Popular books

Paulien Cornelisse

Taal is zeg maar echt mijn ding

Paulien Cornelisse schrijft over taal. Niet over hoe het zou moeten, of hoe verschrikkelijk het is dat er mensen zijn die 'groter als mij' zeggen. Nee. Het gaat over taal zoals die op dit moment gesproken wordt. Dat is soms walgelijk, en soms aandoenlijk. Wat volgens Paulien Cornelisse in ieder geval vaststaat, is dat mensen bíjna nóóit zeggen wat ze bedoelen. ('Als ik even heel eerlijk ben' lijkt de opmaat tot vriendelijk commentaar, maar is meestal de inleiding tot keiharde kritiek onder de gordel). Veel mensen vinden dat wij ons vooral door het gebruik van taal onderscheiden van de wilde beesten. Paulien Cornelisse ziet taal niet als een teken van civilisatie, maar meer als een voortzetting van omgangsvormen uit de oertijd. We zijn nog steeds bezig elkaar te vlooien en tegen elkaar te gillen, alleen doen we dat nu op een veel ingewikkelder manier. Je hebt ook mensen die niet willen toegeven dat de discussie inmiddels een ruzie aan het worden is. Die zeggen bijvoorbeeld: 'Grappig dat je dat zegt,' terwijl het helemaal niet grappig is.<

Bernard Cornwell

De Ketter

Bernard Cornwell

Kronieken van de Krijgsheren 1 - De winterkoning

<p class="description">Deel 1 van 'De kronieken van de krijgsheren'<br>Derfel Cardarn, een door de geheimzinnige tovenaar Merlijn opgevoede wees, nu speerdrager in dienst van koningin Igraine, is de verteller van de kronieken van de krijgsheren. Zijn verhaal begint in het Brittannië van de vijfde eeuw, een land in de greep van teloorgang en doem.<br>De heidense goden trekken zich terug ten faveure van de god van de christenen, de Saksen melden zich aan de grenzen en doen woeste uitvallen. Strooptochten zijn aan de orde van de dag.<br>Slechts een wankel verbond verenigt de onbeheersbare koninkrijkjes van Brittannië tegen de invallers. Dit verbond houdt alleen stand dankzij de inzet van de oude hoogkoning Uther Pendragon.<br>Maar de druk is groot en de troonopvolger van Pendragon is allesbehalve een sterk leider, maar een kind nog, geboren tijdens een gruwelijk koude winternacht.</p><

Bernard Cornwell

Kronieken van de Krijgsheren 2 - De vijand van God

<p class="description">Deel 2 van 'De kronieken van de krijgsheren'<br>Kort nadat hij een grote overwinning heeft bevochten, en zodoende eindelijk de onderling ruziënde koninkrijkjes van Brittannië heeft verenigd, wacht Arthur nog één grote slag. Bij een overwinning zal zijn droom en die van zijn trouwe groep krijgsheren van de Ronde Tafel, eeuwigdurende vrede, eindelijk bewaarheid worden.<br>Helaas is Arthur een man die gelooft in de ongeschreven wetten van een rechtvaardig streven. Daarbij verliest hij uit het oog dat de voorkeur van de goden uitgaat naar de woelingen van chaos.<br>De tovenaar Merlijn lijkt als enige in staat hem op het rechte pad te houden, de enige die hem tot het nemen van de juiste beslissingen kan aanzetten.<br>Maar de tovenaar heeft meer aan zijn hoofd. Zo zoekt hij gedreven naar de dertien Schatten van Brittannië die, zodra ze eenmaal zijn gevonden en bijeengezet, ervoor zullen zorgen dat Brittannië, het Brittannië van de oude goden, zal herrijzen.</p><

Bernard Cornwell

Kronieken van de Krijgsheren 3 - Excalibur

<p class="description">Deel 3 van 'De kronieken van de krijgsheren' (laatste deel van deze trilogie)<br>Lancelots rebellie is mislukt en het huwelijk tussen Arthur en Guinevere lijkt na het verraad van Guinevere en Lancelot voorgoed verleden tijd.<br>De Saksen grijpen de onderlinge verdeeldheid van de Britten aan om zich te verenigen en dreigen een grootscheeps offensief in te zetten.<br>Arthur probeert wanhopig steun te krijgen voor zijn strijd om Brittannië weer te verenigen. Immers, de beslissende slag met zijn vijanden komt nu onafwendbaar naderbij.<br>Intussen heeft de tovenaar Merlijn de dertien Schatten van Brittannië verzameld in een poging de oude goden op te roepen. Zij zouden het Brittannië van weleer weer kunnen doen herrijzen, misschien...</p><

Bernard Cornwell

Stonehenge

Hace unos cuatro mil años, una tribu del sudoeste de Gran Bretaña llevó a cabo una de las mayores hazañas arquitectónicas de todos los tiempos: Stonehenge, un santuario hecho a base de inmensos bloques de piedra traídos de tierras lejanas. La grandiosidad de la obra ha dejado perplejos a los investigadores a lo largo de los siglos. ¿Qué llevó a aquellos hombres a acometer semejante empresa? ¿Cuáles eran sus nombres, sus motivaciones, sus dioses? En este libro se responde a éstas y muchas otras preguntas.<

Patricia Cornwell

Corpus Delicti

Iemand achtervolgt Beryl Madison. Iemand houd haar in de gaten terwijl ze boodschappen doet en als ze thuis is. Ze wordt steeds vakern opgebeld en bedreigd. Doodsbang vlucht ze naar Key West. Maar eens moet ze terug naar huis. Die nacht wacht de onbekende haar op en om een onverklaarbare reden laat Beryl de moordenaar binnen. Zo begint voor patholoog-anatoom Kay Scarpetta het onderzoek van een even ingewikkelde als bizarre misdaad. Waarom deed Beryl de deur open? Kende zij de moordenaar?<

Patricia Cornwell

De Scarpetta factor

Beschrijving Kay Scarpetta is te gast in een praatprogramma op tv waar ze spreekt over de sensationele zaak van de vermiste, doodgewaande Hannah Starr. Wanneer ze na de uitzending thuiskomt, ligt er een verdacht pakje op haar te wachten. Een bom? Deze levensbedreigende situatie staat niet op zichzelf: Scarpetta krijgt binnen de kortste keren te maken met een beroemd acteur die van een seksueel misdrijf wordt beschuldigd en bovendien met de verdwijning van een mooie, extreem rijke vrouw, met wie haar nicht Lucy ooit een geheime relatie had. Recensie(s) NBD|Biblion recensie Zeventiende deel in een misdaadreeks rond de Amerikaanse patholoog-anatoom Kay Scarpetta. Scarpetta, inmiddels getrouwd met FBI-man Benton Wesley, verblijft tijdelijk in New York en is als forensisch expert aanwezig in een live tv-show waar ze spreekt over de zaak van de vermiste, doodgewaande Hannah Starr. Ze krijgt een vreemd telefoontje en ontvangt thuis een pakje dat een bom blijkt te bevatten. Kay en de mensen om haar heen worden zich ervan bewust dat er een verband bestaat tussen de show, de verdwijning van een miljonaire met wie haar nicht Lucy ooit een relatie had, een vermoorde jonge vrouw in Central Park, en een acteur die van een seksueel misdrijf wordt beschuldigd. Thriller met veel verhaallijnen, geschreven in de derde persoon (de vorige Scarpetta-delen waren in de ik-vorm) en met bekende personages uit de eerdere boeken. Het werk van de Amerikaanse bestsellerauteur (1956) werd reeds vele malen bekroond. Paperback met vrij kleine druk. www.patriciacornwell.com. (NBD|Biblion recensie, Redactie)<

