Er zou geen enkele roman verschijnen, als schrijvers niet werden geholpen. Soms is deze hulp van technische aard, zoals die van lezers die de eerste versie van het manuscript lezen en je op al je fouten wijzen. Soms is deze hulp minder tastbaar, maar minstens zo belangrijk. (De kinderen die je met rust laten, terwijl ze liever hadden dat je met ze ging basketballen.) Bij het voltooien van dit boek ben ik zeer geholpen door mijn vrienden Jack Rosenthal, David Kaplan en Janet Rifkin, Harley en Sherry Tropin, die allemaal commentaar hebben geleverd waardoor de uiteindelijke versie beter is geworden.

Er bestaan veel bijzondere boeken over de holocaust, het ene nog triester, frustrerender en verbazingwekkender dan het andere. Ik ben niet van plan om alle boeken die ik heb geraadpleegd, hier te noemen, maar er is één werk dat volgens mij het vermelden waard is. Toen het idee voor dit boek was geboren, gaf wijlen Howard Simons van Harvard University mij zijn exemplaar van een opmerkelijke studie: The Last Jews in Berlin van Leonard Gross. Zij die iets willen leren over waarlijke vindingrijkheid en moed, doen er verstandig aan dit boek te bestuderen.

Zoals altijd ben ik mijn gezin het meeste verschuldigd. Dit boek is dan ook opgedragen aan Justine, Nick en Maddy.