedelijk verkeerde hij in de veronderstelling dat ze echt gek op hem was, want hij gedroeg zich als een dolle stier nadat ze hem had gedumpt. En daarna was natuurlijk het hek van de dam. Geen meisje was nog veilig in zijn buurt, en gek genoeg vielen ze bij bosjes voor hem.'

Op dat moment keek hij even achterom om te zien waar Callum bleef.

'Beloof me dat je hierover niets tegen hem zegt,' drong hij aan, 'want zijn handjes zitten tamelijk los. Maar ja, dat zul jij ook wel weten. Hij heeft ooit een vriend van mij een gebroken neus geslagen, en helemaal om niets! Luister eens, mocht je ooit met een echte man op stap willen, bel dan dit nummer, liefje.' Met een vette knipoog overhandigde hij haar zijn kaartje, dat ze bekeek alsof het net was uitgepoept. 'Dag, lekker stuk, ik hoor nog van je,' zei hij, waarna hij haastig wegliep.

'Je hebt die engerd toch zeker niet jóúw kaartje gegeven, hè?' riep Callum geagiteerd uit. Met een nijdig gezicht staarde hij haar aan.

'Nee, dat heb ik niet, nee,' snauwde ze terug, terwijl ze Gavins kaartje boven de asbak versnipperde. 'Niet dat jij daar iets over te zeggen hebt, overigens, aangezien wij volgens jou wel erg oppervlakkige kennissen zijn.'

Callum verstijfde op slag, waardoor het blad met hun drankjes stil in de lucht bleef hangen.

'Die ellendeling,' siste hij. 'Hij kon het weer niet laten, hè?' Met een harde klap belandde het dienblad eindelijk op tafel, waardoor er flink wat bier over de rand van het glas liep. Luidruchtig schoof hij zijn stoel naar achteren, waarna hij strijdlustig ging zitten.

'Wat voor moois heeft hij je nog meer verteld?' vroeg hij haar, met van kwaadheid vlammende ogen. 'Wat het ook is geweest, neem het alsjeblieft met een flinke korrel zout. Gavin Kittering heeft een gruwelijke hekel aan me. Als je het fijne van onze relatie wilt weten, denk dan aan Amber en jezelf en vermenigvuldig dat met tien. Dan heb je ongeveer het juiste idee.'

Dat verklaarde een heleboel, dacht ze met een zucht van verlichting, maar niet alles.

'Hij vertelde ook nog dat je tijdens je studie flink in meisjes hebt gegrossierd.'

'Wát?' riep Callum schuimbekkend van woede uit. 'Waar is die hufter? Als ik hem in mijn handen krijg' Woest sprong hij op van zijn stoel.

'Ga zitten, Callum,' zei Josie bedaard. 'Hij is al lang gevlogen. Het doet er niet meer toe wat hij allemaal heeft gezegd.'

'Het doet er wél toe. Hij heeft het recht niet om oude koeien uit de sloot te halen en ze bij jou op je bord neer te leggen. Waar bemoeit hij zich mee? Het enige waar hij op uit is, is jou zo snel mogelijk uit je broek te krijgen.'

'Dat gaat hem toch niet lukken; dus daar hoef je je niet druk over te maken,' zei ze lachend. 'Ken je dat ene spreekwoord? Er is geen rook zonder vuur?'

'Ja,' mompelde hij, 'uiteraard. En ik zal de eerste zijn om toe te geven dat ik bepaald niet als een heilige heb geleefd, maar ik heb vrouwen altijd met respect behandeld. Ook al tijdens mijn studie. Maar de Callum van toen is een totaal ander mens dan de persoon die nu tegenover je zit. Ik was een knulletje met veel meer verantwoordelijkheden dan ik aankon. Ik had geen geld om uit te gaan en vond het leven eerlijk gezegd maar amper de moeite waard. Totdat ik in de gaten kreeg dat ik behoorlijk in de smaak viel bij de dames. Ik wérd verleid, Josie, veel vaker dan dat ik zelf iets ondernam.'

'En je wiskundedocente? Verleidde zij jou, of was het in dit geval andersom?'

Hoofdschuddend keek Callum haar aan. 'Ik moet hem nageven dat hij zijn tijd goed heeft benut,' zei hij smalend.

'Wat heeft hij je eigenlijk níét verteld?' Hij nam een flinke slok bier en rechtte zijn schouders. 'Oké, daar gaan we dan. Mijn wiskundedocente... Ik denk dat het feit dat mijn moeder korte tijd daarvoor was overleden, er veel toe heeft bijgedragen dat ik Rowena, zo heette ze, blindelings vertrouwde toen ze me bij haar uitnodigde.' Hij lachte een beetje schamper. 'Ik verkeerde in de veronderstelling dat ze met me wilde praten over het enorme verlies dat me ten deel was gevallen, maar binnen een uur had ze me al uit de kleren.'

'Zij verleidde jou'

'En ze hoefde er niet veel moeite voor te doen,' gaf hij ruiterlijk toe. 'Rowena was een zeer ervaren, sexy vrouw met een sterk en dominant karakter. Ik was ervan overtuigd dat ik van haar hield... en zij van mij,' vertelde hij Josie schokschouderend.

'Dat deed ze misschien ook wel. Gavin beweerde dat je langer bij haar bleef dan de anderen.'

Verbaasd keek hij op. 'Wát?'

'Blijkbaar konden de studenten met wie ze een verhouding aanging haar nooit langer dan één semester boeien.

Jij vormde daarop een uitzondering. Misschien is ze geschrokken van het feit dat ze diepere gevoelens voor je koesterde dan haar bedoeling was. Misschien heeft ze om die reden een eind gemaakt aan jullie verhouding.'

'Dat zou kunnen,' mompelde hij vermoeid. 'Maar waar hebben we het eigenlijk over, Josie? Dat heeft toch helemaal niets met ons te maken. Ik wil alleen dat je me gelooft als ik zeg dat ik nooit een gevoelloze ladykiller ben geweest, nooit! Ook nu niet, Josie, want ik geef echt om je.' Met een warme blik in zijn intens blauwe ogen keek hij haar aan. 'Ik ben geen schoft.'

Haar hart maakte een sprongetje. Kon ze hem geloven? Wilde ze hem geloven? Hoe zou hij reageren als ze nu opstond en wegliep? Als ze hem vertelde niet langer geïnteresseerd te zijn? Zou het hem iets kunnen schelen?

Of zou hij zich gewoon op een volgend slachtoffer richten?

'Dat heb ik ook nooit gedacht,' zei ze oprecht. 'Het woord ''schoft'' is op die enge Kittering van toepassing, niet op jou.'

Callum grijnsde. 'Ik wist wel dat je smaak had.'

'Dat klopt, ja, en dat is ook de reden waarom ik het hier geen seconde langer uithoud en waarom ik me ongelooflijk ongemakkelijk voel in deze kleren - als je dit tenminste kleren kunt noemen!' Bij het zien van de diepe frons in zijn voorhoofd, voegde ze er snel aan toe: 'Dat is niet als een aanmerking bedoeld, Callum. Ik waardeer wat je hebt gedaan om het me naar de zin te maken, en ik dacht ook echt dat ik ervan zou genieten om deze kleren voor jou te dragen. Maar het is niet zo, en zeker niet hier! Ik vind het walgelijk zoals de mannen naar me kijken, alsof ik hier zit om mijn boterham te verdienen. Soms is het beter om de fantasie gewoon de fantasie te laten, neem ik aan.' Na deze woorden kneep ze even in zijn hand.

'Wat wij tot nu toe samen hebben meegemaakt,' vervolgde ze, 'vond ik werkelijk fantastisch. Maar dat was iets tussen jou en mij; daar waren geen anderen bij betrokken. Voor mij is dat de enige juiste manier, weet ik nu.

Alleen zo wil ik verdergaan, Callum. Voel jij dat ook zo?'

'Ja,' antwoordde hij ogenblikkelijk, 'je haalt me de woorden uit de mond. Ik dacht dat het me enorm zou opwinden als ik jou halfnaakt in een café zou zien zitten. En dat doet het ook, moet ik eerlijk toegeven, het is alleen een verkeerd soort opwinding. Ik wil elke man die het zelfs maar waagt jouw kant op te kijken ogenblikkelijk op zijn gezicht slaan. Ik heb me nog nooit zo opgefokt gevoeld,' bekende hij.

Zijn oprechte woorden deden Josie goed. Hij was dan weliswaar niet verliefd op haar, maar hij had toch een soort bezitsdrang waar het haar betrof. En dat was beter dan niets!