Patricia Cornwell

Doodsoorzaak

<p class="description"> Op oudejaarsdag wordt een duiker dood aangetroffen op een werf voor afgedankte marineschepen. Een ongeluk? Patholoog-anatoom Kay Scarpetta twijfelt. Als vervolgens haar mortuariumassistent wordt vermoord, ontdekt Kay dat beide zaken met elkaar te maken hebben.<br><br><br><br>Recensie(s)<br> NBD|Biblion recensie<br><br> De patholoog-anatoom Kay Scarpetta - vaste heldin in Cornwells in Virginia spelende thrillers - vindt in een verlaten marinehaven het lijk van een journalist: vermoord tijdens het duiken. Waar zocht hij naar? Een bij haar logerend nichtje, een FBI-agente, weet er meer van maar zwijgt als het graf. Dan valt een mortuarium-assistent ten offer aan de onbekende moordenaar(s) als hij de auto van zijn chef naar huis rijdt. In de auto wordt radio-actief materiaal aangetroffen. Ingredienten voor een eigentijdse thriller, met als apotheose een robot die terroristen onschadelijk maakt. Wat vlak vertaald, maar zeker spannend, met een onderhoudend mengsel van traditionele romantiek en geavanceerde onderzoeksmethodes. Pocketeditie.<br><br> (Biblion recensie, Redactie) <br>(source: Bol.com)<br></p><

Patricia Cornwell

Fataal weekend

Een seriemoordenaar waart rond in Richmond, Virginia. Patholoog-anatoom Kay Scarpetta probeert met geavanceerde technieken rechercheur Pete Marino te helpen de moordenaar op te sporen. Maar iemand maakt misbruik van haar kantoor om de jacht op de seriemoordenaar te saboteren en zo de reputatie van Scarpetta te vernietigen. Ze laat zich echter niet ontmoedigen en blijft verbeten verder zoeken, daarbij geholpen door haar nichtje Lucy, een tienjarig computer-wizzkid.<

Patricia Cornwell

Het eindstation

Kay Scarpetta is kapot van de brute aanslag op haar leven. Ze zoekt steun bij een vriendin, de psychiater Anne Zenners. Maar ook daar komt ze niet tot rust: ondertussen wordt in Scarpetta’s huis het wapen aangetroffen waarmee commissaris Diane Bray is vermoord. De bewijzen tegen Kay stapelen zich op. Als laatste strohalm rest er voor haar niets anders dan een beroep doen op het eindstation, de organisatie waarbij ook haar nichtje Lucy Farinelli betrokken is…<

Patricia Cornwell

Het Front

Opvolger van de bestseller Het risico. Rechercheur Win Garano wordt door zijn ambitieuze baas Monique Lamont opgezadeld met een hopeloze cold case. De openbaar aanklaagster denkt door het oplossen van deze oude zaak een grote carrierestap te kunnen maken. Win verdiept zich in de zaak, en langzaamaan openbaart zich een vuile, ingewikkelde moordzaak. Hij kan echter niet vermoeden dat Lamont er zelf ook bij betrokken is.<

Patricia Cornwell

Het Kainsteken

Patricia Cornwell

Modus Operandi

Het was 16 oktober en de schaduwen van herten slopen naar de rand van het donkere bos waar ik vanuit mijn raam op uitkeek, terwijl de zon voorzichtig onder de dekking van de nacht naar buiten kwam. Op de verdiepingen boven en onder me kreunden de leidingen en in steeds meer kamers ging het licht aan. Door de vroege ochtend klonken harde salvo's van schietbanen die ik niet kon zien. Ik was gaan slapen en was ook weer wakker geworden met het geluid van geweerschoten. Dat is een geluid dat nooit ophoudt in Quantico, Virginia, waar de FBI-Academie als een eiland tussen de verschillende bases van het korps mariniers ligt. Ik was elke maand een aantal dagen op de beveiligde afdeling van de Academie, waar niemand me, als ik dat niet wilde, kon bellen of achterna kon komen na te veel biertjes in de kantine gedronken te hebben. In tegenstelling tot de Spartaanse slaapzalen voor nieuwe agenten en tijdelijke bezoekers van politiekorpsen, had ik in mijn suite een tv. keuken, telefoon en een badkamer die ik met niemand hoefde te delen. Het was niet toegestaan om daar te roken of alcohol te gebruiken, maar ik vermoedde dat de spionnen en speciale getuigen die hier gewoonlijk veilig werden opgeborgen die regels niet beter gehoorzaamden dan ik. Terwijl de koffie in de magnetron stond op te warmen, maakte ik mijn aktentas open en haalde er een dossier uit dat al op me had liggen wachten toen ik me de avond daarvoor had gemeld. Ik had het nog niet bekeken, want ik kon mezelf er niet meer toe brengen om helemaal in zoiets op te gaan, om zoiets in bed te lezen. Daarin was ik veranderd.<

Patricia Cornwell

Mortuarium

Een zesjarig jongetje is op gruwelijke wijze in zijn achtertuin vermoord. Vrijwel meteen is er een verdachte opgepakt: Johnny Donahue, een briljante Harvard-student met het syndroom van Asperger. Hij heeft zelfs al bekend. Maar patholoog-anatoom Kay Scarpetta ontdekt dat hij het nooit gedaan kan hebben. In dezelfde week is in een park bij Boston een onbekende jongeman overleden. Scarpetta vindt het merkwaardig dat zijn lichaam pas begon te bloeden nadat het het mortuarium binnen was gebracht. Bij het onderzoek krijgt ze hulp van haar nichtje Lucy, die precies op de hoogte is van de laatste technologische ontwikkelingen, zoals minuscule robotcamera's. Ondertussen staan Scarpetta's integriteit en geloofwaardigheid op het spel. Het begint duidelijk te worden dat haar rechterhand Jack Fielding zijn bevoegdheden in het mortuarium ruimschoots overschreden heeft... In de zinderende ontknoping grijpen alle gruwelijke details, raadsels en verhaallijnen op ingenieuze wijze in elkaar.<

