5. Mr. Darcy, Mr Darcy
ZONDAG 2 MAART
5.00 Aiaiaiai. Schiet me net te binnen wat er is gebeurd.
5.03 Waarom doe ik dat? Waarom? Waarom? Wou dat ik weer kon inslapen of opstaan.
5.30 Raar hoe snel de tijd gaat als je een kater hebt. Komt doordat je zo weinig gedachten hebt: tegenovergestelde van mensen die verdrinken en hele leven aan hen voorbij zien trekken en een ogenblik eeuwen lijkt te duren omdat ze zo veel gedachten hebben.
6.00 Je ziet dat er zomaar een halfuur voorbij is, omdat ik geen gedachten had. Oei. Hoofd doet toch wel erg pijn. O, god. Hoop niet op jas overgegeven.
7.00 Vervelende is dat ze je nooit vertellen wat er gebeurt als je meer dan twee eenheden per dag drinkt of liever gezegd, als je een hele week aan eenheden in één avond opzuipt. Betekent het dat je een paarsrood gezicht krijgt en een knobbelneus als een gnoom, of dat je probleemdrinker bent? Maar in dat geval heeft iedereen die gisteravond op het feest was een drankprobleem. Alleen waren daar de mensen die niet dronken de probleemdrinkers. Hmm.
7.30 Ben misschien zwanger en zal kind door de alcohol hebben beschadigd. Aan de andere kant, kan niet zwanger zijn want net ongesteld geweest en zal nooit meer met Mark naar bed gaan. Nooit. Nooit.
8.00 Ergste is nog in holst van de nacht alleen zijn en niemand om mee te praten of te vragen hoe bezopen ik was. Vreselijke dingen die ik heb gezegd, spoken maar door mijn hoofd. O, nee. Schoot me net te binnen dat ik bedelaar 50 pence gaf en die zei niet 'Dank u wel' maar 'Volgens mij bent u ladderzat'.
Herinner me ook opeens moeder uit kindertijd die zei: 'Er is niets zo erg als een dronken vrouw.' Ben Yates Wijnherbergstijl hoerig type straatmadelief. Moet weer gaan slapen.
10.15 Voel me ietsje beter door slaap. Misschien is kater verdwenen. Zal gordijnen maar opendoen, aaah! Het is toch niet natuurlijk dat de zon 's ochtends zo godvergeten fel is.
10.30 Nou ja. Ga zo naar fitness en zal nooit meer een druppel drinken, is dan ook perfect moment om met Scarsdale-dieet te beginnen. Wat er gisteravond is gebeurd, is dus eigenlijk z.g. want dit is begin van heel nieuw leven. Hoera! De mensen zullen zeggen... O, telefoon.
11.15 Was Shazzer. 'Bridge, was ik gisteravond heel erg walgelijk bezopen?' Even wist ik me haar helemaal niet meer te herinneren. 'Nee, natuurlijk niet,' zei ik lief om Shazzer op te beuren, want zeker dat ik het nog zou weten als ze echt bezopen was geweest. Ik verzamelde al mijn moed en vroeg: 'En ik?' Er viel een stilte.
'Nee, je was schattig, je hebt je keurig gedragen.'
Zo, zie je wel, het was gewoon post-alcoholische paranoia. O, telefoon. Misschien hem.
Was mijn moeder.
'Bridget, wat doe je in godsnaam nog thuis? Je zou hier over een uur zijn. Papa gaat de omelet sibérienne op tafel toveren!'
I 1.30 Kut, o, kut. Ze had me vrijdagavond te lunchen gevraagd en was te slap om nee te zeggen, vervolgens te bezopen om te onthouden. Kan niet nog eens niet gaan. Of wel? Precies. Moet kalm zien te blijven en fruit eten omdat de enzymen de gifstoffen verdrijven en dan is er niets aan de hand. Ik ga maar klein beetje eten en proberen niet over te geven en als ik terug ben uit het Land van Besluiteloosheid bel ik mam terug.
voordelen van gaan:
Zal kunnen controleren of Wellington wordt behandeld volgens de richtlijnen Wet Gelijke Behandeling.
Zal met pap kunnen praten.
Zal goede dochter zijn.
