3 KIJKEN EN BEKEKEN WORDEN

... Tot voor kort werd zelfs door medici en dergelijke beroepslieden als vaststaand aangenomen dat vrouwen niet opgewonden raakten door het lezen van pornografie. Toen ik met mijn onderzoek voor Diepe gronden begon, zei de ene na de andere arts tegen me dat vrouwen niet in staat zijn opgewonden te raken door dezelfde soort visuele stimulansen waar mannen zich aan opgeilen. 'Een vrouw beschouwt seks niet als een eenvoudige, lichamelijke toestand, zoals mannen dat kunnen, ' was hun verklaring gewoonlijk. 'Pornografische boeken of foto's leveren seks zonder emoties, maar een vrouw is alleen maar in seks geïnteresseerd als ze die kan zien in een emotionele context. '
Op het eerste gezicht lijkt het een redelijk verhaal, dat over het algemeen wel voor de meeste vrouwen zal gelden. Het enige probleem van een dergelijke uitleg is dat hij geen rekening houdt met vrouwelijke geslachtsdrift of zelfs na maar het bestaan ervan erkent.
Ik vond in deze uitleg geen verklaring voor het feit waarom mijn ogen altijd recht op hun doel afgaan als ik op straat een man tegenkom met een merkbare bobbel in zijn broek... en waarom ik, toen ik naar The Changing Room ging, een toneelstuk waarin minstens een stuk of tien naakte mannen tegelijk op het toneel staan, zat te duizelen. Nog nooit had ik zoveel naakte pikken tegelijk mogen bezichtigen, en hoewel ik voor geen van de acteurs ook maar enige emotie kon opbrengen, beleefde ik een van de opwindendste avonden die ik ooit in een theater had gehad.
Ik begon me af te vragen of ik soms een afwijking had. Er was geen enkel vergelijkingsmateriaal, geen rolmodellen in wiens voetstappen ik veilig kon treden. Onze huidige beschaving wettigde op geen enkele manier mijn wellustige interesse, zoals ze dat voor mannen wel doet. Als een man ervan houdt naar pikante kluchten te gaan en foto's van naakte vrouwen tegen de muur te prikken, betekent het dat hij op seksgebied zijn mannetje staat. Er bestaat zelfs een club in San Diego van jonge volbloedneukers, die zich trots 'International Girl Watchers' noemen. Maar wij vrouwen mogen alleen foto's verzamelen van paren die hand in hand in het maanlicht lopen. Het kwam me allemaal nogal onrechtvaardig voor - erger nog, mijn gevoel voor logica en symmetrie kwam er tegen in opstand. Deze medaille moest toch ook een keerzijde hebben, zelfs al werd daar nooit over gesproken en zelfs al was geen enkele arts het met me eens. Ik herinner me hoe ik niet zo lang geleden met het dochtertje van een vriendin zat te praten over haar belevenissen aan het strand. 'Mannen hebben van die gekke bobbels voor in hun zwembroek, ' zei ze, 'maar die hoor je niet te zien. Hoe doe jij dat?'
Inderdaad, hoe doe je dat? Ik word woedend als ik mannen en ook vrouwen hoor beweren dat een naakte man lang niet zo interessant of mooi is als een naakte vrouw. Waarom? Waarom zouden tieten mooier zijn dan de billen of de penis van een man? Volgens mij hebben de mannen zelf het idee dat hun naakte lichaam lelijk - of in ieder geval van weinig belang of geheel onbelangrijk - zijn om te zien, tenzij ze een erectie hebben. En als dat zo is, dan is het ook de taak van de man om beide seksen over dit belachelijke vooroordeel heen te helpen. Mannen zullen moeten leren aanvaarden dat hun naakte lichaam ook esthetisch kan bevredigen en niet slechts nuttig is als seksobject. Ze moeten leren rustig te blijven liggen en een vrouw naar ze te laten kijken. Als ze maar van het idee afkwamen dat ze niet de moeite van het aankijken waard zijn tenzij ze een reusachtige, stijve pik hebben, zouden ze van een enorme hoeveelheid castratieangst verlost worden. Dan worden ze misschien bevrijd van het idee dat ze ofwel een enorme penis zijn ofwel helemaal niets. Dan kunnen zegewoon man zijn in plaats van neukmachines die dag en nacht in bedrijf zijn. Bij de achteraanblik van een naakte man stokt mijn adem in mijn keel: het ontzagwekkende machtsvertoon van de schouders die aflopen in de smalle heupen, het harde, gespierde achterste van een atleet... Het mannenlichaam heeft prachtige lijnen waar nog nooit iemand iets over gezegd heeft, de esthetica van de mannelijke anatomie waarover binnen niet al te lange tijd door vrouwen gedichten zullen worden geschreven... als we onszelf tenminste de kans geven te kijken.