Patricia Cornwell

Onnatuurlijke Dood

<p class="description"> Negen gruwelijk verminkte lijken zijn er al op vuilnisbelten gevonden - vijf in Ierland en vier in Amerika. Patholoog, anatoom Kay Scarpetta wordt bij de tiende zaak geroepen. Weer ligt het lichaam op een vuilnisbelt en weer zijn de ledematen afgesneden. Alles lijkt hetzelfde als bij de eerdere zaken, maar is hier wel echt sprake van dezelfde dader? Kay Scarpetta ontdekt steeds meer bewijsmateriaal dat in de richting wijst van een gruwelijk complot. Ze krijgt te maken met een vreselijke ziekte die het hele land bedreigt en met een moordenaar die haar via Internet uitdaagt... <br><br>Recensie(s)<br> NBD|Biblion recensie<br><br> Dr. Kay Scarpetta, patholoog-anatoom in Virginia en hoofdpersoon van een inmiddels bekende reeks titels, wordt ingeschakeld als op een vuilnisbelt een torso wordt gevonden. Het lijkt erop dat een al eerder actieve seriemoordenaar opnieuw is begonnen, maar waarom zitten er blaasjes op de romp? Er doen zich enkele sterfgevallen voor die angstaanjagend veel lijken op pokken, en Scarpetta zelf wordt door de waarschijnlijke dader via Internet bestookt. Daarnaast spelen nog andere problemen: de federale budget-kortingen waardoor het onderzoek wordt belemmerd omdat bijna alle personeel naar huis is gestuurd, Kay moet zelf ook in quarantaine, en haar persoonlijke relaties (met haar minnaar en haar geliefde nichtje) staan onder druk. Veel te genieten dus voor de trouwe fans van deze spannende thriller-serie. Deze aflevering is betrekkelijk rechtlijnig geschreven en relatief kort. Pocketeditie.<br>(Biblion recensie, Petronella J.C. Elema.) <br>(source: Bol.com)<br></p><

Patricia Cornwell

Portret Van Een Moordenaar

<p class="description"> Wie was de beruchte Engelse seriemoordenaar 'Jack the Ripper', die het Londense East End eind negentiende eeuw maandenlang in zijn ban hield? Met haar Kay Scarpetta thrillers heeft Patricia Cornwell een enorme expertise verworven in forensische onderzoeksmethoden. En deze deskundigheid heeft ze ingezet bij haar onderzoek naar de identiteit van 'Jack the Ripper'.<br> Patricia Cornwell hanteerde de modernste DNA-technieken en de geavanceerdste analyses van handschriften, papier en inkt, gebruikte haar kennis van daderprofilering en raadpleegde diverse deskundigen. Haar weergaloze speurtocht resulteerde in een vlijmscherp portret van een moordenaar.<br><br><br>(source: Bol.com)<br></p><

Patricia Cornwell

Rigor Mortis

<div><p class="description">Ronnie Joe Waddell wordt, na tien jaar dodencel, op de elektrische stoel geëxecuteerd. Conform de procedures onderzoekt Kay Scarpetta het stoffelijk overschot. Maar dan worden twee misdaden gepleegd die alleen maar met Waddel in verband kunnen worden gebracht.</p> <p class="description">Het onderzoek loopt stroef. Vingerafdrukken verdwijnen, computergegevens worden gemanipuleerd. Het duurt niet lang of de reputatie van patholoog-anatoom Kay Scarpetta staat op het spel...</p></div><

Patricia Cornwell

Roofdier

Beschrijving Patholoog-anatoom Kay Scarpetta werkt freelance voor de National Forensic Academy. Haar team, met Pete Marino en Lucy Farinelli, krijgt te maken met een angstaanjagende zaak. Als zij een aantal forensische puzzelstukjes bij elkaar leggen, wijst dat naar een moordenaar met een even geniaal als misdadig brein. Tot nu toe heeft hij in de schaduw zijn gang kunnen gaan. In een thriller die zich uitstrekt van het hete en vochtige Florida tot het besneeuwde Boston, bewijst Patricia Cornwell wederom dat zij als auteur op eenzame hoogte staat. ROOFDIER heeft een meesterlijk geconstrueerd plot en een schokkende ontknoping. <

Patricia Cornwell

Scarpetta

Kay Scarpetta acepta una misión en Nueva York, donde la policía la ha requerido en el hospital penal psiquiátrico para que examine a un herido. El paciente, Oscar Bane, aquejado de enanismo, se niega a ser reconocido por ningún otro médico. Cuando Kay comienza a examinarlo, Bane le cuenta una historia absolutamente rocambolesca. ¿Acaso Bane es un acosador obsesionado con Scarpetta? ¿O quizá su relato paranoico es verdad, y es él quien es espiado, perseguido y acosado? Lo único que Scarpetta sabe con certeza es que una mujer ha sido torturada y asesinada… y que a esta muerte violenta la seguirán otras. Poco a poco, emerge una inexplicable y horrible verdad: quienquiera que esté cometiendo los crímenes sabe en todo momento dónde está su presa.La esperada 16.ª entrega de la serie de la doctora Kay Scarpetta no decepcionará a los lectores. Uno de los más apasionantes casos de la detective forense número uno.<

Patricia Cornwell

Zwarte Hoek

<p class="description"> De nachtmerrie begint als op een Belgisch vrachtschip het half vergane lijk wordt aangetroffen van een onbekende man. Op het eerste gezicht gaat het om een onfortuinlijke verstekeling. De autopsie van Richmonds patholoog-anatoom Kay Scarpetta lijkt ook niets bijzonders op te leveren, behalve een zeer vreemde tatoeage en aantal lange blonde haren.<br><br>Maar verder onderzoek voert Kay naar Parijs en naar het hoofdkantoor van Interpol in Lyon, waar ze geheime instructies krijgt over een gevaarlijke seriemoordenaar, bijgenaamd Loup-Garou, de weerwolf...<br><br>Zwarte hoek is Patricia Cornwell's tiende Kay Scarpetta thriller. <br><br>Recensie(s)<br> NBD|Biblion recensie<br><br> Kay Scarpetta, patholoog-anatoom, en hoofdpersoonspeurder in negen eerdere boeken van Cornwell, ontmoet een geheimzinnige en bijzonder bedreigende seriemoordenaar. Het onderzoek voert haar o.a. naar Parijs en ten slotte wordt zij zelf aangevallen en maar net op tijd gered. En veel voorkomend gegeven maar Cornwell voert weer haar vertrouwde en geliefde personages op, Kay, nichtje Lucy, politieman Marino. Haar geliefde Benton doet, dood in een vorig boek, mee in het verhaal per brief. Naast de seriemoordenaar bedreigt de nieuwe commissaris, een vrouw, haar carrière door valse manipulaties en roddels. Spannend als steeds, iets minder computer gelukkig, het nieuwtje is daar natuurlijk van af. Cornwell lijkt af te sturen op beëindiging van de Scarpettaboeken, maar haar publiek wil nog wel even verder met Kay. Vrij kleine druk.<br>(Biblion recensie, M. Kruse-Gerhards) <br>(source: Bol.com)<br></p><

