Mijn depressie

Negen en een half jaar lang zat ik in de diepe, donkere put die depressie heet.

Omdat ik geen verband om mijn hoofd had, niet zichtbaar bloed verloor, geen zichtbare wonden had en niets gebroken had, leek het alsof niemand kon zien hoe ziek ik was.

Wel had ik verschillende medicijnen tegen depressie geprobeerd. Er waren periodes dat ik me er wat beter door voelde, maar ik had ook veel last van de bijwerkingen. Ik heb verschillende psychologen en psychiaters geprobeerd, maar geen van hen leek me te begrijpen. Soms begon ik me er juist nog slechter door te voelen. Daarnaast heb ik zelfmedicatie geprobeerd en ging uiteindelijk teveel alcohol drinken om de nare gevoelens te verdoven.

Het enige wat ik graag wilde, was me beter voelen!

Niets leek te helpen en het leek erop dat de depressie mijn hele leven beheerste.