THUISKOMST
Het was een tijd van bloeders en verongelukte vliegtuigen en teddyberen, maar toch zou het eerste kwartaal van 1943 voor de boekendief met een positieve noot eindigen.
Begin april werd Hans Hubermanns gips weggesneden tot aan zijn knie en stapte hij op een trein naar München. Hij mocht thuis een week bijkomen en uitrusten voordat hij in de stad zou worden toegevoegd aan een leger pennenlikkers. Hij zou zich gaan bezighouden met het papierwerk inzake de sanering van Münchens fabrieken, huizen, kerken en ziekenhuizen. De tijd zou leren of hij ook nog zou worden ingezet voor reparatiewerkzaamheden. Dat hing allemaal van zijn been af en van de toestand in de stad.
Het was donker toen hij thuiskwam. Het was een dag later dan verwacht, omdat de trein vanwege een luchtalarm vertraging had opgelopen. Hij stond voor de deur van Himmelstraat 33 en maakte een vuist.
Vier jaar eerder was Liesel Meminger door diezelfde deur naar binnen gelokt toen ze hier voor het allereerst aankwam. Max Vandenburg had op deze plek gestaan met een sleutel in zijn bloedende hand geklemd.
Nu was de beurt aan Hans Hubermann. Hij klopte vier keer op de deur en de boekendief deed open.
‘Papa, Papa.’
Ze zei het misschien wel honderd keer en ze omhelsde hem in de keuken en wilde hem niet meer loslaten.
Later, na het eten, zaten ze tot diep in de nacht aan de keukentafel en vertelde Hans zijn vrouw en Liesel Meminger wat hij allemaal had meegemaakt. Hij vertelde van de LSE en de met rook gevulde straten en de arme, verdwaalde, dolende zielen. En van Reinhold Zucker. Arme, domme Reinhold Zucker. Het duurde uren.
Liesel ging pas om één uur naar bed en Papa kwam net als vroeger bij haar zitten. Ze werd een paar keer wakker om te controleren of hij er nog was, en hij stelde haar niet teleur.
Het was een rustige nacht.
Haar bed was warm en zacht van voldoening.
Ja, het was een fantastische nacht om Liesel Meminger te zijn en al dat rustige, dat warme en dat zachte zou nog zeker zo’n drie maanden voortduren.
Maar haar verhaal duurt nog zes maanden.