Aaf Brandt Corstius

Dan ook maar meteen een jurk aan

<p class="description">Een keuze uit de anderhalf jaar columns die Brandt Corstius (1975) heeft geschreven voor nrc.next. Ze schrijft over allerlei onderwerpen: actualiteiten, familie en vrienden, bekende mensen en alledaagse dingen -maar altijd op een volstrekt eigen manier. Ze probeert steeds te achterhalen waarom de dingen zijn zoals ze zijn en vraagt zich altijd af waarom ze zelf reageert zoals ze reageert. En dat levert zeer beeldende schetsen op. Ze komt heel oprecht over in haar columns; zo komt ze er eerlijk voor uit naar welke tv-programma's ze kijkt, wat voor problemen ze ondervindt bij het verhuizen en geeft ze haar ongezouten mening over mensen. Haar aanstekelijkheid en gevoel voor humor werken zeer ontwapenend en ze weet zaken altijd vanuit een opmerkelijke invalshoek te benaderen. Zo vergelijkt ze het programma van Peter R. de Vries over Joran van der Sloot bijvoorbeeld met Taxi, vraagt zich af waarom Sarah Jessica Parker onsexy wordt gevonden door mannen en weet zo een-twee-drie niet wat ze van dat 'Stoutgedoe' van Heleen van Royen moet vinden. Leest lekker weg.</p><

Jelle Brandt Corstius

Kleine Landjes

<p class="description"> Journalist Jelle Brandt Corstius (broer van Aaf), die al enkele jaren in Rusland woont en werkt, maakt het allemaal aan den lijve mee. Hij maakt heerlijk stuntelige reizen naar alle uithoeken van het land en blijft wonderbaarlijk blijmoedig.<br><br><br><br> Trouw-correspondent en VPRO-televisiemaker Jelle Brandt Corstius (1978) is weg van zgn. kleine landjes. In de Kaukasus ten noorden van Georgie zijn vijf deelrepubliekjes van Rusland, die zijn speciale belangstelling hebben en waar hij naartoe reisde. Over zijn reizen schreef hij in dagblad Trouw een aantal artikelen, die in 2008 verschenen en nu de basis van dit boek vormen. Het betreft zijn ervaringen in Tjetjsenie, Kalmukkie, Abchazie, Karatsjaj-Tsjerkessie en tenslotte Ossetie. Deze landen komen regelmatig in opstand tegen Rusland. Behalve over politieke strubbelingen schrijft Brandt Corstius over het dagelijks leven en over zijn ontmoetingen met lokale inwoners. Hij doet dat met humor, levendig en jongensachtig en hier en daar wat badinerend. Bij elk hoofdstuk is een locatiekaartje van het betreffende land afgedrukt; verder is het boek niet geillustreerd. Het besluit met een verantwoording waarin de artikelen in Trouw worden vermeld.<br><br>Dr. J. Kroes <br>(source: Bol.com)<br></p><

Jelle Brandt Corstius

Rusland Voor Gevorderden

<p class="description"> Mensen met een voorliefde voor Rusland, vindt Jelle Brandt Corstius (1978), zijn mensen bij wie een steekje los zit. Bij hemzelf zit zeker een steekje los, want hij woont en werkt al enkele jaren in Rusland voor dagblad Trouw en reist veel door de landen eromheen. En dan nog het liefst door de meest onherbergzame gebieden. Een verblijf bij constant dronken rendierhouders in Siberië, een zoektocht naar uit de lucht gevallen ruimteafval in Mongolië, per tank door de toendra, in elkaar geslagen worden in een dorp boven de Poolcirkel en gearresteerd worden bij een bejaardendemonstratie: de reizen die Brandt Corstius beschrijft in Rusland voor gevorderden zijn de Rough Guide ver voorbij. En als hij dan eindelijk weer thuis is in zijn sovjetflat in Moskou, is het leven ook niet simpel. Zijn kat dreigt hij na een van zijn reizen nooit meer terug te krijgen uit het 'luxe kattenhotel'. En in het weekend moet hij, zoals alle Moskovieten, naar een datsja waar 'nee' zeggen tegen twee liter wodka echt geen optie is. Maar het is het allemaal waard, omdat Rusland nooit saai is en je er haast elke dag een bijzondere ontdekking doet. Rusland voor gevorderden is een heerlijk boek voor iedereen met een voorliefde voor het Oostblok, of eigenlijk: voor iedereen met een voorliefde voor het absurde. <br><br>Recensie(s)<br> NBD|Biblion recensie<br><br> Van correspondenten in Rusland wordt verwacht dat ze interessante en informatieve verhalen schrijven over de politieke situatie, economie of achtergrondverhalen. Dat is ook wat de correspondent van Trouw doet voor zijn opdrachtgever. Daarnaast schrijft hij verhalen die gaan over gewone mensen en wat je mee kunt maken als je op reis bent in Rusland. Zo gaat Brandt Corstius (1978) op zoek naar ruimteafval dat op een erf is gevallen in het Altaigebergte, bezoekt hij een bedrijfskantine die lijkt op een culinair-geschiedkundig museum, in het noorden van Rusland ondergaat hij de beproeving die kamperen heet, in Armenie vertelt hij over een sanatorium gelegen in een zoutmijn en vertelt hij verder over zwervers, alcohol, een Russische verslavingskliniek en het absurde leven in Moskou. De auteur vertelt dit alles op een humoristische wijze die ook prettig en ontspannen leest. Serieus is hij alleen wanneer hij vertelt over de Tsjetsjeense gijzelingsactie in Beslan, Noord-Ossetie. Aan te bevelen voor iedereen die meer wil weten over welke vreemde situaties je in Rusland tegen kunt komen. Geruststellende gedachte hierbij is dat er sinds het uiteenvallen van de Sovjet-Unie niet veel is veranderd. Rusland blijft Rusland.<br><br> (NBD|Biblion recensie, Ron Kat) <br>(source: Bol.com)<br></p><