Vrouwen zijn vanaf hun geboorte opgevoed tot exhibitionisme, mannen daarentegen niet. Wij vrouwen moeten volgens de mode het ene jaar een deel van ons lichaam ontbloten, dat we het jaar daarop weer moeten verbergen. Wie kent beter, tot diep in haar botten, de erotische macht van wat het oog kan zien, dan de vrouw? Volgens mij worden beide seksen in even grote mate gestimuleerd door lezen en het zien van seksuele beelden, maar het is zo dat vrouwen - d. w. z. 'dames' - dat volgens het heersende beschavingspatroon niet mochten toegeven, zelfs niet tegenover zichzelf. Zowel mannen als vrouwen reageren op natuurlijke verschijnselen zoals zonneschijn, zachte dierevacht, snelheid, muziek - waarom zou er dan plotseling een verschil zijn in de seksuele reactie op bepaalde dingen? Als het waar is dat zowel mannen als vrouwen seks fijn vinden, dan zullen ze ook van alle uitingsvormen ervan genieten, zelfs van de meest vluchtige. Nadat ik in Diepe gronden had geschreven dat ik een 'onverbeterlijke kruiskijkster' was, vertelde steeds meer vrouwen me vertrouwelijk, met een opgelucht lachje, dat zij er ook zo'n last van hadden. Ook in dit boek weer schrijven veel vrouwen over het plezier dat ze beleven aan het fantaseren over wat er gaande is onder een strakke mannenbroek.
Ook uit de brief van Roxanne blijkt dat ik niet de enige ben die erotische gedachten krijg van de dingen die ik zie. Haar brief staat vol met fantasieën over kijken en bekeken worden, maar eindigt nogal verdrietig, vind ik. We vinden er een verklaring in waarom vrouwen zo bang zijn om te bekennen dat ze opgewonden raken als ze iets seksueels zien. '... ik moet nu eindigen, ' besluit Roxanne, 'want mijn man komt net thuis. Hij is geweldig, maarerg conventioneel, dus wil ik niet dat hij deze brief ziet. ' In plaats van de seksuele reactie van een vrouw op de dingen die ze ziet of leest te beschouwen als een van de erotische wegen naar een beter begrip van elkaar, zien veel te veel mannen het als een bedreiging, als een teken van razende seksualiteit, waaraan ze vrezen geen bevrediging te kunnen geven. 'Mijn man zou liever denken dat ik frigide ben, ' vertelde een vriendin me onlangs, 'dan te denken dat hij me niet voldoende kon bevredigen. '...
Roxanne Mijn fantasieën zouden een boek kunnen vullen, maar hier volgen een paar van mijn favorieten:Vlakbij mijn huis is een winkel waar ze pornografische lectuur verkopen. Vooral de tijdschriften zijn erg goed met allerlei foto's en raadgevingen, ook voor homo's enz. Ik ga er naar binnen in een gewaagde jurk met niets eronder en mijn tepels zijn in ieder geval goed zichtbaar door de stof van mijn jurk. Ik begin wat tijdschriften door te bladeren en laat er dan 'per ongeluk expres' een vallen. Als ik me buk om het op te rapen, bied ik een goed uitzicht op mijn kont en kut in hun volle glorie. De jongeman, die de eigenaar van de zaak is, heeft natuurlijk alsmaar al naar me staan kijken en heeft alle moeite om zich in te houden. Soms komt hij naar me toe en nog voor ik weer overeind ben heeft hij dan al zijn enorme pik in me gestoken - in mijn kont, in mijn kut, doet er niet toe - en pompt er naar hartelust op los.
Andere keren komt hij niet naar me toe en dan neem ik een paar tijdschriften en loop naar hem toe om af te rekenen en dan zeg ik: 'Gossie, je zult wel geil worden als je in zo'n winkel werkt, ' of 'Je zou hier een achterkamertje moeten hebben waar hete vrouwen zoals ik geneukt kunnen worden als ze daar behoefte aan hebben - zoals ik nu. ' Dat kamertje blijkt er dan te zijn en hij brengt me erheen. En stel je voor, in het kamertje zijn drie geweldige kerels en ze doen precies wat ik ze vraag. Drie kerels, die je alle drie tegelijk in drie verschillende openingen neuken?
Heerlijk is ook om door twee van hen vastgebonden te worden boven de pik van de derde en dan eerst langzaam en vervolgens steeds sneller op en neer getild te worden. Dan heb ik er nogsteeds niet genoeg van en een van de mannen neem ik mee naar de badkamer ernaast en laat hem op mijn tieten, buik en kut plassen. Heel opwindend. Dan ga ik op handen en voeten staan en hij neukt me 'op zijn hondjes'.
Ik heb heftige exhibitionistische neigingen - zoals me te bukken met een korte rok en zonder ondergoed aan. Al die ideeën krijg ik uit tijdschriften en ik zou dolgraag een striptease doen, die ermee eindigt dat ik met alle kerels uit het publiek aan het neuken sla. Op het toneel masturbeer ik met mijn vingers of komkommers, zodat het volkomen dol wordt.
Enigszins nonchalant gekleed rond te lopen in een warenhuis of een andere openbare gelegenheid, met mijn bloesje zo ver open dat een passerende voorbijganger een goed inzicht krijgt en me ter plaatse de kleren van het lijf rukt om me te neuken.
In een andere fantasie - die ik overigens een paar weken geleden in werkelijkheid heb gedaan - masturbeer ik in mijn geparkeerde auto vlakbij een bouwwerk, waar de arbeiders me goed kunnen zien en de belangstelling is niet van de lucht.
Van een pornofilm raak ik ook goed op dreef en ik voel dan plotseling een hand op mijn dij die langzaam in de richting van mijn kleine zwarte bikinibroekje glijdt. De hand bereikt het vochtige doel en ik trek snel mijn broekje uit en kruip bij de eigenaar van de hand op schoot, die zijn gulp al open heeft. Zijn vijfentwintig centimeter lange apparaat glijdt gladjes in mijn hete opening en ik wip op en neer tot we uitgeput klaarkomen. Dan gaan we uit elkaar en hij verdwijnt in het donker van het theater. Zijn gezicht zie ik nooit - dat is niet nodig.
