Popular books

Billy Brand

De Nachthavik - 11 - Storm over indianenland

<div><p class="description" style="font-family: 'MS Shell Dlg 2', sans-serif; font-size: 12px; ">Een nieuw boek over de Nachthavik, de geheimzinnige in zwart geklede strijder tegen onrecht, die al menig staaltje van zijn kunnen ten beste heeft gegeven. Dit keer wordt hij te hulp geroepen in het grens gebied van de Comanches en de Mescaleros. De laatste tijd zijn hier ernstige moeilijkheden en de indianenstammen leven op voet van oorlog. De Nachthavik heeft over de oorzaak hiervan zo z’n vermoedens. Wanneer hij met Grijze Buffel, het opperhoofd van de Mescaleros, zittend rond het kampvuur de toestand bespreekt, wordt Grijze Buffel bijna door een sluipschutter geraakt. Dat dit niet het werk behoeft te zijn van de Comanches, wat Grijze Buffel in zijn grote woede denkt, wordt door de Nachthavik in dit boek bevestigd. Voordat het echter zover is, krijgt de Nachthavik handen vol werk. Spannend!</p><p class="description"><font class="Apple-style-span" face="'MS Shell Dlg 2', sans-serif"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 12px;"><br></span></font></p></div><

Billy Brand

De Nachthavik 12: De ondergang van Ray Morris

Steve Smith, bij vele, enthousiaste liefhebbers van spannende wild-westboeken beter bekend als de Nachthavik, wordt hardhandig betrokken in een van de meest vreemde zaken. Op weg naar Waterhole, een stadje aan de rand van de Mohave-woestijn, ontmoet hij Clint Cassidy, een aardige, jonge vent, die zelf een ranch heeft. Wanneer de Nachthavik en Clint bij een kampvuurtje een eenvoudige maaltijd gebruiken, worden ze overvallen door twee desperado's, die kennelijk Clint Cassidy levend in handen willen krijgen. Dit is het begin van een reeks keiharde moeilijkheden. De Nachthavik heeft al zijn talent nodig om zijn intelligente tegenstander, de aan lager wal geraakte advocaat Morris, te ontmaskeren als bankrover en misdadiger.<

Billy Brand

De Nachthavik 13: De goudschat in de Dodenvallei

De "Nachthavik” is bij vele vijanden gevreesd, want deze in het zwart geklede figuur is een onvermoeid strijder tegen onrecht. Steve Smith, de "Nachthavik”, krijgt de bijzondere opdracht uit te zoeken wat de ware reden is, dat de Aspoosas-indianen de strijdbijl hebben opgegraven en wie hun opperhoofd Conchato uit een hinderlaag heeft aangeschoten. Reeds direkt redt hij Buffalo Joe, een jonge halfbloed-indiaan, uit handen van een stel schurken. Deze Buffalo Joe bewijst de "Nachthavik” grote diensten. Het gaat er hard en ongelooflijk spannend aan toe in dit boek en in de Dodenvallei wordt de laatste strijd gestreden.<

Billy Brand

De Nachthavik - 14 - Duel aan de Buffel Creek

<p class="description">In de late namiddag rijdt de Nachthavik, Steve Smith, op zijn zwarte hengst Blackie het stadje Nogalas binnen. Hij is op zoek naar Rusty Bowers, een old-timer, die op zijn Double S Ranch werkt. Is de bejaarde Rusty vrijwillig of onder bedreiging met de beruchte gunfighter Lee Coogan meegegaan? De Nachthavik vertrouwt de zaak niet en hoopt een spoor te vinden van de verdwenen man, voor wie hij een diepe vriendschap voelt. Zijn komst in Nogalas is niet gewenst en Mike Hood, een kerel zo sterk als een beer, probeert dat de Nachthavik hardhandig duidelijk te maken. Dit woeste optreden en een poging om hem vanuit een hinderlaag neer te schieten, bevestigen echter slechts het vermoeden van Steve Smith. Er staan blijkbaar grote belangen op het duistere spel en Ben, de broer van Rusty, is hiervan reeds eerder het slachtoffer geworden. Aan de Buffel Creek vecht de Nachthavik het duel op leven en dood uit met de jeugdige scherpschutter en gunman, die hierdoor als misdadiger wordt ontmaskerd.</p><

Billy Brand

De Nachthavik 15: Veedieven in de Big Horns

Niet voor niets vraagt de oude marshal Lee Martin van Bitter Creek District in Texas de Nachthavik om hulp. Kort achter elkaar verdwijnen in het rotsachtige heuvelland van de Big Horns, een doolhof van canyons en ravijnen, honderden stuks vee. Eén ding is wel zeker, het vee verdwijnt zonder één enkel spoor achter te laten. Niemand durft het onherbergzame gebied te verkennen uit angst om vanuit een hinderlaag te worden neergeschoten, hetgeen al gebeurd is. De Nachthavik weet dus wat hem te wachten staat als hij besluit toch op onderzoek uit te gaan...<

Fiona Brand

Ooggetuige

<p class="description"> Als kind overleefde Jane ternauwernood een ongeluk. Van de tijd daarvoor kan ze zich niets meer herinneren, en ze weet dus ook niet dat ze ooggetuige is geweest van de moord op haar moeder. Nu, vijfentwintig jaar later, heeft ze haar leven op de rails en is de thriller die ze heeft geschreven een bestseller, hoewel ze geen idee heeft hoe ze aan inspiratie ervoor is gekomen. De moordenaar, die het boek in handen krijgt, weet wél waar die inspiratie vandaan komt en beseft dat hij vijfentwintig jaar geleden een fout heeft gemaakt... Jane besluit uit te zoeken wat er in haar jeugd is gebeurd. Het enige wat ze heeft, is een foto van een klein jongetje. Ze keert terug naar Louisiana, waar politieman John Toussaint zichzelf op de foto herkent. Tot haar teleurstelling kan hij haar niet veel verder helpen, maar hij raakt wel gefascineerd door haar verhaal en besluit ook op onderzoek te gaan. Intussen boekt de moordenaar een ticket naar Louisiana voor een nieuwe - en dodelijke - missie...<br>(source: Bol.com)<br></p><