Jelle Brandt Corstius

Van Moskou Tot Medan

<div><p class="description"> Jelle Brandt Corstius vertrok in het voorjaar van 2005 op de bonnefooi naar Moskou om correspondent voor het dagblad Trouw te worden. Het werd een groot succes. Hij ontpopte zich niet alleen als een voortreffelijk journalist, maar ook als een publiekslieveling, die met zijn televisieseries over Rusland een miljoenenpubliek aan zich bond.</p><p class="description">Sinds dit voorjaar is hij terug in Amsterdam, maar niet permanent. Hij reist sindsdien de wereld rond, op zoek naar de beste verhalen: van Rusland tot Indonesie, en van Ethiopie tot de pier van Scheveningen.</p><p class="description">In Trouw deed hij wekelijks verslag van zijn omzwervingen. Van Moskou tot Medan is de gebundelde weergave van zijn reizende bestaan. In het boek komen de dagelijkse beslommeringen van een reiziger in den vreemde aan bod. Zoals daar zijn: elleboogvechten met passagiers in een vliegtuig, rondrijden in een Russische auto uit 1984, en wedden op een Balinees hanengevecht.<br><br> Na het enorme succes van zijn televisieseries Van Moskou tot Magadan en Van Moskou tot Moermansk, waarmee hij wekelijks een miljoen kijkers trok, presenteert Jelle Brandt Corstius (1978) deze zomer het vpro-programma Zomergasten.<br><br> Over Rusland voor gevorderden:<br><br> In geestig proza voert hij de lezer van de ene absurditeit naar de andere (...). Schitterende verhalen.kees fens, de volkskrant<br><br> Brandt Corstius beschrijft zijn journalistieke ontberingen overwegend laconiek, buitengewoon geestig, en met een aanstekelijke sympathie voor al die hartelijke Russen die letterlijk of overdrachtelijk ver af staan van Poetin.jan blokker, nrc handelsblad<br><br> NBD|Biblion recensie<br><br> Jelle Brandt Corstius vertrok in het voorjaar van 2005 als correspondent voor het dagblad Trouw naar Moskou. Via zijn column in Trouw deed hij wekelijks verslag van zijn reizen en ervaringen in Rusland, Indonesie en andere verre oorden. Dit boekje is een bundeling van 56 van die in Trouw verschenen columns. Brandt Corstius beschrijft op laconieke toon de kleine en grote ongemakken van reizigers en zijn belevenissen in den vreemde. Zo peinst hij over het waarom van de greppel die zes mannen al weken lang voor zijn huis in Rusland aan het graven zijn, beschrijft zijn dag met een excentrieke Russische miljonair, zijn ervaringen in een regionaal Russisch ziekenhuis, de Russische pannenkoek, een Balinees hanengevecht en een Indonesische jungletocht. Hij drinkt veel wodka, picknickt met Russische skinheads, praat met een vrouwenbesnijdster en kauwt qat in Ethiopie en zakt in de hete modder in IJsland. Geestige, luchtige stukjes, Brandt Corstius heeft een neus voor het absurde in het alledaagse. Degenen die zijn succesvolle televisieseries over Rusland (Van Moskou tot Magadan en Van Moskou tot Moermansk) hebben gezien, zullen herkenbare situaties tegenkomen. Jelle Brandt Corstius (1978) presenteerde zomer 2010 het VPRO-programma Zomergasten. www.jellebc.nl.<br><br> (NBD|Biblion recensie, Redactie) <br>(source: Bol.com)<br></p></div><

Donn Cortez

CSI Miami Daad van terreur

<div><p class="description">Februari in Miami. Een scne die alles heeft van een mislukt terreurincident. De plaats van de aanslag ligt bezaaid met lijken en er wordt bloed gevonden dat wordt geïdentificeerd als dat van ene Abdus Sattar Pathan.Horatio Caine is ervan overtuigd dat hij dezelfde is als een internationaal gezochte terrorist, bijgenaamd de Haas. Maar hoe kan hij dit bewijzen?CSI: Miami: Daad van terreur is een superspannende thriller van Donn Cortez, die als afzonderlijk vervolg op CSI: Miami: Zondvloed is te lezen. </p> <p class="description">Recensie(s)<br>NBD|Biblion recensie<br>Op de gelijknamige televisieserie gebaseerd verhaal. Het is december, een tijd dat vele cruiseschepen met passagiers die de winter elders ontvluchten, Miami aandoen. Horatio Caine en zijn CSI-team worden bij een wel heel bloederige crime scene geroepen: negen lijken van door explosieven, kogels en messteken omgebrachte mannen op een autokerkhof. Wat heeft Abdus Sattar Pathan, zoon van een Saoedi-Arabische oliemagnaat, die als goochelaar op cruiseschepen werkt, er mee te maken? Op de plaats delict zijn wat druppels van zijn bloed gevonden... Horatio denkt dat Pathan een en dezelfde is als de Haas, een internationaal gezochte terrorist. Nu moet hij het nog zien te bewijzen. Vlotgeschreven, middelmatige thriller die het vooral moet hebben van de uitgebreide beschrijvingen van het forensisch onderzoek en van de populariteit en bekendheid van de gelijknamige televisieserie. Goed voor enkele uurtjes ontspanning. De auteur (www.donncortez.com) schreef al drie eerdere CSI: Miami-verhalen: Onderstroom, Noodweer en Zondvloed. Er zijn drie CSI-series, zowel als televisieserie als in boekvorm: CSI, CSI: Miami en CSI: New York. www.rtl.nl/programma/csimiami/.</p> <p class="description">(NBD|Biblion recensie, Redactie)</p></div><

Donn Cortez

CSI Miami Onderstroom

Het CSI-team in Miami krijgt melding van de vondst van het lichaam van een jonge vrouw die is aangespoed op een eilandje voor de kust van Florida. Het is inspecteur Horatio Caine al snel duidelijk wat het moordwapen is: een voor haaien bedoelde pijl die de marin gebruikt bij een experimenteel project voor het doden van vijandelijke duikers. Maar als het lijk op de autopsietafel van Alexx Woods ligt, blijkt de doodsoorzaak verdrinking. De pij is na de dood pas afgevuurd... Recensie(s) NBD|Biblion recensie Het lijk van een jonge vrouw is aan de kust van Biscayne Bay in Florida aangespoeld. Het CSI team van Miami onderzoekt de zaak. De vrouw blijkt verkracht te zijn en is ook verminkt, haar lichaam vertoont sporen van dolfijnentanden en van een haaienpijl, maar verdrinking is de doodsoorzaak. Bij het Marine Zoogdierenproject blijkt een aantal dolfijnen verdwenen te zijn. Korte tijd later wordt in zee het lijk van een man met een schotwond gevonden. Toeval of heeft het allemaal met elkaar te maken? Vlotgeschreven, middelmatige thriller die het vooral moet hebben van de uitgebreide beschrijvingen van het forensisch onderzoek en van de populariteit en bekendheid van de gelijknamige televisieserie, die veel beter is. Goed voor enkele uurtjes ontspanning. Van de auteur (www.donncortez.com) verscheen eerder 'CSI: Miami: Noodweer' . Er zijn drie CSI-series, zowel als televisieserie als in boekvorm: CSI, CSI: Miami en CSI: New York. www.rtl.nl/programma/csimiami/.<