Zal niet met mam in de clinch hoeven.
nadelen van gaan:
Zal marteling en kwelling van Mark/Rebecca-incident moeten ondergaan.
Zal misschien aan tafel overgeven.
Opnieuw de telefoon. Hoop maar niet dat zij het is. 'En hoe gaat het met je hoofd vandaag?' Het was Tom. 'Prima,' kwetterde ik opgewekt, blozend. 'Hoezo?' Nou, je was gisteren nogal ver heen.' 'Volgens Shazzer niet.'
'Bridget,' zei Tom. 'Shazzer was er niet bij. Zij had een afspraak met Simon in de Met Bar en naar ik heb begrepen, was zij er net zo erg aan toe als jij.'
MAANDAG 3 MAART
59,3 kilo (gruwelijke acute vetproductie na reuzel-overgoten zondagse lunch bij ouders), sigaretten: 17 (noodgeval), voorvallen tijdens lunch bij ouders die erop duiden dat er nog enige normaliteit of realiteitszin in dit leven is: 0.
8.00 Kater begint eindelijk te verdwijnen. Waanzinnige verademing om weer in eigen huis te zijn waar volwassen heer en meester ben in plaats van pion in andermans spel. Besloot dat ik eigenlijk niet onder mams lunch gisteren uit kon, maar voelde de hele weg in auto naar Grafton Underwood kots in keel omhoog komen. Dorp zag er onwerkelijk idyllisch uit, verfraaid met narcissen, plantenserres, eenden enz., en mensen die uit alle macht heggen aan het snoeien waren alsof het leven eenvoudig en vredig was, er geen ramp was gebeurd en er inderdaad zoiets als God bestond.
'O, hallo, lieverd! Hakuna Matata. Kom net van de Co-op,' zei mam die me jachtig door de keuken loodste. 'Erwtjes waren op! Even het antwoordapparaat afluisteren.'
Ging misselijk zitten terwijl het antwoordapparaat begon te brullen en mam luidruchtig allerlei apparaten aanzette, die knarsten en krijsten in toch al pijnlijk hoofd.
'Pam,' ging het antwoordapparaat. 'Met Penny. Je kent die kerel toch die om de hoek bij de garage woont? Nou, die heeft zelfmoord gepleegd vanwege het lawaai van het kleiduivenschieten. Het staat in de Kettering Examiner. O, wat ik nog wilde vragen, kan Merle een stuk of wat pasteien bij jou in de vriezer zetten als de mensen van het energiebedrijf bij hen bezig zijn?'
'Hallo, Pam! Margo! Een verzoekje! Heb jij een bakblik voor jamcake dat ik voor Alisons eenentwintigste verjaardag kan lenen?'
Verwilderd keek ik de keuken rond, verdwaasd door de gedachte van de verschillende werelden die door het afluisteren van andermans antwoordapparaat onthuld worden. Misschien zou iemand daar een installatie van kunnen maken in de Saatchi Gallery. Mam doorzocht rammelend de kastjes en draaide toen een nummer. 'Margo. Pam. Ik heb wel een tulbandvorm als je daar wat aan hebt? Waarom gebruik je eigenlijk geen Yorkshirepuddingvorm? Je moet dan alleen een stuk bakpapier op de bodem leggen.'
'Hallo, hallo, tomdelidom,' zei pap, die de keuken binnen kwam kuieren. 'Weet iemand soms de postcode van Barton Seagrave? Is het nou KT4 HS of L? Ah, Bridget, welkom in de loopgraven, de Derde Wereldoorlog in de keuken, Mau Mau in de tuin.'
'Colin, giet jij even de olie uit de frituurpan?' vroeg mam. 'Geoffrey zegt dat je het weg moet gooien als je het tien keer tot hoge temperatuur hebt verhit. O, ja, Bridget, ik heb wat talkpoeder voor je gekocht.' Ze gaf me een flacon Yardley seringen met een gouden dop.
'Eh, waarom?' vroeg ik, terwijl ik hem voorzichtig aannam.
'Nou! Dat houdt je de hele dag lekker fris, niet dan?'
Grr. Grrr. De hele opzet was zo ontzettend doorzichtig. Mark was met'Rebecca uit geweest omdat...
'Wou je soms zeggen dat ik stink?' vroeg ik.