Max Brand

De speler

<p class="description">Hij was een speler en zijn hoogste kaart was zijn leven. Maar hij was niet bereid die uit te spelen. Hij wist dat hij in de schuld stond bij de dood en aanvaardde het met die kalme gelatenheid die zijn hele houding typeerde. Hij was een toonbeeld van elegantie. Hij hoorde niet thuis in het ruwe Westen. Niettemin was hij naar een der meest duivelachtige stadjes van het Westen gekomen: San Pablo! Hij was gekomen om er te leven zoals hij dat gewoon was: uitdagend en ijzig. Hij was gevaarlijk voor hen die het niet zo nauw namen met de regels. MAX BRAND, de grootste naam onder de wildwest-auteurs, is het typische voorbeeld van de Amerikaanse selfmademan Na een zwervend bestaan in de Far West, liet hij zich inschrijven aan een universiteit in Californië en stortte zich hals over kop in zijn nieuwe roeping: de literatuur. Hij was een tijdlang reporter in een grensstadje van het Westen, maar weldra eiste zijn populariteit als schrijver hem helemaal op. Op het toppunt van zijn roem gekomen, vestigde hij zich in het Italiaanse bergland, waar hij in 1944 aan het front sneuvelde. In zijn genre mag Max Brand's oeuvre een unicum genoemd worden. Zijn verhalen stijgen ver uit boven het gewone amusementsverhaal door hun epische kracht en verbluffend realisme.</p><

Max Brand

De vrijbuiter

Zijn vader was stervende aan een kogelwonde. Op zijn sterfbed schonk de oude man hem een Colt met paarlemoeren kolfplaten... en hij bezwoer zijn zoon zijn dood te wreken. Zo trok Flash David Baldwin erop uit om de man te zoeken die zijn vader had neergeschoten. Het enige wat hij had, was een vage persoonsbeschrijving... en het Wilde Westen om zijn man te zoeken. Gevaren wachtten hem... kogels en vuisten. En een breuk met het meisje dat hem lief was. Maar hij besteeg zijn paard en reed het gevaar tegemoet.<

Max Brand

Paardendief

Zij noemde hem een schietijzerspecialist, een brandkastkraker en een struikrover, Ja, hij waseen zware jongen... maar hij had zijn trots. En zijn trots kreeg een flinke deuk toen ze Jackson een paardendief noemden, de meest gehate en meest gemene diefstal die het Westen kende! Voorheen lieten alle beledigingen hem koud, maar nu besloot hij terug te vechten. De faam van Jesse Jackson als de snelste revolverspecialist had zich doorheen het land verspreid, vanaf de grootste stad tot de eenzaamste uithoek van de woestijn. De Wet achtervolgde hem en Marshal Tex Arnold droomde ervan hem gevangen te nemen. Jesse Jackson had één werkelijke vijand: 'Doc' Hayman. Dit is de geschiedenis van de strijd tussen deze beide mannen, een gevecht dat slechts kon eindigen met de dood van een van beiden!<

Massey Brandon

Covenant

Massey Brandon

The Darkness To Come

Diane Brannigan

De buitenkant van Meneer Jules

<p class="description">Als de bejaarde Alice de door haar man Jules gezette koffie ruikt, staat ze op. Dit ritueel herhaalt zich iedere dag. Tot ze hem op een ochtend levenloos aantreft in de sofa in de kamer - de koffie is nog niet helemaal doorgelopen. Terwijl Jules langzaam transformeert in een beeld dat uit marmer gehouwen lijkt, haalt ze herinneringen op en zegt ze dingen tegen hem die ze niet eerder heeft kunnen of durven uitspreken. Als ze vervolgens in het reine moet komen met het verdriet en het gemis waarmee ze geconfronteerd wordt, raakt haar autistische buurjongen David op onverwachte wijze betrokken bij dat verwerkingsproces. Recensie(s) NBD|Biblion recensie Wanneer een bejaarde vrouw 's morgens vroeg ontdekt dat haar man dood is, besluit ze niemand in te lichten en de tijd te nemen om hem die dingen te zeggen die ze niet eerder heeft kunnen of durven uitspreken. Zij bespreekt met hem de hoogte- en dieptepunten uit hun leven. Gedurende deze dag komt tweemaal haar autistische buurjongen bij haar. De jongen begrijpt haar en de situatie ("Meneer Jules is weg. Dit is de buitenkant van meneer Jules, zei hij."). Zijn aanwezigheid brengt licht en humor in de dag. Een ontroerende kleine roman. Het verhaal is krachtig geschreven en heeft een enorme schoonheid. Dit is de tweede roman voor volwassenen van de schrijfster (1946), na 'Het verkeerde keelgat' uit 1998. Eerder publiceerde ze vele jeugdboeken, waarvan enkele bekroond werden</p><

Lilian Jackson Braun

De kat die de hoofdrol speelde

Verslaggever Jim Qwilleran en zijn twee siamezen Koko en YumYum nemen hun intrek in een voormalige appelschuur in het stadje Picax, die nu tot een prachtige woning is verbouwd. Tezelfdertijd voert het plaatselijke amateurtoneelgezelschap een dramatische voorstelling op met in de hoofdrol Hilary VanBrook, het nieuwe zeer getalenteerde schoolhoofd. Na een feestje in Qwills nieuwe huis wordt VanBrook in zijn auto vermoord. De politie onderzoekt de moord op het schoolhoofd, maar Qwill duikt liever in diens verleden. Als de voornaamste verdachte even later óók levenloos in Qwills appelschuur wordt aangetroffen, zijn het alleen nog de instincten van Koko en YumYum die duidelijkheid in de zaak kunnen brengen.<

Lilian Jackson Braun

De kat die van achteren naar voren las

Lilian Jackson Braun

Kat 23 - De kat die onraad rook

Het is oktober en Moose County snakt naar de jaarlijkse sneeuwstorm. De inwoners van Pickax zijn namelijk bang dat er bosbranden uitbreken als deze niet snel komt. Hun angst wordt werkelijkheid. Er is brand gesticht in het bos. Terwijl een brandweerman dit ontdekt, klinken er schoten in het bos... In de stad wordt de voorzitter van de curlingclub de trap afgeduwd en hij overlijdt aan zijn verwondingen. De Siamezen Koko en Yum Yum ruiken onraad en gaan, samen met Jim Qwilleran, op zoek naar de onruststoker. De kat die onraad rook maakt deel uit van de populaire serie rondom verslaggever Jim Qwilleran en zijn twee Siamezen Koko en Yum Yum. <