'Daar had Gavin het ook nog even over, over je losse handjes en je driftbuien. Hij vertelde me dat je ooit min of meer voor de lol een vriend van hem een gebroken neus hebt geslagen.'

'Dat klopt,' zei Callum met barse stem, 'maar dat was bepaald niet voor niets, kan ik je verzekeren. Hij beweerde dat ik meer spieren dan hersenen had, dat het een schande was dat ik op hun universiteit een plek had weten te krijgen en dat het beter was geweest als iemand met geld en aanzien op mijn plaats had gezeten. Toen heb ik hem even laten voelen dat hij gelijk had - wat mijn spieren betreft dan.'

Josie schoot in de lach. Ze kon hem geen ongelijk geven. Diep in haar hart vond ze het geweldig dat hij letterlijk en figuurlijk zijn mannetje stond. Dat betekende immers dat hij ook haar zou beschermen, mocht dat nodig zijn.

'Het spijt me, Josie,' zei hij met zachte stem. 'Het was niet mijn bedoeling dat de avond zo zou lopen.' Grijnzend voegde hij eraan toe: 'Ik denk trouwens dat je ook niet uit het juiste hout bent gesneden om voor een callgirl door te gaan.'

'Denk je dat?' vroeg ze schalks. 'Nou, dat weet ik nog zo net niet.' Ze zocht even in haar tas en haalde er vervolgens een velletje papier uit. 'Ik heb hier een lijstje,' zei ze een beetje verlegen, 'maar ik kon maar vijf dingen bedenken. De prijzen staan ernaast, kijk maar even.'

Snel vlogen Callums ogen over de vijf punten die Josie had opgeschreven. De bijna kinderlijke onschuld die ervan afstraalde, ontroerde hem. Zij was werkelijk niet veel gewend, en ze wist al helemaal niet met wat voor vreemde zaken échte callgirls zich soms moesten bezighouden. Gelukkig niet...

'Je bent flink aan de prijs,' zei hij plagerig.

'Dat klopt, maar ik ben dan ook goed.'

'Hoe goed dan wel?'

'Laat me je geld zien en je zult erachter komen.'

'Eerlijk gezegd, heb ik niet zoveel contant geld bij me,' bekende hij.

Josie beet op haar lip. 'Tja, dat is nou jammer, want een béétje callgirl accepteert alleen maar contant geld. En nooit achteraf, maar altijd van tevoren,' zei ze met een hooghartige blik. Erg lang kon ze dit niet volhouden. 'Je hebt gelijk, ik ben niet uit het juiste hout gesneden voor dit werk; dus ik neem genoegen met een schuldbekentenis!' riep ze lachend uit.

Ook Callum schoot in de lach. 'Heb je een pen?'

'Ja,' antwoordde ze, waarna ze weer even in haar tas rommelde. 'Alsjeblieft. Deze callgirl mag dan gemakkelijk over te halen zijn, ze heeft in elk geval wél een pen. En zes condooms...' Met een ondeugende blik in haar ogen keek ze hem aan. '...waarvan eentje met aardbeiensmaak, mijn lievelingssmaak'

'Fantastisch.'

Snel schreef Callum een schuldbekentenis uit, plaatste met een zwierig gebaar zijn handtekening eronder en gaf het lijstje vervolgens terug aan Josie.

'Duizend dollar?' riep ze uit. 'Voor dat bedrag heb je minstens recht op twee keer het hele lijstje!'

'Klopt, maar op het lijstje dat op je nachtkastje ligt, staan minstens tien verschillende standjes. En ik ben ervan overtuigd dat we ze nog niet allemaal hebben geprobeerd.'

'Het was vrijdagavond, en Kay maakte zich zorgen. Grote zorgen. Josie liep al een week met haar hoofd in de wolken. Ze was volslagen van de wereld, en Kay wist donders goed wie daar de oorzaak van was: Callum McCloud. Minder goed wist ze wat ze eraan kon doen. Niet veel, dat was wel duidelijk.

Ze had de man in kwestie nog niet ontmoet; dus ze had geen idee wat voor type hij was. Graag had ze zich een mening over hem gevormd die op meer was gebaseerd dan het weinige dat Josie over hem losliet.

Terwijl ze naar het fornuis liep om een ketel water op te zetten, keek ze over haar schouder naar de klok. Het was iets na negenen, zag ze. Katie was eindelijk in slaap gevallen, en Colin had zichzelf achter zijn studieboeken verscholen.

Na een week van hard werken was Kay moe. De volgende dag zou het appartement hopelijk worden verkocht, al had ze er niet veel vertrouwen in. Als het niet lukte de juiste prijs ervoor te krijgen, zou ze waarschijnlijk genoodzaakt zijn een andere baan te zoeken, dacht ze mismoedig.

Josie had die dag herhaaldelijk verzucht eveneens aan het eind van haar Latijn te zijn. Ze zou die avond niet uitgaan, had ze beweerd.

Kay vermoedde dat Callum bij haar op bezoek kwam voor een rustig avondje op de bank. Al zou het niet al te lang rustig blijven, dacht ze. Als ze Callum McCloud nog wilde ontmoeten, zou ze haast moeten maken.

Negen uur, dacht ze met een diepe frons tussen haar wenkbrauwen. Wat voor reden kon ze in vredesnaam aanvoeren om Josie op dit moment nog te bellen? Hoofdschuddend realiseerde ze zich dat ze natuurlijk een prima reden had om haar baas op te bellen. De openbare verkoop was immers belangrijk genoeg om haar te storen.

Resoluut draaide ze het gas uit onder de ketel en zette koers naar de woonkamer. Die thee kon nog wel even wachten. Ze nestelde zich behaaglijk in een grote leunstoel, waarna ze toch een beetje zenuwachtig Josies nummer intoetste.

Net toen ze weer wilde neerleggen, werd er eindelijk opgenomen.

'Ja?' De stem klonk warm en sexy.

'Callum?' vroeg Kay behoedzaam.

'Inderdaad,' antwoordde hij lichtelijk buiten adem, 'en wie ben jij?'

Zijn stem klonk bijzonder plezierig, dacht Kay aangenaam verrast.

'Kay.' Josie had haar al verteld dat ze met Callum over haar had gesproken; dus alleen haar voornaam moest voldoende zijn om hem duidelijk te maken wie hij aan de telefoon had.

'Hé, hallo!' zei hij enthousiast. 'Ik neem aan dat je Josie wilt spreken, maar ze zit zo aandachtig naar een videofilm te kijken, dat ze vroeg of ik de telefoon wilde opnemen. Ik zal even met de telefoon naar haar toe lopen. Heb je een momentje? Josie, het is Kay!'

'Nee, wacht even! Eigenlijk wil ik jou eerst iets vragen,' zei Kay snel.

'Blijf maar waar je bent!' hoorde ze hem lacherig roepen. 'Ze wil eerst met mij praten; dus geniet nog maar even van je film. Goed, zeg het maar, Kay.'

'Heeft Josie het met jou over de openbare verkoop gehad?'

'Van dat appartement dat jullie hebben opgeknapt, bedoel je? Ja, zeker. Ze heeft me verteld dat het er werkelijk fantastisch uitziet en dat dat voor het grootste deel jouw verdienste is.'

'Dat is aardig van haar, maar ik ben zelf eigenlijk nog niet helemaal tevreden. Volgens mij moet er nog iets aan de opstelling van de meubels worden veranderd. En dat zal dan moeten gebeuren voordat de makelaar er is. Het probleem is alleen dat ik die meubels in mijn eentje niet kan verplaatsen, en Josie is nu ook niet bepaald een gewichtheffer. Zou jij misschien zo vriendelijk willen zijn om morgenochtend met haar mee te komen, zodat je ons even kunt helpen?

'Natuurlijk, geen enkel probleem,' antwoordde hij ogenblikkelijk. 'Eerlijk gezegd, was ik al van plan om er eens een kijkje te gaan nemen. Ik heb er inmiddels al zoveel over gehoord, dat ik behoorlijk nieuwsgierig ben geworden. Dat komt dan dus goed uit. Misschien blijf ik trouwens wel kijken bij de openbare verkoop. Of vind jij dat vervelend?'

'Nee, natuurlijk niet. Dat is juist leuk. Hopelijk kunnen we na de verkoop met ons allen gaan lunchen om het te vieren.'

'Vast wel,' zei hij vol overtuiging.