'Nee, schat.' Ze zweeg even. 'Maar het is altijd lekker om lekker fris te zijn, of niet, ja toch?'
'Goeiemiddag, Bridget!' Dat was Una die met een schaal gekookte eieren als uit het niets opdook. 'Pam! Ik heb nog vergeten te zeggen dat Bill probeert de gemeente zover te krijgen dat ze zijn oprit afgraven, want ze hebben de bovenlaag niet geroosterd en daarom zitten er nu gaten in, dus Eileen vroeg of jij ze wil vertellen dat jouw oprit vroeger ook onder water kwam te staan tot ze een rooster plaatsten?'
Was allemaal gebazel. Vreselijk gebazel. Voelde me net een comapatiënt van wie iedereen denkt dat ze niets kan horen.
'Kom op, Colin, waar blijft de Spam? Ze kunnen er elk moment zijn.'
'Wie?' vroeg ik achterdochtig.
'De Darcy's. Una, wil jij wat mayonaise en paprikapoeder op de eieren doen?'
'De Darcy's? Marks ouders? Nu? Waarom?'
Op dat moment begon de deurbel - die de volledige melodie van een stadhuisklok speelt - te klingelen.
'Wij zijn de stamoudsten!' kwinkeleerde mam, die haar schort afdeed. 'Kom op, iedereen, in de startblokken!'
'Waar is Wellington?' siste ik tegen mam.
'O, die is in de tuin een balletje aan het trappen! Hij houdt niet van die tafellunches waar hij met iedereen moet kleppen.'
Mam en Una liepen haastig weg en pap gaf me een klopje op mijn arm. 'Op naar het hol van de leeuw,' zei hij.
Volgde hem naar het krullerige-kleedjes-en-prullenland van de zitkamer terwijl ik me afvroeg of ik genoeg kracht en controle over mijn benen had om hem te smeren en kwam tot de conclusie van niet. Marks pa en ma, Una en Geoffrey stonden in een opgelaten kringetje, ieder met een glas sherry in de hand. 'Goed, schat,'zei pap. 'Laat ik je iets inschenken.'
'Kennen jullie...?' Hij gebaarde naar Elaine. 'Dat is me ook jouw geboorterecht aantast en afzwakt. Zoals we al hebben besproken, brengen wereldreizen de verantwoordelijkheid met zich mee dat je respecteert, niet kapotmaakt.' Vroeg me onwillekeurig af hoe Wellingtons gloednieuwe cd-walkman hierin paste, maar mam knikte berouwvol. Had haar nog nooit zo in de ban van iemand gezien.
'Goed. Ga nu weer terug naar je gasten en laat Bridgets vrijage met rust, want dat is de eeuwenoude traditie van jouw stam.'
'Tja, je hebt misschien wel gelijk,' zei ze en streek over haar haar.
'Prettige lunch,' zei Wellington, terwijl hij me een klein knipoogje gaf.
In de eetkamer bleek Marks moeder de openlijke confrontatie al behendig te hebben omgebogen. 'Het is me een volslagen raadsel dat iemand tegenwoordig nog wil trouwen,' zei ze. 'Als ik niet zo jong was getrouwd, had ik het nooit gedaan.'
'O, helemaal mee eens!' zei pap iets te gretig.
'Wat ik niet begrijp,' zei oom Geoffrey, 'is dat een vrouw de leeftijd van Bridget kan hebben zonder een man aan de haak te slaan. New York, de Kosmos, weg zijn ze! Woeoesj!'
O, hou je kop toch! Hou je kop! had ik willen uitschreeuwen.
'Het is heel moeilijk voor jonge mensen tegenwoordig,' kwam Elaine weer tussenbeide en keek me doordringend aan. 'Je kunt op je achttiende met iemand trouwen. Maar als je karakter eenmaal is gevormd, moet het idee van een man naast je te hebben onverdraaglijk zijn. Dit gezelschap uitgezonderd natuurlijk.'
'Dat mag ik hopen,' riep Marks vader jolig en gaf haar een klopje op haar arm. 'Anders moet ik je inruilen voor twee meiden van dertig. Waarom zou alleen mijn zoon pret mogen hebben!' Hij knikte galant in mijn richting en mijn hart kreeg weer een opdonder. Zou hij denken dat we nog bij elkaar zijn? Of wist hij van Rebecca en dacht hij dat Mark met ons beiden iets had?