Libba Bray

Een Verschrikkelijke Schoonheid

<p class="description"> Een meeslepende Victoriaanse coming of age-roman met gothic elementen, vol passie en spanning<br><br>De 16-jarige Gemma groeit op in India aan het eind van de 19de eeuw. Wanneer haar moeder overlijdt, krijgt ze een angstaanjagend visioen, waarover ze niemand durft te vertellen. Na haar moeders dood wordt Gemma naar Spence gestuurd, een strenge kostschool voor welgestelde meisjes in Engeland. Maar ook in Engeland wordt Gemma geplaagd door visioenen, en blijkt dat ze vanuit India gevolgd is door een mysterieuze jongen, Kartik, die haar raadselachtige waarschuwingen geeft.<br><br>Dankzij haar scherpe tong en intelligentie, weet Gemma de vriendschap te winnen van de brutale Felicity, de mooie Pippa en de verlegen Ann. Ze ontdekt een oud dagboek waarin gesproken wordt over een andere wereld. Samen met haar nieuwe vriendinnen sluit Gemma zich aan bij de Orde, een geheim genootschap van vrouwen die macht hebben over die andere wereld. Maar dan roepen ze krachten op die ze niet meer kunnen controleren, en verandert het leven van Gemma en haar vriendinnen voorgoed. <br><br>Recensie(s)<br> NBD|Biblion recensie<br><br> Het is 1895. Gemma (16, ik-figuur) groeit op in India, maar vertrekt na de dramatische dood van haar moeder naar een kostschool voor jonge dames in Engeland. Daar probeert ze zich als nieuwkomer staande te houden te midden van roddels, pesterijen en verliefdheden, terwijl ze regelmatig wordt overvallen door grimmige visioenen. Als Gemma tijdens zo'n visioen een intrigerend dagboek vindt over de Orde, doet ze er samen met een paar vriendinnen alles aan om meer te weten te komen over dit geheime vrouwengenootschap en hun mysterieuze Rijk. Deze geslaagde 'gothic novel' komt aanvankelijk wat moeizaam op gang. Veel gebeurtenissen blijven zo in nevelen gehuld dat lezers de grote lijn bijna uit het oog verliezen. Verderop verandert het verhaal echter in een sterk geschreven en goed te volgen thriller waar de passie en mystiek vanaf spatten. Gemma's spannende zoektocht naar haar identiteit geeft bovendien een frisse kijk op het leven van jonge meisjes in het Victoriaanse Engeland. Eerste deel van de in Amerika zeer succesvolle trilogie 'Gemma Doyle'. Vanaf ca. 14 jaar.<br><br> (NBD|Biblion recensie, Anne Vriens-van Dijk) <br>(source: Bol.com)<br></p><

Désanne Van Brederode

Stille zaterdag

<div><p class="description">ï»'De zaterdag voor Pasen. Maurice Benders is alleen thuis, vrouw en tienerzoon zijn een paar dagen naar Rome. Leegte overvalt hem. Gemis? Misschien. Alleen mist hij niet zijn gezin maar de vrouw op wie hij ondanks zichzelf jarenlang verliefd was. Met de protestantse burgemeester Sara Mijland kon Maurice zijn wonderlijke, strikt persoonlijke katholieke geloof eindelijk delen. Alsof ze dachten in dezelfde beeldentaal en voelden met dezelfde zintuigen. Juist daardoor werd hun intieme vriendschap een beproeving â€" een beproeving die om een offer leek te vragen. <br><br>In deze verstilde roman blikt Maurice Benders terug op een verbroken verhouding, terwijl elders in de stad Sara Mijland hetzelfde doet. Een omzien met grote gevolgen. <br>(source: Bol.com) </p> <p class="description"></p></div><

Han Van Bree

Ik ben Alexander

Wie is onze toekomstige koning? Kroonprins Willem-Alexander lijkt inmiddels klaar voor de troon, maar daar is heel wat aan voorafgegaan. Er bestonden twijfels over zijn geschiktheid en ook hijzelf leek niet altijd evenveel zin te hebben in de baan die onvermijdelijk op hem wacht. Hij vloog enkele keren (letterlijk en figuurlijk) stevig uit de bocht. Het leven van de veertigjarige prins wordt in dit boek kritisch onder de loep genomen. Zijn jeugd op Drakensteyn, zijn middelbare scholen, dienst- en studietijd. Het komt allemaal aan bod. Evenals zijn huwelijk met prinses Maxima én zijn werk als watermanager. Beide zouden wel eens gouden grepen kunnen blijken te zijn voor zijn rol als koning Willem IV. Han van Bree is historicus en houdt zich al jaren bezig met de geschiedenis van het Nederlandse koningshuis. Hij schreef recensies, artikelen en boeken over (leden van) de Nederlandse monarchie en zat in de redactie van de in 2005 verschenen Encyclopedie Koninklijk Huis.<

Claudia De Breij

Dingen Die Fijn Zijn

'Filosofisch. Sappig. Een Belangrijk Boek.' Aaf Brandt Corstius. Claudia de Breij schrijft. Over dingen die fijn zijn, en over dingen die dat niet zijn, maar waar - door erover te schrijven - toch nog iets van te maken valt. Over vakanties van vroeger, en dat die jaren duurden. Over neven, zwagers en ooms, en hoe vertederend bezweet die zijn als ze op je bruiloft om half twaalf eindelijk de dansvloer op durven. Over vreemd- en over doodgaan. Over waarom ze houdt van het koningshuis, en van Mart Smeets, en waarom Harry Mulisch eigenlijk een lief klein grijs pluizenbolletje is. Over waarom Neil Diamond cool is, en Kerst wŽl gezellig, en het leven, al met al, sorry voor het woord, toch wel heel fijn. Onder het motto 'we zijn er nu toch, dus laten we er dan ook maar wat van maken', is Dingen die fijn zijn een onweerstaanbaar optimistisch boek voor deze sombere tijden. Dingen die fijn zijn: - 's Ochtends hardlopen als het koud is en dat je dan een wolkje ademt - Bloemen zonder schuin afsnijden in een vaas pleuren en dat ze toch anderhalve week heel mooi staan - Damesmodezaken waar ze geen Norah Jones draaien - Italiaanse restaurants waar ze geen Eros Ramazotti draaien - Met een bord op schoot precies op tijd klaar zijn voor CSI (liefst Las Vegas, niet Miami of New York) - Een hele lichte kater, ter herinnering aan de mooie avond Claudia de Breij (1975) is cabaretier, radio- en tv-presentator en columniste. In 2008 verscheen haar eerste boek, Krijg nou tieten! en andere zwangerschapsverschijnselen, waarvan tot nu toe ruim 50.000 exemplaren zijn verkocht.<