'Nou, ik ben niet zo positief als Josie,' bekende Kay. 'Er is regen voorspeld, en dat weerhoudt de mensen er vaak van eropuit te gaan. Gelukkig wordt deze verkoop binnen gehouden, maar ik vraag me af of iedereen dat wel beseft. Nou ja, we zullen het morgen weten. Fijn dat je ons wilt helpen, Callum. Misschien kun je me nu dan de baas zelf even geven. Ze was er deze week niet echt bij met haar gedachten; dus ik wil haar nog even aan een paar dingen helpen herinneren.' Lachend voegde ze eraan toe: 'Ik vraag me trouwens af hoe het komt dat ze zo afwezig is...'

Ook Callum moest lachen, een warme, plezierige lach, constateerde Kay, die haar vurig deed hopen dat Josie deze keer tegen de juiste man aan was gelopen. Veel verstokte vrijgezellen waren maar al te graag bereid hun zo felbegeerde vrijheid op te geven zodra ze de juiste vrouw ontmoetten. Misschien gold dat eveneens voor Callum.

Per slot van rekening was Josie Williams niet bepaald de eerste de beste.

Als hij dat niet in de gaten had, was hij gewoon stom. Of door-en doorslecht. Alleen klonk hij niet stom - en evenmin slecht. Hij klonk aardig.

* * *

Josie kon niet geloven dat uitgerekend op dit moment de telefoon moest rinkelen. Net nu Callum had besloten haar te verwennen op de manier die bij de meeste vrouwen het hoogst scoorde!

Ze smeekte hem het gesprek niet aan te nemen, maar juist haar wanhopige blik deed hem lacherig besluiten dat wel te doen. De sadist!

Hij leek een eeuwigheid weg te blijven, en toen hij eindelijk terugkeerde in de kamer waar Josie trillend van verlangen op hem lag te wachten, was hij in druk gesprek gewikkeld met Kay. Ze kletsten met elkaar alsof ze elkaar al jaren kenden, en hij beloofde haar zelfs de volgende dag naar de openbare verkoop te komen.

Paniek overviel Josie op het moment dat ze zich realiseerde wat dat inhield. Het laatste wat ze wilde, was dat Callum deel ging uitmaken van haar dagelijkse leven. Ze wilde hem alleen 's avonds zien, in de veilige beslotenheid van haar ouderlijk huis. Op die manier leek alles wat ze met hem beleefde slechts een avontuur - een kortdurend avontuur, dat wel.

Voor Josie was dat de enige manier om ongeschonden uit de strijd te komen. Alleen als ze zichzelf continu voor ogen hield dat Callum slechts een paar avonden en nachten deel zou uitmaken van haar leven, kon ze het aan.

Dat was haar de vorige dag wel duidelijk geworden, in die afschuwelijke bar waar hij haar mee naartoe had genomen. Ze moest dit puur zien als een korte en heftige onderbreking van haar doorgaans saaie bestaan; meer viel er niet te verwachten.

Josie bloosde onwillekeurig toen ze terugdacht aan de vorige avond. Was zij dat werkelijk geweest, die vrouw die zich ongegeneerd in de auto aan hem had opgedrongen en zich thuis wulps en wellustig voor hem had staan uitkleden, als een volleerde stripteasedanseres? En wat te denken van hoe ze er nu bij lag? Stevig vastgebonden aan de spijlen van het bed, naakt en heet van verlangen.

Met een hand over het mondstuk van de telefoon heen kwam Callum naast haar op het bed zitten.

'Hoeveel heb je Kay eigenlijk verteld?' vroeg hij zachtjes.

'Nou, hierover in elk geval helemaal niets!' siste ze hem toe, terwijl haar blik hem duidelijk maakte dat ze doelde op de hulpeloze toestand waarin ze zich momenteel bevond. 'Denk je nu echt dat ik haar zou vertellen wat wij allemaal uitspoken?'

De manier waarop Callum haar aankeek, verwarde haar. Als ze niet beter wist, zou ze denken dat haar antwoord hem kwetste.

Onzin, dacht ze het volgende moment, toen hij haar een onwaarschijnlijk sexy glimlach zond. Ze wist wat dat betekende Hij zou toch niet...

Callum drukte de telefoon stevig vast onder haar kin en keerde zwijgend terug tot zijn eerdere bezigheden.

Wel dus, dacht Josie hevig slikkend. Zonder erbij na te denken, kreunde ze luid.

'Ben jij dat, Josie, of is dat de film?' vroeg Kay met een lach in haar stem.

Josie kreeg werkelijk geen woord over haar lippen.

'Josie?' drong Kay aan.

'De film,' antwoordde ze met verstikte stem.

'Klinkt spannend,' zei Kay plagerig, 'dus ik zal je niet al te lang ophouden. Ik wilde je alleen even helpen herinneren aan het fruit en de bloemen.'

'Het fruit en de bloemen,' herhaalde Josie, zonder dat het tot haar doordrong wat ze zei.

'Ja.'

'Waar heb je het in vredesnaam over?' bracht Josie met moeite uit. Het lukte haar maar amper zich te concentreren op het telefoongesprek. Veel liever gaf ze zich over aan de sidderingen van genot die Callum door haar lichaam joeg.

'Je hebt beloofd dat je morgenochtend bloemen en fruit zou kopen, weet je nog? Bloemen voor in een vaas en fruit voor op een schaal. Om het appartement net dat kleine beetje extra te geven,' zei Kay met een lach in haar stem. 'De finishing touch, weet je nog?'

'Mmm...'

'Josie!'

'Met een uiterste krachtsinspanning lukte het Josie zich te concentreren op de telefoon en op de vrouw die wanhopige pogingen deed haar aandacht te trekken. De hoorn lag irritant tegen haar kin geklemd, waardoor ze zich niet durfde bewegen, uit angst dat het apparaat zou wegglijden en ze helemaal geen contact met Kay meer zou hebben. En eigenlijk wilde ze niets liever dan bewegen. Wild wilde ze haar onderlichaam tegen Callums gekmakende mond aan drukken, maar nu was ze gedwongen doodstil te blijven liggen. Een bijna onmogelijke opgave...

'Ja, zeg het maar, Kay,' zei ze met een hees stemgeluid.

'Ik doe niet anders.'

'Nog één keer, alsjeblieft.'

'Vooruit dan maar,' verzuchtte ze. 'Weet je nog dat je morgen eerst fruit en bloemen moet kopen?'

'Ja,' was alles wat Josie kon uitbrengen.

'Misschien ga ik die film ook maar eens huren. Moet wel spannend zijn. Zeg, ik dacht dat alle apparatuur door die inbrekers was meegenomen. Hoe kun je nu dan naar een videofilm zitten kijken?'

'Callum... Callum heeft zijn eigen toestel meegenomen.'

'Hè? Wat een gedoe! Waarom zijn jullie niet gewoon naar zijn huis gegaan?' vroeg Kay verbaasd. 'Dit is wel heel omslachtig.'

'Omdat...'

Nee, ze kon haar vriendin onmogelijk vertellen dat Callums bed geen spijlen had.

'Omdat ik morgen vroeg op moet,' verzon ze snel.

'Ja, dat is je geraden. Geen seconde later dan tien uur, Josie, afgesproken?'

'Afgesproken,' mompelde Josie.

'Veel plezier nog,' zei Kay op dubbelzinnige toon, waarna ze tot Josies opluchting de verbinding verbrak.

Callum was behoorlijk onder de indruk van het gerenoveerde appartement. Het zou zeer zeker voor een hoog bedrag verkocht kunnen worden, meende hij, en dat vertelde hij de beide vrouwen ook.

Vol bewondering nam hij alles op. Hij prees de verrassende kleurencombinaties die Josie en Kay hadden gebruikt. Zelf zou hij er niet over hebben gepeinsd de kleuren groen en blauw naast elkaar te gebruiken, maar het resultaat was verbluffend.

De lichte kleuren die in de badkamer en de keuken waren gebruikt, maakten beide vertrekken bijzonder uitnodigend. Vazen met kleurige bloemen en schalen vol exotisch fruit complementeerden het geheel. Het was in één woord af!

Nu was het wachten alleen nog op de zon.

Kay had die ochtend toch besloten de bank op de plek te laten waar hij al stond. En eigenlijk was dat ook de enige mogelijkheid, gaf ze ruiterlijk toe. De rest van het meubilair bleef eveneens staan, zodat er weinig meer te doen viel dan wachten.

Wachten op het moment waarop de gestaag neervallende regen zou ophouden. Zelfs als er voldoende geïnteresseerde kijkers zouden komen, was de regen een enorme tegenvaller. Het prachtige uitzicht op de oceaan werd door de grijze massa buiten immers volledig aan het oog onttrokken.

