Hoofdstuk 8

'Hallo, ja, hier hoofdinspecteur Silvere van de Surete. Verbind mij onmiddellijk met de chef in St. Omer. '
Kort en zakelijk gaf hij kennis van het gebeurde, en verzocht de chef onmiddellijk zoveel mannetjes als beschikbaar waren uit te zenden, en de omtrek te laten doorzoeken. Veel verwachtte hij er niet van. Sylvestre kon reeds mijlen uit de buurt zijn, maar hij wilde niets aan het toeval overlaten.
'Hallo, juffrouw, onmiddellijk doorverbinden met Parijs. '
De juffrouw zat van opwinding op haar stoel te springen. Zij had het gesprek afgeluisterd, en genoot. 'Ca c'etait du cinema, sapristi... '
'Hallo, commissaris, Samuel Goldstream werd enkele minuten geleden vermoord door Sylvestre la Blanche. Belt u onmiddellijk naar alle grensposten en havens. Sluit alle gaten, we moeten hem hebben. '
'Silvere, ' klonk het aarzelend, 'ben je heel zeker van je zaak? Volgens Carlier was la Blanche hedenavond om tien uur nog in Parijs. '
'Onzin, ' zei Silvere, 'onmogelijk, ik heb het getuigenis van Samuel zelf. Nogmaals, commissaris, gooi de hele boel dicht. Hij mag niet ontsnappen. Ik kom onmiddellijk naar Parijs. Ik neem de wagen van d'Aubry. '
'Je kunt vlugger hier zijn. Ik zal de commandant van het vliegkamp in Boulogne opbellen. Smeer 'em daar heen met een auto, dan ben je in anderhalf uur hier. Ik stuur onze snelste wagen naar Le Bourget. '
'Prachtig. Ik bel Brussel en Amsterdam. Als hij naar het noorden uitgeweken is, pakken ze hem misschien daar. Tot straks. ' 'Hallo, juffrouw, onmiddellijk doorverbinden met de Surete in Brussel. '
De juffrouw genoot; zij blaakte van jachtlust. Enkele minuten later had hij Brussel aan de telefoon.
De beambte scheen in een zoete rust te zijn gestoord. Het antwoord leek verdacht veel op een: 'Wat mot je?' 'Hier, hoofdinspecteur Silvere van de Parijse Surete. ' De stem veranderde opvallend snel. Klonk nu haast beleefd, en heel onderdanig.
Silvere kreeg de hoogste politieautoriteit aan de telefoon. Een uur later zat de Belgische grens dicht. 'Hallo, juffrouw, onmiddellijk doorverbinden met Amsterdam. Zodra u de politie daar aan de telefoon hebt, vraagt u naar hoofdinspecteur Uyttenbogaert. Gespeld als volgt... Dan belt u naar hier terug. '
'Compris, monsieur. C'est bien compris. Ik zal er voor zorgen. Hoofdinspecteur Wietenbokaart. Begrepen. ' Silvere schoot in een lach. Ja, als je die Hollandse namen op z'n Frans probeert uit te spreken! Hij kon 't het meisje moeilijk kwalijk nemen. Zijn uitspraak was ook niet veer beter. Hij legde de hoorn op de haak, en snelde de hal door. Dacht ondertussen aan zijn Hollandse collega. Had hem enkele jaren geleden leren kennen, in een grote internationale zwendelaffaire. Uit de kennismaking was vriendschap gegroeid; hij had herhaaldelijk bij Uyttenbogaert, die met een Franse vrouw was getrouwd, gelogeerd... Aardige lui.
'Hallo, Jean, sleep als de hazen je wagen uit de garage. Ik moet direct naar Boulogne. Bertram, pak mijn handkoffer, en breng hem hier. Snel, snel, snel. '
Rrrrrrrrt, Rrrrrrrrt ging de telefoon. Het bleek Amsterdam te zijn.
'Hallo, hallo, hier Silvere, hoofdinsp... '
'Allemachtig, kerel! Wat is er aan de hand?'
Weer een korte en zakelijke uiteenzetting.
'In orde. Signalement enzovoort. '
Silvere gaf alle gegevens waarover hij beschikte.
Een kwartier later klonk het door de ether: 'Dames en Heren, wij moeten ons programma een ogenblik onderbreken voor de uitzending van een extra politiebericht. '
'Hallo, hier politie radio Hilversum. De commissaris van politie te Amsterdam verzoek opsporing, aanhouding en voorgeleiding van...