Claudia De Breij

Krijg nou tieten

<div>Beschrijving <div>Dat ik ooit een boek zou schrijven over zwangerschap leek me een jaar geleden nog even waarschijnlijk als dat Daphne Deckers een boek zou schrijven over de agrarische toepassingen van de rupsband in Litouwen. Praten over zwangerschapsverschijnselen vond ik wijvengezeik. Woorden als 'voedingsbeha' en 'zoogkompressen' kon ik alleen maar uitspreken als ik Adolf Hitler nadeed. Nu met oorlogsverklaring aan Beatrijs Smulders! Ik ben namelijk een reservevrouw. Als alle vrouwen op zijn, dan bel je mij. Mijn beste vrienden zijn mannen, ik haat winkelen en hou van praten over het ontstaan van het heelal, de nieuwe Volvo XC70 en de lippen van Angelina Jolie. En toch ben ik de aangewezen vrouw om jou door deze negen maanden heen te slepen. Want ik weet hoe het is. En mijn ervaring is dat je daar het meeste aan hebt. In Krijg nou tieten staan de verhalen van een vriendin die je zelfvertrouwen kan geven, alleen al vanwege dit simpele feit: een kind krijgen is geen kattepis. Maar als ik het kan, kan jij het zeker. Protocol voor de kraamvisite<br>- Zeg dat het een mooi kind is. Kan niet schelen of het op E.T. lijkt of op een Efteling"Laaf, je zegt dat het een mooi kind is. Dat zou jij ook willen horen als je net een watermeloen door een knoopsgat hebt moeten duwen. Dat het dan tenminste een heel mooie watermeloen is.  </div><div>- Zeg tegen de moeder: "Jeetje, jij bent alweer helemaal op gewicht, he? Kan niet schelen of de moeder op een walrus lijkt of op een hangbuikzwijntje, of op Robert Jensen, je zegt dat ze slank is. Dat zou jij ook willen horen als je de afgelopen negen maanden bent uitgegroeid tot de Teletubbie"versie van jezelf.  </div><div><br></div><div>Recensie(s) </div><div>NBD|Biblion recensie </div><div>'Een kind krijgen is geen kattenpis. Maar als ik het kan, kan jij het zeker.' Aldus cabaretiere/presentatrice Claudia de Breij die praten over zwangerschapsverschijnselen altijd 'wijvengezeik' vond, totdat ze zelf zwanger werd. En hoeveel ze ook heeft geleerd uit de zwangerschapsbijbels die ze toen las, toch had ze het meest aan de verhalen van de vrouwen uit haar omgeving. En zo moet je volgens De Breij dit boekje zien: als verhalen van een vriendin die het zelf heeft meegemaakt. In korte hoofdstukjes, voor elke week een, helpt Claudia de lezer de zwangerschap en kraamtijd door met verhalen over haar eigen ervaringen. Ze schrijft over de inseminatie (haar partner is een vrouw), fulmineert tegen 'de godmother aller verloskundigen' Beatrijs Smulders, vertelt hoe ze haar zwangerschap via RTL Boulevard wereldkundig maakte, over haar misselijkheid, de pret- en groeiecho, de babyuitzet en de babynaam, bevallingsangst, de laatste weken, de bevalling, de kraamdagen en borstvoeding. Claudia vertelt niets nieuws, wel zijn het aardige, met humor en recht voor zijn raap geschreven stukjes waarin ook de onaangename kanten van zwanger zijn aan bod komen. Sommige stukjes verschenen eerder, in gewijzigde vorm, in Avantgarde.</div></div><

Helen Brenna

Oog in Oog / Een Tere Snaar

<p class="description"> Oog in oog <br><br>Missy Charms geniet van het rustige en anonieme leven op Mirabelle Island. Hier weet niemand dat ze in werkelijkheid de dochter van een rijke senator is en dat haar echtgenoot Jonas om het leven kwam juist op het moment dat ze besloot van hem te scheiden. Onder dat deel van haar leven denkt ze een dikke streep te hebben gezet, totdat ze op een avond een gewonde man op haar stoep aantreft. Eén blik op hem is voldoende om de grond onder haar voeten te doen wegslaan. Die mond, die lippen, die dichte donkere wimpers – er is geen twijfel mogelijk, het is Jonas! Een zwaargewonde Jonas, die ze onmogelijk aan zijn lot kan overlaten...<br><br>Een tere snaar <br><br>Als Rachel, bibliothecaresse op een campus, oog in oog komt te staan met Devin Freedman, de wereldberoemde rockster, heeft ze geen flauw idee wie ze voor zich heeft. Maar dat komt ze algauw te weten, en ook dat hij bevriend is met Mark, de jongen van wie ze nog maar net heeft ontdekt dat hij haar zoon is. Het kind dat ze zeventien jaar geleden voor adoptie heeft afgestaan. Onmiddellijk slaat de paniek toe: zal deze Devin, met zijn beruchte verleden van 'seks, drugs en rock 'n roll', geen slechte invloed hebben op een gevoelige tiener als Mark? Om een vinger aan de pols te houden besluit ze op Devins geflirt in te gaan, maar dan gebeurt er iets wat ze nooit had verwacht...<br><br><br><br>(source: Bol.com)<br></p><

H Brenna

Woorden vol betovering / achter de schermen

<div class="bottom_m">(1) WOORDEN VOL BETOVERING - Jamis Quinn heeft zich in eenzaamheid teruggetrokken op Mirabelle Island, waar hij een ongestoord leven leidt, gevuld met het schrijven van zijn horrorverhalen en alledaagse beslommeringen. Tot de rust wordt verstoord door het kinderzomerkamp dat naast hem wordt geopend. De kinderen brengen pijnlijke herinneringen bij hem boven, maar de leidster - de té lieve, té mooie, en vooral té optimistische Natalie - verstoort zijn gemoedsrust nog het meest. Deze betoverende weldoenster verleidt hem alleen maar om hem te 'helen', daarvan is hij overtuigd, om daarna weer vrolijk naar haar volgende project te fladderen. Maar voor Natalie is het deze keer anders... (2) ACHTER DE SCHERMEN - Voor documentairemaakster Anna Walsh is de waarheid heilig. Eén film staat hoog op haar verlanglijstje: die over het ongeluk waarbij haar vriendin vijftien jaar geleden is omgekomen, in de toerbus van de rockband Five Star. Wat er die avond is gebeurd, is nog altijd in raadselen gehuld. Anna krijgt haar kans wannneer Five Star een promotiefilm wil maken, en ze beseft algauw dat ze de ware toedracht maar van één persoon te weten kan komen: voormalig leadzanger Mason Star, nu de leider van een leefgemeenschap. Dus gaat ze daar een kijkje nemen - en ontdekt ze dat haar idool van weleer heel iemand anders is dan de egocentrische megaster die ze had verwacht...</div><