Josies gezicht sprak boekdelen, zag Callum, toen hij haar op een onbewaakt moment gadesloeg. Verdriet en teleurstelling streden om het hardst om voorrang. Met een brok in zijn keel besloot hij op dat ogenblik dat hij zelf het appartement zou kopen, als er geen andere gegadigden waren. Hij kon er niet tegen zijn vrouw zo ongelukkig te zien.

Zijn vrouw?

Nu was Callum zelf aan de beurt voor een hevige neerslachtigheid. Wat gaf hem het recht om Josie te bestempelen als zijn vrouw? Dat was immers wel het laatste wat ze wilde. Zij zag hem als een leuke onderbreking van de dagelijkse sleur, als een welverdiend avontuur na een op seksueel gebied teleurstellend leven. Meer niet.

Tot die conclusie was hij die ochtend gekomen toen haar gedrag hem meer dan duidelijk had gemaakt dat ze er echt niet op zat te wachten dat hij haar vergezelde naar de openbare verkoop. Laat staan dat hij haar vriendin en collega Kay ontmoette.

Nee, het leed geen twijfel dat ze hem geen deel wilde laten uitmaken van haar normale leven. Ze wilde hem in haar bed, maar nergens anders.

Het had weinig gescheeld of Callum was ter plekke in lachen uitgebarsten. Voor het eerst van zijn leven hield hij oprecht van een vrouw, en uitgerekend zij beschouwde hem slechts als een lustobject! En dat terwijl hij in het begin nog had gevreesd dat ze veel te kwetsbaar zou zijn voor een puur lichamelijke verhouding. Hij was zelfs bang geweest dat ze meer van hem zou willen dan alleen maar seks. Nu bleek het tegenovergestelde het geval en zou hij zelf met de staart tussen de benen moeten afdruipen.

Hoeveel pijn hem dat ook deed, hij was realist genoeg om te beseffen dat het misschien maar beter was zo. Ook al had hij zijn hart aan haar verloren, hij zou haar nooit kunnen geven wat zij het liefste wilde. Ze verlangde naar een huwelijk en naar kinderen, maar het enige wat hij haar ooit zou kunnen geven, was Callum McCloud. En dat was niet voldoende. Niet voor Josie Williams.

Hoe ironisch dit alles ook was, het was beter haar te verlaten zodra ze het lijstje met seksuele fantasieën hadden afgewerkt. Hij zou zijn verdriet verwerken door keihard te werken, en zij kon op haar gemak een levenspartner gaan zoeken. Bijna al haar seksuele wensen waren de afgelopen nachten vervuld; er stonden er nog slechts drie op het programma.

Van die drie was fantasie nummer acht, die de komende avond aan de beurt was, de meest romantische, geheel gericht op de totale bevrediging van de vrouwelijke partner.

Callum wilde niets liever dan ook die fantasie met haar werkelijkheid laten worden en had de vorige dag werkelijk alles tot in de puntjes geregeld.

Zijn huis zou deze keer de plaats van handeling zijn, had hij besloten, dat was beter geschikt voor wat hij in gedachten had. De Romeins ingerichte badkamer grensde aan zijn slaapkamer en beschikte over een enorme badkuip. Hij had heerlijk geurende badolie gekocht en alvast tientallen kaarsen om het bad heen gezet.

Gloednieuwe satijnen lakens lagen op zijn bed, en in de draagbare cd-speler zat zijn favoriete cd met romantische muziek. Peperdure massageolie stond op het nachtkastje, want deze avond zou hij haar op een langdurige erotische massage trakteren.

Voordat dit alles ging plaatsvinden, zouden ze uiteraard samen eten. De tafel was schitterend gedekt, met een damasten tafelkleed, kristallen glazen, wit porselein, zilveren bestek en natuurlijk kaarsen - heel veel kaarsen.

De champagne die hij had uitgekozen, zou haar hopelijk aan tafel alvast in de stemming brengen voor een avond vol romantiek. Dat was namelijk zijn bedoeling. Deze avond moest er een zijn vol warmte en gevoel, vol liefde.

Zijn maag raakte in de knoop bij die laatste gedachte. Ongemerkt had hij zichzelf behoorlijk in de nesten gewerkt, realiseerde hij zich. Voor het eerst kon hij zich verplaatsen in het gevoel van alle vriendinnetjes die hij de wacht had aangezegd.

Liefde liet zich niet zomaar wegredeneren, maar liet zich ook niet dwingen. Dat was een waarheid als een koe, maar daarom niet minder pijnlijk.

'Ik wou dat het eindelijk eens ophield met regenen,' verzuchtte Kay achter hem. Zonder geluid te maken, was ze ineens achter hem op het balkon verschenen.

'Ja, dat kan ik me voorstellen,' zei Callum, 'maar daar ziet het nog niet naar uit.'

Tot zijn opluchting zag hij op dat moment de makelaar bij het gebouw aankomen.

'Ik denk dat het feest zo gaat beginnen,' mompelde hij zacht voor zich uit.

'Ja, officieel beginnen we over vijf minuten met de verkoop,' vertelde ze hem. 'Het zal mij benieuwen. Als het een fiasco wordt, stort Josie waarschijnlijk helemaal in. Ze komt weliswaar over als een zelfverzekerd persoon, maar het tegenovergestelde is het geval.'

'Maak je maar niet ongerust, Kay, 'dat is nergens voor nodig. Ik zal het echt geen fiasco laten worden,' sprak Callum gedecideerd.

Verbaasd keek Kay naar hem op. 'Bedoel je dat jij ook gaat bieden? Dat meen je toch zeker niet?'

'Als het nodig is om Josie gelukkig te maken, zal ik het zelfs kopen!'

Kay kon geen woord uitbrengen en staarde hem verbijsterd aan.

Callum wist dat die mededeling veel meer duidelijk maakte dan hem lief was. 'Je mag het haar niet vertellen,' zei hij met barse stem. 'Wil je me dat beloven?'

'Wat?'

'Je weet donders goed waar ik het over heb, Kay, want je bent een heel gevoelige vrouw. Aanstaande dinsdag vertrek ik naar de Verenigde Staten, en dat was dat. Ik ben wie ik ben, Kay, maar ik ben niet de persoon die Josie wil. Het is beter dat ze er geen weet van heeft dat ik stapelgek op haar ben geworden... Smoorverliefd zelfs.' Bij die laatste woorden verscheen er een intens trieste glimlach op zijn gezicht.

'Hoe kan ze dat nou níét weten?' vroeg Kay verwonderd. 'Ik weet het ook, en ik ken je pas een uur. Het straalt van je af, Callum, of je dat nu leuk vindt of niet. Echt waar.'

Hij lachte als een boer met kiespijn. 'Josie heeft momenteel oogkleppen op.'

'Oogkleppen?'

'Ja, ze bekijkt alles door vuurrode glazen, en dat is heel wat erger dan door een roze bril, kan ik je vertellen. Rood staat namelijk voor lust, dierlijke lust.'

'Als jij denkt dat lust het enige is dat ze voor je voelt, ben je niet goed bij je hoofd,' zei Kay verontwaardigd.

Callums hart maakte een sprongetje. 'Heeft ze je dat verteld?' vroeg hij hoopvol.

'Nee, niet met zoveel woorden,' moest ze tot haar spijt toegeven.

'Dan ben jij degene met de roze bril op, Kay,' verzuchtte hij. 'Ik ben bang dat je haar niet zo goed kent als je denkt. Eerlijk gezegd, weet ik dat wel zeker.'

'Wat staan jullie daar te smoezen?' riep Josie ineens vanuit de woonkamer.

'Ik heb jullie net uitgenodigd voor een barbecue bij mij thuis morgenavond. Callum zei dat jullie niets anders hadden en dat hij graag wilde komen,' loog Kay er lustig op los.

Het kostte Callum moeite zijn gezicht in de plooi te houden. Blijkbaar was Kay een onverbeterlijke optimist, dacht hij, maar veel zin zou het niet hebben. Josies blik na deze mededeling was namelijk niet bepaald de blik van een hevig verliefde vrouw. Eerder het tegenovergestelde.

'O ja?' vroeg ze koel en hooghartig.

'Ach, een gezellig etentje bij iemand thuis sla ik nu eenmaal niet gauw af,' antwoordde hij met een licht schouderophalen. Hij wist dat zijn opmerking haar in hoge mate irriteerde, aangezien ze hem absoluut niet ergens mee naartoe wilde nemen waar ze hem als haar vriendje moest behandelen.

'Kijk!' riep Kay ineens uit. 'De zon!'

Inderdaad besloot op dat moment de zon alle bewolking te verjagen, wat zijn weerslag had op Josie, want haar ogen begonnen op slag te stralen.