Er is een beloning uitgeloofd van f 1000. -- voor een ieder, die aanwijzingen geeft, welke tot arrestatie van de gezochte kunnen leiden... '
'Dames en Heren, wij hervatten nu weer ons programma... ' Een paar minuten later heerste aan alle grensstations een koortsige bedrijvigheid. Alle uit Belgie komende treinen en auto's werden nauwkeurig onderzocht... Maar niemand lette op de elegante, smaakvol geklede jonge vrouw, die de volgende dag met de Pullman van 18. 50 aan het Centraal Station te Amsterdam arriveerde.
Die avond, kort voor zijn vertrek, kreeg Silvere zijn eerste inlichting. Het was een telefoontje uit Brussel. De douane bij Adinkerke had gemeld, dat een zware race-wagen in dolle vaart, met gedoofde lichten over de grens gestoven was. De grensbeambte had er bijgevoegd dat hij zijn makker, die de auto had willen aanhouden, met de paplepel bij elkaar had moeten scheppen...
In snelle vaart voerde de auto Silvere naar Boulogne. 'Het vreemde is, ' zei Silvere, nadat zij enige tijd zwijgend hadden voortgereden, 'het vreemde is het antwoord van commissaris Pivot. Volgens hem, of liever volgens Carlier, die Sylvestre dagen lang geschaduwd heeft, was deze hedenavond om tien uur nog in Parijs. Hij kon onmogelijk in zo korte tijd hier zijn. Ik geloof, d'Aubry, dat we ditmaal het beruchte alibi van dat jongmens voor de laatste keer zullen onderzoeken. ' 'Houd me van Parijs uit op de hoogte, Silvere. Ik zou dolgraag met je op jacht gaan. Maar ditmaal... '
Er kwam een spottende blik in de ogen van Silvere. 'Ik zou je niet mee willen hebben, ' zei hij. 'Ik gelast je in deze omstandigheden bij mijn pupil te blijven. ' 'Watte?' vroeg d'Aubry. 'Zeg, idioot, wat bedoel je?' 'De idioot bedoelt, dat hij door wijlen Samuel Goldstream tot voogd werd benoemd over diens pleegdochter? Silvere genoot van de uitwerking, doch werd eensklaps weer ernstig. 'Luister, ' zei hij, 'ik heb gisteren de nodige moeite gedaan, om achter het geheim te komen. Samuel wilde echter niets loslaten. De papieren liggen in zijn brandkast. La Blanche heeft een flink bedrag aan geld en diamanten meegenomen, maar de papieren liggen in de binnenkast, en die was niet geopend. Vermoedelijk is er een of andere vreemde geschiedenis aan het geval verbonden.
Samuel was te slim om niet te weten dat hij nu nog de nodige last kon krijgen als er uit de papieren zou blijken, dat jaren geleden, afijn... Samuel is niet meer, en daar is het vliegkamp geloof ik. Ik zal je zo spoedig mogelijk uit Parijs opbellen. Laat
de notaris met de opening van het testament wachten tot ik terug ben. Ik zal hem wel telegraferen. Als het me even mogelijk is, kom ik op de begrafenis. Samuel was ten slotte... afijn, hij was mijn profeet. Aha, dat is waarschijnlijk de machine... Hou je taai, d'Aubry, tot ziens. ' Hij drukte hem even de hand, en sprong uit de auto.
Een officier kwam hem tegemoet, en salueerde. 'U bent hoofdinspecteur Silvere van de Surete?' 'C'est moi, ' antwoordde Silvere. 'Ik zal u naar Parijs brengen. '
De inspecteur en de piloot stegen in het militaire vliegtuig. De motor draaide reeds geruime tijd. Lichten floepten aan. Silvere
zwaaide nog even tegen d'Aubry. Het vliegtuig rolde weg, kwam los van de grond, en was enkele ogenblikken later in de duisternis van de nacht verdwenen.
'Ja, het is heel merkwaardig, ' meende Carlier. Hij was in opdracht van de commissaris met een wagen naar Le Bourget gegaan, om de hoofdinspecteur af te halen, en reed deze nu in snelle vaart naar de Surete.
'Zoals ik u zeg, hoofdinspecteur, vanavond om tien uur heb ik La Blanche nog gezien. Ik gaf hem over aan Merlier, en deze rapporteerde, dat Sylvestre om elf uur naar buiten kwam, een wandeling maakte en tegen half twaalf weer naar zijn kamers gegaan was. '
Silvere schudde zijn hoofd. 'Ik vind jou een heel aardige kerel, Carlier, en misschien maak je nog wel eens promotie, maar dan zul je eerst nog heel wat slaap moeten inhalen. '
'Ik heb u al eens eerder gezegd, hoofdinspecteur, dat het nooit klopt, en toch altijd sluit als een bus, ' zei het mannetje duister.