Jane Costello

Tuurrrlijk

<div><p class="description">Wanneer Zoe op haar trouwdag in de steek wordt gelaten door haar grote liefde Jason, kan ze de medelijdende blikken van familie en vrienden niet langer verdragen. Zoe vlucht naar Amerika en komt terecht in Boston, waar ze als nanny gaat werken bij de knorrige maar ongehoord sexy alleenstaande vader Ryan. Met zijn twee schattige kindertjes Ruby en Samuel kan ze het al snel goed vinden. Met Ryan maakt ze knallende ruzie. Was hij maar minder aantrekkelijk. Gelukkig kan Zoe altijd terecht bij haar kleurrijke groepje nieuwe vriendinnen Trudy, Amber en Felicity, net als zij Engelse nannys. Maar kunnen die haar redden wanneer haar verleden plotseling hinderlijk op de stoep staat? <br><br><br>Recensie(s) <br>NBD|Biblion recensie <br><br>Nadat Zoe op haar trouwdag in de steek is gelaten door haar geliefde Jonas, vlucht ze als nanny naar Amerika. Ze komt terecht in het gezin van weduwnaar Ryan. Hoewel Zoe Jonas niet kan vergeten, ziet ze best dat Ryan een bijzonder aantrekkelijke man is. Hij heeft echter nauwelijks oog voor haar en zijn kinderen en ze hebben vrijwel de hele tijd ruzie. Als Jonas weer contact zoekt, besluit Zoe hem een tweede kans te geven. Deze liefdesroman staat bol van de romantiek, wederzijds onbegrip en valse concurrentes. Toch is het anders dan een doorsnee liefdesroman. Er zit veel humor in en een happy-end is niet vanzelfsprekend. Zoe is een vrouw met pit die goed kan flirten en voor zichzelf opkomt. Voor liefhebbers van eigentijdse romantiek. Kleine druk. <br><br>(NBD|Biblion recensie, Marian Verstappen-Naus) <br>(source: Bol.com) </p> <p class="description"></p></div><

Theo Coster

De klasgenoten van Anne Frank

Beschrijving Enthousiast, intelligent en ambitieus waren ze, Anne Frank en haar klasgenoten. Theo Coster was een van hen. Vlak voor zijn tachtigste verjaardag hernieuwde hij het contact met vijf voormalige klasgenoten en zocht hen op. Aan de hand van herinneringen aan het toenmalige Amsterdam, de onderduikperiode en het doorgangskamp Westerbork bespreken de klasgenoten hoe het hun vergaan is, en hoe de oorlog én Anne Frank invloed hebben gehad op de rest van hun leven. Tijdens zijn gesprekken met anderen blijkt hoezeer een leven bepaald kan worden door simpel geluk of domme pech en hoe ieders lijden in de oorlog relatief was. Juist die verschillen in het doorkomen van de oorlog - terwijl het startpunt voor de kinderen toch min of meer hetzelfde was - maken dit boek interessant. Toch is het boek in het algemeen licht van toon, het is duidelijk geen scherpe geschiedenis, eerder een verwonderd omzien. Recensie(s) NBD|Biblion recensie Omdat auteur, klasgenoot van Anne Frank op het Joods Lyceum in Amsterdam, die in de jaren vijftig een nieuw bestaan opbouwde in Israel en er op scholen vertelt over zijn oorlogservaringen, dat op zijn 80e te zwaar gaat vinden, stelt zijn vrouw voor zijn verhaal vast te leggen op film. Ze besluiten dat uit te breiden met ervaringen van de nog levende andere klasgenoten van Anne en de auteur legt contact met vijf van hen: Hannah, Nanette, Jacqueline, Albert en Lenie. Deels wonend in Nederland, deels in het buitenland, ontmoetten ze elkaar in Amsterdam, waar ze praten over hun jeugd, oorlogservaringen, Anne, goed en fout, hun verdere leven. De film en dit boek van de nu Israelische spelontwerper (1929) waren de basis van de KRO televisie-uitzending De Reunie op 27 december 2009. Voor ieder begrijpelijk met veel goede achtergrondinformatie, maakt het boek vooral goed duidelijk dat toevallige omstandigheden vaak bepaalden wie wel of niet de oorlog overleefde. Daarom ook zeer geschikt voor discussie in de geschiedenisles van het hoger voortgezet onderwijs. (NBD|Biblion recensie, Drs. Madelon de Swart) <