Met een steek in zijn hart wenste Callum dat ze op die manier naar hem keek. Met ogen die straalden van plezier, of van liefde, in plaats van met een ijzige blik.

Ondanks het feit dat de zon inmiddels alle regenbuien had verdreven, kwam er maar een handvol mensen af op de openbare verkoop. Bedroevend weinig voor een duur pand als dit, realiseerde Callum zich. Bovendien bleef slechts een klein gedeelte daarvan daadwerkelijk tot het eind. Hoeveel mensen oprecht geïnteresseerd waren, was niet helemaal duidelijk, maar ze waren in elk geval op één hand te tellen.

Uiteindelijk bleken er twee serieuze bieders te zijn, van wie er een al snel afhaakte. De persoon die overbleef, had Callum vanaf het begin tegengestaan. De man had Josie met zijn ogen uitgekleed en Callum volledig genegeerd, maar zijn wraak zou zoet zijn...

'Tweehonderdvijfenzeventigduizend,' bood hij kalm en met luide stem.

Josies hoofd vloog opzij, en ze keek hem met open mond van verbazing aan. 'Waar is hij mee bezig?' siste ze tegen Kay.

'Hij probeert ons aan een goede verkoopprijs te helpen,' fluisterde Kay met een grijns, 'dus hou je mond.'

De andere bieder, een jeugdige makelaar in onroerend goed, die handelde in opdracht van een cliënt in het buitenland, verblikte noch verbloosde bij het horen van Callums bod.

'Tienduizend erbij,' zei hij kalm, terwijl hij minzaam knikte naar de veilingmeester.

Hè, dat was een pak van haar hart, dacht Josie opgelucht. Nu zat Callum er in elk geval niet mee in zijn maag en hadden ze het pand toch verkocht. Met deze prijs maakten ze weliswaar niet veel winst, maar meer zat er duidelijk niet in.

'Twintigduizend,' zei Callum rustig na een kleine aarzeling.

'Dertigduizend.'

'Vijfendertigduizend,' was ogenblikkelijk Callums reactie.

Voor het eerst gaf de andere man blijk van een lichte irritatie.

'Waarom houdt hij zijn mond niet gewoon?' vroeg Josie gespannen.

Kay reageerde niet.

'Vijfenveertigduizend!' Waarschijnlijk probeerde de onbekende bieder Callum af te schrikken door zijn bod met tienduizend dollar te verhogen.

Zo snel liet Callum zich echter niet van de wijs brengen. 'Vijftigduizend,' zei hij onverstoorbaar.

Josie beet haar lip tot bloedens toe kapot. Het liefst had ze tegen hem geschreeuwd dat hij zijn mond moest houden. Wat bezielde hem toch?

'Zestig,' was het tegenbod.

Niet doen, Callum, dacht ze wanhopig, niet doen.

Callum opende zijn mond, maar sloot hem vervolgens zonder een woord te hebben gezegd.

Pas nadat de hamer had geklonken, durfde Josie weer adem te halen.

'Kay!' riep ze uit. 'Weet je wel wat dat betekent? Ons bedrijf kan gewoon blijven bestaan!'

'Ja, ik weet het,' siste Kay haar toe. 'Ik ben ook heel blij, maar ik wil het niet zo duidelijk laten merken. En het is beter dat we voorlopig niet te dicht bij Callum in de buurt komen, want dan lijkt het op doorgestoken kaart.'

'Ja, ja, natuurlijk. Ik snap het. Jeetje, Kay, is het niet geweldig? Ik zal straks trouwens een hartig woordje met hem moeten wisselen, want ik snap nog steeds niet wat hem bezielde.'

'Ik denk dat hij je gewoon een plezier wilde doen,' zei Kay lachend. 'Dus misschien kun je ermee beginnen hem te bedanken.'

'Maar stel je voor dat hij het had moeten kopen? Dan had hij er vast mee in zijn maag gezeten.'

'Nou, dat is niet gebeurd, dus daar hoef je je niet druk over te maken. Ga je mee? Dan kunnen we de nieuwe eigenaar feliciteren met zijn aankoop,' stelde Kay voor, voordat ze haar mond voorbij zou praten en Josie zou vertellen dat Callum wanhopig verliefd op haar was geworden.

'Hij heeft het appartement in opdracht gekocht,' mompelde Josie nietsvermoedend. 'Hij is alleen maar de tussenpersoon.'

'Des te beter,' zei Kay enthousiast. 'Misschien kunnen we in de toekomst nog meer projecten aan hem kwijt. Je weet maar nooit.'

'Zo had ik het nog niet bekeken. Waarom komt zo'n gedachte nou toch niet in míjn hoofd op?'

'Misschien omdat jouw hoofd overloopt van Callum McCloud. Je hebt gewoonweg geen plaats meer over voor iets anders. Je bent verliefd op hem, hè?'

Bij die onverwachte vraag staarde Josie haar vriendin geschrokken aan.

'Waar of niet?' drong Kay aan.

'Dit gesprek heeft geen enkele zin, Kay,' antwoordde Josie met een kleur als vuur. 'Aanstaande dinsdag vertrekt hij naar Amerika, en dan is het afgelopen. Over en uit. Je hoort mij trouwens niet klagen, want ik wist van tevoren waar ik aan toe was. Ik overleef het wel,' zei ze beslist.

Dat zou ze inderdaad, wist Kay, en datzelfde gold voor Callum. Alleen zou het leven nooit meer hetzelfde zijn.

Josie zou harder en zakelijker worden en waarschijnlijk met haar verstand een echtgenoot uitzoeken, in plaats van met haar hart.

Callum zou er tot zijn dood toe spijt van hebben dat hij Josie had laten lopen. Hij kon nu dan wel het idee hebben dat hij niet het type was om te trouwen en om kinderen te krijgen, maar je leven lang alleen blijven was ook niet erg bevredigend. Daar zou hij nog wel achter komen, vermoedde ze, maar dan was het waarschijnlijk al te laat.

Op dat moment besloot Kay dat ze alles op alles zou zetten om deze twee mensen ervan te overtuigen dat ze voor elkaar bestemd waren. De volgende dag, tijdens de barbecue, zou ze haar slag slaan, en het moest al raar lopen wilde het niet zo gaan als zij voor ogen had.

Colin zou haar zeker helpen, wist Kay. Hij was immers de meest toegewijde vader en minnaar die er op deze aardbol rondliep. Als het hem niet lukte Callum de vreugde van het vaderschap bij te brengen, zou het niemand lukken.

Katie hoefde alleen maar haar overrompelende en onweerstaanbare zelf te zijn; dat was voldoende om zelfs het kilste hart te ontdooien.

Kay genoot al bij het vooruitzicht.

'Kom op, Josie,' zei ze geestdriftig, 'laten we eens gaan kijken of we nog iets in de wacht kunnen slepen.'

'Als je geen zin hebt om hiermee door te gaan, hoef je het alleen maar te zeggen, Josie,' zei Callum kregelig.

Zijn vraag verraste Josie ten zeerste, maar dat gold niet voor de toon waarop hij sprak. Vanaf het moment waarop het appartement was verkocht, was hij in een overduidelijk slecht humeur geweest. Eigenlijk had hij zich de hele dag al vreemd gedragen. Zo had hij zomaar Kays invitatie geaccepteerd, terwijl hij heel goed wist dat Josie daar absoluut niet samen met hem naartoe wilde. En vervolgens had hij op het appartement geboden, wat helemaal verbazingwekkend was geweest. Nog steeds was haar niet duidelijk waarom hij dat had gedaan.

Zodra iedereen was vertrokken die iets met de verkoop te maken had gehad, had Josie haar vragen op hem afgevuurd.

Bijna achteloos had hij haar uitgelegd dat hij op het moment op zoek was naar een beleggingspand, en dat had net zo goed het hare kunnen zijn als dat van een ander. Josie wist niet wat ze hoorde toen hij haar vertelde dat hij al de eigenaar was van een aantal grote panden in en buiten Sydney. Puur als zakelijke belegging, deelde hij haar koeltjes mee.

Een bezigheid die hem bepaald geen windeieren legde, veronderstelde Josie.

'Het was niet mijn bedoeling om in deze buurt iets te kopen, maar in dit geval zou ik twee vliegen in één klap slaan. Ik zou de eigenaar zijn van een prachtig gerenoveerd pand, en jij zou weer een tijdje uit de zorgen zijn.

Gelukkig is dat laatste in elk geval gelukt!'

Erg gelukkig zag hij er bepaald niet uit, zag Josie. Tijdens de lunch was hij ook allesbehalve spraakzaam geweest; hij had alleen af en toe op een opmerking van Kay gereageerd.