Foto's van naakte mannen in Playgirl winden me hevig op. Ik stel me dan voor dat ik thuis zit in een doorschijnende korte nachtjapon en mezelf bekijk in een spiegel, terwijl ik masturbeer. Dat bevredigt me meestal niet, maar gelukkig wordt er dan geklopt en staat er iemand aan de deur met een pakje. In mijn halfblote toestand maak ik de deur open en teken voor het pakje, terwijl de man naar me staat te kijken en als ik opkijk zie ik de enorme bobbel in zijn broek. Hij staat al half binnen en als ik achter hem om reik om de deur dicht te doen, raken mijn tepels zijn blote arm. Meer heeft hij niet nodig. Hij grijpt me vast, en draagtme terwijl hij me optilt naar een stoel en zet me daarin met over iedere leuning een been, zodat ik half in de stoel hang en de hele handel open en bloot voor hem ligt. Als hij me verder uitkleedt raak ik zo opgewonden dat ik de sappen al voel stromen. Uit zijn zak haalt hij een kunstpenis te voorschijn en steekt hem in me - en op en neer tot ik kom en kom en nog eens kom. Dan legt hij me op de grond en neukt me tot ik er stapelgek van word. Terwijl dit aan de gang is komt mijn hond binnen en begint te snuffelen en te janken en zijn roze pik komt te voorschijn. Maar hij krijgt geen kans, want mijn postbode heeft zoveel post voor mijn brievenbus, dat ik geen tijd heb voor de hond... een andere keer misschien.
Soms ben ik de eigenares van een stripteasebar. Het meisje op het toneel doet haar nummer en heeft alleen een G-string aan. Ik ben verder de enige vrouw in een zaal vol opgewonden mannen. Ik raak ook opgewonden van een striptease, maar heb wel een man nodig voor de rest. Een man komt naast me zitten, laat zijn hand onder mijn rok glijden en binnen de kortste keren heeft hij vier vingers helemaal in me en het kan me geen donder schelen of er iemand kijkt of niet. Al gauw zijn we het middelpunt van de belangstelling. Ze leggen me op de bar en de man kleedt zich uit en komt bovenop me. Dan draaien we om en als ik bovenop hem lig en als een razende op en neer ga, voel ik al gauw nog een pik, die me van achteren neemt. Alles gaat op de maat van de muziek. De striptease danst nog steeds en doet haar akkoordje af en begint zich te masturberen met een kaars van een van de tafeltjes. Het publiek applaudisseert, gilt en vloekt en de muziek wordt steeds harder. Het is zo heerlijk - het houdt nooit op.
Zo zou ik nog wel een tijdje door kunnen gaan over mijn fantasieën en dagdromerijen. Ik ben dan ook vrijwel constant geil en soms kan ik me daardoor slecht concentreren en dat is niet best, want ik ben een werkende vrouw met een academische opleiding... verder zeg ik niets, want ik wil niet de kans lopen dat men me herkent.
Ik moet nu trouwens toch eindigen, want mijn man komt net thuis. Hij is geweldig, maar nogal ouderwets en ik wil niet dat hij hier iets van ziet.
... Een paar jaar geleden schreef ik geregeld artikelen voor het tijdschrift Cosmopolitan. Ik herinner me een gesprek met Helen Gurley Brown. Ze had toen namelijk een erg gedurfd plan en wilde in het midden een dubbele pagina met de foto van een volkomen naakte man uitgeven. Ik moest haar helpen de geschikte man te vinden. Ik ging blijmoedig zitten bedenken wie daar voor in aanmerking kon komen en noemde er een stuk of tien op uit mijn eigen fantasieën. Helen wilde het project met de grootste zorg voorbereiden, omdat ze bang was dat veel vrouwen er op af zouden knappen als de juiste toon niet getroffen werd. En daar had ze alle reden toe, want geen enkel Amerikaans vrouwenblad had ooit eerder zo iets aangedurfd. Helen realiseerde zich echter niet dat haar lezerspubliek al lang aan een dergelijk experiment toe was.
Al eerder had ik bij mijn eigen onderzoek voor Diepe gronden ontdekt dat de beste manier om vrouwen er toe te krijgen hun angst, om eerlijk voor hun erotische ideeën uit te komen, van zich af te zetten, was om ze te vertellen hoe ik er zelf over dacht en wat ik zelf deed. Dan hadden ze een rolmodel waarmee ze zich konden identificeren en dat gaf hen het gevoel dat ze niet alleen stonden als we het over seksuele dingen hadden. Daarom beschreef ik mezelf op de invulformulieren, waarvan ik er honderden rondstuurde voor Diepe gronden, als een 'verbeten kruiskijkster' en vroeg de lezers dan of ze dat ook waren. Die vraag werd dan ook door iedereen ingevuld. De meeste vrouwen schreven dat ook zij hun ogen niet van een mannenkruis af konden houden, anderen vertelden dat ze het zalig vonden om een mannen-kont te zien en altijd keken of hij links- of rechts-dragend was. Zoals Sharon die vertelde dat ze altijd naar het kruis van een man kijkt, net zoals sommige mannen altijd naar vrouwenborsten loeren. Ook Molly bekent dat ze onverbeterlijk kruiskijkster is en dat ze het heerlijk vindt als ze ziet dat een man een erectie heeft.
