Disclaimer

Judith is zestien als ze een beurs krijgt voor een internationale school in India. Van het centrum van Amsterdam verhuist ze naar een campus op een heuvel in West India. In Nooit meer op de fiets naar school zijn haar belevenissen te lezen vanaf het moment dat ze reageert op de advertentie tot de kerstvakantie van haar eerste schooljaar in India.

Recensie(s)
NBD|Biblion recensie

De Amsterdamse vwo-scholiere Daphne (16) vertelt zelf hoe en waarom ze probeerde een beurs te krijgen voor een tweejarig verblijf op een United World College. Ze mag naar het Mahindra College in de groene heuvels van West-India. Temidden van 16- tot 18-jarigen uit vele landen van de wereld bereidt Daphne zich niet alleen voor op het International Baccalaureate, maar werkt ze ook mee aan activiteiten op de campus en projecten voor diverse sociale groepen daarbuiten. En natuurlijk kijkt ze rond in India. Zo krijgen de studenten de kans samen hun talenten te ontplooien en verantwoordelijke wereldburgers te worden die genuanceerd tegen de dingen aankijken en bereid zijn bijdragen te leveren. De auteur (1990) is twee jaar lang vaste columniste bij 'Kidsweek' geweest. Goed geschreven, levendig verslag van de toelatingsselectie met alle emoties eromheen, de reis en de eerste maanden in India, waarbij de regelmatig terugkerende verbazing, twijfels, onzekerheden en heimwee ook eerlijk aan bod komen. Vanaf ca. 14 jaar.

(NBD|Biblion recensie, Virgi Smits-Beuken)
(source: Bol.com)

Op de Eerste Pinksterdag van 2010 komt Tonio van der Heijden, het enig kind van A.F.Th. van der Heijden en Mirjam Rotenstreich, bij een verkeersongeval om het leven. Het is vroeg in de ochtend als hij, ter hoogte van het Vondelpark in het centrum van Amsterdam, wordt geschept door een auto. Hij wordt in kritieke toestand naar het Academisch Medisch Centrum vervoerd, waar hij diezelfde dag aan zijn verwondingen overlijdt. Tonio zal niet ouder worden dan 21 jaar.
A.F.Th. van der Heijden doet het enige waar hij op dat moment toe in staat is: in zijn herinnering graven, aantekeningen maken, schrijven. Daarbij voortgedreven door twee dwingende vragen: wat gebeurde er met Tonio in de laatste uren en dagen voorafgaand aan de ramp, en hoe kon dit ongeluk plaatsvinden? Een zoektocht naar het wat en het hoe, die leidt langs verschillende ooggetuigen, vrienden, politiemensen, artsen en het mysterieuze meisje Jenny, dat in de laatste weken van Tonio's leven een cruciale rol blijkt te hebben vervuld.
Tonio vormt de neerslag van die zoektocht. Een nauwgezette reconstructie van een jongensleven en een radeloze queeste naar zin en betekenis.

Recensie(s)
NBD|Biblion recensie

'Vanaf nu tot aan het einde van mijn dagen zal Tonio's dood er nooit eens even niet zijn.' De auteur verloor een jaar geleden, op Eerste Pinksterdag 2010, zijn 21-jarige zoon Tonio bij een verkeersongeluk. In deze roman doet de auteur het enige wat hij nog kan, zien te overleven en schrijven over de dood van zijn zoon en wat het teweeg heeft gebracht: verdriet, gemis, pijn, woede, angst, schuldgevoelens, machteloosheid en radeloosheid. Hij probeert het onmogelijke: het te begrijpen en dragelijk te maken. Herinneringen aan Tonio en het leven van de auteur en zijn vrouw met hun zoon worden afgewisseld met de gebeurtenissen rond en na Tonio's dood en de gevoelens en reacties van de schrijver en diens vrouw. Het naakte, rauwe, onbeschrijfelijke verdriet spreekt uit ieder woord. Indrukwekkende, overweldigende roman over een van de ergste dingen die een mens kan overkomen: de dood van een kind. Van der Heijden schreef de romancyclus 'De tandeloze tijd' en is bezig met de cyclus 'Homo duplex'. Hij schreef eerder de requiemromans 'Uitdorsten', 'Asbestemming' en 'De sandwich' ter nagedachtenis aan zijn ouders, jeugdvriend en jeugdliefde. Op de voorkant het zelfportret van Tonio als Oscar Wilde uit de tijd dat hij aan de Amsterdamse Fotoacademie studeerde. Normale druk.