Op het moment dat ze in het huis van haar ouders waren om een paar spulletjes op te halen en Josie nog even wilde douchen, had hij haar alleen maar boos aangekeken. En toen ze vervolgens uitgebreid met Deb en Lisa had getelefoneerd om hen in te lichten over de succesvolle verkoop, had hij eruit gezien alsof hij op het punt had gestaan te ontploffen.

Wat mankeerde hem toch? Dacht hij soms dat hij voor haar kon bepalen met wie en hoe lang ze telefoneerde?

Ze had Deb en Lisa beloofd hen meteen na de verkoop op te bellen, en daar wilde ze zich aan houden. Per slot van rekening kende Josie de twee vrouwen heel wat langer dan ze Callum kende, of zóú kennen.

Over een paar dagen verdween hij voorgoed uit haar leven, en dat was maar goed ook. Ze was absoluut niet van plan de rest van haar leven op hem te gaan zitten wachten. Zij wilde een man die elke dag thuiskwam uit zijn werk, die gewoon in Sydney woonde en die de vader van haar kinderen wilde zijn. Niet de een of andere flierefluiter, hoe aantrekkelijk ook!

Haar verstand vertelde haar dat het beter was hem niet meer te zien, dat ze snel niet meer zonder hem zou kunnen, als ze niet oppaste. Dat realiseerde ze zich maar al te goed, maar ze was verliefd, en verliefde mensen reageren niet met hun verstand maar met hun gevoel. Miss Josie Williams vormde daarop geen uitzondering.

Natuurlijk was het verstandig geweest om hem te zeggen dat ze geen zin had om met hem mee naar huis te gaan, dat ze er net zo goed nu een punt achter konden zetten. Alleen kreeg ze de woorden niet over haar lippen.

Ze was een vrouw van vlees en bloed, niet de een of andere gevoelloze robot.

Toen ze naast hem in de auto zat, op weg naar zijn huis, had de hartstocht haar alweer in zijn greep. Ze verlangde naar hem, en of hij nu chagrijnig was of niet, ze wilde niets liever dan hem aanraken en door hem aangeraakt worden. Het was bijna onmogelijk om niet toe te geven aan dat verlangen, en dat was ook een van de belangrijkste redenen geweest waarom ze hem niet bij zich in de buurt wilde hebben tijdens de openbare verkoop. Ze werd verteerd door lustgevoelens wanneer hij bij haar was.

Die avond zou een speciale avond moeten worden, volgens het lijstje. Een avond anders dan alle avonden hiervoor, vol romantiek en tederheid, opwindend maar tevens vol gevoel...

Voor één keer zou ze toegeven aan haar enorme liefde voor deze man en zich gedragen alsof ze voor eeuwig samen zouden zijn. Alsof hij de liefde van haar leven was, en zij voor hem hetzelfde betekende. Alles wat ze deze avond samen zouden delen, zou haar de rest van haar bestaan bijblijven.

'Je leek je nogal te amuseren met die Drake,' zei Callum uiteindelijk op barse toon. 'Het had me niet verbaasd als je liever met hem uit was gegaan. Verandering van smaak doet eten, nietwaar?'

Eindelijk viel het kwartje. Callum was jaloers. Niet gewoon jaloers, maar jaloers vanwege de aandacht die ze aan een andere man had geschonken. Blijkbaar was dat funest voor zijn ego.

Josie besloot hem niet te wijzen op de tegenstrijdigheid van dit alles; daar was ze veel te moe voor. 'Ik voel me absoluut niet aangetrokken tot Drake Carson,' zei ze kalm.

'Waarom heb je hem dan je kaartje gegeven?' wilde Callum op hoge toon weten.

Josie zuchtte diep, maar het lukte haar zich te beheersen.

'De man is makelaar in onroerend goed, niet de een of andere hitsige vent, Callum. Na de verkoop feliciteerde hij me met de keuze van de inrichting. Hij dacht dat we in de toekomst misschien iets voor elkaar konden betekenen, en daarom wisselden we kaartjes uit. Kay stond nota bene naast me, of ben je dat soms vergeten?' Vragend keek ze hem aan.

'Dat houdt nog niet in dat hij je niet mee uit zal vragen,' reageerde hij nors.

'Daar heb je gelijk in, maar mijn antwoord zal nee zijn, mocht hij het vragen, want hij is bepaald niet mijn type.

Een zakelijke afspraak zal ik níét afslaan, Callum, dan zou ik namelijk wel gek zijn. Ik snap trouwens niet waarom je je zo opwindt, want je bent niet eens mijn vriendje, al begin je je er wel steeds meer naar te gedragen,' snibde ze.

Callum slikte verwoed. Dit was zijn kans. Nu zou hij moeten zeggen dat hij niets liever wilde dan wél haar vriendje zijn, dat hij stapelgek op haar was. Hij moest haar vragen met hem mee naar het buitenland te gaan, hem nooit meer te verlaten, haar leven met hem te delen... Angst en onzekerheid zorgden er echter voor dat er geen woord over zijn lippen kwam.

'Ik wilde je niet kwetsen, Callum,' zei Josie zacht toen hij zwijgend voor zich uit bleef kijken, 'maar dit hadden we toch afgesproken? Jij wilde net zomin een relatie als ik; dus waarom maak je jezelf nu ineens zo druk?'

'Mannelijke bezitsdrang, neem ik aan,' antwoordde hij schouderophalend. 'Het spijt me.'

'Je hoeft je niet te verontschuldigen,' zei ze snel. 'Ik hoop alleen dat we nog een beetje plezier kunnen maken. We hebben nog drie dagen, Callum. Laten we die alsjeblieft goed benutten.'

* * *

Josie werd wakker op het moment dat Callum voorzichtig uit bed gleed.

'Waar ga je naartoe?' vroeg ze slaperig.

Toen hij niet meteen antwoord gaf, opende ze voorzichtig één oog. Ze zag hem naakt door de kamer lopen, groot en indrukwekkend.

'Naar de badkamer,' antwoordde hij met een blik over zijn schouder, 'ga maar weer slapen.'

Het kwaad was echter al geschied. Nu ze eenmaal wakker was, drongen de gebeurtenissen van de vorige avond zich aan haar op. Fantasie nummer acht had haar stoutste verwachtingen overtroffen. Het was alles geweest wat ze had gehoopt, en meer. Veel meer.

Vanaf het moment waarop ze over de drempel van zijn smaakvolle huis was gestapt, was haar duidelijk geworden hoeveel moeite Callum zich had getroost om het haar naar de zin te maken. Vanaf dat ogenblik had de avond een sprookje geleken. Voor het eerst had ze bijna kunnen geloven dat Callum oprecht van haar hield, dat hij zich niet alleen maar uitsloofde vanwege de seks. Het was werkelijk hemels geweest, van het begin tot het onvermijdelijke eind.

Een sprookje, meer was het helaas niet geweest, dacht ze teleurgesteld.

Het toilet werd doorgetrokken, maar toen Callum niet terugkeerde in bed, keek Josie verbaasd op. Haar ogen schoten nog verder open toen ze hem een grijs trainingspak zag aantrekken.

'Wat ga je nu toch doen?' Verbaasd steunde ze op een elleboog, waardoor het satijnen laken van haar borsten gleed.

Callum kwam naast haar op het bed zitten en kuste haar zacht en teder.

'Ik ga elke ochtend een eindje hardlopen,' vertelde hij haar, terwijl hij een paar sportschoenen onder het bed vandaan haalde.

'Niet toen je bij mij sliep,' zei ze op licht verwijtende toon.

'Klopt, ik heb de boel laten versloffen. Hoog tijd dat ik weer iets aan mijn conditie ga doen, want over een paar dagen moet ik weer volop aan de bak. Tot over een uur.' Nadat hij nog een kus op haar mond had gedrukt, liep hij de kamer uit. 'Probeer nog wat te slapen!'

Josie probeerde het niet eens. Uit ervaring wist ze immers dat ze daar toch niet in zou slagen, hoe graag ze het ook zou willen.

Callums bruuske manier van doen leek het vervolg op de vorige middag. Nu de tijd die hij met haar zou doorbrengen ten einde liep, leek hij al reikhalzend uit te kijken naar zijn volgende overwinning. De kans was groot dat hij aan het eind van deze week met een andere vrouw in bed zou liggen, hield ze zich voor. De gedachte daaraan maakte haar misselijk Ze kon het niet verdragen hem nogmaals onder ogen te komen. Het idee alleen al deed de tranen in haar ogen schieten. Als ze verstandig was, zou ze zich aankleden en met stille trom uit zijn leven verdwijnen. Nu stroomden de tranen haar werkelijk over de wangen. Ze had het verschrikkelijk gevonden om bij Peter weg te gaan, maar dit was honderd keer erger.