De reacties die ik kreeg op mijn invulformulieren viel echter volkomen in het niet bij de overweldigende reactie van de lezeressen op die eerste naaktfoto van Burt Reynolds in Cosmo. Hoewel Helen Brown om bepaalde redenen zelf besloot niet regelmatig met naaktfoto's van mannen uit te komen, gaf ze hiermee wel deaanzet tot het ontstaan van een complete industrie op dat gebied. Er zijn nu diverse vrouwenbladen met pagina's vol naakte mannen en de variëteit en de maat van de geslachtsdelen neemt steeds toe, zodat de Amerikaanse vrouwen ze op hun gemak en zoveel ze willen kunnen bekijken - veel van die vrouwen hadden nog nooit deze mysterieuze delen van de mannelijke anatomie van zo dichtbij en in kleur gezien.
Dat nog een vrij groot deel van dit fotografisch gebeuren van slechte smaak getuigt - en wat belangrijker is, van een andere smaak dan de onze - kan op verschillende manieren verklaard worden. Eén daarvan is volgens mij dat deze nieuwe bladen er nog niet achter zijn hoe ze een naakte man moeten fotograferen op de manier zoals vrouwen een man graag zien. Misschien is hét grote punt hierbij dat de bladen waar het om gaat het eigendom zijn en uitgegeven worden door mannen of omdat de chef vormgeving een man is. Daarom worden de naakte mannen afgebeeld op een manier die volgens deze mannen de vrouwen aanspreekt, d. w. z. de naakte voetballer, behaarde acteur, of het fotomodel staat afgebeeld in al zijn gespierde schoonheid naast een hengst met opengesperde neusgaten en een apparaat dat slechts overtroffen wordt door dat van het fotomodel... en anders staan ze flank aan flank met een Maserati of Ferrari chroom-droom. De mannelijke vormgever kan niet geloven dat al die arme vrouwen 'gegrepen' worden door de foto's als hij ze niet volstouwt met mannelijke fallussymbolen. De man alleen was niet genoeg... dachten die andere mannen.
Deze nieuwe tijdschriften met foto's van naakte mannen zijn er nu al een paar jaar. Omdat ik er helemaal vóór ben en het erg jammer vind dat ze het niet beter doen, vind ik het toch plezierig te merken dat zo langzaam aan de paarden, auto's en andere symbolen van bedwongen mannelijkheid verdwijnen. Waarschijnlijk zijn ze eindelijk gaan luisteren naar wat hun lezerspubliek wil, in plaats van naar de zorgelijke geluiden uit hun eigen brein. Een vrouw heeft geen symbolen nodig om te ontdekken dat de naakte penis die ze voor zich ziet toebehoort aan een man.
Een andere misvatting over de smaak van vrouwen bij het bekijken van naakte mannen, die nog steeds heerst, is het idee datals de penis niet minstens dertig centimer lang is een vrouw niet eens de moeite neemt om te kijken. Ook hier weer kunnen we ons afvragen of de mannen deze vastgeroeste ideeën van hun publiek hebben of dat het misschien een reactie is op hun eigen angstgevoelens.
De opvatting dat afmeting het belangrijkste is, vormt ook het middelpunt van de nieuwe film van Mei Brooks: The Young Frankenstein. Daarin schuift de frigide, 'handige' jonge vrouw zonder aarzeling haar krulvormige minnaar opzij en bereikt haar orgasme en 'vrouwelijkheid' door de enorme afmeting van de monsterachtige penis van het gedrocht. Op een bepaald moment in de film, als haar ogen zich vastklampen aan het enorme apparaat dat haar maagdenvlies zal gaan doorboren, is op haar gezicht angst en afgrijzen te lezen, maar in het erop volgende ogenblik van de penetratie bereikt haar stem in een bevrijd en uitbundig zingen de hoge C. Het publiek barst van het lachen, iedereen ziet de grap ervan in. Maar in werkelijkheid is het helemaal geen grap.
Een van de belangrijkste seksuele problemen bij mannen is de afmeting van hun seksuele gereedschap. Ze geloven echt dat afmeting het belangrijkste is, psychiaters verdienen veel geld aan patiënten met verschrikkelijke complexen over de seksueel ontoereikende afmeting van hun penis. ('Hij is maar achttien centimeter, dokter. ') Wat nog niet doorgedrongen is tot de mensen die deze films en tijdschriften maken is, dat vrouwen wel in dit boek, of in grapjes tegen elkaar, doordrammen over deze of gene 'enorme', gigantische of 'super' pik, maar dat dergelijke opmerkingen gezien moeten worden als een metafoor voor het plezier dat ze verlangen... afmeting is de puur symbolische maat van hun enthousiaste benadering van de seksuele geneugten.
Welke vrouw wil er nou in werkelijkheid opengescheurd worden door een enorme penis, gebeukt en gepijnigd worden door zo'n geweldige fallus?
Het feit dat vrouwen het in gesprekken en fantasieën altijd weer hebben over de afmeting betekent gewoon dat ze een 'kapstok' nodig hebben om hun dromen aan op te hangen. Het is hun verlangen naar meer seksueel genot, naar een diepe, meer intensebeleving - niet naar een groter apparaat. Ik heb maar weinig vrouwen horen klagen omdat hun partner zo klein van afmeting was. Iedere arts of ervaren vrouw kan je vertellen dat niet de kwantiteit maar de kwaliteit van de penis de kundigheid van de minnaar uit, uitmaakt.