Marlies Brenters

Een vrouw heeft zeven gezichten

Theresa Breslin

De nostradamus voorspelling

Theresa Breslin

Thomas en de Tijdmantel: Een Farao in de klas

<div><p class="description">Net als een droom lekker spannend is, word je wakker. Dat is niet eerlijk, vindt Thomas. Hij was zo lekker aan het dromen over het oude Egypte. Thomas wil weer terug! Dat lukt hem ook, als hij zich maar stevig vasthoudt aan de wijde mantel van de Droommeester...</p> <p class="description">Thomas viel door het gat in zijn droom, rechtstreeks terug in zijn slaapkamer. Toen hij in een stapel kleren was geland keek hij achter zich. Nee hè.<br>Wat hij al vreesde, was echt gebeurd. Naast hem zat Aton, in zijn Egyptische kleren.<br>Aton keek verbaasd rond in Thomas' slaapkamer.<br>"waarom liggen al je spullen op de grond?"<br>"Je lijkt mijn moeder wel," antwoordde Thomas met een zucht.<br>"Thomas, opschieten!" klonk er vanuit de gang.<br>Thomas draaide zich om naar Aton. "Hier kun je niet blijven. Je zult mee moeten naar school."</p></div><

Jan Paul Bresser

Het verdriet van Eline

<p>Een ode aan het leven, aan Den Haag en aan de dichtkunst Ze wonen in het Hofkwartier in het oude centrum van Den Haag, oudere mensen van overal vandaan. Hun verhalen spelen zich af op het breekbare grensgebied van nog weten en bijna vergeten en gaan over ouder worden en afscheid nemen. Over het geluk van een goed geheugen, de troost van muziek en de vreugde van verbeelding. Achter elke voordeur schuilt een mooi levensverhaal en Jan Paul Bresser toont ons de wereld achter die deuren. We maken kennis met de weduwe Eline en haar eindeloze verdriet. We lezen over een dochter in gesprek met de as van haar moeder. Over een man die zijn eerste luiers koopt. Over een bankbediende die door de gedichten van Vasalis wandelt. En over vele anderen die pogen de moed op te brengen die nodig is om afscheid te nemen, van de jeugd en uiteindelijk van het leven. Deze ontroerende verhalen zijn met elkaar verbonden door de buurt waarin zij zich afspelen en door hun thematiek. Nooit eerder werd de wereld van ouderen zo indringend en puur beschreven.. </p><

Martin Brester

Hoi, leuk dat je mijn profiel bekijkt!

Beschrijving 'Waarom ben jij eigenlijk nog steeds single?' Vrienden en familie van Maurits begrijpen er niets van. Zo'n leuke jongen moet toch iedereen kunnen krijgen? Hij heeft een goede baan, een mooi appartement en een groot hart, klaar voor de liefde. Maar de liefde houdt zich schuil. En wanneer de dagen worden gevuld met lust en vrijblijvendheid, is er voor een drukke dertiger geen houvast meer. Als dan ook nog een oude vriendschap scheuren vertoont en Ware Liefde een illusie lijkt, slaat het dertigersdilemma bij Maurits onverbiddelijk toe. In paniek stort hij zich op internet-daten. Er gaat een wereld voor hem open. Een wanhopige wereld die bestaat uit verleiding, seks en oppervlakkig contact. Hoi, leuk dat je mijn profiel bekijkt! is een tragikomische roman over vriendschap, onvoorwaardelijke liefde en de kunst van het loslaten. En vasthouden. Recensie(s) NBD|Biblion recensie In deze vlot leesbare, soms tragikomische, roman beschrijft Brester hoe via internet een midden dertiger relaties onderhoudt. Aanleiding is een tijdens een vakantie in Zuid-Amerika plotseling verbroken relatie. De meeste van de relaties zijn echter geen lange duur beschoren. De verbroken relatie met een vriend wordt na vele jaren hersteld, een mogelijk interessante date wordt vooralsnog niet aangegaan doordat de vrouw in kwestie voor een halfjaar vertrekt naar Australie. Aardige zedenschets over relaties en vriendschappen in de eigentijdse setting van dating-sites. De schrijver (1971) was redacteur van AD Magazine en heeft nu een tekstbureau; hij publiceerde eerder het voetbalboek 'Oranje Lukraak'. Paperback; kleine druk. (NBD|Biblion recensie, J.T.G. Maas) <

Peter V Brett

De getekende

<span itemprop="description">De elfjarige Arlen woont met zijn ouders op een kleine boerderij, een halve dag rijden van het afgelegen dorpje Tibbet"s Brook.<br> Elke avond als het donker wordt rijst er een vreemde mist op, die nachtmerries met zich meebrengt. Ieder die het donker trotseert staat een gruwelijke dood te wachten. Want in de mist leven demonen die niet met wapens te<br> bestrijden zijn. Er zit niets anders op dan je "s nachts te verschuilen achter magische formules en hopen dat ze houden tot de zon opkomt.<br> Als Arlens leven uiteenvalt door de demonenpest, ziet hij dat het vooral de angst is die de mensen in hun grip houdt meer nog dan de demonen in de mist. Hij trekt de wereld in, vastberaden om de mensheid te bevrijden </span><

Simon Brett

Dagboek van een ettertje

Beschrijving Dagboek van een ettertje of hoe een boosaardige baby zijn ouders het leven bijzonder zuur maakt. Lees zelf wat de 'lieve schat' in werkelijkheid met je voorheeft. Dit ontwapenende en geestige dagboek over de eerste twaalf maanden uit het leven van een baby zal je verrassen, vertederen en voordal doen lachen. Recensie(s) NBD|Biblion recensie De Engelse schrijver van dit boekje is als het ware in de huid van een pasgeboren baby gekropen en vertelt zijn ervaringen en gevoelens gedurende zijn eerste levensjaar. Het geheel is geschreven als een dagboek. De stukjes van sommige dagen beslaan slechts enkele regels, die van andere dagen meer dan een hele pagina. Geschreven door een 'baby' met de levenswijsheid en ervaring van een volwassene, hetgeen veel humoristische en cynische opmerkingen met zich meebrengt. Het boekje is ingedeeld in twaalf hoofdstukken, die elk een volledige maand beslaan; de aparte stukjes zijn per dag geschreven. Tussen de tekst staan vele grappige zwart-wittekeningen. Het boekje is eenvoudig uitgevoerd; de tekst is in een normaal lettertype afgedrukt. Een humoristisch boekje, niet alleen voor ouders met (bijna) een baby, maar eigenlijk voor iedereen die wel eens een aparte kijk op baby's wil ervaren. (NBD|Biblion recensie, Redactie)<