'Maar ditmaal sluit de bus, waarde heer Carlier. '
'Zo, ' zei de schaduw, eensklaps van onderwerp veranderend, 'dus vriend Samuel is voorgoed, verhuisd. '
'Ja, en stop nu even je mond en de auto, want hier moeten we zijn. '
De wagen hield stil voor het gebouw van de Surete. Met drie treden tegelijk vloog Silvere de trappen op en stormde de kamer van de commissaris binnen. Deze zat met zijn hoofd in zijn handen grimmig voor zich uit te staren. 'Zo, ben je daar, ' zei hij opstaande. 'Hier is een bevel tot in hechtenisneming van La Blanche. Ik heb het alvast in orde gemaakt, maar, als hij ons ditmaal... '
'Geen sprake van, ' interrumpeerde Silvere. 'Ditmaal is het onze beurt. '
De telefoon rinkelde.
'Hallo, ' brulde de commissaris. Het was Brussel. In de buurt van Denderleeuw was een grote, onbeheerde race-wagen aangetroffen. Het nummer luidde: 3647 RE 7 en in de wagen bevonden zich: een lange zwarte jas, een zwarte vilthoed met brede rand, een zijden masker, verder een compleet costuum, ondergoed, schoenen enz. Er werd met man en macht gezocht naar de vluchteling.
'Dat is dat, ' zei Silvere, 'en nu naar Montparnasse! Het wordt hier op die manier nog een vrolijke nacht. ' Hij riep enkele manschappen bij elkaar en zij stapten in de auto, die Carlier zo snel als het hem mogelijk was naar de woning van Sylvestre reed. Op een vijftig meter afstand van de woning stopte de wagen. Silvere gaf de mannen hun instructies, en stapte met Carlier op de woning af.
Zij belden. Bijna onmiddellijk werd de deur geopend door een heel jonge vrouw.
'U wenst?' vroeg zij achterdochtig. 'Lieve kind, ' zei Silvere terwijl hij kalm de trap op liep, 'als ik je dat moest vertellen, zou je hart breken. '
Carlier was hem op de hielen gevolgd. Zij kwamen voor een deur, die op een kier stond. Dank zij de talrijke huiszoekingen kende Silvere de ligging der verschillende vertrekken, als in zijn eigen woning, en hij wist, dat die deur toegang gaf tot de zitkamer van de gezochte. Hij had onmogelijk kunnen zeggen wat hij verwachtte daarbinnen te zullen aantreffen, maar hij had zeker niet verwacht te zien wat hij zag, toen hij eensklaps de deur openduwde, en het vertrek binnentrad, dat schaars verlicht werd door een rood overkapte schemerlamp. Vlak onder de lamp, op de divan lag Sylvestre La Blanche rustig te leren, en keek verbaasd op, toen de beide mannen binnentraden...
Een ogenblik stond de inspecteur sprakeloos, en staarde in stomme verbazing naar de man op de divan, die hem welwillend toeknikte. 'H'm, H'm, ' kuchte Carlier.
Het meisje, dat hem had toegelaten, kwam de kamer binnen. Silvere keek haar een ogenblik onderzoekend aan. Hij zag iets dat hem trof, er lag angst in de blik waarmee zij hem aankeek, kwalijk verborgen angst.
Eensklaps ging hem een licht op. 'Carlier, ' beval hij, 'blijf hier, en hou dat jongmens in het oog. Komt u even mee, ' zei hij, zich tot het meisje wendend. De man op de divan protesteerde. 'Hou je bek, ' zei Carlier minzaam.
Het meisje volgde Silvere buiten het vertrek. Op het portaal stonden een paar rieten stoelen. 'Neem plaats, Annette, ' nodigde Silvere. Enkele ogenblikken zaten zij zwijgend. Silvere keek haar scherp aan. 'Ik kom je een tijding brengen, Annette, ' zei hij vriendelijk. Het meisje nam hem achterdochtig op. Toen kwam de ontknoping. Het was Silvere die sprak. 'Sylvestre la Blanche werd hedennacht, bij een poging tot ontvluchting, aan de Belgische grens doodgeschoten!' Met een gil vloog het meisje overeind. 'Oh, mon Dieu, mon Dieu! Je liegt. Zeg dat het niet waar is. Oh, mon Dieu. Jimmy!! Jim... Oh, zeg toch, dat het niet waar is... !!' Silvere stond op. 'Het is niet waar, ' zei hij. 'Maar ik weet nu wat ik weten wilde. Dus dat was het geheim. ' Te laat begreep zij, dat zij er ingevlogen was. Als een woedende furie kwam zij op hem af, de nagels tot krabben gereed. 'Hou je kalm, kind, ' vermaande Silvere. Met een vlugge beweging greep hij haar polsen, en dwong haar bedaard weer te gaan zitten.