Het feit dat mannen zo in beslag genomen worden door en zoveel angstgevoelens hebben omtrent hun eigen onbekwaamheid, heeft geleid tot teleurstellende neigingen - voor mij althans teleurstellend - om foto's af te beelden van mannen met penissen die zo groot en gezwollen zijn dat er geen enkele verbeelding meer aan te pas hoeft te komen. Zoals Jackie al schrijft wordt ze enorm gestimuleerd door de intens masochistische, maar uitstekend geschreven roman L 'Histoire d'O en door andere dingen die ze leest en ziet, maar pornofilms doen haar niets omdat ze ze fantasieloos en onsmakelijk vindt. Iedere man die vraagt: 'Maar welke vrouw wil nou een slappe pik zien?' kan ik alleen maar antwoorden: 'Wie weet er nou beter dan een vrouw wat er van een slappe pik nog allemaal kan worden?'
Geef ons de werkelijkheid om mee te werken. Ik ben er helemaal vóór dat we in onze vrouwenbladen foto's van naakte mannen te zien krijgen. Waren ze er maar geweest toen ik opgroeide. Waarom moeten de geslachtsdelen van een man een mysterie voor ons zijn? Het succes op langere termijn van dergelijke bladen is echter afhankelijk van het feit of er zich een vrouwenpubliek ontwikkelt, dat geleerd heeft hoe ze moeten reageren op het zien van naakte mannen in films, op foto's en in andere media. Als vrouwen hun remmingen maar van zich afzetten en hun waarachtige emoties en reacties de kans geven hun bewustzijn te bereiken... wanneer ze zich eenmaal vrij genoeg voelen om te spelen met de emoties die in hen opkomen bij het zien van deze prachtige naakte mannen... wanneer ze eenmaal geleerd zullen hebben te 'kijken' en hun gevoelens daarbij eerlijk onder ogen durven zien... zal de vormgevende industrie de boodschap wel doorkrijgen, het publiek bepaalt de goede smaak: vrouwen willen ook graag kijken; en dit is waar ze graag naar kijken.
Iedere nieuwe industrie heeft tijd nodig om vraag en aanbod op elkaar af te stemmen, vooral als het gaat om zo'n gevoelig gebied waar nog zoveel taboes aankleven als vrouwen die schaamteloos kijken naar en genieten van foto's van naakte mannen. Ik hoop dat we tijd genoeg krijgen en dat de kunst van het fotograferen van naakte mannen zoveel beter wordt dat er werkelijk een massapubliek bereikt kan worden, maand na maand en jaar na jaar. Ik hoop dat vrouwen de gelegenheid krijgen het mannelijk naakt te bekijken en ervan te genieten en dat het niet maar een voorbijgaande rage is. Het beantwoordt aan een zeer reële behoefte bij vrouwen... en zo iets kan de mannen alleen maar ten goede komen.
Ik geloof er wel in. We zijn tenslotte een land dat getiranniseerd wordt door de commercie. Het bedrijfsleven weet al jaren goed gebruik te maken van de seksuele aantrekkingskracht van vrouwen om de man alles te verkopen, van een sportauto tot aandelen. Als het eenmaal tot ze doordringt dat ze de aantrekkingskracht van de man kunnen gebruiken om vrouwen van alles aan te smeren, zal de vormgeving op dit gebied tot ongekende hoogten stijgen. Dat wil niet zeggen dat ik gedachtenloos materialisme toejuich, ik wil er alleen mee beweren dat een van de plezierige bijkomstigheden van een groeiend gebruik van het mannelijk schoon in de reclame zal zijn dat de vrouw eindelijk de vrijheid krijgt om met plezier te kijken - en niet altijd en alleen maar bekeken te worden....
Sharon Ik ben negentien jaar, tweedejaars studente en ongetrouwd. Omdat het stadje waar ik woon zo klein is, kent iedereen iedereen, vooral onder de jongeren. Mijn ouders doen nogal moeilijk over seks. Mijn moeder heeft me de minimale gegevens over menstruatie en zo wel vertelt, maar toen ze dat eindelijk deed wist ik alles allang. Ik heb twee broers die ik geregeld in bad heb gedaan en ik heb veel opgepast op vier andere jongens, dus ik weet al een hele tijd hoe een penis eruitziet. De penis intrigeerde me altijd ontzettend, dus toen ik zo ver was, las ik er alles over wat ik maar te pakken kon krijgen. Uit boeken en tijdschriften heb ik alles moeten leren over seks en het mannelijke en vrouwelijke lichaam. Af en toe als ik de kans krijg masturbeer ik, maar ik hebnog nooit een orgasme gehad. Ik ben ook nog maar met twee jongens naar bed geweest, een ervan is mijn broer van zeventien en de andere een vriend van hem, die een jaar ouder is. Ook zij konden me geen orgasme bezorgen. Ik heb een vriend waar ik wel eens mee uitga en ik heb het idee dat het bij hem wel zou lukken als ik hem maar in bed zou kunnen krijgen. Als ik over hem fantaseer krijg ik soms bijna een orgasme. In mijn fantasie gaan we eerst ergens lekker eten of zo iets, daarna gaan we naar mijn of zijn huis en drinken wat, meestal rum-cola. Na het derde glas begint hij me meestal te zoenen en met mijn borsten te spelen. Hier begint dan mijn fantasie, wantin werkelijkheid blijft het daar wel bij. We liggen op de bank en worden allebei erg opgewonden. We gaan naar de slaapkamer, kleden ons uit en beginnen te vrijen, meestal met een bedlampje aan. Ik krijg minstens drie orgasmen en de volgende ochtend beginnen we opnieuw.