Annemarie Cottaar

Mensen van de reis

Woonwagenbewoners, of het nu zigeuners of 'reizigers' waren, hebben altijd hun zaakwaarnemers gehad. In de vorige eeuw waren dat nog bevlogen schrijvers en filantropen, in de afgelopen eeuw van voortschrijdende professionalisering interesseerden vooral juristen en maatschappelijk werkers zich voor de trekkende bevolking. Maar nog in de jaren zeventig werden die beroepskrachten kritisch gevolgd door een particuliere 'troubleshooter' als Lau Mazirel die zich in woord en daad verzette tegen ambtelijke bemoeizucht. Wetenschappers koesterden lange tijd, net als zovelen, vooral een dweperige belangstelling voor zigeuners, die overigens makkelijk kon omslaan in geleerde lasterpraat over hun erfelijke belasting. De afgelopen jaren zijn echter, buiten het politieke of particuliere initiatief om, een aantal studies verschenen die de beeldvorming over de groep van trekkers nagingen, of het beleid van de overheid door de tijd heen onderzochten. Van het eerste is Wim Willems' Op zoek naar de ware zigeuner (besproken in de boekenbijlage van 7 oktober 1995) een goed voorbeeld, en het tweede stelde Annemarie Cottaar zich ten doel in haar proefschrift Kooplui, kermisklanten en andere woonwagenbewoners. Het beleidsonderzoek vat zij overigens breed op, want zij beperkt zich niet tot een overzicht van de gevoerde politiek, maar gaat steeds na in hoeverre de vooronderstellingen die de beleidsmakers over bijvoorbeeld afkomst en zwerflust van de woonwagenbewoners koesterden op werkelijkheid berustten. Zorgelijke minderheid Het onderzoek van Cottaar heeft vooral 'gewone woonwagenbewoners' tot onderwerp, 'reizigers' dus, en maakt alleen aan het einde, ter gelegenheid van de Duitse vervolgingen, uitvoerig melding van zigeuners. Trekkers zijn er altijd geweest, met schepen, tenten of langs logementen, maar de woonwagen verscheen pas ruim honderd jaar geleden in Nederland. Eerder maakte de erbarmelijke toestand van de wegen het reizen met een rollend huis vrijwel onmogelijk. Van een paar duizend in het begin van de eeuw is het aantal woonwagenbewoners opgelopen tot dertigduizend vandaag de dag. Al lang voor het bereiken van dat nog altijd bescheiden getal waren de reizigers evenwel van quantité négligeable tot zorgelijke minderheid uitgegroeid. Cottaar behandelt achtereenvolgens de herkomst en de beroepssamenstelling van de groep, de reacties van de overheid op hun aanwezigheid tot de afkondiging van de eerste wettelijke maatregelen in 1918, het bestaan van de woonwagenbevolking onder die wettelijke erkenning tot de Tweede Wereldoorlog, en de bedreiging van de groep door de Duitse maatregelen. Heel kort stipt zij de maatregelen aan die wel na de oorlog getroffen zijn, zoals de concentratie in regionale kampen, maar die een ideologische origine in de bezettingstijd hebben. De vele officiële documenten waaruit zij de wordingsgeschiedenis van een minderheid samenstelde worden afgewisseld met tellingen die ze heeft verricht naar herkomst en de beroepen van de voorouders van een veertigtal huidige woonwagenbewoners in Den Haag en Overijssel. En die statistieken worden weer prettig onderbroken door oude reizigers zelf die herinneringen ophalen aan een tijd waarin de mensen nog 'niet zo wantrouwig' waren. Want, laat Cottaar voortdurend weten, de woonwagenbewoners hebben steeds te kampen gehad met een vooroordeel tegen reizende lieden. En naarmate de leefwijze van de Nederlanders en de regelgeving van de overheid steeds gezetener werden, deden zulke processen als 'positietoewijzing' en 'stigmatisering' zoals Cottaar ze in navolging van het knarsende wetenschappelijke spraakgebruik noemt, zich vaker voor. Onderstandsplicht Uit de stambomen die ze van de woonwagenfamilies reconstrueerde blijkt dat de meesten van boeren- af een andere eenvoudige afkomst zijn, en niet van zwervende bendes of gedroste soldaten afstammen, zoals sommige folklore wil. De voorouders hadden vaak prozaïsche redenen om het huis te ruilen voor een woonwagen, uiteenlopend van agrarische bodemuitputting tot de noodzaak, voor een kermisartiest, om regelmatig van publiek te veranderen. Vaak genoeg keerden ze tijdelijk of definitief het reizend bestaan weer de rug toe. De onbedwingbare treklust waar het oudere maatschappelijk werk zo bevreesd voor was, blijkt nergens uit de tellingen. De actieradius van een woonwagen was heel regionaal. Daarbinnen waren woonwagenbewoners letterlijk van alle markten thuis. Vaak waren ze ambachtsman èn koopman, matten ze stoelen èn brachten die aan de man. Ze verhuurden zich als knechts, en hun vrouwen gingen langs de deur met galanterieën (snuisterijen). Kortom, ze pakten alle werk aan. Cottaar doordringt de lezer van de idee dat er eigenlijk niet zoveel geks of crimineels met de groep aan de hand was, en dat de autoriteiten dus andere motieven moesten hebben om zich zo ongastvrij te gedragen. De reden vindt ze in de 'onderstandsplicht' waar de negentiende-eeuwse Armenwet om draaide. Die berustte oorspronkelijk bij de geboorteplaats en, niet onbegrijpelijk, had die er bezwaren tegen mensen te ondersteunen die zelden of nooit ter plekke waren. Maar toen de zorg voor de woonwagenbewoners, als groep, na 1918, aan elke gemeente waar ze zich mochten ophouden toeviel, verzette zich dus ook elke gemeente tegen de kosten die dat met zich meebracht, en binnenshuis had de plaatselijke politiek er geen moeite mee te bekennen dat men het vooral niet aantrekkelijk moest maken voor woonwagenbewoners om een standplaats te kiezen. Giftige praatjes Hoewel ook Cottaar niet geheel vrij is van een zeker zaakwaarnemerschap, weet zij aannemelijk te maken dat de ondersteuning voor woonwagenbewoners weinig meer bedroeg dan voor 'burgermensen', en dat de politierapporten niet het predikaat 'gevaar voor de openbare orde' wettigden dat zovele gemeentelijke instanties hun in de loop der tijden hebben opgeplakt. Onderlinge nijd en schrielheid werden door het lokale gezag verpakt in giftige praatjes over de onzedelijkheid van de reizigers, en dat rechtvaardigde dan weer hun lompe behandeling. Maar hoe een groter publiek, hun klandizie zogezegd, over de woonwagenbewoners dacht komt in het proefschrift nauwelijks aan de orde. Het is geen ondraaglijk onrecht dat de historica aan het daglicht brengt, en slechts een enkele gemeente zag in de oorlog de kans schoon zich nu eens voorgoed van die lastposten te ontdoen. Het optreden van de lagere overheid werd ingegeven door eigenbelang en kortzichtigheid. De folkloristische kletskoek die daarbij ten beste werd gegeven vormde een voedingsbodem voor racisme, maar op het kritieke moment weerstonden de meeste verantwoordelijken die gevaarlijke verleiding. Cottaar heeft het verhaal van 'de mensen van de reis' tot dat ogenblik, het einde van de oorlog, zorgvuldig en enthousiast verteld. Dat aldoende ook een klein eerherstel heeft plaatsgevonden is meegenomen. <

Colin Cotterill

De doden van dokter Siri

<div>Beschrijving <div>'Een wonderbaarlijk frisse en exotische detective… Had Cotterill ons slechts getrakteerd op Siri's visie op de dramatische, zelfs komische crises die revoluties kenmerken, dan zou zijn debuut nog steeds fascinerend zijn.' The New York Times Book Review De doden van dokter Siri Colin Cotterill Colin Cotterill (1952) werkte in Zuidoost-Azië voor diverse ngo's om misbruikte kinderen te rehabiliteren. Hij is nu fulltime schrijver. In 2008 was hij shortlisted voor de CWA Duncan Lawrie Dagger, 's werelds grootste crimeprijs. Cotterill woont in Noord- Thailand, aan de grens met Burma. Bekroonde serie met droogkomisch speurwerk 'Cotterills beschrijving van dit exotische, getroebleerde land is fascinerend en zijn lichte toets maakt Siri, met zijn menselijkheid en vreemde dromen, zeer aantrekkelijk.' The Guardian Laos 1976, de koninklijke familie is afgezet, de elite is gevlucht en de communisten hebben de macht overgenomen. Ondanks een totaal gebrek aan training, een volstrekt gemis aan ervaring en een compleet afwezige roeping is de 72-jarige Dr. Siri Paiboun benoemd tot staatslijkschouwer van de Volksrepubliek Laos, omdat de enige medicus met autopsie-ervaring in grote haast vertrokken was. Als de vrouw van een partijbons het mortuarium wordt binnengereden en er gemartelde lichamen van Vietnamese soldaten opduiken, richten alle ogen zich op de nieuwe lijkschouwer. Dr. Siri krijgt te maken met doofpotaffaires en een diplomatieke crisis, en moet zijn toevlucht nemen tot oude vrienden, inheemse sjamanen, een volstrekt verouderd forensisch handboek, spirituele wijsheid en ouderwets speurwerk.  </div><div><br></div><div>Recensie(s) </div><div>NBD|Biblion recensie </div><div>Siri Paiboun is een 72-jarige Laotiaanse dokter die door de communistische leiding plots gebombardeerd wordt tot Staatslijkschouwer van de Nieuwe Democratische Volksrepubliek. De hoop dat een oude man zijn werk eventjes vlug, onbekwaam en onnauwkeurig zal afhaspelen is vergeefs en Siri bijt zich vast in enkele verdachte lijken die corruptie, overspel en spionage met Vietnam moeten maskeren. Hij ontpopt zich tot amateurdetective die in het heetst van de strijd zelfs moordaanslagen overleeft. Schitterende debuutroman die de plot ondergeschikt stelt aan de onderhuidse kritiek op het regime, aan de typering van gewonen mensen die onconventionele hoofdpersonages worden en aan de sfeer van het Laos in de prille eerste dagen van het communisme van halfweg de jaren '70 van de 20e eeuw. De verrassende keuze voor een bejaarde amateurdetective, de spitse dialogen en het sarcasme van Siri maken van dit boek een heerlijk werkje. De serie werd in 2009 bekroond met de CWA Dagger in the Library (d.w.z. gekozen door leden van bibliotheken en leesclubs). </div></div><