Gelukkig stoomde het gesprek toen weer terug naar HMS Pinafore, stuiterde door naar Wellingtons voetbal-vaardigheid, maakte een swingbeweging naar de golfvakantie van Geoffrey en pap, fladderde boven wintervaste borders, groef Bills oprit af en toen was het kwart voor vier en was de hele nachtmerrie voorbij.
Bij het weggaan, drukte Elaine een paar Sobrani's in mijn hand - 'die zul je wel nodig hebben voor op de terugweg. Ik hoop dat we je snel weer zien'- wat bemoedigend leek maar niet genoeg om je leven op te bouwen. Ik wilde weer verkering met Mark en niet met zijn ouders, jammer genoeg.
'Goed, lieverd,' zei mam, die met een Tupperwarebakje de keuken kwam uitgehold. 'Waar heb je je tas gelaten?'
'Mam,' zei ik door mijn tanden. 'Ik wil geen eten mee.'
'Gaat alles goed, lieverd?'
'Naar omstandigheden redelijk wel,' mompelde ik.
Ze gaf me een knuffel. Wat lief was maar schokkend. 'Ik weet dat het moeilijk is,' zei ze. 'Maar laat je niet gek maken door Mark. Het komt allemaal wel weer in orde. Dat weet ik zeker.' Terwijl ik me aan de ongewone mammie-troost warmde, zei ze: 'Zie je wel! Hakuna Matatal Don't worry, be happy! Nou. Wil je een paar pakjes minestrone mee naar huis zo meteen? Of wat Primula en wat Tuc-koekjes? Mag ik even langs je bij die la? Ooh, ik weet iets beters. Ik heb nog een paar tournedos.'
Waarom denkt ze dat eten beter is dan liefde? Als ik nog een minuut langer in de keuken was gebleven, had ik ongetwijfeld overgegeven.
'Waar is pap?
'O, die is vast in zijn schuur.' 'Wat?'
'Zijn schuur. Daar zit hij vaak uren en als hij er weer uitkomt, stinkt hij naar...'
'Naar wat?'
'Niets, schat. Ga nu maar en zeg hem even gedag als je dat wilt.'
Buiten zat Wellington op de bank de Sunday Telegraph te lezen.
'Bedankt,' zei ik.
'Graag gedaan,' zei hij en voegde eraan toe: 'Het is een goed mens. Een vrouw met een sterke wil, een ruim hart en grote passie, maar af en toe...' '... zo'n vierhonderd keer te veel, soms?'
'Ja,' zei hij lachend. O, mijn god, ik hoop maar dat hij het over een grote passie voor het leven heeft.
Toen ik naar de schuur liep, kwam pap net nogal roodaangelopen en ietwat stiekem naar buiten. Zijn bandje met Nat King Cole stond binnen op.
'Aha, terug naar de grote, grote stinkerdestinkstad?' vroeg hij, terwijl hij enigszins wankelde en de schuur vastgreep. 'Zit je een beetje in de put, kindje van me?' zei hij met een ietwat dikke tong.
Ik knikte. 'Jij ook?' vroeg ik.
Hij knelde me in zijn armen en gaf me een dikke knuffel, net als toen ik nog klein was. Het was fijn: mijn vader.
'Hoe heb je het zo lang kunnen uithouden met mama?' fluisterde ik, me afvragend wat die zoetige lucht kon zijn. Whisky?
'Sniet zo erg moeilijk eigenlijk,' zei hij, terwijl hij weer steun zocht bij de schuur. Hij hield zijn hoofd schuin om naar Nat King Cole te luisteren.
'The greatest thing,' begon hij mee te brommen, 'you'll ever learn is how to love and he loved in return. Ik hoop maar dat ze nog steeds van mij houdt en niet van de Mau Mau.'
Toen boog hij zich naar me toe en gaf me een zoen.