Ik zie mezelf ook graag als stripteuse in een pikante show. Op het toneel verschijn ik in een lange rode, laag uitgesneden jurk met een split opzij tot aan mijn heup. Ik heb gitzwart haar dat bijna tot op mijn heupen hangt. Ik begin uitdagend te dansen en alle mannen fluiten en klappen in hun handen en een paar op de voorste rij krijgen een erectie. Eerst doe ik de lange, rode handschoenen uit, dan mijn grote oorringen en daarna mijn schoenen. Vervolgens open ik de split zodat mijn jarretelgordel te zien is en ik doe hem net wijd genoeg open dat alle mannen kunnen zien dat ik geen slipje draag. Dan doe ik nog wat danspasjes en laat een bandje zakken, zodat de mannen helemaal wild worden. Het andere bandje gaat ook naar beneden en langzaam begin ik de rits omlaag te trekken, die boven de split zit. Dan ben ik nog steeds niet helemaal naakt, want ik draag nog een rode gordel, kousen en een rode strapless beha. Heel langzaam kleed ik me steeds verder uit en als ik tenslotte helemaal naakt ben kan een van de mannen zich niet langer beheersen. Hij rent het toneel op en gooit me op de grond en neukt me. De andere mannen masturberen zichzelf en elkaar.
Meestal fantaseer ik over mannen die ik aardig vind, nooit over vreemden of dieren. Mijn ogen worden altijd naar een mannen-kruis getrokken, net zoals mannen altijd naar mijn borsten kijken.
Ik denk dat ik lesbische neigingen heb, want mijn eerste fantasieën waren altijd over andere meisjes en foto's van naakte vrouwen winden me op. Als ik ooit de gelegenheid zou krijgen met een vrouw naar bed te gaan, zou ik hem niet voorbij laten gaan.
Molly Hoewel je boek een enorm erotisch effect op me had, zijn mijn eigen erotische fantasieën toch opwindender. Ik ben dertig jaar, ongetrouwd en ik heb een academische opleiding. Ik heb me nooit schuldig gevoeld over mijn fantasieën tijdens het masturberen - het was altijd een vrij natuurlijke zaak voor me en ik masturbeer al sinds ik een jaar of vijf ben. Wel voelde ik me altijd erg schuldig als ik met een man neukte en dan over een ander fantaseerde, maar door je boek ben ik daar nu overheen. Ik realiseer me nu dat het niet abnormaal, oneerlijk of een afgang is voor de man met wie ik vrij - het wordt er allemaal veel plezieriger door. Wat een ontdekking en wat een opluchting. Ik voel me nu ook veel meer met andere vrouwen verbonden. Ik ben altijd al een onverbeterlijk kruiskijkster geweest en ik vind het heerlijk om te zien als een man een erectie heeft. Soms verbeeld ik me dat ik andere vrouwen liefkoos en hun borsten zuig en ik kijk ook altijd naar borsten. Ik ben blij te weten dat ook dat normaal is want ik vreesde al dat ik ergens diep verborgen lesbische neigingen had. Er moet me nog wat van het hart. Op de achterkant van je boek staat een citaat van dr. Leonard Cammer, die zegt dat fantasie 'voldoet aan een behoefte om te ontsnappen aan een werkelijkheid, waarin je niet bevredigd wordt'. Onzin. Hij begrijpt er niets van. Fantasie maakt de werkelijkheid mooier, maar het is geen ontsnapping. Het is een typisch seksistisch commentaar van een man die niets van vrouwen begrijpt.
Jackie Ik ben zesentwintig, blank, uit een burgerlijk milieu en ik volg nu een opleiding tot medisch assistente.
Hoewel ik zelf vrij veel fantasie heb, gaan mijn seksuele fantasieën vaak over filmscènes (vreemd genoeg geen pornofilms, dievind ik altijd fantasieloos en onsmakelijk), romans (L'Histoire d'O enz. ) en andere populaire media. Maar meestal gaan ze over belevenissen die ik heb gehad en die ik verfraai en tot fantastische afmetingen uitwerk. Een van mijn favorieten gaat overigens over prostitutie. Een paar jaar geleden ontmoette ik een man, die naar ik al snel ontdekte, een ontiegelijke proleet was, maar hij was zo met zichzelf ingenomen - zonder dat daar ook maar enige reden voor was - dat ik gewoon gefascineerd werd door zijn verwaandheid en ik ging een paar maanden nogal intiem met hem om totdat zijn voorspelbaarheid in alles wat hij deed me zo ging vervelen dat we tenslotte uit elkaar gingen. Mijn prostitutiefantasie gaat over deze man, Roger: Ik loop op een bepaald moment in de stad en kom Roger tegen. Hij ziet me helaas en komt glimlachend naar me toe en ik kan aan hem zien dat hij geen goeds in de zin heeft. Ik wil liever geen scène maken en volg hem naar een of ander slonzig cafeetje. Daar vertelt hij me dat hij een vreselijk geheim van me te weten is gekomen, waardoor hij mijn persoonlijke leven en mijn carrière, evenals die van mijn familie, kan ruïneren. Ik veronderstel dan dat hij me om geld wil chanteren, maar ontdekt al gauw dat ik voor hem als prostituée moet werken. Ik kan niets doen en moet gehoorzamen. Kennelijk heeft hij alles al van te voren gepland want als ik met hem naar zijn appartement ga, geeft hij me een doorkijkbloese, een microminirok, zwarte netkousen en een zwarte jarretelgordel en die moet ik aantrekken. Maar eerst moet ik mijn hele lichaam kaal scheren.