Simon Brett

Ettertje slaat weer toe

Beschrijving Ettertje slaat weer toe! Is het vervolg op Dagboek van een ettertje, dat het eerste levensjaar beschreef van en 'boosaardige baby die zijn ouders het leven bijzonder zuur maakt'. Ook dit boek is als dagboek geschreven, even geestig en hartverwarmend als het vorige en met wederom toepasselijke en humoristische tekeningen van Tony Ross. Recensie(s) NBD|Biblion recensie De Engelse schrijver van dit boek is als het ware in de huid van een 1-jarige peuter ('Ettertje') gekropen en vertelt zijn ervaringen en gevoelens gedurende zijn tweede levensjaar. Het sluit aan op het 'Dagboek van een ettertje' (waarvan onlangs de negende druk verscheen: a.i. 99-12-037-2). De leefwereld van het kind is nu uitgebreid; de intrede van een oppas zorgt voor nog meer vreemde situaties en reacties. Het geheel is wederom als een dagboek geschreven. De stukjes van sommige dagen beslaan slechts enkele regels, die van andere dagen meer dan een hele pagina. Geschreven door een '1-jarige' met de levenswijsheid en ervaring van een volwassene, hetgeen veel humoristische en cynische opmerkingen met zich meebrengt. Het boek is ingedeeld in twaalf hoofdstukken, die elk een volledige maand beslaan; de aparte stukjes zijn per dag geschreven. Tussen de tekst staan vele grappige zwart-wittekeningen. Normale druk. (Biblion recensie, M.C. van der Meer-Verheij.)<

Simon Brett

Nee hè, niet weer zo’n ettertje

<p class="description">Wie herinnert zich niet de kleine ‘etter’ uit de twee vorige boeken: <i>Dagboek van een ettertje</i> en <i>Ettertje slaat weer toe</i>. Hierin werden op hilarische wijze respectievelijk het eerste en het tweede levensjaar van deze ‘boosaardige baby’ die iedereen en alles terroriseert, beschreven. Dit is het derde boek over deze miniatuur-tiran. Aan het eind van het tweede boek werd reeds de komst van een tweede kind in dit buitengewone gezin aangekondigd. De kleine etter dreigde toen onmiddellijk met: “Dat betekent oorlog!” Zie en lees in dit boek wat er gebeurt als de nieuwe kleine schat inderdaad zijn intrede heeft gedaan…<br><br><b>NBD|Biblion recensie</b><br>De Engelse schrijver van dit boekje is als het ware in de huid van een tweejarige peuter (Ettertje) gekropen en vertelt zijn ervaringen en gevoelens gedurende zijn derde levensjaar. Het is een vervolg op ‘Ettertje slaat weer toe’. De leefwereld van het kind wordt vergroot met de komst van een indringer, broertje. Herhaaldelijk zijn er nu ook stukjes waarin de gevoelens en de ervaringen van het broertje, zowel ongeboren als geboren, aan de orde komen. Het geheel is weer als een dagboek geschreven. De stukjes van sommige dagen beslaan slechts enkele regels, die van andere dagen meer dan een hele pagina. Geschreven door een ‘tweejarige’ en een ‘baby’ met de levenswijsheid van een volwassene met veel humoristische en cynische opmerkingen als gevolg. Het boek is ingedeeld in twaalf hoofdstukken die elk een volledige maand beslaan; de aparte hoofdstukjes zijn per dag geschreven. Tussen de tekst staan vele grappige zwart-wittekeningen. Het boek is eenvoudig uitgevoerd. De tekst staat in normaal lettertype, die van de baby staat cursief.</p><

Renate Breuer

Sletten + prinsessen

Hans Van Breukelen

Winnen

<div><p class="description">Het beste uit jezelf halen bereik je door de juiste instelling. En daar heb je dus zelf invloed op. In Winnen schrijft Van Breukelen over mentale vaardigheden en heeft hij praktische tips om je te ontwikkelen tot topspeler. Het gaat om passie, overtuiging, regels, vitaliteit, strategie, bruggen bouwen en communicatie. <br><br>Specifiek voor voetballers biedt dit boek de kans om onder de knie te krijgen wat er - naast excellente technische, tactische en fysieke vaardigheden - nodig is om de top te bereiken. Ouders van jonge voetballers en coaches krijgen inzicht in hoe zij dit leerproces kunnen beïnvloeden. Maar eigenlijk is Winnen een praktische leidraad voor iedereen die een optimale prestatie wil leveren. <br><br>Winnen is tot stand gekomen dankzij de steun van onder meer Clarence Seedorf, Edwin van der Sar, Frank de Boer, Dirk Kuyt, Ruud van Nistelrooy, Frank Rijkaard, Arjen Robben, Giovanni van Bronckhorst, Dennis Bergkamp, Wesley Sneijder, Guus Hiddink, Louis van Gaal en Bert van Marwijk. <br><br><br>(source: Bol.com) </p> <p class="description"></p></div><

Constanza Breukhoven

Gevlucht uit Gouden kooi

<p>'Er zijn twee mensen die weten dat mijn verhaal van A tot Z waar is en dat zijn Connie... en ik!' Constanza Breukhoven onthult voor het eerst het verhaal van haar boeiende, roerige en soms zelfs schokkende leven. Een adembenemend verhaal dat begint in Colombia en eindigt bijna een jaar na de geruchtmakende kluisroof uit haar ouderlijke villa 'De Breuckhove' in Wassenaar waar zij toch jarenlang een leven als uit een sprookjesboek moet hebben gehad. Als oudste pleegdochter van Connie en Hans Breukhoven kent zij als geen ander het leven en de geheimen van deze societyfiguren, wier leven voor de buitenwereld een sprookje mag hebben geleken, maar waarvan de werkelijkheid - verteld door Constanza - leest als een thriller. </p><