WOENSDAG 5 MAART
58,2 kilo (goed), alcohol: 0 eenheden (uitstekend), sigaretten: 5 (een prettig, gezond aantal), aantal keren langs Mark Darcy's huis gereden: 2 (z.g.), aantal k. Mark Darcy's naam in telefoonboek opgezocht als bewijs dat hij nog leeft: 18 (z.g.), aantal k. 1471 gebeld: 12 (beter), aantal telefoontjes van Mark: 0 (tragisch).
8.30 Mijn flat. Erg verdrietig. Ik mis Mark. Hele zondag en maandag niets gehoord, kwam gisteravond van werk en hij zei op antwoordapparaat dat hij paar weken naar New York ging. 'Dus we zien elkaar niet meer.'
Doe best om moed erin te houden. Heb ontdekt dat als bij wakker worden 's ochtends, vlak voor eerste steek door hart, ik programma Today op radio vier aanzet - ook al lijkt programma uit oeverloze domme spelletjes te bestaan waarbij politici moeten proberen geen 'ja' en geen 'nee' te zeggen of geen antwoord op vragen te geven - ik daadwerkelijk kan voorkomen verstrikt te raken in dwangmatige 'had ik maar'-gedachten en denkbeeldige Mark Darcy-gesprekscirkels die verdriet en onmacht uit bed te komen alleen maar verergeren.
Moet zeggen dat Gordon Brown vanochtend z.g. was in programma, wist zonder stamelen, pauzeren of überhaupt iets te zeggen lang door te gaan over Europese munteenheid. Praatte rustig en vlot door terwijl John Humphreys op de achtergrond als Leslie Crowther de hele tijd 'Ja of nee? Ja of nee?' riep. Dus... tja, kon erger. Geloof ik.
Vraag me af of Europese munteenheid betekent dat er één enkele munteenheid komt. Ben in sommige opzichten voor want dan krijgen we waarschijnlijk andere munten, wat heel Europees en chic kan zijn. Bovendien zouden ze de bruine eruit kunnen gooien, die te zwaar zijn, en de munten van 5 en 20 pence, die te klein en te weinig waard zijn. Hmm. We zouden wel de munten van één pond moeten houden, want die zijn fantastisch (als sovereigns), en je ontdekt opeens dat je nog acht pond in je portemonnee hebt, terwijl je dacht dat ze op waren. Maar dan zouden ze alle fruitautomaten moeten aanpassen en... Aaah! De bel. Misschien Mark die afscheid komt nemen.
Was alleen maar die vervelende Gary. Wist uiteindelijk uit hem te krijgen dat hij was gekomen om me te zeggen dat de aanbouw me 'maar' £7000 zou kosten.
'Waar haal ik £7000 vandaan?'
'Je zou een tweede hypotheek kunnen nemen,' zei hij. 'Dat kost je maar honderd extra per maand.'
Gelukkig zag zelfs hij in dat ik laat was voor werk dus wist hem de deur uit te werken. Zevenduizend pond. Nou ja.
19.00 Weer thuis. Is toch zeker niet normaal om mijn antwoordapparaat als ouderwetse menselijke partner te behandelen: rep me van werk naar huis om te zien in wat voor bui hij is, of hij tinkelend zal bevestigen dat ik een alom bemind en welkom lid van de maatschappij ben of leeg en afstandelijk, zoals nu bijvoorbeeld. Er is niet alleen al voor de tweeënveertigste dag op rij geen bericht van Mark, maar geen enkel bericht van wie dan ook. Moet misschien wat in The Road Less Travelled lezen.
19.06 Ja, liefde is niet iets wat je overkomt maar iets wat je doet. Dus wat heb ik niet gedaan?
Ben zelfverzekerde, ontvankelijke, invoelende vrouw met inhoud. Mijn eigenwaarde ontleen ik niet aan anderen maar aan... aan... mezelf? Daar klopt iets niet.
Nou ja. Gelukkig niet alleen maar bezeten bezig met Mark Darcy. Begin me al los te maken.
19.15 Joepie, telefoon! Misschien Mark Darcy!
'Bridget, wat zie je magertjes!' Tom. 'Hoe gaat het, lieve schat?'
'Kut,' zei ik, terwijl ik mijn Nicorettekauwgum uit mijn mond haalde en er een sculptuur van begon te kneden. 'Dat lijkt me duidelijk.'