Als ik klaar ben wandelen we de stad door naar een feestje waar hij mijn diensten verkocht heeft. We stoppen voor een sekswinkel waar ze pornoboeken en allerlei snufjes voor fetisjseks verkopen. We gaan de winkel binnen. Achter de toonbank staat een knappe jonge oosterling (in werkelijkheid heb ik diverse oosterlingen als minnaar gehad en ik moet toegeven dat ik ze prefereer boven blanke mannen). Hij lacht naar ons en ziet onmiddellijk aan mijn kleding en make-up wat ik ben.
Roger doet alsof ik er niet ben en begint met de verkoper over zijn koopwaar te praten, terwijl ik wat rondkijk bij de artikelen die er aan de muur hangen zoals leren kleding, dildo's, kettingen, zweepjes, vibrators enz. en ik raak helemaal heet en opgewonden. (Dat is overigens nogal vreemd, want in werkelijkheid heb ik wel eens wat van die spullen geprobeerd maar ik knapte er volkomen van af. ) Er ligt een hele berg artikelen op de toonbank die Roger wil kopen maar hij heeft niet genoeg geld bij zich en stelt de verkoper voor dat hij mij kan krijgen in ruil voor zijn koopwaar. De winkelier lacht weer en doet de rolluiken naar beneden. Roger doet mijn rok omhoog en knoopt mijn bloese los en vrijt me wat op om de verkoper te laten zien wat ik allemaal te bieden heb. Dan gaan we naar boven, naar een kamer waar ook een enorme Newfoundlander is. De mannen leggen me op de tafel en laten de hond mijn naakte kut likken en hij begraaft zijn neus diep in me, terwijl Roger zijn vingers in mijn anus steekt. De combinatie van plezier en pijn is zo groot dat ik het uitschreeuw, hetgeen Roger zo opwindt dat hij nog heftiger tekeergaat. Plotseling duwt de oosterling de hond en Roger van me af, kleedt zich snel uit en gaat zelf aan de gang. Roger wordt erg boos en wil tussen beide komen, maar de man zegt iets in het Chinees tegen de hond en deze houdt Roger op een afstand. Roger wordt woedend als hij ziet dat ik me helemaal aan de verkoper geef. Ik vind het heerlijk om deze vriendelijke man te pijpen en hij neemt me ook van achteren. Als ik helemaal gek van verlangen ben, neukt hij me recht op en neer. Terwijl hij hiermee bezig is, waarschuwt hij Roger dat hij me verder met rust moet laten en dat hij anders met hem te doen krijgt. De lafaard vertrekt met de grommende hond op zijn hielen. En dat is de moraal van vrijwel al mijn fantasieën: het ware verlangen wint en de snoodaard delft het onderspit.
... Seks is volgens mij alom aanwezig in onze gedachten en in ons lichaam. Als we boodschappen doen zien we een knappe winkelbediende en er zijn vrouwen die me schreven over de seksuele fantasieën die ze over hun tandarts hadden als hij hun kiezen vult. Maar we hebben een punt nodig waarop we ons kunnen richten, een concreet symbool, een foto of een boek dat ons bewust doet worden van deze overal aanwezige seksualiteit en waardoor we er ons prettig bij voelen. 'Sinds ik je boek gelezen heb, en ook terwijl ik het las, ' schrijft Sally, 'begon ik na te denken over mijn eigen fantasieën, die gedachten die ik altijd al heb gehad, al sindsik een jaar of twaalf ben, maar waar ik nooit iemand over vertelde... '
Marylou vertelt hoe ze altijd ontkende seksuele fantasieën te hebben totdat ze mijn boek had gelezen. 'Nee, ' zei ze tegen haar vriendinnen als het onderwerp ter sprake kwam, 'ik fantaseer nooit, ik denk altijd alleen maar aan mijn minnaar. '
'Toen ik Diepe gronden had gelezen, werd het me plotseling helemaal duidelijk - dat een fantasie je een heerlijk gevoel geeft. In je boek herkende ik veel van mijn eigen fantasieën, die ik me tot nu toe eigenlijk niet bewust was. '
Marylou is een voorbeeld van het feit dat we allemaal meer weten dan we onszelf willen toegeven. Het merendeel van onze seksuele verbeelding, onze dagdromen, geheime verlangens en fantasie zweven ergens in ons achterhoofd. Het lijkt een beetje op een databank, van waar uit specifieke beetjes informatie snel tot bewustzijn gebracht kunnen worden als men op het juiste knopje drukt en dan ook zo snel weer teruggestuurd kunnen worden na het gebruik dat het zelfs moeilijk wordt je te herinneren dat de gedachte er zelfs maar was. Op die manier leven we met onze geestelijke vuurtjes opgeborgen in een kluis, onze seksualiteit op een laag pitje. Misschien is dat wel noodzakelijk om de dagelijkse beslommeringen van alledag aan te kunnen, een noodzakelijk offer van ons erotische 'ik' op het altaar van deze industriële samenleving. Maar leven we dan niet dagelijks maar half? Volgens mij is iedere stimulans een positief goed; alles dat ons bewuster doet leven is alleen maar gunstig. Als de aanblik van een foto in een tijdschrift, een beeld op het televisiescherm of een bladzijde van een boek ons het leven intenser doet beleven, dan is dat toch het leven?...
Sally Ik ben negentien jaar, pas getrouwd en ik ben dol op seks. Mijn man is vierentwintig jaar en uiterst gezond. Sinds mijn twaalfde heb ik fantasieën, maar ik heb er nooit met iemand over gepraat of ze in werkelijkheid uitgevoerd. Waarschijnlijk was ik me er niet zo van bewust totdat ik in je boek las dat andere vrouwen dezelfde gedachten hebben.