James Blish

Bridge

Stefan Brijs

Post voor mevrouw Bromley

<p>Ik weet niet of je het al hebt gehoord, maar ons land heeft dringend helden nodig. Echte helden. Augustus 1914. In Londen melden duizenden jongemannen zich aan om te gaan vechten tegen de Duitsers. Martin Bromley, zeventien en te jong voor het leger, probeert de twee jaar oudere John Patterson te overreden samen in dienst te gaan, maar die wil zijn droom om te gaan studeren niet opgeven. Uiteindelijk slaagt Martin er met een list in naar het front te vertrekken en blijft John achter in een stad waar de druk op dienstweigeraars toeneemt. Post voor mevrouw Bromley is een aangrijpende roman over ouders en kinderen in tijden van oorlog. Een verhaal over moed en llafheid, hoop en vriendschap, gemis en verlangen. (source: Bol.com) </p><

Martin Bril

Buurtgeluiden

<div><p class="description">Laatst werd ik op straat aangehouden door twee leuke agentes. Ze waren bezig met hondencontrole. Zon gevoel had ik al _ mijn hond blafte vanaf het moment dat hij de dames in het vizier kreeg. Het is een eenkennig dier, moet u weten, en ze blaft naar alles wat een uniform draagt.Goed.Of ik twee zakjes bij me had om eventuele boodschappen van de hond op te ruimen, wilde de eerste agente weten. Er kwam een kekke vlecht onder haar hoedje vandaan. Ik had daar graag even aan getrokken, maar ja _ daar was het moment niet naar. Gelukkig had ik twee zakjes bij me, eentje voor de drol op de heenweg, en de andere voor de drol op de terugweg. Ze wilde de zakjes zien, de agente, nog streng ook _ heerlijk vind ik dat.. Martin Bril reisde stad en land af voor zijn columns en was altijd onderweg, maar hij begon en eindigde zijn dagen altijd in de buurt van zijn eigen huis, waar hij de omliggende huizen en hun bewoners net zo liefdevol en soms genadeloos observeerde als hij dat met de rest van het land deed. Buurtgeluiden geeft een prachtig beeld van een buurt in beweging, maar ook van Martin Bril zelf. <br><br>Recensie(s) <br>NBD|Biblion recensie <br><br>De vorig jaar overleden schrijver Martin Bril zal vooral herinnerd worden door zijn columns in de Volkskrant en het Parool. Toch schreef hij ook romans als Voordewind (1990) en samen met Dirk van Weelden enkele verhalenbundels. De verzameling nagelaten columns is blijkbaar nog niet uitgeput want deze uitgave is alweer de vijfde in deze reeks verzamelde columns die na Brils dood verschijnt. We weten dus wat we kunnen verwachten: 41 korte stukjes waarin Bril met verwondering en subliem oog voor detail het leven om hem heen observeert. Daarbij is in deze bundel een duidelijk thema te onderscheiden, wat ook al met de titel wordt aangeduid: Brils eigen buurt, Amsterdam Oud-West. Typische buurtonderwerpen komen langs zoals de koekjesbrug, de snackbar, de verdwenen wasserette en de sigarenboer, maar meer nog de bewoners: de zwervers, de moeders in bakfiets, de schoolmeisjes, de hangouderen en de werk-Polen, die allen met liefde beschreven worden. Daarbij doemen ondanks het vele leven ook de aftakeling en de ouderdom als rode draad op. Melancholisch leesvoer voor een breed publiek. Gebonden; vrij kleine druk. <br><br>(NBD|Biblion recensie, Martijn Nicolaas) <br>(source: Bol.com) </p> <p class="description"></p></div><

Martin Bril

C'est la vie

<p class="description">'Sommige mannen hebben een foto van vrouw en kinderen op hun bureau staan. Ik heb dat niet. Als ik ze wil zien, denk ik aan ze. Als ik inspiratie nodig heb, blader ik door het telefoonboek. Als ik aan mijn verantwoordelijkheden herinnerd wil worden, haal ik diep adem. Als ik wil weten waarom, waartoe en voor wie ik het allemaal doe, haal ik nog een keer adem. Wel heb ik een ansichtkaart van een klein Frans dorp op mijn bureau staan: kerktoren, heggen, wat huizen, bomen, een geschoren weiland met een groep koeien in de schaduw van een machtige eik. Boven de wereld: een blauwe lucht.<br>· · · Lagarde-Enval.<br>· · · Zo heet het dorp.<br>· · · Er is een café waar ik ‘s ochtends koffie drink en aan het einde van de middag een paar biertjes. Een enkele keer eet ik er tussen de middag de dagschotel. De zaak zit dan vol loodgieters, metselaars, timmerlui en andere mannen die in een straal van tien kilometer van het dorp aan het werk zijn. Ze kennen elkaar allemaal en altijd valt er even een kleine stilte als ik binnenkom en ook blijk te willen eten. Soms is er een tafeltje voor mij alleen. Meestal niet. Het maakt me niet uit bij wie de uitbater me aan tafel zet. Ik ken de mannen ook allemaal en ik mag graag denken dat ze mij als hun gelijke beschouwen. Dat doen ze niet, natuurlijk niet, ik ben een vreemdeling. Maar het is goed om een vreemde te zijn te midden van bekende gezichten.'<br><br>Op 22 april 2009 overleed Martin Bril, schrijver, dichter, journalist, auteur van het feuilleton 'Evelien' in Vrij Nederland en columnist voor onder meer de Volkskrant. Kort voor zijn overlijden corrigeerde hij nog de drukproeven van C'est la vie.<br>· · · Tot Brils populairste werk behoren zijn stukken over Frankrijk. Over dat land publiceerde hij onder meer de boeken Plat du Jour, Tout va bien en het met de Bob den Uyl Prijs bekroonde boek De kleine keizer.<br><br><b>NBD|Biblion recensie</b><br>De laatste bundel verzamelde columns van de onlangs overleden Martin Bril gaat over zijn ervaringen in Frankrijk, waar hij met zijn vrouw en twee dochters een tweede huis had. Vergelijkbaar met de bundels 'Plat du jour' en 'Tout va bien' bevat het mijmeringen over het leven, vol mooie observaties en beschrijvingen van omgeving en mensen in korte, rake zinnen. Terugkerende onderwerpen zijn eten in Franse restaurants, Brils dochters en de Franse schrijver Simenon, wiens boeken Bril allemaal leest en waarvan de inhoud bij de schrijver op verschillende plaatsen in Frankrijk herinneringen oproept. De titel van deze uitgave dekt de lading goed, Bril ervaart het leven als iets wat je overkomt en gewoon moet nemen zoals het is. Veel van de verhalen houden vrij abrupt op met een oneliner, wat vaak werkt, maar soms ook niet, waardoor de dwang van de hoeveelheid woorden voor een krantencolumn door de tekst schemert. Al met al een mooi, menselijk afscheid van een bijzonder schrijver dat een breed publiek zal bevallen.</p><