Colin Cotterill

Drieëndertig tanden

<p class="description">Zomer, 1977. Dr. Siri Paiboun – onvrijwillig lijkschouwer, verward mediumen ontgoocheld communist –wordt ontboden naar de voormalige koninklijke hoofdstad, waar hij twee verkoolde lijken vol schot wonden moet onderzoeken. Al snel raakt hij verzeild in een complot om het land te verlossen van de koninklijke familie en al haar vooroudergeesten! Ondertussen stapelen zich in het mortuarium verminkte lijken op. Wie heeft dit op z’n geweten? Is het de ontsnapte zwarte beer van het hotel, of zou het een weer tijger zijn? Wat voorwezen, zo het al bestaat, heeft drieëndertig tanden? Bij afwezigheid van dr. Siri gaat zijn assistente, zuster Dtui, op onderzoek uit…<br><br><b>NBD|Biblion recensie</b><br>In dit tweede deel van de Dr. Siri-serie zet de 72-jarige Laotiaanse arts, die door de communistische leiding tegen wil en dank gebombardeerd werd als lijkschouwer, zijn werk als amateurdetective voort. Hij krijgt o.a. twee verkoolde lijken met schotwonden te onderzoeken. Zo raakt hij betrokken bij een complot om de voormalige koninklijke familie en al hun vooroudergeesten te verjagen. Het mortuarium vult zich met nog meer lijken. Wie heeft er drieëndertig tanden? Daarnaar gaat zijn assistende, zuster Dtui, op zoek, met alle gevolgen van dien. De auteur (Londen, 1952) heeft een drooghumoristische en relativerende manier van schrijven. Ook het bovennatuurlijke speelt een rol. In het eerste deel (“De doden van dokter Siri”) maakt men iets uitgebreider kennis met de hoofdpersoon en dat wordt in dit tweede deel voortgezet. Origineel gegeven dat zich afspeelt in een tamelijk onbekende cultuur (Laos van de jaren zeventig van de 20e eeuw). In 2009 werd de reeks, die inmiddels zeven delen beslaat – waarvan er twee in het Nederlands zijn vertaald – bekroond met de CWA Dagger in the Library.</p><

Jerry Cotton

Het gevecht om de erfenis

<p class="description">Hij was de grootste der groten! Hij was de man aan de top. Plotseling stond hij oog in oog met de dood. En meteen brak er een strijd om de opvolging los; een gangsteroorlog met verschrikkelijke gevolgen... De FBI mengde zich in deze strijd: het gevecht om de erfenis van de Maffiaboss.</p><

Jerry Cotton

Jerry Cotton 01 - De geheime zaak PSI

“Jerry Cotton is een FBI-agent, die zijn leven gewijd heeft aan de strijd tegen de gangsters. Door zijn moed en vastberadenheid veroverde hij de harten van miljoenen lezers in meer dan 50 landen. De hele zaak begon als een nachtmerrie. Viveca Martin, een beeldschone en geheimzinnige jonge vrouw, verongelukte dodelijk met haar wagen – maar niettemin was ze in leven. Dat stond onomstotelijk vast, toen Phil en ik ons met deze zaak gingen bezighouden. Ze leefde – hoewel haar lijk al geïdentificeerd was en door het medische team van de rechtelijke macht al was vrijgegeven. Phil en ik hadden meteen al in de gaten, dat het omeen bloedhete zaak ging. En we kregen gelijk – het ging over de geheimen van de PSI – een miljoenenprojekt van de NASA, waarbij telepathie, helderziendheid en intuítie een grote rol speelden.…”<

Jerry Cotton

Jerry Cotton 02 - Een moord teveel

Raul Carmody wist zijn problemen altijd op zijn eigen wijze op te lossen:door moord.Maar met de moord op June Merrit ging hij te ver:haar dood riep om wraak.Carmody moest voor zijn leven vechten;waar hij ook ging,het leek wel of er geen plaats ter wereld meer was waar de bendeleider veilig was.De jacht op Carmody was een spel met de dood.Ook FBI-agent Jerry Cotton en zijn vriend Phil Decker zetten hun leven op het spel bij deze jacht,die op dramatische wijze zal eindigen in Amsterdam...<

Jerry Cotton

Jerry Cotton 03 - Bloednacht in las vegas

<p>Jerry Cotton is een Duitstalige misdaadromanserie over een FBI-agent, die zich voornamelijk in New York afspeelt.</p><

Jerry Cotton

Jerry Cotton 04 - De napalm bende

<p>Jerry Cotton is een Duitstalige misdaadromanserie over een FBI-agent, die zich voornamelijk in New York afspeelt.</p><

Jerry Cotton

Jerry Cotton 05 - In de ban van de angst

<p class="description">" Wat vinden jullie ervan om naar Wyoming te gaan?" vroeg Mr. High ons. Wij begrepen direkt dat hij met deze routine-opdracht eigenlijk een korte vakantie wilde geven. Maar Mr. High vergiste zich. In Wyoming wachte Phil en mij de ware hel. Een afgelegen farm was overvallen, en de zeven bewoners waren op een onvoorstelbare wrede manier afgemaakt. De bewoners van Wyoming wachtten nu vol angst op de volgende aanslag van de overvaller. Phil en ik bonden de strijd tegen hem aan. Maar al heel snel merkten we: hier was een duivel in mensengedaante aan het werk...</p><

Jerry Cotton

Jerry Cotton 07 - De huurmoordenaar

<p>Jerry Cotton is een Duitstalige misdaadromanserie over een FBI-agent, die zich voornamelijk in New York afspeelt.</p><

Jerry Cotton

Jerry Cotton 08 - Moord inclusief

<p>Jerry Cotton is een Duitstalige misdaadromanserie over een FBI-agent, die zich voornamelijk in New York afspeelt.</p><

Our ads partner

Choose a genre