Mijn man is best tevreden met het seksleven dat we nu hebben en over zijn fantasieën wil hij niet praten, hoewel ik graag over de mijne zou praten en over andere onderwerpen uit je boek, maar hij gaat er niet op in.
Ik masturbeer nooit, maar het idee dat een andere vrouw me opvrijt en afzuigt, windt me erg op. Ik denk ook altijd aan grote, mannelijke kerels, zoals je in tijdschriften ziet, en ik verbeeld me dat zo'n man van de bladzijde afstapt, me met geweld de kleren van het lijf rukt en me met gespreide armen en benen vastbindt op het bed. Terwijl ik de foto's bekijk stel ik me voor hoe hij me zou plagen, me met zijn vingers opvrijt en me dan alleen met het puntje van zijn penis een tijdje plaagt. Ik weet niet waar ik dergelijke ideeën vandaan heb, want mijn man doet zulke dingen nooit, waarschijnlijk heb ik het ergens gelezen. De man van de foto likt dan mijn borsten en navel totdat ik hem smeek om me te neuken, hetgeen hij tenslotte doet. Dit soort dingen komen alleen in me op als ik aan het lezen ben, ik kan dan ook helemaal wegraken in een goed boek. Mijn verbeelding raakt dan op dreef en ik bevind me in een seksuele wereld die ik in werkelijkheid nooit zal bereiken. De mannen en vrouwen in mijn fantasieën hebben nooit een gezicht, altijd zijn het vreemden, zelf ben ik ook niet herkenbaar, waarschijnlijk omdat de dingen die ik mezelf in mijn fantasiewereld toesta zo weinig bij me passen. Maar wat zou ik het heerlijk vinden om alles waarover ik lees echt te beleven.
Wij vrouwen hebben toch recht op de seksuele beleving die we in onze verbeelding doormaken. Mannen die denken dat we niet in staat zijn tot een dergelijke intense beleving zijn nou eenmaal niet beter op de hoogte.
Marylou Tijdens een dagje uit met allemaal vrouwen van mijn leeftijd, van ongeveer vijfentwintig tot een jaar of dertig, onderwijzeressen net als ik, kreeg ik je boek in handen. Tijdens onze gesprekken erover ontkenden ze allemaal dat ze ooit fantasieën hadden, ik ontkende het ook en zei dat ik altijd alleen maar aan mijn minnaar dacht, maar er flitsten allerlei beeldjes door mijn hoofd, die ik niet precies kon thuisbrengen. Pas toen ik je boek gelezen had,kwam ik erachter dat een fantasie iets was waardoor je zo'n prettig gevoel kreeg, en dat ik bijna alle fantasieën uit je boek wel eens gehad had, weliswaar met een andere tekst. Eén van mijn eerste fantasiemannen was Tarzan, later had ik een paar fantasievrienden, die ik zelf had bedacht, omdat ik dan zelf ook mee kon doen. Op school zat ik ook altijd te dromen en 's nachts in bed beleefde ik allerlei avonturen - totdat ik trouwde. De verhalen waren niet erg pikant, voor zover ik me herinner, maar eerder verdrongen en ik was seksueel gefrustreerd. Sinds mijn vijftiende jaar heb ik met vriendjes alle bestaande smaakmakers uitgeprobeerd, maar pas toen ik drieëntwintig was ben ik echt met een man naar bed geweest. Ik hield er enorme schuldgevoelens aan over, van mijn fantasieën had ik die nooit.
Ik dacht dat ik sinds mijn huwelijk zeven jaar geleden geen fantasieën meer had gehad, tot ik je boek las. Maar ik heb ze nu meer dan ooit tevoren. Sinds drie jaar heb ik een minnaar en hij fungeert als mijn fantasie-echtgenoot. Als we naar een feestje bij hem thuis gaan, voel en gedraag ik me als de gastvrouw en als we weer thuiskomen ga ik met mijn man naar bed, maar in mijn fantasie is het mijn minnaar met wie ik in bed lig. We ontmoeten elkaar eens per week en samen fantaseren we dan in bed. Soms zijn er twee aparte bedden in onze hotelkamer en dan doen we alsof er in het andere bed ook een stel ligt te vrijen.
Ik vind het heerlijk om sexy kleren aan te trekken en mezelf te bekijken in de spiegel en dan te masturberen al dan niet met behulp van verse groenten uit de moestuin, zoals een flinke, sappige zucchini of komkommer.
Ik ben van plan veel meer met mijn fantasieën te gaan doen, in plaats van ze te verdringen. Zonder fantasie is seks zo mechanisch en veel minder leuk. Sinds ik een minnaar heb ga ik nog maar zelden met mijn man naar bed, toch wil ik niet bij hem weg want we hebben veel gemeen, maar ik kan niet met hem praten zoals met mijn minnaar. Het is volgens mij trouwens irreëel om te denken dat er maar éen man zou zijn die voor jou de juiste is. Er zijn veel meer mensen nodig om aan alle behoeften die een mens heeft te voldoen. Dat klinkt misschien egocentrisch, maar ik vind dat je zelf moet proberen om te voldoen aan je behoeften,en daar heb je liefde bij nodig en begrip en een heleboel geld om een huisje buiten en een stal vol paarden te kunnen houden. Ik heb altijd op een flat moeten wonen en van mijn onderwijzerssalaris rondkomen.