'Ach, kom op, Bridgelene! Mannen! Dertien in een dozijn. Hoe gaat het met je nieuwe interviewcarrière?'
'Nou, ik heb de impresario van Colin Firth gebeld en alle knipsels overgelezen. Ik dacht echt dat hij het zou doen omdat Fever Pitch binnenkort uitkomt en ik dacht dat ze wel wat publiciteit konden gebruiken.' 'En?'
'Ze belden terug en zeiden dat hij het te druk had.' 'Ha! Nou, eigenlijk bel ik juist daarvoor. Jerome zegt dat hij iemand kent...'
'Tom,' zei ik dreigend, 'dit is toch geen geval van Noemenitis, hè?'
'Nee, nee... ik ga echt niet naar hem terug,' loog hij doorzichtig. 'Maar Jerome kent toevallig een jongen die aan de laatste film van Colin Firth heeft meegewerkt en hij vroeg of hij een goed woordje voor je moest doen?' 'Ja!' zei ik opgewonden.
Besef dat het gewoon een excuus voor Tom is om weer in contact te komen met Jerome de Opgeblazene, maar aan de andere kant zijn alle goede daden een mengeling van altruïsme en eigenbelang en misschien zegt Colin Firth wel ja!
Hoera! Zal droombaan zijn! De hele wereld over reizen om beroemde sterren te interviewen. Zou bovendien met extra inkomen de tweede hypotheek kunnen nemen voor kantoor aan huis en dakterras, waarna ik vreselijke baan bij Sit Up Britain kan opzeggen en thuis gaan werken. Yes! Alles valt op zijn plaats! Ga Gary zo opbellen. Je kunt niet verwachten dat er iets verandert tenzij jij verandert. Ga leven in eigen hand nemen!
Goed, ga niet verdrietig in bed liggen. Ga opstaan en iets nuttigs doen. Zoals. Eh. Een sigaretje roken? O, god. Kan de gedachte niet verdragen dat Mark Rebecca opbelt en met haar alle voorvalletjes van de dag doorneemt zoals hij vroeger met mij deed. Moet niet, moet niet negatief zijn. Misschien heeft Mark geen relatie met Rebecca en zal hij weer bij me terugkomen! Zie je wel? Hoera!
WOENSDAG 12 MAART
58,4 kilo, alcohol: 4 eenheden (maar ben nu journaliste dus moet wel dronken zijn), sigaretten: 5, calorieën: 1845 (g.), lichtjes aan einde van tunnel: I (piepklein).
16.00 Tom belde me net op kantoor.
'Het gaat door!'
'Wat?'
'Interview met Colin Firth!'
Ik schoot overeind in mijn stoel, trillend.
'Ja! Jerome's vriend heeft opgebeld en Colin Firth was heel aardig en zei dat als je het in de Independent geplaatst kan krijgen, hij het doet. En ik ga uit eten met Jerome de Opgeblazene!'
'Tom, je bent een heilige, een god en een aartsengel. En wat moet ik precies doen?'
'Even een belletje naar de impresario van Colin Firth en dan Adam bij de Independent bellen. O, ja, ik heb gezegd dat je al heel veel stukken hebt gedaan.' 'Maar dat is niet zo.'
'O, vat toch niet altijd alles zo letterlijk op, Bridgelene, zeg gewoon van wel.'
DINSDAG 18 MAART
58,8 kilo (z. onrechtvaardige straf zonder schuld), calorieën: 1200 (staak mijn bewijsvoering), hypotheken: 2 (hoera!), aantal slaapkamers in flat: binnenkort 2 (hoera!).
Heb net bank gebeld en tweede hypotheek is in orde! Het enige wat ik moet doen is een paar formulieren invullen en dan krijg ik £7000 en het kost me maar £120 per maand! Kan niet geloven dat ik hier niet eerder op gekomen ben. Had oplossing kunnen zijn voor al mijn saldo-problemen!
WOENSDAG 2 APRIL
59,3 kilo, calorieën: 998 (bizarre omgekeerd evenredige calorie/vetverhouding lijkt voedselbeperking zinloos te maken), wonderen: verscheidene, hervonden vreugde: oneindig.