(NBD|Biblion recensie, Redactie)
(source: Bol.com)

Weinig boeken hebben na verschijning zoveel discussie losgemaakt als Chris van der Heijdens GRIJS VERLEDEN. Het is inmiddels algemeen bekend dat het onmogelijk is om over de'Tweede Wereldoorlog te denken in termen van 'goed' en 'fout'. De rol van dit boek kan daarbij moeilijk overschat worden.<

MOMENTEN VAN HERINNERING is een geschiedenis van Nederland tussen de Tweede Wereldoorlog en nu. Die geschiedenis wordt verteld aan de hand van momenten om nooit te vergeten. Elk moment is geïllustreerd met foto’s, waarvan verreweg de meeste afkomstig zijn uit het Spaarnestad fotoarchief.

BENT U EEN LAFAARD? Dan is dit niet voor u. Wij hebben dringend behoefte aan een dappere man. Hij moet tussen de 23 en de 25 zijn, in blakende gezondheid verkeren, alle wapens kunnen hanteren. Moet bereid zijn te reizen, geen banden hebben, onweerstaanbaar dapper, knap van uiterlijk, en volmaakt gebouwd zijn. Vaste baan, zeer hoog loon, roemrijk avontuur, groot gevaar. Met deze mysterieuze advertentie beginnen de heldhaftige avonturen van vechtjas Gordon. Gordon, aardbewoner, is een stoutmoedige huurling, dorstend naar gevaar, bloed, roem, en vrouwen, belust op rijkdom en buit. Hij reageert op de advertentie en enkele tellen later staat hij in een bloedstollend oerwoud op een andere planeet, in gezelschap van de mooiste vrouw aan deze zijde van de Melkweg. Op die plek begint het Pad van Roem - een met duizenden gevaren bezaaide weg over tientallen planeten. Als het hem lukt de edelvrouwe naar het eindpunt te brengen staat hem daar een geweldige beloning te wachten. Na talloze ontberingen en ijselijke ontmoetingen bereikt hij zijn doel. Hij neemt zijn schat in ontvangst. Maar als hij op aarde terugkeert wacht hem een nieuw, maar onoverwinlijk gevaar: de IVDB......<

Heinlein op zijn profetisch best presenteert Ross, Maurice, en Art, deelnemers aan een bemande ruimtevlucht naar de Maan. Deze keer betreft het echter geen goedgeorganiseerd NASA-project, maar een vlucht die op particulier initiatief is voorbereid. Tegenwerking van verschillende zijden, die haast resulteert in uitzichtloze wanhoop, kan onze jeugdige helden er niet van weerhouden door te zetten. En ze slagen. Met succes weten zij hun ruimteschip op de Maan aan de grond te zetten, waarop ze na een reeks verbluffende ontdekkingen bijna in paniek raken. Slechts met de grootst mogelijke inspanning weten zij het hoofd koel te houden en de nieuwe moeilijkheden het hoofd te bieden... Ruimteschip Galileo is een goedgeschreven avonturenroman met talloze verrassende wendingen, die onweerstaanbaar zal zijn voor de SF-lezer die nostalgisch terugblikt naar een tijd toen science fiction nog niet door de feiten was achterhaald. <

Kort voor zijn dood voorspelt een monnik dat de Donkere Tijd zal wederkeren en het vasteland van Ulldart met chaos en rampspoed zal treffen. De herinnering aan de eerste Donkere Tijd, die zich vierhonderd jaar geleden voltrok, is nog lang niet vergeten. Toen sloot een naar macht hongerende heerser een verbond met Tzulan, de geest van het kwade, en riep zodoende oorlog, duisternis en ellende af over de hele wereld. Na de slachting van Telmaran is iedereen in Ulldart ervan overtuigd dat de profetie die voorspelt dat de Donkere Tijd zal wederkeren bewaarheid zal worden. Lodrik staat nog steeds onder invloed van een demonische kracht, en zijn bondgenoten van weleer zuchten in de kerkers van Tarpol. Dan verschijnt er onverwacht een jongeman op het toneel, Lorin, de zoon van Lodrik, die voorbestemd lijkt de machten van de Donkere Tijd een halt toe te roepen. Zal zijn bemoeienis op tijd komen? Markus Heitz is onbetwist de populairste Europese fantasy-auteur van deze tijd. Van zijn boeken – onder meer De Dwergen – werden in Europa meer dan 1 miljoen exemplaren verkocht.