Martin Bril

De kleine keizer

Beschrijving Wie van Frankrijk houdt, kan niet om hem heen: Napoleon Bonaparte. Al ruim honderdtachtig jaar dood, en toch is hij nog overal. Martin Bril maakte vier jaar geleden kennis met Napoleon toen hij Corsica bezocht. Daarna las hij een paar boeken over de Franse keizer en ineens was hij Napoleon-gek. Zoals altijd als hij zijn verbeelding wil voeding, ging Bril vervolgens op pad. Hij bezocht slagvelden, archieven, monumenten en musea, in Frankrijk, Oostenrijk, Tsjechië, België en Nederland. De kleine keizer vertelt niet alleen het verhaal van Napoleon, maar ook het verhaal van een passie. Het is geen geschiedenisboek, eerder een récit anecdotique zoals de Fransen dat noemen. Het beschrijft deskundig de slag bij Waterloo, en in de vorm van een reisverhaal de aanloop naar die beroemde slag, van Cannes via Grenoble naar de hoofdstad. Het behandelt zwierig de aanwezigheid van de keizer in het hedendaagse Parijs, maar gaat ook in op Napoleons bezoeken aan Nederland en de sporen die die hebben nagelaten. Voor Bril zijn het humeur en de eetlust van de keizer net zo belangrijk als de iconografie van het Empire en de finesses van het krijgsbedrijf. Hij vertelt over de paarden van Napoleon, maar ook over het gebit van zijn eerste vrouw, de boezem van zijn tweede en de tranen van zijn geheime vrouw. Hij banjert door de sneeuw in Wenen, surft nachtenlang op internet bezoekt in de brandende hitte bij Waterloo volwassen mannen die soldaatje spelen. De kleine kiezer is een persoonlijk boek, over een ondoorgrondelijke figuur, over eenzaamheid, over de dwaasheid van de geschiedenis en de troost van de petite histoire, over Frankrijk, toen en nu. Recensie(s) NBD|Biblion recensie De bekende columnist en publicist Martin Bril legt met dit boek getuigenis af van zijn persoonlijke fascinatie voor Napoleon Bonaparte (1769-1821), eerst succesvol generaal, daarna consul en later keizer van Frankrijk. In korte stukjes vertelt Bril over zijn bezoekjes aan Napoleontische slagvelden, locaties waar de keizer ooit is geweest en episoden uit het leven van zijn idool en zijn naasten. Uitvoeriger vertelt Bril over het verloop van de slag bij Waterloo. Dit alles op losse, luchtige toon die soms uitdraait op gekeuvel, dan weer vergezeld gaat van rake opmerkingen en observaties. Een echte biografie is dit boek uiteraard niet; meer een verzameling historische anekdotes die in willekeurige volgorde kan worden gelezen, aangevuld met de persoonlijke ervaringen en gevoelens van de schrijver. De stukken verschenen aanvankelijk in het Vlaamse dagblad De Morgen en in de Volkskrant en zijn voor deze uitgave aangepast. Op de schutbladen voor en achter kaartjes van de veldslagen van Austerlitz (1805) en Waterloo (1815). Aangename en onderhoudende ontspanningslectuur voor een breed, historisch geinteresseerd publiek. Normale druk. (NBD|Biblion recensie, Peter Turk) <

Martin Bril

De kleine keizer: verslag van een passie

Beschrijving Wie van Frankrijk houdt, kan niet om hem heen: Napoleon Bonaparte. Al ruim honderdtachtig jaar dood, en toch is hij nog overal. Martin Bril maakte vier jaar geleden kennis met Napoleon toen hij Corsica bezocht. Daarna las hij een paar boeken over de Franse keizer en ineens was hij Napoleon-gek. Zoals altijd als hij zijn verbeelding wil voeding, ging Bril vervolgens op pad. Hij bezocht slagvelden, archieven, monumenten en musea, in Frankrijk, Oostenrijk, Tsjechië, België en Nederland. De kleine keizer vertelt niet alleen het verhaal van Napoleon, maar ook het verhaal van een passie. Het is geen geschiedenisboek, eerder een récit anecdotique zoals de Fransen dat noemen. Het beschrijft deskundig de slag bij Waterloo, en in de vorm van een reisverhaal de aanloop naar die beroemde slag, van Cannes via Grenoble naar de hoofdstad. Het behandelt zwierig de aanwezigheid van de keizer in het hedendaagse Parijs, maar gaat ook in op Napoleons bezoeken aan Nederland en de sporen die die hebben nagelaten. Voor Bril zijn het humeur en de eetlust van de keizer net zo belangrijk als de iconografie van het Empire en de finesses van het krijgsbedrijf. Hij vertelt over de paarden van Napoleon, maar ook over het gebit van zijn eerste vrouw, de boezem van zijn tweede en de tranen van zijn geheime vrouw. Hij banjert door de sneeuw in Wenen, surft nachtenlang op internet bezoekt in de brandende hitte bij Waterloo volwassen mannen die soldaatje spelen. De kleine kiezer is een persoonlijk boek, over een ondoorgrondelijke figuur, over eenzaamheid, over de dwaasheid van de geschiedenis en de troost van de petite histoire, over Frankrijk, toen en nu. Recensie(s) NBD|Biblion recensie De bekende columnist en publicist Martin Bril legt met dit boek getuigenis af van zijn persoonlijke fascinatie voor Napoleon Bonaparte (1769-1821), eerst succesvol generaal, daarna consul en later keizer van Frankrijk. In korte stukjes vertelt Bril over zijn bezoekjes aan Napoleontische slagvelden, locaties waar de keizer ooit is geweest en episoden uit het leven van zijn idool en zijn naasten. Uitvoeriger vertelt Bril over het verloop van de slag bij Waterloo. Dit alles op losse, luchtige toon die soms uitdraait op gekeuvel, dan weer vergezeld gaat van rake opmerkingen en observaties. Een echte biografie is dit boek uiteraard niet; meer een verzameling historische anekdotes die in willekeurige volgorde kan worden gelezen, aangevuld met de persoonlijke ervaringen en gevoelens van de schrijver. De stukken verschenen aanvankelijk in het Vlaamse dagblad De Morgen en in de Volkskrant en zijn voor deze uitgave aangepast. Op de schutbladen voor en achter kaartjes van de veldslagen van Austerlitz (1805) en Waterloo (1815). Aangename en onderhoudende ontspanningslectuur voor een breed, historisch geinteresseerd publiek. Normale druk. <

Our ads partner

Choose a genre