17.00 Er is iets vreemds aan de hand. Niet alleen gaat het interview met Colin Firth door maar het vindt plaats in Rome! Zo meteen gaan ze nog zeggen dat het interview naakt in zee voor een Caribisch eiland gehouden moet worden, ongeveer zoals in Blind Date. Zou begrijpen dat God me één gunst verleent als genoegdoening voor al het andere, maar dit gaat toch zeker alle normale religieuze proporties te boven. Lijkt erop te wijzen dat leven nog één laatste hoogtepunt oprispt alvorens bergafwaarts te snellen naar voortijdige dood. Misschien verlate aprilgrap.
Net Tom gebeld die zei dat ik niet steeds moet denken dat overal adders onder het gras liggen en reden dat interview in Rome gehouden wordt, is dat Colin Firth daar woont - hij heeft gelijk - en moet proberen me te richten op feit dat Colin Firth nog meer dingen doet dan alleen mr. Darcy spelen. Zoals zijn nieuwe film Fever Pitch bijvoorbeeld.
'Ja, ja, ja,' riep ik en zei toen tegen Tom dat ik z. dankbaar was voor al zijn hulp in deze. 'Dit is precies wat ik nodig had!' zei ik opgewonden. 'Ik voel me al veel beter nu ik me alleen op mijn carrière concentreer in plaats van me druk te maken om mannen.'
'Eh, Bridget,' zei Tom. 'Je weet toch wel dat Colin Firth een vriendin heeft, hè?
Hmf.
VRIJDAG I I APRIL
58,8 kilo, alcohol: 5 eenheden (journalistieke training), sigaretten; 22, calorieën: 3844 (Zie je nou? zie je nou? Ga nooit meer op dieet).
18.00 Er is iets geweldigs gebeurd! Net met pr-dame gesproken en Colin Firth zal me van het weekend thuis bellen om zaken door te spreken! Niet te geloven. Zal uiteraard hele weekend huis niet uit kunnen, maar dat komt goed uit want nu tijd om research te doen door naar de video van Pride and Prejudice te kijken, al besef ik natuurlijk dat ik ook over andere projecten moet praten. Ja. Dit zou best eens keerpunt in loopbaan kunnen zijn. En het ironische van alles is dat ik, op een griezelige, occulte manier, dankzij mr. Darcy van mijn obsessie met Mark Darcy af ben... Telefoon! Misschien mr. of Mark Darcy, moet snel indrukwekkende jazz of klassieke plaat opzetten.
Hmm. Was vreselijke bemoeial, Michael genaamd, van de Independent. 'Hoor eens. We hebben u nog nooit gebruikt. Ik wil niet dat dit een puinhoop wordt. U komt met het vliegtuig terug dat we op maandagavond voor u hebben geboekt, dan gaat u het op dinsdagochtend uitwerken en om vier uur 's middags levert u het in, anders gaat het feest niet door. En u gaat hem vragen stellen over de film Fever Pitch. Fever Pitch, waarin hij,
zoals u weet, een personage speelt dat niet mr. Darcy is.'
Dat klopt nog ook. Ooh, telefoon.
Was Jude. Zij en Shazzer komen langs. Bang dat ze me aan het lachen zullen maken als ik mr. Darcy aan de lijn heb, maar heb aan de andere kant afleiding nodig anders draai ik helemaal door.
ZATERDAG 12 APRIL
58,4 kilo (maar kan voor morgenochtend nog 4 ons kwijtraken door knakworstjes-dieet), alcohol: 3 eenheden (z.g.), sigaretten: 2 (volmaakt a la heilige), knakworstjes: 12, aantal k. 1471 gebeld om te checken of Colin Firth niet heb horen bellen vanwege plotse onopgemerkte doofheid: 7, aantal vierkante m. vloeroppervlak niet bezaaid met pizzadozen, kledingcombinaties, asbakken enz.: 2 (onder bank), aantal k. video Pride and Prejudice bekeken waarin Colin Firth in meer duikt 15 (eersteklas researcher), telefoontjes van Colin Firth: 0 (tot nu toe).
10.00 Colin Firth heeft niet gebeld.
10.03 Nog steeds niet gebeld.
10.07 Nog steeds niet gebeld. Vraag me af of het nog te vroeg is om Jude en Shazzer wakker te maken? Misschien wacht hij wel tot vriendin boodschappen gaat doen voordat hij me belt.