'Hou je kalm, Annette, ' herhaalde hij. Zijn rustige stem miste haar uitwerking niet. Met een moedeloos gebaar liet zij zich in de stoel vallen en verborg haar gezicht in haar handen. Silvere wenkte de agenten, die beneden aan de trap stonden. Hij liet een van hen bij het meisje achter, en betrad met de anderen de kamer, waar Carlier de man op de divan inmiddels de handboeien had aangedaan.
'Zo, zo, ' mompelde Silvere. 'Dus dat was het geheim. Heel knap. Maar ditmaal ging de truc niet op, waarde heen Zeg eens, hoe heet jij eigenlijk?'
'Sylvestre la Blanche, ' zei de man, die van de scene op het portaal niets had kunnen horen.
'Is 't waarachtig?' zei Silvere honend. 'Nee, vriend, het spel is uit. Uit!!! Versta je. Een tweelingbroertje zeker?'
De man vloog overeind. Tenminste dat probeerde hij, maar de handboeien temperden zijn enthousiasme aanzienlijk.
'Zo, Zo, ' zei hij gelaten. 'Heb je het eindelijk ontdekt? Dat heeft anders lang genoeg geduurd. '
'Ja, dat heeft het, ' stemde Silvere grootmoedig toe. 'Maar, allons, mon ami, je zult met ons mee moeten. Commissaris Pivot zal dolblij zijn kennis met je te maken. '
'Waarom?' protesteerde de dubbelganger-tweeling. 'Mij maken jullie niets. Ik heb... '
'.... zeker ook een alibi, vermoed ik, ' spotte Silvere. 'Wou je nu de rollen omkeren? Geen kans vriend, je dubbelganger wordt op het ogenblik gezocht door de politie van drie landen. Kom, schiet op. '
Twee agenten vatten hem bij de schouders, en voerden hem naar de wachtende auto.
'Carlier, ' zei Silvere. 'Jij blijft. We hebben hier nog iets te doen. ' Hij verliet het vertrek, ging naar de schreiende vrouw op het portaal, en klopte haar even op haar schouder. 'Kom, Annette, wees verstandig, en ga kalm mee naar de commissaris. Voor zover ik weet heb je niets op je kerfstok. Het is louter een formaliteit. Ik zal je na afloop weer met de auto thuis laten brengen. '
'Ik ga niet, ' zei Annette, toen zij merkte dat Silvere achterbleef. 'Oh?' zei Silvere rustig. 'Luister eens. ' Hij nam haar even terzijde en fluisterde haar iets in. Het meisje schrok en werd doodsbleek. 'Wist je... ?'
Silvere knikte. 'Ga nu maar, ' zei hij vriendelijk. 'En wees verstandig. '
Merkwaardig gedwee volgde zij de agenten, en stapte in de auto, die snel wegreed. Silvere sloot de huisdeur, en liep terug naar de kamer, waar Carlier op hem wachtte. 'Merkwaardig, ' zei deze. 'Hoogst merkwaardig. '
'Ja, ' beaamde Silvere. 'Je bent een merkwaardig slimme schaduw. Merkwaardig. Hoogst merkwaardig. Hoe lang ben je al met je merkwaardig geschaduw bezig geweest?' Carlier vond het raadzamer te zwijgen. Het enige antwoord had een hatelijkheid kunnen zijn, en de hoofdinspecteur had een zware avond achter de rug.
'En nu aan het werk, Carlier. Het merkwaardigste komt nog. ' Hij haalde een bos lopers voor de dag, en begon het schrijfbureau, dat naast de divan stond open te maken, en de laden te onderzoeken. 'Neem jij die aan de andere kant onder handen, Carlier. '
'Uitstekend, hoofdinspecteur, hebt u iets bepaalds op het oog?' 'Het is mijn ondervinding, dat als een misdadiger eenmaal een fout maakt, hij er meer maakt, ' leraarde Silvere schoolmeesterachtig.