Wat doet een cabaretier bij het WK voetbal in Italië ? Kijken, genieten en het daarna opschrijven. Resultaat: een leuk dagboekje van een vreemde eend in de voetbalbijt, gelardeerd met de eerder in NRC-Handelsblad columns. Volgens de auteur een must!<

Is Youp leuk? Tsja, het is niet zeker of de directie van het Ahold-concern zich op de dijen slaat om Van 't Hek, of dat Rita Verdonk iedere zaterdag naar de brievenbus rent om eerst Youps column te lezen. Ook is het twijfelachtig of de doktoren van botox-klinieken ooit een bundel met columns van Youp bij een behandeling cadeau zullen doen, of dat een beurszakkenvuller zijn portemonnee zal trekken om een voorstelling van de cabaretier bij te wonen. Want zonder aanzien des persoons bestrijdt Youp de mensen die misbruik maken van geld, macht of uiterlijk vertoon, en dat doet hij op de meest vernietigende manier: met humor! En deels hangt het dus niet van Youp, maar van de lezer af, of hij de vraag Is Youp leuk? met ja of nee zal beantwoorden. Deze bundel is een verzameling van divers werk vanaf 1990 tot heden. Het is een spiegel. Telkens zie je jezelf terug. Of het een lachspiegel is? Hangt ervan af hoe hard je om jezelf kunt lachen. Recensie(s) NBD|Biblion recensie Voor deze bundel zijn 129 columns gekozen die de cabaretier (geb. 1954) gedurende de periode 2001-2005 schreef voor de zaterdageditie van NRC Handelsblad. Het lezen van de 2 a 3 bladzij tellende stukjes verplaatst je in de actualiteit van die jaren: de dood van bekende Nederlanders (prins Claus, Andre Hazes, prinses Juliana en prins Bernhard, Theo van Gogh, Rinus Michels), zaken als de Twin Towers, de school in Beslan, de tsunami naast kleinere als de vogelgriep, Talpa..enz. Van 't Hek kan tekeer gaan tegen o.a. Gooise kakkers, het koningshuis, politici en nog veel meer. Je herkent de stijl van de columnist direct: grof en gevoelig, geestig en flauw, scherp, hilarisch, ironisch, maar vooral zijn spelen met taal. Een verzamelbundel, niet om achter elkaar uit te lezen, maar om regelmatig in te kijken voor een glim- of schaterlach. Een keuze uit de columns uit de jaren 1993-2000 kwam eerder al samen in de bundel '166 x Youp' (2001, herdruk 2005). Paperback, normale druk. Achter op de kaft een cartoon van Peter van Straten. En het antwoord op de vraag uit de titel? Youp geeft het zelf in het voorwoord.<

Cabaretteksten.

'Mijn God heet Oelikoeli en Oelikoelie heeft maar één gelovige en die gelovige ben ik. Hoe ik Oelikoeli ken? Door zijn profeet Jean-Marie, een hoogbejaarde zwerver die mij ooit over hem vertelde. Jean-Marie is inmiddels dood. Hij is op 3 februari 1981 zeer bewust onder een auto gelopen in het Parijse tunneltje waar zestien jaar later Prinses Diana zou omkomen.' Zo begint Youp zijn column op 11 februari 2006. Om te eindigen met:'Geloof is namelijk een stok om op te leunen en niet om mee te slaan.'In zijn reactie rondom het tumult over 'de verboden Deense cartoons' heeft Youp zijn visie verpakt in een fantasievolle vertelling. Hiermee laat Van 't Hek weer eens zien hoe hij zijn vondsten creatief in een column verpakt. En aan onderwerpen geen gebrek... Iedere zaterdag kijkt de lezer van NRC Handelsblad uit naar wat Youp nu weer heeft bedacht.En gelukkig voor de abonnees en niet-abonnees van deze krant verschijnt er weer een bundeling van die columns. Want de columns van Youp hebben één unieke kwaliteit: ze zijn het waard om te lezen én te herlezen. Recensie(s) NBD|Biblion recensie Als in een oudejaarsconference passeert in deze dertiende bundeling van NRC-stukjes van de cabaretier/schrijver de voorbije actualiteit de revue: heisa rond Talpa, voorgenomen Playboyfoto's van Heleen van Royen en Vanessa ('de Wassenaarse Botoxdiva'), de Schipholbrand, de val van het kabinet en de dood van George Best. Net als in zijn voorstellingen gaat Van 't Hek de burgerlijkheid te lijf en levert hij venijnig commentaar op tijdverschijnselen als Big Brother. Daarnaast is er ruimte voor een ode aan Gerard Reve. Op zichzelf zijn de stukjes stilistisch zeer verzorgd (uit het voorwoord: 'Soms staat ie in een keer op het scherm. Maar dat is echt heel soms.'), bij het achter elkaar lezen valt het hergebruik van grappen op: Ratelband is een 'sneue goeroe', Van Aartsen is 'sneu', er is 'sneu volk' en ook een 'sneue Edwin'. Desondanks zal de bundel bij een zeer groot publiek in de smaak vallen.<