17.00 Huis ziet eruit of er bom op is gevallen, vanwege politieonderzoek naar mr. Darcy: alles verspreid door hele zitkamer net als in Thelma and Louise wanneer politie bezit heeft genomen van Thelma's huis en Harvey Keitel wacht tot ze zullen bellen terwijl op achtergrond bandrecorders snorren. Stel steun en zo van Jude en Shazzer echt op prijs, maar betekent dat van voorbereidingen nog niets is gekomen, afgezien van lichamelijke.
18.00 Mr. Darcy heeft nog steeds niet gebeld. 138
18.05 Nog steeds niet gebeld. Wat moet ik nu doen? Weet niet eens waar ik hem zal ontmoeten.
18.15 Nog steeds niet gebeld. Misschien weigerde vriendin wel om boodschappen te gaan doen. Misschien hebben ze het hele weekend liggen vrijen en Italiaans ijs laten komen en mij stiekem achter mijn rug uitgelachen.
18.30 Jude schoot wakker en legde haar vingertoppen tegen haar voorhoofd.
'We moeten naar buiten,' zei ze met een vreemde Mystieke Meg-achtige stem.
'Ben je gek?' siste Sharon. 'Naar buiten? Ben je wel goed bij je hoofd?'
'Ja,' zei Jude koel. 'De reden dat de telefoon niet gaat, is dat er te veel energie op gericht is.'
'Pfrr,' snoof Sharon.
'En afgezien daarvan begint het hier te stinken. We moeten opruimen, de energie laten stromen en dan ergens een bloody mary gaan drinken,' zei ze terwijl ze me verleidelijk aankeek.
Even later stonden we buiten te knipperen in de onverwacht voorjaarsachtige, nog-niet-donkere lucht. Ik maakte een spurt terug naar de deur maar Shazzer pakte me beet.
'We gaan. Een. Bloody. Mary. Drinken,' siste ze en duwde me als een potige politieagent door de straat.
Veertien minuten later waren we terug. Ik rende de kamer door en bleef verstijfd staan. Het lampje van het antwoordapparaat knipperde.
'Zie je wel,' zei Jude op een vreselijk zelfingenomen toon. 'Zie je wel.'
Bibberend, alsof het een blindganger was, stak Shazzer haar hand uit en drukte op 'afluisteren berichten'.
'Hallo, Bridget, met Colin Firth.' We maakten alle drie een sprongetje naar achteren. Het was mr. Darcy. Dezelfde bekakte, diepe, onverschillige stem waarmee hij op de BBC Elizabeth Bennet ten huwelijk vroeg. Bridget. Ik. Mr. Darcy zei Bridget. Op mijn antwoordapparaat.
'Ik heb gehoord dat je me maandag hier in Rome komt interviewen,' ging hij verder. 'Ik bel even om een ontmoetingsplaats af te spreken. Je hebt een plein dat Piazza Navona heet, met de taxi kun je daar redelijk makkelijk komen. Laten we om ongeveer halfvijf bij de fontein afspreken. Goede reis.'
'Nummerherkenning, nummerherkenning,' snaterde Jude, 'nummerherkenning, snel, snel. Nee, haal het bandje eruit, haal het bandje eruit!'
'Bel hem terug,' krijste Sharon als een SS-beul. 'Bel hem terug en vraag of jullie elkaar in de fontein kunnen ontmoeten. Omijngod.'
De telefoon ging weer, we stonden aan de grond genageld, mond open. Toen galmde Toms stem uit het antwoordapparaat: 'Hallo, snoepjes van me, met mr. Darcy. Ik bel even om te vragen of een van jullie me uit dit natte hemd kan helpen.'
Shazzer was op slag ontnuchterd. 'Zet hem uit, zet hem uit,' schreeuwde ze en speerde naar de telefoon. 'Bek dicht, Tom, bek dicht, bek dicht, bek dicht.'
Maar het was te laat. Mijn opgenomen bericht van mr. Darcy die het woord Bridget zei en vroeg om me in Rome bij een fontein te ontmoeten, was voorgoed verdwenen. En niets in de hele wereld kon daar nog iets aan veranderen. Niets. Niets.