Snikkend wierp ze zich op haar buik, maar het geluid van de voordeur deed haar verbaasd omhoogkomen. Was hij nu al terug?

Toen degene die de trap op rende vrolijk begon te fluiten, rezen de haren haar te berge. Callum floot niet, nooit.

Josie was net bezig het laken over haar borsten te trekken, toen de deur met een zwaai werd geopend. Een knappe, maar haar volledig onbekende man stak vrolijk zijn hoofd om de deur.

'Allemachtig!' riep Clay uit, bij het zien van de overduidelijk naakte vrouw in het bed van zijn broer. 'Neem me niet kwalijk, schatje. Als ik had geweten dat jij hier was, had ik netjes geklopt.' Tjonge, dacht hij vol bewondering, Callum had er bepaald geen gras over laten groeien. En wat een prachtige vrouw had hij weten te veroveren, werkelijk een schoonheid!

'Is Callum in de badkamer, schatje?'

'Nee, hij is aan het hardlopen.' Zuinig voegde ze eraan toe: 'En mijn naam is geen schatje, maar Josie. Jij bent Clay, neem ik aan.'

'Josie...' herhaalde Clay met een peinzende blik. Ineens begon het hem te dagen. 'Nee, toch niet die -'

'Toch wel,' onderbrak ze hem, 'helemaal.'

Onverwacht schoot hij in de lach. 'Die stiekemerd! Hij heeft me maar wat op de mouw gespeld, hè, over vorige zaterdag? De leugenaar!'

'Ja, dat kun je wel zeggen. Maar wind je niet op, het lijkt allemaal meer dan het is. Geen reden om je smoking te voorschijn te halen.'

Opnieuw lachte Clay luid. Deze dame was leuk, en hij vroeg zich af of Callum die bijtende humor van haar kon waarderen. En of hij wel wist hoe gek deze vrouw op hem was. Waarschijnlijk niet, want dan zou ze niet zo sarcastisch reageren.

'En? Heb je de rol gekregen?'

'Hé, heeft hij het daar met jou over gehad?'

'Ja, hij was me natuurlijk wel een uitleg verschuldigd toen hij me vertelde dat hij jouw plaats had ingenomen.'

'Dat is logisch. Nou, om je de waarheid te zeggen, schatje, eh... pardon, Josie, eigenlijk ben ik doodmoe. Ik heb een lange reis achter de rug en snak werkelijk naar een kop koffie. Als jij je nu gauw aankleedt, maak ik alvast koffie. Dan praten we in de keuken verder en zal ik je alle geheimen van Hollywood uit de doeken doen. Is Callum al lang weg?'

'Nee, ongeveer een kwartier.'

'Oké, dan is hij over een halfuur terug. Hij loopt namelijk altijd hetzelfde rondje.' Vandaag misschien trouwens niet, dacht Clay, terwijl hij Josie nogmaals bewonderend opnam. Misschien was zijn grote broer eindelijk op aarde aangekomen...

'Ik kom pas uit bed wanneer jij weg bent,' zei ze droog toen Clay geen aanstalten maakte om de kamer te verlaten.

Grijnzend keek hij op haar neer. 'Hè, dat is nou jammer!'

'Zwarte koffie,' zei ze met een uitgestreken gezicht, 'en twee klontjes.'

Clay genoot. Aan deze dame zou zijn broer een hele kluif hebben.

'Komt voor elkaar,' antwoordde hij, waarna hij vrolijk naar beneden stormde.

* * *

Callum rende alsof hij voor een marathon aan het trainen was. Hij hoopte dat hij door lichamelijk afzien zijn hoofd leeg kon maken, maar die hoop bleek ijdel.

Bij elke stap die hij deed, zag hij Josie voor zich, gehuld in de meest sexy kleding en in het gezelschap van die slijmjurk van een Drake Carson. Hij twijfelde er niet aan dat de man haar mee uit zou vragen; hij had haar immers bijna kwijlend staan bekijken.

Nijdig versnelde hij zijn pas, tot hij dacht dat hij dood zou neervallen. Dit was gekkenwerk, hield hij zich voor, en hij schoot er helemaal niets mee op. Hoe eerder hij een eind maakte aan deze situatie, hoe beter het was. Zodra hij weer thuis was, zou hij Josie vertellen dat hij haar niet meer wenste te zien, dat het voorbij was. En hij zou het snel moeten doen, voordat hij zich kon bedenken.

Toen hij met een verbeten gezicht zijn huis naderde, zag hij tot zijn verbazing dat het tuinhek openstond. Dat was vreemd, want hij wist zeker dat hij het achter zich had gesloten. Of was hij zodanig van slag, dat hij niet eens meer wist wat hij deed, vroeg hij zich ongerust af.

Nee, dat was uitgesloten.

Callum haastte zich naar binnen en bleef stokstijf staan op het moment dat hij de koffers zag. Clay was thuis! En natuurlijk zonder hem daarover in te lichten, dacht hij geïrriteerd. Die jongen zou het ook nooit leren...

Callum was al op weg naar boven toen de stemmen uit de keuken tot hem doordrongen. Ze hadden dus al kennisgemaakt, dacht hij nijdig, en zonder dat hij erbij was.

Toen hij even later de keuken binnen stormde en de vrouw van wie hij hield behaaglijk in een van zijn overhemden zag zitten, veel te sexy naar zijn zin, beet hij zichzelf van frustratie hard op zijn wang.

'Callum!' riep Clay uit. 'Raad eens? Ik heb de rol niet gekregen.'

Callum snapte niet waarom zijn broer hem dat zo stralend stond te vertellen. Iets klopte er niet, dacht hij verward.

'Maar...' vervolgde hij grijnzend, 'ze hebben me wel een andere rol aangeboden, een hoofdrol! Ik heb een agent, een contract en een vet salaris! Hoe vind je dat, Cal? Je broertje wordt een filmster!'

Ineens werd Callum overspoeld door gevoelens van trots en vreugde. Zeer tegen zijn gewoonte in stevende hij op Clay af en trok hem dicht tegen zich aan. Tranen van geluk welden op in zijn ogen, en hij wrong zich in allerlei bochten om dat voor Josie verborgen te houden.

Zodra Clay zijn verhaal had verteld, haastte Callum zich naar boven, met als excuus dat hij zich hoognodig moest douchen. Wat mankeerde hem toch? Hij had zichzelf absoluut niet meer in de hand. Huilen in het bijzijn van een vrouw... Veel gekker moest het toch niet worden.

Dat werd echter wel, want uiteindelijk vertelde hij Josie helemaal niet dat hij haar niet meer wilde zien en nam hij haar gewoon mee naar de barbecue.

'Het werkt niet,' mopperde Kay, terwijl ze met wilde bewegingen de salade stond aan te maken.

Colin keek op van de barbecue. 'Wat werkt niet, liefje?' vroeg hij zachtaardig.

'Dat!' zei ze gefrustreerd, wijzend naar de plek in de tuin waar Josie en Katie aan het spelen waren en Callum met gefronst voorhoofd stond toe te kijken. 'Ik hoopte dat hij zou inzien hoe leuk kinderen kunnen zijn zodra hij Josie bezig zag met Katie, dat hij daardoor een andere kijk op het gezinsleven zou krijgen,' verzuchtte ze.

'Hm,' bromde Colin, 'niet zo slim, liefje, om je daarmee te bemoeien. Je moeder probeerde je vroeger ook aan Jan en alleman te koppelen, weet je nog?'

'Ja, natuurlijk weet ik dat nog.'

'Weet je ook nog hoe pisnijdig dat je maakte? En hoe weinig succesvol al haar pogingen waren?'

'Hou er maar over op,' zei ze chagrijnig, 'want dit kun je echt niet vergelijken met de bemoeizucht van mijn moeder.'

'O nee?' vroeg hij plagerig.

'Nee,' antwoordde ze grijnzend.

'Toch heeft jouw poging om die twee te koppelen net zo weinig zin als alle pogingen van je moeder in het verleden bij elkaar! Hij heeft me net staan vertellen dat hij over een paar dagen naar Amerika vertrekt. Einde verhaal,' sprak Colin nuchter.

'Ik weet het,' verzuchtte Kay, 'maar ik hoopte zo dat hij zich zou bedenken. Eigenlijk zag ik het al helemaal voor me. Hij zou in Sydney blijven en Josie ten huwelijk vragen, waarna ze nog lang en gelukkig zouden leven,' zei ze lachend.