'Dus al net als de politie, ' meende de Schaduw. Lade voor lade werd nauwkeurig onderzocht. 'H'm, h'm, ' zei Carlier eensklaps. Hij hield een stuk papier voor zich uit, en knikte goedkeurend. 'Wat is dat?' vroeg Silvere nieuwsgierig. De Schaduw keek hem over zijn brilleglazen nauwlettend aan. 'Dit, ' zei hij, terwijl hij zich breedvoerig in de bureaustoel zette, 'is de merkwaardige ontdekking van de merkwaardig slimme Schaduw. Luister, hoofdinspecteur Silvere, dit is een brief van de "Societe Generale" te Parijs, gericht aan Monsieur Syl. la Blanche:
Parijs, 21 October 19.
Weled. Heer,
Ingevolge uw opdracht van 14 crt. delen wij u mede, dat wij de ons ter hand gestelde fondsen volgens bijgaande koerslijst te gelde hebben gemaakt. Het bedrag der opbrengst, alsmede het totaal tegoed uwer rekening hebben wij, in Hollandse guldens, overgemaakt aan het hoofdkantoor der Amsterdamse Bank, te Amsterdam. Bijgaand gelieve u aan te treffen een chequeboek op bovengenoemde instelling. Vertrouwende...
Triomfantelijk keek Carlier de hoofdinspecteur aan. 'Dat lijkt mij een duidelijke aanwijzing, zou ik zeggen. '
Silvere knikte, het was wat hij verwacht had. Zij zochten verder, doch vonden niets belangrijks meer, en besloten het onderzoek. Silvere sloot de laden, enkele ogenblikken later verlieten de beide mannen de woning, en lieten zich met een taxi naar de Surete brengen. Op de bovengang hoorden zij de bulderende stem van commissaris Pivot, die de fiolen van zijn toorn over het hoofd van de dubbelganger uitgoot. Het verhoor bleek reeds afgelopen te zijn. Heel veel had de dubbelganger niet weten te vertellen. Sylvestre hield hem blijkbaar zorgvuldig buiten al zijn ondernemingen. Hij trad alleen op als deze ergens een grote slag ging slaan. Hij was inderdaad een tweelingbroer van de gezochte.
Silvere maakte snel een einde aan het verhoor, er waren belangrijker dingen te bespreken. De arrestant werd vastgehouden, was weldra in een der cellen verdwenen. Silvere liet Annette volgens zijn belofte per auto thuis brengen, doch gaf opdracht haar gangen nauwkeurig na te gaan. Daarna keerde hij terug naar de kamer van de commissaris, greep de telefoon en vroeg aansluiting met Amsterdam.
Inspecteur Uyttenbogaert was niet meer aanwezig, iemand anders stond hem te woord. Silvere legde nauwkeurig zijn vermoedens uit, en de ander zegde toe al het mogelijke te zullen doen, om zijn Franse collega van dienst te zijn. 'En nu, commissaris, het plan van de veldtocht. Alles wijst er op, dat La Blanche volgens een lang tevoren beraamd plan te werk gaat. Vermoedelijk zal hij trachten via Belgie naar Amsterdam te komen, en vandaar naar Amerika te verdwijnen. Maar ik geloof niet, dat het hem gelukken zal. ' De commissaris knikte. Hem leek het ook niet waarschijnlijk. Hij informeerde belangstellend naar de gebeurtenissen van de afgelopen nacht en Silvere vertelde hem nauwkeurig hoe het geval zich had toegedragen, doch toen hij over zijn plotselinge benoeming tot voogd begon, keek de commissaris eensklaps op. 'Dat is waar ook, ' zei hij. 'Samuel Goldstream had een pleegdochter, ook een vreemde geschiedenis, waarvan we niet veel weten. Misschien dat er in de dossiers... *
'Nee, ' zei Silvere. 'Daar behoeft u niet te zoeken. De dossiers vermelden alleen het feit, de rest is blanco. Ik dacht dat u er het een en ander van wist. Maar overigens, het geeft niets, over
enkele dagen wordt het testament van Samuel geopend, en daar zullen we wel de nodige gegevens vinden. ' 'Ik ben benieuwd, of hij mij nog bedacht heeft, ' zei de commissaris.
Silvere keek op zijn horloge. 'De nacht is bijna voorbij, commissaris, ' zei hij. 'Ik geloof, dat ik maar een beetje ga slapen. Wie weet wat ons morgen nog te wachten staat. Bij het geringste alarm trek ik er weer op los. Misschien horen we morgen iets uit Amsterdam. '
'Zodra je wat hoort, ga je er maar naar toe. Dat is het beste. ' 'Afgesproken, commissaris. Goeden nacht. ' 'Bonne nuit et bonne chance, Silvere. '