'Kay toch! Ze kennen elkaar nog maar een week! Jij loopt wel erg hard van stapel.'

'Je hebt weken en je hebt weken,' sprak ze wijs. 'En ik denk dat hun week behoorlijk intensief is geweest. Josie adoreert hem, Colin.'

'Tja, ik denk dat hij ook gek op haar is,' verzuchtte Colin op zijn beurt.

'Ik wéét dat hij gek op haar is,' zei Kay, 'want dat heeft hij me zelf verteld. Zij mag het alleen niet weten, want hij denkt dat hij geen gezin wil stichten. Ik weet niet of hij het werkelijk meent, of dat hij gewoon bang is.'

'Stom is hij in elk geval,' mompelde Colin, 'want ik zou niet weten wat ik zonder jou en Katie moest beginnen.'

'Gelukkig maar'

'Toch zullen ze het zelf moeten uitvechten, Kay. Ze zijn allebei volwassen.'

'Ja, je hebt gelijk,' zei Kay teleurgesteld. 'Ik kan er alleen maar het beste van hopen'

'Het vlees is klaar!' riep Colin even later luid. 'Eten!'

* * *

Josie had twee geldige redenen waarom ze Callum nog niet had verteld dat ze hem niet meer wilde zien. De eerste was de onverwachte thuiskomst van Clay, en de tweede was de barbecue bij Kay.

Nu ze op weg naar huis waren, had ze geen enkele reden meer over.

Hij ging er ongetwijfeld van uit dat hij de nacht bij haar zou doorbrengen - er stonden immers nog twee fantasieën op het lijstje - maar Josie zou hem moeten teleurstellen. Hoe graag ze zelf ook wilde dat hij bleef, het zou allesbehalve een verstandige zet zijn.

'Callum,' begon ze aarzelend.

'Ja?'

'Ik heb nagedacht.'

'Is dat zo? Ik ook. De hele dag. En ik -'

'Mag ik eerst?' vroeg ze scherp. Ze wilde helemaal niet horen wat hij haar te zeggen had, want ze wist nu al dat het haar niet zou bevallen.

'Oké, brand maar los.'

'Ik wil niet meer,' zei ze met een snik in haar stem. 'Ik vind er niets meer aan en wil er nu mee ophouden. Ik heb er genoeg van.'

'Ach, je hebt er genoeg van,' herhaalde Callum, terwijl hij vaart minderde. 'Mag ik vragen waar je genoeg van hebt? Van mij of van de seks?'

'Doet dat er iets toe?' bitste ze.

'Voor mij wel, ja.'

'Laten we het er maar op houden dat ik genoeg heb van de seks. Het is geweldig geweest, jij was geweldig, maar genoeg is genoeg. Ik vind je nog steeds aardig, maar je gaat over een paar dagen naar Amerika; dus kunnen we er net zo goed nu mee ophouden.'

De auto stond inmiddels stil langs de kant van de weg.

'Ik snap het,' was alles wat Callum zei, waarna hij er verder het zwijgen toe deed en broedend voor zich uit bleef staren.

'Wil je me alsjeblieft naar huis brengen?' vroeg ze even later voorzichtig.

'Prima,' snauwde hij, waarna hij de motor startte en nijdig wegreed.

De rest van de rit verliep in een vijandig stilzwijgen. Josie haalde opgelucht adem toen haar ouderlijk huis in de verte opdoemde. Ze snakte ernaar de voordeur achter zich dicht te gooien en haar tranen de vrije loop te laten.

Nog even...

'Krijg ik geen afscheidskus?' vroeg Callum tot haar ontsteltenis, toen de auto voor het huis stilstond en ze naar het portier reikte.

Met een strak gezicht draaide ze zich naar hem om. Snel dan... Als hij niet zo teder en lief was geweest, had ze het droog kunnen houden. Nu dus niet. Ze barstte in snikken uit.

Callum dwong haar hem aan te kijken. 'Je hebt tegen me gelogen, nietwaar? Je wilt helemaal niet dat ik wegga.

Je houdt van me, Josie. Zeg het alsjeblieft. Zeg het!' drong hij aan.

'Ik... Ik hou van je,' stamelde ze, terwijl de tranen over haar wangen stroomden.

'Waarom wil je dan dat ik uit je leven verdwijn?' vroeg hij verbaasd.

'Dat doe je sowieso al. Dinsdag vertrek je naar Amerika.'

'Ja, maar ik kom meteen terug als jij dat wilt, Josie. Je hoeft het alleen maar te vragen.'

'Maar je zei... je wilde nooit...'

'Toen ik je al die onzin vertelde, was ik nog niet verliefd, Josie. Nu wel. Ik kan en wil niet meer zonder je,' zei hij vol vuur.

'Hou je van me?' vroeg ze vol ongeloof.

'Ik ben knettergek op je, Josie, en ik zal misschien niet de allerbeste vader en echtgenoot worden, maar ik zal er hard mijn best voor doen.'

Josie wist niet hoe ze het had. Kon dit werkelijk waar zijn? 'Maar je werk dan?'

'Ik zal iets anders moeten vinden, hier in Sydney,' antwoordde hij beslist.

'Maar je houdt van je werk!' riep ze verbijsterd uit.

'Niet zoveel als ik van jou hou.'

Opnieuw barstte Josie in snikken uit. 'Dat wil ik niet op mijn geweten hebben, Callum. Dat kan ik niet aan. Ik ga veel liever met jou mee. Kay kan wel voor de zaak zorgen; daar hoef ik me niet druk over te maken. En je hoeft heus niet per se met me te trouwen; samenwonen is ook goed. En kinderen zijn van later zorg, of niet, dat zien we wel.'

'Ik wil het, Josie. Ik wil zelfs niets liever!' riep Callum gefrustreerd uit. 'Sinds ik jou ken, kijk ik anders tegen het leven aan. Zoveel dingen zijn me ineens duidelijk geworden! Neem bijvoorbeeld vandaag. Toen Clay me vertelde dat hij die filmrol heeft gekregen, was ik zó enorm blij voor hem. Veel blijer dan mijn eigen successen me ooit hebben kunnen maken. Op dat moment realiseerde ik me dat je als vader constant zulke gevoelens moet hebben. Puur en onzelfzuchtig.'

Vol liefde keek Josie naar hem op. Het klonk alsof hij elk woord meende.

'En toen ik jou samen met Katie zag, was voor mij het plaatje rond. Dat wil ik ook, Josie, ik weet het honderd procent zeker! Toen mijn moeder op haar sterfbed lag, vertelde ze me ontroerd dat Clay en ik het mooiste waren wat haar ooit was overkomen. Op dat moment geloofde ik haar niet, maar dat doe ik nu wel. Ze hield van ons, onvoorwaardelijk. En op die manier hou ik ook van jou, Josie. Daarom vraag ik je nu, mijn allerliefste, of je alsjeblieft mijn vrouw wilt worden.'

Nog steeds niet helemaal overtuigd staarde Josie hem aan. 'Weet je het zeker, Callum? Is dat echt wat je wilt?'

'Ik wil niets liever!' zei hij uit de grond van zijn hart. 'Ik heb genoeg van al het heen en weer reizen, hoe geweldig het ook is geweest. Het zou wel fantastisch zijn als we samen een tijdje in het buitenland konden doorbrengen, een jaar of twee bijvoorbeeld. Ik zou je zoveel schitterende plekken kunnen laten zien.'

'Dat is het!' riep Josie enthousiast uit. 'Langzaam afbouwen, Callum, dat is het beste. Ik zou dolgraag dinsdag al met je meegaan, maar dat krijg ik niet voor elkaar. Mijn ouders zijn nog niet terug, en ik zal Kay ook kalm moeten voorbereiden. Al weet ik zeker dat ze het geweldig zal vinden dat zij vanaf nu de leiding heeft.' Er verschenen pretlichtjes in haar ogen. 'Eerlijk gezegd, speelde ze altijd al de baas over me,' grapte ze.

'Ik zal maken dat ik zo snel mogelijk terug ben, Josie. En ik zal je vader officieel om je hand komen vragen, zodat hij weet dat ik het serieus meen. Komen ze al snel terug?' vroeg hij ongeduldig.

Josie schoot in de lach. 'Ja, maar ik ben niet van plan om me te bedenken, Callum. Dus je kunt er rustig je tijd voor nemen.'

'Geen sprake van,' zei hij beslist, terwijl hij haar in zijn armen nam. 'Morgenochtend is het eerste werk het kopen van een verlovingsring.'

'Het eerste?' vroeg ze hem met een wellustige blik.

'Oké, vooruit,' zei hij grijnzend, 'het tweede dan!'

~~~